Verloren zijn

[-DIA-]

DIA, het wordt er zo niet makkelijker op. Ik zal dat toelichten:

1. Fjodor vraagt: kun je een onderwerpelijke preek aanwijzen van een reformator of Nadere reformator?
2. DIA antwoordt hierop: inhoudelijk is die prediking niet anders dan die van huidige door God geroepen predikanten
3. eilander meent dat er wel verschil is, en wijst als voorbeeld op preken van Avinck.
4. als je dan vervolgens zegt dat dit komt omdat we de oudvaders "rationeel" gaan lezen, tja, dan is het eind zoek. Hiermee wordt elk gesprek over eventuele verschillen de kop ingedrukt. En dat is zó jammer!

Hoe zou ik het beter kunnen uitdrukken? Dat is soms best een probleem voor me.
Vooral als het gaat om zaken die geestelijk onderscheiden worden. Dan kan ik wel zeggen hoe dat gaat, hoe al Gods volk, waarvan er velen in ons stadje hebben gewoond, het geleerd hebben, maar als je zelf voor die zaken staat is dat niet makkelijk.
Laten zeggen: Je ziet waar het moet komen. Je ziet dat God om Zijn Recht komt, en je kunt God geen ongerijmds toeschrijven. Weet je dat je dan je verlorenheid leert kennen? Maar dan zie je ook dat deze kennis op zich niet genoeg is. We moeten toch allemaal eens aan onszelf sterven. En het Recht Gods toevallen is niet anders dan sterven.
En God toevallen en Hem geen ongerijmds kunnen toeschrijven, eens worden met God dar je de eeuwige toorn van God je waardig hebt gemaakt. Daar op die plek komt geen mens uit zichzelf, maar daar moet hij worden gebracht. Want loop maar eens naar de
Rechter die je doodvonnis gaat uitspreken. Ik spreek nu op een natuurlijke wijze,. dan zou je toch die rechter uit handen willen blijven? Zo is het in het geestelijke ook.

DIA, ik zou zo graag willen dat je bijvoorbeeld Brakel (Redelijke Godsdienst) eens zou lezen, de hoofdstukken waarin de kernzaken worden besproken (geloof, bekering, wedergeboorte, enzovoorts). Trouwens alles is lezenswaardig. Bijbels gefundeerd en eenvoudig. Brakel beschrijft het echt niet rationeel, maar het komt (zoals je terecht zegt) op de beleving aan.
De Redelijke Godsdienst is ook op theologienet.nl te vinden.

Je gaat met jouw formuleringen rakelings langs de taal waarvoor Koelman waarschuwde. Hij waarschuwde tegen sommige uitdrukkingen in een boek van Sheppard, die schreef dat een mens Gods eer moet zoeken boven zijn eigen zaligheid. Heel veel redenen haalt hij aan om aan te tonen dat hier geen tegenstrijdigheid in zit. In het zoeken van eigen zaligheid zoekt de mens tegelijkertijd Gods eer. Dat is het wonderlijke aan Gods plan om zondaren te verlossen van het hoogste kwaad en te brengen tot het hoogste goed.

Van harte aanbevolen om je in dit soort geschriften te verdiepen!

Dat ben ik helemaal met je eens. En zou het ook graag willen. Daarom heb ik laatst
ook gevraagd omtrend die cursus (met die link naar refoweb), die me was aangeraden.
Nu weet ik van mezelf dat ik sommige dingen moeilijk kan leren, in verband met
een stoornis in het autistisch sprectrum.
(Sommigen wel bekend, naar ook door sommigen aangegrepen om mij niet serieus
te nemen). Maar hierdoor kan ik me erg moelijk concentreren op veel woorden.
Dat doet me dan ook afhaken als een discussie lang wordt. Wat ik weet,
dat weet ik uit eenvoudige prekenboeken, en ook de bevinding van God volk waar
ik gelukkig nog velen van heb mogen kennen. En dat is een leer die mijn hart
wel eens raakt.
Maar ik zie dus zelf ook het nut wel in om meer kennis (al is het een verstandelijke
kennis) te bekomen. Maar hier doen zich problemen in mijn hersenen voor. Dat neemt
niet weg dat een eenvoudige bevindelijke preek wel het hart eens kan verklaren.
Daarom vond ik de verklaring van ds. Van Boven over de "Onderscheidene gangen
des geestelijken levens van des Heeren volk, voorgesteld in de vijf zalen van Bethesda"
zo leerrijk. Dat is tot ontdekking van schadelijke wegen, maar ook tot onderwijzing in
de onderscheiden wegen die de Heere doorgaans met Zijn volk houdt. Daarin vind je
zaken die gekend moeten worden, maar ook zaken niet houdbaar zijn voor de
eeuwigheid. Ik hoop dat er een weinig begrip voor is.

[Afgewezen]

Je gaat met jouw formuleringen rakelings langs de taal waarvoor Koelman waarschuwde. Hij waarschuwde tegen sommige uitdrukkingen in een boek van Sheppard, die schreef dat een mens Gods eer moet zoeken boven zijn eigen zaligheid. Heel veel redenen haalt hij aan om aan te tonen dat hier geen tegenstrijdigheid in zit. In het zoeken van eigen zaligheid zoekt de mens tegelijkertijd Gods eer. Dat is het wonderlijke aan Gods plan om zondaren te verlossen van het hoogste kwaad en te brengen tot het hoogste goed.

Van harte aanbevolen om je in dit soort geschriften te verdiepen!

Ik ben het eigenlijk wel met -DIA- eens. Wel vraag ik me af of genoemde zaken altijd in de preek aan de orde moeten komen. Dat denk ik niet. Ook over de bevinding kun je beschouwelijk worden. Maar het moet wel een beleefde werkelijkheid zijn. En wat die waarschuwing van Koelman betreft, ik zie in deze post van -DIA- hiervoor geen aanleiding.

[eilander]

Je gaat met jouw formuleringen rakelings langs de taal waarvoor Koelman waarschuwde. Hij waarschuwde tegen sommige uitdrukkingen in een boek van Sheppard, die schreef dat een mens Gods eer moet zoeken boven zijn eigen zaligheid. Heel veel redenen haalt hij aan om aan te tonen dat hier geen tegenstrijdigheid in zit. In het zoeken van eigen zaligheid zoekt de mens tegelijkertijd Gods eer. Dat is het wonderlijke aan Gods plan om zondaren te verlossen van het hoogste kwaad en te brengen tot het hoogste goed.

Van harte aanbevolen om je in dit soort geschriften te verdiepen!

Ik ben het eigenlijk wel met -DIA- eens. Wel vraag ik me af of genoemde zaken altijd in de preek aan de orde moeten komen. Dat denk ik niet. Ook over de bevinding kun je beschouwelijk worden. Maar het moet wel een beleefde werkelijkheid zijn. En wat die waarschuwing van Koelman betreft, ik zie in deze post van -DIA- hiervoor geen aanleiding.

Ik heb de hele tekst van Koelman over Shepard nog eens gelezen. Naar mijn mening past zijn waarschuwing nog beter dan ik dacht. Een zin als "het eens worden met God dat je de eeuwige toorn van God je waardig hebt gemaakt" is juist waartegen Koelman schrijft.

Ik begrijp heus wel wat DIA bedoelt. Maar als ik oudvaders als Brakel lees, zie ik dat ze vaak juist verschillende wegen beschrijven: sommigen worden heel zacht geleid. En dát is nu juist wat ik zo mis; het is allemaal zo beschrijvend over waar het heen MOET.

[Afgewezen]

Ik heb de hele tekst van Koelman over Shepard nog eens gelezen. Naar mijn mening past zijn waarschuwing nog beter dan ik dacht. Een zin als "het eens worden met God dat je de eeuwige toorn van God je waardig hebt gemaakt" is juist waartegen Koelman schrijft.

Het eens zijn dat je je de eeuwige toorn van God hebt waardig gemaakt is wat anders dan het ermee eens zijn dat je verdoemd wordt!

Ik begrijp heus wel wat DIA bedoelt. Maar als ik oudvaders als Brakel lees, zie ik dat ze vaak juist verschillende wegen beschrijven: sommigen worden heel zacht geleid. En dát is nu juist wat ik zo mis; het is allemaal zo beschrijvend over waar het heen MOET.

We hebben allemaal zo onze eigen Brakel inmiddels. Lees dit dan ook eens van hem:

LXXIX. Nu is overig, dat wij een begerige tot de rechtvaardigmaking besturen
in het zoeken ervan, door het voorstellen van de middelen, die daartoe strekken, welke wij
zo zullen voorstellen, dat ze meteen zullen kunnen dienen tot proeven en kentekenen
dat iemand gerechtvaardigd is.
1. Een mens, die begeert in zijn consciëntie gerechtvaardigd te zijn, tracht eerst naar
een gezicht van zijn zondig hart, en van de zondige uitgangen deszelfs in gedachten,
woorden, daden, doen, laten en van de manier in die allen; en naar een gezicht van zijn
verdoemelijkheid; en hij voege daarbij een droefheid over zijn zondige, verdoemelijke
staat. Ik zeg droefheid, niet zulke, of zulk een trap van verbrijzeling, van schrik, van
wanhoop, gelijk vele onkundigen van de weg des Heeren eerst willen hebben, eer zij
durven denken, dat ze gerechtvaardigd zijn. En, omdat zij dat niet hebben, zoals zij het
zich voorstellen, verwerpen ze alles, en leven in een gestadige onvastheid en onrust;
maar droefheid is ook de walg van zichzelf, de ganse ontblootheid, de
verontwaardiging, de ledigheid, het inzinken in zijn verdoemelijkheid, hartzeer,
kwijnen, het verstandig zien, dat men zo is, en het bevestigen: ja, zó ben ik.
Men moet ook onderscheid maken tussen een onbekeerde, die u begint te zoeken, en
een bekeerde, die nu al in Christus gelooft, 't zij dat hij het weet, 't zij dat hij eraan
twijfelt. Velen, in hun begin, hebben veel meer de geest der dienstbaarheid tot vrees,
en meer slaafse vreze en schrik, waardoor ze tot Christus gedreven worden, en meer
wettisch werk, hoewel niet allen op dezelfde wijze en in dezelfde trap. Maar de
bekeerden hebben meer Evangelische schaamte, walg, kleinheid, verontwaardiging en
wraaklust over zich zelf; doch ook zeer ongelijk. Doch dit is zeker, dat zeer zelden
iemand met blijdschap tot Christus komt, zoals Zachéus; dat weinigen, alleen door de
kennis van waarheid en goedkeuring van dezelve, overgaan in Christus; maar de
gewone weg is verlegenheid, droefheid, vreze; enz.
Niet dat zulks is een voorwaarde, die men eerst hebben moet, eer men komen mag;
maar als een hoedanigheid, zonden welke hij niet zal willen komen. Zodat allen, die
tot de rechtvaardigmaking begeren te komen, die moeten vooraf trachten naar een
gezicht en bevoel van ellende; zie dit in degenen, die op de Pinksterdag gelovig
werden; Hand. 2: 47, Zij werden verslagen in het hart. De stokbewaarder werd zeer
bevende. Hand. 16: 29. De tollenaar van verre staande, wilde ook zelfs de ogen niet
opheffen naar den hemel, maar sloeg op zijn borst, zeggende: O, God! Wees mij
zondaar genadig, Lukas 18: 13.
Die nooit van deze bovengestelde gestalten de een of ander geweten heeft, en die deze
nooit hartelijk en bijblijvende, totdat hij tot het geloof in Christus, en de
rechtvaardigmaking kwam, enigszins gehad heeft, en zich evenwel gerechtvaardigd
houdt, die bedriegt zichzelf. Die door dezen weg dezelve niet zoekt, zal ze nooit
bekomen; ja, zelfs die op een Evangelische wijze, of door de kennis en erkentenis van
de waarheid, tot geloof en rechtvaardigmaking gekomen zijn, die hadden ook zelf
deze gestalte, hoewel ze door de liefde en waarheid ras verslonden werden; doch,
daarna komt ze gevoelig zich openbaren.
Daarom wilt u tot de rechtvaardigmaking komen, begin van uzelf, en leer bij uzelf
verlegen te worden, en komt zo gevoelig ontbloot, zondig en verdoemelijk, om om niet
gerechtvaardigd te worden door de verlossing, die in Christus Jezus is. (Red. Godsdienst, H. 34).

[ejvl]

Ik heb de hele tekst van Koelman over Shepard nog eens gelezen. Naar mijn mening past zijn waarschuwing nog beter dan ik dacht. Een zin als "het eens worden met God dat je de eeuwige toorn van God je waardig hebt gemaakt" is juist waartegen Koelman schrijft.

Ik begrijp heus wel wat DIA bedoelt. Maar als ik oudvaders als Brakel lees, zie ik dat ze vaak juist verschillende wegen beschrijven: sommigen worden heel zacht geleid. En dát is nu juist wat ik zo mis; het is allemaal zo beschrijvend over waar het heen MOET.

Het gevaar zit erin dat mensen worden tegengehouden omdat ze bepaalde belevenissen en ervaringen missen, zo kan er grote donkerheid ontstaan in een leven.
Ook termen zoals "het eens worden met God dat je de eeuwige toorn van God je waardig hebt gemaakt" en "eerst een openbaring van Christus, maar bedekte schuld is geen vergeven schuld" en "eerst zo'n diepe ellende dat je aan een zijden draadje boven de hel hangt, en dat draadje word doorgeknipt, en net voordat je dood in de hel valt word je opgevangen door Jezus" en nog vele anderen.
Zulke dingen zullen best beleefd zijn door een aantal mensen, en die zullen zeker een kind van God zijn, maar het is geen voorwaarde, het is niet zo dat perse die weg gegaan moet worden, perse dat en dat beleefd voordat......

God gaat Zijn weg, en dan kunnen we het beste eenvoudig houden, ellende, verlossing, dankbaarheid, en hoe ver en hoe diep dit gaat? Per persoon verschillend? Welke gevoels ervaringen en beschouwingen er moeten zijn? Per persoon verschillend, ieder kind van God komt erachter dat hij tegen een Heilig God heeft gezondigd, maar of dit zo ver moet gaan dat je aan een draadje boven de hel hangt of het eens zijn met de eeuwige toorn van God en allerlei facetten?
Als iemand er goed mee kan omgaan prima dat het gelezen word, als iemand het als mijlpalen ziet in de weg der bekering is dit zeer gevaarlijk, zeker als zo iemand al die punten wil beleven, want God gaat Zijn weg, en daar hebben wij niets aan toe te voegen en zeker niet God de weg voor te schrijven.

[eilander]

@Afgewezen, ik heb nu één citaat van -DIA- eruit gehaald. Maar het eigenlijk om de hele tekst en om meerdere postings van DIA. Ik denk wel degelijk dat het verstandig zou zijn om de tekst van Koelman nog eens te lezen.

En wat Brakel betreft: wat je hier plaatst is een prachtige tekst, waarin Brakels evenwicht goed naar voren komt (en waarmee misschien mijn uit-het-evenwicht-zijn wordt aangetoond, maar dat is prima dan )

Wees gerust, ik heb de hele Brakel, en voor het overgrote deel gelezen ook. Daarnaast ben ik pas begonnen in zijn boek "Hallelujah, of Lof des Heeren over het genadeverbond". Volgens mij zouden we allemaal van deze stof kunnen leren.

Ik begon overigens over Brakel omdat ik mij verbaasde over het feit dat -DIA- de Redelijke Godsdienst niet had. Inmiddels heeft hij dat wel wat toegelicht, hoewel ik bij mijn aanbeveling blijf...

[-DIA-]

In wat voor verband staan deze zaken bij Koelman? Ik zou het graag in zijn geheel lezen.
Vooral om niet misverstaan te worden, en ook opdat ik niet zou bouwen op iets wat niet houdbaar is voor de eeuwigheid. Maar laten we boven alles eerst bij onzelf onderzoeken, en dan sluit ik mezelf er bij in: Wat is ons/mijn oogmerk? Kan ik/u zeggen, met instemming van mijn/uw conciëntie: Is het mij/u om God van de hemel te doen? Of is het mij/u om de hemel van God te doen? Ik denk dat dit een proeve is die we ons allemaal wel degelijk te heel naukeurig te onderzoeken hebben.
Verder ben ik dus erg benieuwd gewoden naar de uitspraken van Koelman en ook in de context. Daarom is het eerste wat ik graag zou wensen: Het werk van Koelman waar bedoelde zaken instaan.

[eilander]

In wat voor verband staan deze zaken bij Koelman? Ik zou het graag in zijn geheel lezen.
Vooral om niet misverstaan te worden, en ook opdat ik niet zou bouwen op iets wat niet houdbaar is voor de eeuwigheid. Maar laten we boven alles eerst bij onzelf onderzoeken, en dan sluit ik mezelf er bij in: Wat is ons/mijn oogmerk? Kan ik/u zeggen, met instemming van mijn/uw conciëntie: Is het mij/u om God van de hemel te doen? Of is het mij/u om de hemel van God te doen? Ik denk dat dit een proeve is die we ons allemaal wel degelijk te heel naukeurig te onderzoeken hebben.
Verder ben ik dus erg benieuwd gewoden naar de uitspraken van Koelman en ook in de context. Daarom is het eerste wat ik graag zou wensen: Het werk van Koelman waar bedoelde zaken instaan.

Ik heb jou een PB gestuurd met de complete tekst van het voorwoord van Koelman bij het boek van Hooker, Heilzame wanhoop. (Als ik eerder Shepard zei, dan klopte dat niet, ik bedoelde dit boek van Hooker. Koelman schrijft hierin overigens ook wel over Shepard).
Het is zo lang dat ik het niet zomaar hier neer kan zetten.
Hij noemt o.a. hierin dat de stelling dat we het eigen ik moeten haten en dan Christus ten volle moeten volgen, aanstootgevend."

Let wel: zowel het boek van Shepard als van Hooker wordt door hem aanbevolen. Het gaat er alleen om dat hij een waarschuwing wil doen voor sommige uitdrukkingen in dit boek. We moeten dit ook niet gaan uitvergroten (zeg ik ook tegen mezelf).

[Julian Brasser]

Het gevaar zit erin dat mensen worden tegengehouden omdat ze bepaalde belevenissen en ervaringen missen, zo kan er grote donkerheid ontstaan in een leven.
Ook termen zoals "het eens worden met God dat je de eeuwige toorn van God je waardig hebt gemaakt" en "eerst een openbaring van Christus, maar bedekte schuld is geen vergeven schuld" en "eerst zo'n diepe ellende dat je aan een zijden draadje boven de hel hangt, en dat draadje word doorgeknipt, en net voordat je dood in de hel valt word je opgevangen door Jezus" en nog vele anderen.
Zulke dingen zullen best beleefd zijn door een aantal mensen, en die zullen zeker een kind van God zijn, maar het is geen voorwaarde, het is niet zo dat perse die weg gegaan moet worden, perse dat en dat beleefd voordat......

God gaat Zijn weg, en dan kunnen we het beste eenvoudig houden, ellende, verlossing, dankbaarheid, en hoe ver en hoe diep dit gaat? Per persoon verschillend? Welke gevoels ervaringen en beschouwingen er moeten zijn? Per persoon verschillend, ieder kind van God komt erachter dat hij tegen een Heilig God heeft gezondigd, maar of dit zo ver moet gaan dat je aan een draadje boven de hel hangt of het eens zijn met de eeuwige toorn van God en allerlei facetten?
Als iemand er goed mee kan omgaan prima dat het gelezen word, als iemand het als mijlpalen ziet in de weg der bekering is dit zeer gevaarlijk, zeker als zo iemand al die punten wil beleven, want God gaat Zijn weg, en daar hebben wij niets aan toe te voegen en zeker niet God de weg voor te schrijven.

Precies, het kan leiden tot hypercalvinisme, omdat ze de overtuiging hebben dat God het moet werken, en ze er zelf niets aan kunnen doen. Vanuit de gemeente moet men twee dingen meekrijgen:
1. Dat ze wat het aardse betreft niet zelf moeten rekenen en piekeren, dan wat tot hun dagelijks brood is dienende, maar vertrouwen op God, en je aan Hem overgeven, in biddend omhoogzien op den oversten Leidsman, Jezus Christus, die de absolute toorn over de zonde gedragen heeft, ondergedompeld is geweest in de zonde, ook in volkomen Godsverlatenheid.
2. Dat ze de Heilige Geest, die zorgt voor indrukken en andere zaken waartoe de mens gaat geloven, en de mens overbuigt onder het gevoelen dat ze van God zijn afgeweken en een Zaligmaker nodig hebben, niet moeten uitblussen.

Als de gemeenteleden deze twee punten meekrijgen is het genoeg tot zaligheid en als het uitsluitend deze twee punten zijn vind de Heilige Geest geen hypercalvinistische mensen onder de gemeenteleden, maar staat de deur al open voor Hem, wat uitsluitend Zijn werk is, want Hij heeft gezorgd voor de indrukken en andere zaken waartoe de mens die deur heeft opengezet.
De bevindelijk-gereformeerde prediking is een goede prediking, je hoort in de prediking veel over hoe de Heilige Geest werkt in de harten der mensen. Wel geldt de stelling: Waar men bij de bevindelijk-gereformeerden hypercalvinistische mensen vindt, vind men in de andere kerkgenootschapen onverschillige mensen.
Als je in gedachten een wereldkaart neemt, en daarop alle gebieden inkleurt waar ze bevindelijk-gereformeerd preken, en die gebieden ziet als gebieden waar de enige zuivere waarheid wordt gepredikt, blijven er veel witte gebieden over, terwijl dat niet kan bestaan, want we leven in de eindtijd en God zal Zijn kerk verzamelen van over de hele wereld. Echter, als je de gebieden inkleurt waar ze de gemeenteleden bovenstaande twee punten meegeven, en die gebieden ziet als gebieden waar de enige zuivere waarheid wordt gepredikt, wordt je hand blauw van het schuren over de zojuist ingekleurde, blauwe inkt. Dán is het geloofwaardig dat dát de enige zuivere waarheid is.

[-DIA-]

DIA, het wordt er zo niet makkelijker op. Ik zal dat toelichten:

1. Fjodor vraagt: kun je een onderwerpelijke preek aanwijzen van een reformator of Nadere reformator?
2. DIA antwoordt hierop: inhoudelijk is die prediking niet anders dan die van huidige door God geroepen predikanten
3. eilander meent dat er wel verschil is, en wijst als voorbeeld op preken van Avinck.
4. als je dan vervolgens zegt dat dit komt omdat we de oudvaders "rationeel" gaan lezen, tja, dan is het eind zoek. Hiermee wordt elk gesprek over eventuele verschillen de kop ingedrukt. En dat is zó jammer!

Hoe zou ik het beter kunnen uitdrukken? Dat is soms best een probleem voor me.
Vooral als het gaat om zaken die geestelijk onderscheiden worden. Dan kan ik wel zeggen hoe dat gaat, hoe al Gods volk, waarvan er velen in ons stadje hebben gewoond, het geleerd hebben, maar als je zelf voor die zaken staat is dat niet makkelijk.
Laten zeggen: Je ziet waar het moet komen. Je ziet dat God om Zijn Recht komt, en je kunt God geen ongerijmds toeschrijven. Weet je dat je dan je verlorenheid leert kennen? Maar dan zie je ook dat deze kennis op zich niet genoeg is. We moeten toch allemaal eens aan onszelf sterven. En het Recht Gods toevallen is niet anders dan sterven.
En God toevallen en Hem geen ongerijmds kunnen toeschrijven, eens worden met God dar je de eeuwige toorn van God je waardig hebt gemaakt. Daar op die plek komt geen mens uit zichzelf, maar daar moet hij worden gebracht. Want loop maar eens naar de
Rechter die je doodvonnis gaat uitspreken. Ik spreek nu op een natuurlijke wijze,. dan zou je toch die rechter uit handen willen blijven? Zo is het in het geestelijke ook.

DIA, ik zou zo graag willen dat je bijvoorbeeld Brakel (Redelijke Godsdienst) eens zou lezen, de hoofdstukken waarin de kernzaken worden besproken (geloof, bekering, wedergeboorte, enzovoorts). Trouwens alles is lezenswaardig. Bijbels gefundeerd en eenvoudig. Brakel beschrijft het echt niet rationeel, maar het komt (zoals je terecht zegt) op de beleving aan.
De Redelijke Godsdienst is ook op theologienet.nl te vinden.

Je gaat met jouw formuleringen rakelings langs de taal waarvoor Koelman waarschuwde. Hij waarschuwde tegen sommige uitdrukkingen in een boek van Sheppard, die schreef dat een mens Gods eer moet zoeken boven zijn eigen zaligheid. Heel veel redenen haalt hij aan om aan te tonen dat hier geen tegenstrijdigheid in zit. In het zoeken van eigen zaligheid zoekt de mens tegelijkertijd Gods eer. Dat is het wonderlijke aan Gods plan om zondaren te verlossen van het hoogste kwaad en te brengen tot het hoogste goed.

Van harte aanbevolen om je in dit soort geschriften te verdiepen!

Ik heb het intussen uitgeprint en gelezen. Ik zou het nog graag eens willen overlezen.
Verder heb ik vanmiddag geen gelegenheid om nog te reageren.
Ik hoop er op terug te komen.

[peterf]

Het gevaar zit erin dat mensen worden tegengehouden omdat ze bepaalde belevenissen en ervaringen missen, zo kan er grote donkerheid ontstaan in een leven.
Ook termen zoals "het eens worden met God dat je de eeuwige toorn van God je waardig hebt gemaakt" en "eerst een openbaring van Christus, maar bedekte schuld is geen vergeven schuld" en "eerst zo'n diepe ellende dat je aan een zijden draadje boven de hel hangt, en dat draadje word doorgeknipt, en net voordat je dood in de hel valt word je opgevangen door Jezus" en nog vele anderen.
Zulke dingen zullen best beleefd zijn door een aantal mensen, en die zullen zeker een kind van God zijn, maar het is geen voorwaarde, het is niet zo dat perse die weg gegaan moet worden, perse dat en dat beleefd voordat......

Beste ejvl, ik ben het op zich met je eens, behalve het dikgedrukte: Dat we Gods toorn waardig zijn is mijns inziens wel degelijk van belang toch? Ik geloof toch echt dat een ieder die zijn zaligheid in waarheid buiten zichzelf in Christus zoekt, het eens is met zijn/haar veroordeling. Anders zou je als het ware kunnen zeggen: "Christus heeft mij gered, maar het was eigenlijk niet terecht dat ik de eeuwige straf verdiend had".

[ejvl]

Beste ejvl, ik ben het op zich met je eens, behalve het dikgedrukte: Dat we Gods toorn waardig zijn is mijns inziens wel degelijk van belang toch? Ik geloof toch echt dat een ieder die zijn zaligheid in waarheid buiten zichzelf in Christus zoekt, het eens is met zijn/haar veroordeling. Anders zou je als het ware kunnen zeggen: "Christus heeft mij gered, maar het was eigenlijk niet terecht dat ik de eeuwige straf verdiend had".

Dat klopt natuurlijk, ik heb het een beetje haastig verwoord, ik bedoel eigenlijk het er mee eens zijn dat je verdoemd word, zoals Afgewezen eerder zei:

Het eens zijn dat je je de eeuwige toorn van God hebt waardig gemaakt is wat anders dan het ermee eens zijn dat je verdoemd wordt!