Welke muziek beluister je nu?

[Bourdon16]

Het doet mij denken aan het thema uit Schindler's List.

[Bourdon16]

Ik zit nu wat uit Worp te spelen. Psalm 37 vind ik bijvoorbeeld ook niet onaardig. En Psalm 145.

Heb je nog meer koraalboeken?

Ik heb nu die van Worp, Drenth,
verder die van:
Bauke Jelles de Vries (1835 - 1920)
Johan Hendrik Götz (1814 - 1900)
Johan Barend Litzau (1822 - 1893)
Gerard Bartus van Krieken (1836 - 1913)
Peter Molenaar (uitgegeven in 1982)

Ik heb die van
Worp
B.J. de Vries
Paul Wols
Marco den Toom
Heft de lofzang aan

[Herman]

Het doet mij denken aan het thema uit Schindler's List.

Aha. Het is inderdaad een deuntje waar je een verhaal achter kunt zoeken.

[Terri]

Ik kan helaas geen noten lezen/spelen. Maar ik ben benieuwd.

Ik weet trouwens niet of ik het een goed idee zou vinden om mijn kerkelijk orgelspel hier op het forum te jureren. Dan kan iedere nieuwsgierige meelezer gelijk met naam en toenaam achterhalen wie ik ben, hoewel dat voor mensen die mij kennen ook weer niet heel geheimzinnig kan zijn.

Dus wat dat betreft, ben ik benieuwd hoe je zoiets voor je ziet. Het zou wel interessant zijn om te lezen wat iedereen daar weer van vindt.

Los daarvan vind ik de uitvoering hierboven mooi.

Ik moest hier gisteren nog aan denken.
Speel je alles uit je hoofd? En nadat je de muziek beluisterd hebt kan je het naspelen?
Vanzelf ook eigen bewerking denk ik.
Ik vind dat bijzonder, het heet volgens mij : absoluut gehoor?
Ik ken er wel een paar, maar dezen kunnen ook noten lezen.

[Hendrikus]

Ik moest hier gisteren nog aan denken.
Speel je alles uit je hoofd? En nadat je de muziek beluisterd hebt kan je het naspelen?
Vanzelf ook eigen bewerking denk ik.
Ik vind dat bijzonder, het heet volgens mij : absoluut gehoor?
Ik ken er wel een paar, maar dezen kunnen ook noten lezen.

Absoluut gehoor is iets anders: dat is de vaardigheid om een gehoorde toon te benoemen of een gevraagde toon te zingen zonder referentietoon vooraf.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Absoluut_gehoor

[DDD]

Ik speel alles uit mijn hoofd, inderdaad.

Ik weet niet zeker of ik een absoluut gehoor heb. Dat denk ik eigenlijk niet. Als ik muziek beluister die ik vaker heb gehoord, dan kan ik over het algemeen wel op exact dezelfde noot beginnen voordat ik hem aanzet. Maar ik kan niet dan ook gelijk die noot op de piano aanslaan.

Ik denk zelf dat het meer een kwestie van een geheugen voor geluiden is. Het is ook lastig, want op bijvoorbeeld psalmboek.nl gaat niet altijd alles op de 'juiste' toonhoogte en ik speel zelf ook wel eens lager (omdat dat prettiger zingt, of omdat je het laatste vers een (halve) noot hoger wilt spelen, bijvoorbeeld).

En wat betreft orgel spelen: als je geregeld naar organisten als Sietze de Vries luistert, dan hoor je dezelfde technieken terugkomen. Die kun je dan ook zelf zo goed en zo kwaad als dat gaat, toepassen. Dat gaat grotendeels onbewust, denk ik.

Daarom zou ik er ook niets achter zoeken als je melodielijnen in een bewerking of uitvoering herkent. Dat hoeft helemaal geen opzettelijke keuze te zijn van de organist.

[Hendrikus]

Ik speel alles uit mijn hoofd, inderdaad.

Ik weet niet zeker of ik een absoluut gehoor heb. Dat denk ik eigenlijk niet. Als ik muziek beluister die ik vaker heb gehoord, dan kan ik over het algemeen wel op exact dezelfde noot beginnen voordat ik hem aanzet. Maar ik kan niet dan ook gelijk die noot op de piano aanslaan.

Ik denk zelf dat het meer een kwestie van een geheugen voor geluiden is. Het is ook lastig, want op bijvoorbeeld psalmboek.nl gaat niet altijd alles op de 'juiste' toonhoogte en ik speel zelf ook wel eens lager (omdat dat prettiger zingt, of omdat je het laatste vers een (halve) noot hoger wilt spelen, bijvoorbeeld).

En wat betreft orgel spelen: als je geregeld naar organisten als Sietze de Vries luistert, dan hoor je dezelfde technieken terugkomen. Die kun je dan ook zelf zo goed en zo kwaad als dat gaat, toepassen. Dat gaat grotendeels onbewust, denk ik.

Daarom zou ik er ook niets achter zoeken als je melodielijnen in een bewerking of uitvoering herkent. Dat hoeft helemaal geen opzettelijke keuze te zijn van de organist.

Goed dat je benoemt dat een absoluut gehoor (waarvan je dus niet zeker bent dat je 't hebt) ook lastig kan zijn. Historische orgels hebben soms een afwijkende toonhoogte. Spelend heb ik daar niet zoveel last van, maar wanneer ik ernaast sta en iemand anders speelt, is dat heel vervelend: als een orgel een toon hoger dan normaal is gestemd, zie ik dus dat er een C gespeeld wordt, maar ik hoor een D. Dat wringt dan heel onaangenaam.

Goed dat je 'juiste' tussen aanhalingstekens plaatst m.b.t. de toonhoogte van de psalmen. Want "de juiste toonhoogte" bestaat niet. Hooguit kun je vaststellen dat de meeste psalmboekjes bijvoorbeeld Psalm 119 op f laten beginnen. Maar als er een psalmboek is waar 119 op G begint, is dat niet fout. Het is een keuze.

Tot slot: in de 18e-eeuwse muziekpraktijk werden leerlingen getraind in het partimentospel. Daarbij leer je bepaalde veelgebruikte standaardpatronen toepassen in alle mogelijke toonsoorten. In feite vul je je muzikale voorraadkast met gangbare formules, en al improviserend kun je naar hartenlust dingen uit die kast pakken om ze in je improvisatie te verwerken. Dat is precies wat je signaleert wanneer je opmerkt dat bij iemand als Sietze de Vries bepaalde technieken herhaaldelijk terugkomen. Hij beheerst dat partimentospel gewoon heel goed.

Zie ook deze instructieve video:
https://youtu.be/fED17Td8heA?si=onRAym9naE6ldQZ-

[Inwoner]

Ik speel alles uit mijn hoofd, inderdaad.

Ik weet niet zeker of ik een absoluut gehoor heb. Dat denk ik eigenlijk niet. Als ik muziek beluister die ik vaker heb gehoord, dan kan ik over het algemeen wel op exact dezelfde noot beginnen voordat ik hem aanzet. Maar ik kan niet dan ook gelijk die noot op de piano aanslaan.

Ik denk zelf dat het meer een kwestie van een geheugen voor geluiden is. Het is ook lastig, want op bijvoorbeeld psalmboek.nl gaat niet altijd alles op de 'juiste' toonhoogte en ik speel zelf ook wel eens lager (omdat dat prettiger zingt, of omdat je het laatste vers een (halve) noot hoger wilt spelen, bijvoorbeeld).

En wat betreft orgel spelen: als je geregeld naar organisten als Sietze de Vries luistert, dan hoor je dezelfde technieken terugkomen. Die kun je dan ook zelf zo goed en zo kwaad als dat gaat, toepassen. Dat gaat grotendeels onbewust, denk ik.

Daarom zou ik er ook niets achter zoeken als je melodielijnen in een bewerking of uitvoering herkent. Dat hoeft helemaal geen opzettelijke keuze te zijn van de organist.

Goed dat je benoemt dat een absoluut gehoor (waarvan je dus niet zeker bent dat je 't hebt) ook lastig kan zijn. Historische orgels hebben soms een afwijkende toonhoogte. Spelend heb ik daar niet zoveel last van, maar wanneer ik ernaast sta en iemand anders speelt, is dat heel vervelend: als een orgel een toon hoger dan normaal is gestemd, zie ik dus dat er een C gespeeld wordt, maar ik hoor een D. Dat wringt dan heel onaangenaam.

Goed dat je 'juiste' tussen aanhalingstekens plaatst m.b.t. de toonhoogte van de psalmen. Want "de juiste toonhoogte" bestaat niet. Hooguit kun je vaststellen dat de meeste psalmboekjes bijvoorbeeld Psalm 119 op f laten beginnen. Maar als er een psalmboek is waar 119 op G begint, is dat niet fout. Het is een keuze.

Tot slot: in de 18e-eeuwse muziekpraktijk werden leerlingen getraind in het partimentospel. Daarbij leer je bepaalde veelgebruikte standaardpatronen toepassen in alle mogelijke toonsoorten. In feite vul je je muzikale voorraadkast met gangbare formules, en al improviserend kun je naar hartenlust dingen uit die kast pakken om ze in je improvisatie te verwerken. Dat is precies wat je signaleert wanneer je opmerkt dat bij iemand als Sietze de Vries bepaalde technieken herhaaldelijk terugkomen. Hij beheerst dat partimentospel gewoon heel goed.

Zie ook deze instructieve video:
https://youtu.be/fED17Td8heA?si=onRAym9naE6ldQZ-

Het partimentospel is best aardig, maar heeft het sterke 'gevaar' in zich dat improvisaties voorspelbaar worden. Het is juist een uitdaging daar niet teveel op te leunen. Jan Jongepier was in die zin 'origineler' in zijn improvisaties.

[Hendrikus]

Ik speel alles uit mijn hoofd, inderdaad.

Ik weet niet zeker of ik een absoluut gehoor heb. Dat denk ik eigenlijk niet. Als ik muziek beluister die ik vaker heb gehoord, dan kan ik over het algemeen wel op exact dezelfde noot beginnen voordat ik hem aanzet. Maar ik kan niet dan ook gelijk die noot op de piano aanslaan.

Ik denk zelf dat het meer een kwestie van een geheugen voor geluiden is. Het is ook lastig, want op bijvoorbeeld psalmboek.nl gaat niet altijd alles op de 'juiste' toonhoogte en ik speel zelf ook wel eens lager (omdat dat prettiger zingt, of omdat je het laatste vers een (halve) noot hoger wilt spelen, bijvoorbeeld).

En wat betreft orgel spelen: als je geregeld naar organisten als Sietze de Vries luistert, dan hoor je dezelfde technieken terugkomen. Die kun je dan ook zelf zo goed en zo kwaad als dat gaat, toepassen. Dat gaat grotendeels onbewust, denk ik.

Daarom zou ik er ook niets achter zoeken als je melodielijnen in een bewerking of uitvoering herkent. Dat hoeft helemaal geen opzettelijke keuze te zijn van de organist.

Goed dat je benoemt dat een absoluut gehoor (waarvan je dus niet zeker bent dat je 't hebt) ook lastig kan zijn. Historische orgels hebben soms een afwijkende toonhoogte. Spelend heb ik daar niet zoveel last van, maar wanneer ik ernaast sta en iemand anders speelt, is dat heel vervelend: als een orgel een toon hoger dan normaal is gestemd, zie ik dus dat er een C gespeeld wordt, maar ik hoor een D. Dat wringt dan heel onaangenaam.

Goed dat je 'juiste' tussen aanhalingstekens plaatst m.b.t. de toonhoogte van de psalmen. Want "de juiste toonhoogte" bestaat niet. Hooguit kun je vaststellen dat de meeste psalmboekjes bijvoorbeeld Psalm 119 op f laten beginnen. Maar als er een psalmboek is waar 119 op G begint, is dat niet fout. Het is een keuze.

Tot slot: in de 18e-eeuwse muziekpraktijk werden leerlingen getraind in het partimentospel. Daarbij leer je bepaalde veelgebruikte standaardpatronen toepassen in alle mogelijke toonsoorten. In feite vul je je muzikale voorraadkast met gangbare formules, en al improviserend kun je naar hartenlust dingen uit die kast pakken om ze in je improvisatie te verwerken. Dat is precies wat je signaleert wanneer je opmerkt dat bij iemand als Sietze de Vries bepaalde technieken herhaaldelijk terugkomen. Hij beheerst dat partimentospel gewoon heel goed.

Zie ook deze instructieve video:
https://youtu.be/fED17Td8heA?si=onRAym9naE6ldQZ-

Het partimentospel is best aardig, maar heeft het sterke 'gevaar' in zich dat improvisaties voorspelbaar worden. Het is juist een uitdaging daar niet teveel op te leunen. Jan Jongepier was in die zin 'origineler' in zijn improvisaties.

Zinvolle aanvulling

[DDD]

Wat interessant allemaal. Dat wist ik niet. Dank voor de toelichting.

Wat ik qua toonhoogte het ergerlijkste vindt, als de slotnoot van een naspel bij samenzang vals is bij de slotnoot van het gezongen lied. Daar kan ik met mijn pet niet bij, maar er zijn organisten die dat niet vervelend vinden om te doen.

Evenzo vind ik het ook onprettig als een voorspel niet begint op een toon of met een akkoord dat overeenkomt met het begin van het te zingen lied.

[Inwoner]

Wat interessant allemaal. Dat wist ik niet. Dank voor de toelichting.

Wat ik qua toonhoogte het ergerlijkste vindt, als de slotnoot van een naspel bij samenzang vals is bij de slotnoot van het gezongen lied. Daar kan ik met mijn pet niet bij, maar er zijn organisten die dat niet vervelend vinden om te doen.

Evenzo vind ik het ook onprettig als een voorspel niet begint op een toon of met een akkoord dat overeenkomt met het begin van het te zingen lied.

Het begin van een 'te zingen lied' komt niet altijd overeen met de grondtoon. Bekend voorbeeld is psalm 17. Gesteld dat je deze op G wilt inzetten, waar wil je dan het voorspel op laten eindigen? Kennis van de toonsoorten is in die zin onontbeerlijk voor organisten (vind ik dan).
Wat versta je overigens onder het begrip 'vals'?

[DDD]

Dat laatste is nogal subjectief. Maar dat het pijn doet aan mijn oren als iemand de eindnoot zingt tijdens het slotakkoord.

[Zita]

Dat laatste is nogal subjectief. Maar dat het pijn doet aan mijn oren als iemand de eindnoot zingt tijdens het slotakkoord.

Maar bedoel je vals of dissonant?
Een loepzuivere f en een loepzuivere g zijn niet vals, maar samen wel dissonant.

[DDD]

Ik heb geen problemen met dissonanten. Maar ik vermoed dat eindigen met een toon die dissonant is ten opzichte van het slotakkoord van het koraal ook niet vaak passend is. Maar hier wreekt zich dat ik wel veel hoor, maar niet deskundig ben.

[DDD]

https://www.youtube.com/watch?v=cFlJ6EvicF0

Jules de Corte
Ik zou wel eens willen weten.

Heb ik ook op cd maar wist niet dat er zelfs een videoclip van was. Dierbare herinnering aan mijn opa en oma.