Mara schreef:Het kan voorkomen dat je een Bijbeltekst op het hart gebonden krijgt die je dierbaar wordt.
Dat hoeft niet bij een speciale gelegenheid te zijn, maar kan ook zomaar, je hoort of leest een tekst en hij gaat niet meer uit je gedachten.
Het wordt een "lijfspreuk". Hij kan tot troost en bemoediging zijn.
Hebben jullie zo'n tekst?
Jarenlang hing in de slaapkamer van mijn ouders, deze gekalligrafeerde trouwtekst:
De Heere nu is Degene, Die voor uw aangezicht gaat; Die zal met u zijn; Hij zal u niet begeven, noch u verlaten; vrees niet, en ontzet u niet.
Toen het huis leeggeruimd moest worden en besloten werd dat ik het tekstbord mocht meenemen, is deze tekst voor me gaan leven.
En nu hangt hij boven ons bed.
psalm 45 : 3 Gij zijt veel schoner dan de mensenkinderen; genade is uitgestort in Uw lippen; daarom heeft U God gezegend in eeuwigheid.
Vers 1
Mijn hart, vervuld met heilbespiegelingen,
Zal 't schoonste lied van enen Koning zingen;
Terwijl de Geest mijn gladde tonge drijft;
Is z' als de pen van een, die vaardig schrijft.
Beminlijk Vorst, uw schoonheid hoog te loven,
Gaat al het schoon der mensen ver te boven;
Genâ is op uw lippen uitgestort,
Dies G' eeuwiglijk van God gezegend wordt.
Mijn Koning en Mijn God
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?