Leeruitspraken Generale Synode GG 1931

[Posthoorn]

P.S. Bunyan gebruikte wel het onderscheid tussen absolute beloften en voorwaardelijke beloften; maar dat deed hij volgens de strekking van het onderscheid recht van bezit en recht van toegang. Hij gebruikte dit onderscheid niet om het aanbod als het ware te beperken: alsof God niet mét en in Christus ALLES aanbod, óók de beloften van het verbond.

Dat eerste zie ik niet in het boekje 'Komen tot Christus' terug. En het tweede klopt niet: het onderscheid tussen absolute en voorwaardelijke beloften beperkt het aanbod niet. Dat kán wel, maar al het goede kan misbruikt worden.

[Valcke]

—

[Posthoorn]

Dat is geen misverstand. Ook Christus wordt in de voorwaardelijke belofte 'aangeboden', in de absolute belofte 'beloofd'. Het feit dat Christus een publiek Persoon is, betekent niet dat er dus geen onderscheid in de beloften zou zijn die over Hem gaan. Dat gaat gewoon over iets anders.

Dat zie ik niet. Absolute beloften gelden de uitverkorenen. Ik ontken niet dat er verschil is in de betrekking van mensen tot de belofte. Ik ontken wel dat in het Evangelie niet alle beloften (in en met Christus) worden aangeboden.

De Ik zal-beloften behelzen juist dat we Christus aan zullen nemen (dat we in Hem zullen geloven?). Dan kan dat toch geen belofte zijn die in Hem aangeboden wordt? Ik snap niet dat je hier zo op blijft hameren. Het is precies wat je zegt: absolute beloften gelden de uitverkorenen. Wel heeft een ieder heeft recht om op die beloften te 'pleiten', om dat woord maar eens te gebruiken. Dat zegt Bunyan ook: je mag van de voorwaardelijke naar de absolute beloften gaan. Maar nooit kun je zeggen dat je zo'n absolute belofte 'aanneemt'. We kunnen toch niet door het geloof de belofte aannemen dat we in Christus zullen geloven?

[Valcke]

—

[huisman]

Dat is geen misverstand. Ook Christus wordt in de voorwaardelijke belofte 'aangeboden', in de absolute belofte 'beloofd'. Het feit dat Christus een publiek Persoon is, betekent niet dat er dus geen onderscheid in de beloften zou zijn die over Hem gaan. Dat gaat gewoon over iets anders.

Dat zie ik niet. Absolute beloften gelden de uitverkorenen. Ik ontken niet dat er verschil is in de betrekking van mensen tot de belofte. Ik ontken wel dat in het Evangelie niet alle beloften (in en met Christus) worden aangeboden.

De Ik zal-beloften behelzen juist dat we Christus aan zullen nemen (dat we in Hem zullen geloven?). Dan kan dat toch geen belofte zijn die in Hem aangeboden wordt? Ik snap niet dat je hier zo op blijft hameren. Het is precies wat je zegt: absolute beloften gelden de uitverkorenen. Wel heeft een ieder heeft recht om op die beloften te 'pleiten', om dat woord maar eens te gebruiken. Dat zegt Bunyan ook: je mag van de voorwaardelijke naar de absolute beloften gaan. Maar nooit kun je zeggen dat je zo'n absolute belofte 'aanneemt'. We kunnen toch niet door het geloof de belofte aannemen dat we in Christus zullen geloven?

Waar (in welk boek )zegt Bunyan deze dingen?

[Posthoorn]

Posthoorn, je raakt mijn punt niet.
Ik maak er bezwaar tegen wanneer gezegd wordt dat niet alle beloften worden aangeboden. En dat wordt zo gezegd!
Wanneer Christus aangeboden wordt, dan geldt dat ook de beloften in Hem; daarin worden er géén beloften uitgezonderd; zeker niet de beloften van het verbond, want Christus is de Middelaar van het verbond.

Mijn punt is niet dat de absolute beloften alleen de uitverkorenen gelden. Dat laatste stem ik toe.
(Over 'pleiten' spreek ik al helemaal niet... dat staat geheel buiten de discussie.)

De belofte van wedergeboorte wordt ons niet aangeboden. De genade dat we de genade zullen aannemen, wordt ons niet aangeboden. Wij kunnen de belofte slechts aannemen door het gelóóf. Maar dat geloof wordt ons niet aangeboden, maar dat wordt in ons gewerkt. Calvijn zegt ergens ook zoiets, maar ik moet nog even opzoeken waar precies.

[DDD]

Dit is toch overduidelijk een definitiekwestie? Ik begrijp niet dat je dat er niet duimendik bovenop vindt liggen. Uiteindelijk zal iedereen iets moeten met het feit dat niet iedere luisteraar de beloften ook aanneemt met een echt geloof.

[HersteldHervormd]

En daarnaast horen zulke dingen niet op de preekstoel.

Ik denk dat dit een hele goede opmerking is, je gaat het anders echt dogmatisch maken.

[Valcke]

—

[Ad Anker]

Waarom moet in een gesprek direct zo heftig gereageerd worden? Waarom direct het woord 'banaal'?

Is het echt zo moeilijk inhoudelijk te reageren? Posthoorn hoopte voor dit jaar op goede theologische discussies.

[Posthoorn]

@Valcke, ik denk dat we het niet eens worden. Ik begrijp niet waarom je zo fel reageert. En ik vind het heel vervelend dat je deze discussie banaal noemt.
Nog even over de belofte van wedergeboorte: ik bedoel uiteraard de wedergeboorte in engere zin hier.

[Valcke]

—

[GerefGemeente-lid]

En daarnaast horen zulke dingen niet op de preekstoel.

Het was op dat moment ook niet op de preekstoel.

[Valcke]

Ralph Erskine:

O, zondaar! De belofte wordt u aangeboden. Zij wordt u voorgehouden met CHRISTUS daarin; ofwel CHRISTUS en de belofte in Hem worden aan u voorgesteld. Want de belofte stelt u het eigenlijke geneesmiddel voor al uw kwalen voor.
- Bent u dood in de zonden? De belofte stelt u het leven voor: “Want de ure komt, en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord, hebben zullen leven,” Joh. 5:25. O, mocht eens een Goddelijke kracht de belofte vergezellen!
- Leeft u onder de toorn? De belofte stelt JEZUS voor: “Die van de toekomende toorn verlost,” 1 Thess. 1:10.
- Bent u verloren en rampzalig? De belofte stelt voor: “de verlossing door Zijn bloed, namelijk, de vergeving der misdaden,” Ef. 1:7.

[Posthoorn]

Waarom moet in een gesprek direct zo heftig gereageerd worden? Waarom direct het woord 'banaal'?

Is het echt zo moeilijk inhoudelijk te reageren? Posthoorn hoopte voor dit jaar op goede theologische discussies.

Misschien niet banaal (dat woord neem ik terug), maar wel stuitend.
Hoe kan iemand zeggen dat de belofte van wedergeboorte ons in het Evangelie niet aangeboden wordt?
Dat is toch wel de essentie van de Evangelieprediking, dat Christus mét Zijn weldaden ons aangeboden wordt.
Het aanbod kan en mag nooit uitgespeeld worden tegen het eenzijdige Godswerk.

Deze waarheden zijn mij te dierbaar om dan nog door te gaan.

Nogmaals Johannes 7:38: "Die in Mij gelooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen des levenden waters zullen uit zijn buik vloeien."

De essentie van de Evangelieprediking is niet dat het gelóóf ons aangeboden wordt. Want hoe zullen wij dat geloof dan aannemen? Door het geloof? Dat is ten enenmale onmogelijk.

Ja, voor mij zijn dit ook dierbare waarheden. Ga dát nu niet als argument gebruiken, want daarmee zet je de ander wel heel raar neer.

De belofte stelt u het leven voor: “Want de ure komt, en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord, hebben zullen leven,” Joh. 5:25. O, mocht eens een Goddelijke kracht de belofte vergezellen!

Het léven kan ons wel voorgesteld worden, het eeuwige leven, maar de belofte die Erskine hier aanhaalt, is een absolute belofte, die als zodanig niet door het geloof kan worden aangenomen. Het was beter geweest als hij bijv. de belofte had aangehaald: "Die in Mij gelooft, zal leven..." Dát is een voorwaardelijke belofte.