eilander schreef:

Ouderling schreef:Kijk uit dat termen als " zien is nog geen hebben" niet als Bijbelse bevinding wordt omschreven. Letterlijk staat die term niet in Gods Woord, maar de ondervinding hiervan is zeker wel terug te vinden in de Schrift. Je weg die de Heere met je gaat, die ondervindingen op die weg, moeten terug te vinden zijn in de Schrift. De gelijkenis van de parel van grote waarde is daar een goed voorbeeld van. Wat zal die koopman verblijd zijn geweest dat hij zag dat die parel (Parel) er was. Maar hij had hem nog niet in zijn bezit. Zijn zien was nog geen hebben.

Je moet je wel afvragen of dat de bedoeling van deze gelijkenis is.
(...).

Ik was even aan het zoeken wat er over deze gelijkenis gezegd was op dit forum, daarom kwam ik hier uit.
Maar gisteren hoorde ik een preek met een verrassende uitleg over de gelijkenis van de koopman en de parel.


44 Wederom is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een schat, in den akker verborgen, welken een mens gevonden hebbende, verborg dien, en van blijdschap over denzelven, gaat hij heen, en verkoopt al wat hij heeft, en koopt dienzelven akker.

45 Wederom is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een koopman, die schone paarlen zoekt;

46 Dewelke, hebbende een parel van grote waarde gevonden, ging heen en verkocht al wat hij had, en kocht dezelve.

47 Wederom is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een net, geworpen in de zee, en dat allerlei soorten van vissen samenbrengt;

48 Hetwelk, wanneer het vol geworden is, de vissers aan den oever optrekken, en nederzittende, lezen het goede uit in hun vaten, maar het kwade werpen zij weg.



Vaak wordt de uitleg aangehouden zoals hierboven ook genoemd wordt.
De koopman wordt gelijk gesteld met de zoekende mens.
En de Parel met Christus. Die dan uiteindelijk geëigend wordt doordat de mens alles is kwijtgeraakt. .
Dit is ook de lijn die je leest bij Calvijn en M. Henry. Ook de BMU wijst er op.
Opvallend: De statenvertalers gaan er niet diepgaand op in.

De uitleg in de preek van gisteren is een andere:
De Koopman is Christus, die op zoek gaat naar de parel , dat is de Kerk.
Christus die alles wilde doen, en alles wilde opgeven, ja Zijn leven wilde geven, om Zijn Kerk te kopen.

Deze uitleg vond ik wel helder.

De onderbouwing dat de uitleg anders is dan de gelijkenis van de schat in de akker:
Het Koninkrijk der hemelen wordt in deze gelijkenis niet vergeleken met 'een schat' of 'de parel', zoals in de voorgaande gelijkenis, maar met 'een koopman.' Een andere invalshoek dus ( net als in de derde gelijkenis, waar het koninkrijk der hemelen vergeleken wordt met 'een net')
Ook wordt alles omtrent het vinden en kopen van die parel in de verleden tijd beschreven, ook anders dan in de voorgaande gelijkenis.

Zelf had ik deze uitleg nooit eerder gehoord.
Bij Googlen kwam ik wel wat tegen, en hoorde ook van iemand dat onder de puriteinen deze uitleg wel gangbaar was.

Weet iemand of deze gelijkenis ook bij onze vaderen op deze wijze werd uitgelegd?

Niet bij onze vaderen, wel door ds. G. Pater.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het toen een wonderlijke exegese vond.

Edit> sorry, dat was de gelijkenis van de parel van grote waarde.

Tiberius schreef:Niet bij onze vaderen, wel door ds. G. Pater.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het toen een wonderlijke exegese vond.

Edit> sorry, dat was de gelijkenis van de parel van grote waarde.

Over die gelijkenis gaat het ook.

Tiberius schreef:Niet bij onze vaderen, wel door ds. G. Pater.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het toen een wonderlijke exegese vond.

Edit> sorry, dat was de gelijkenis van de parel van grote waarde.

Ook ds A van der Zwan en ds P den Butter kozen voor deze uitleg. (Beide CGK)Volgens mij vind je hem ook in de Bijbelverklaring van John Gill.

huisman schreef:

Tiberius schreef:Niet bij onze vaderen, wel door ds. G. Pater.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het toen een wonderlijke exegese vond.

Edit> sorry, dat was de gelijkenis van de parel van grote waarde.

Ook ds A van der Zwan en ds P den Butter kozen voor deze uitleg. (Beide CGK)Volgens mij vind je hem ook in de Bijbelverklaring van John Gill.

Ik kwam hem ook tegen bij ds B. de Romph :

https://www.bewaarhetpand.nl/uitgaves/B ... nr%203.pdf



De preek van gisteren was van ds L.A. den Butter. ( Preek van 30-8-2020 's morgens: https://www.kerkomroep.nl/#/kerken/21130 )


(Zowel de Romph als den Butter ook CGK)

In het kader van kerkelijke eenheid vind ik dit toch wel mooi. En blijkbaar is ds. Pater in zijn exegese toch niet helemaal zo wonderlijk, als men over het algemeen doet voorkomen.

Toch heb ik er nog vragen over. Men name deze. Er is grote analogie tussen de gelijkenissen van de schat in de akker en van de koopman/parel. In beide gevallen wordt gesproken over (1) het vinden van de schat / de parel; (2) het verkopen van alles wat hij had; (3) het kopen van de schat / de parel.

Het komt op mij dan niet logisch over om de ene gelijkenis uit te leggen van een zoekende mens die een schat vindt en alles verkoopt om die schat te bezitten, terwijl de andere gelijkenis uitgelegd wordt van Christus Die de parel vindt en alles verkoopt (Zijn offerande) en de parel koopt.

Mi moet de analogie / overeenkomst tussen beide gelijkenissen wel gerespecteerd worden.

Het ‘verkopen van alles wat hij had’ vind ik ook geen gepaste uitdrukking voor Christus. Het is een uitdrukking die de Heere Jezus ook in andere gevallen gebruikt voor de mens - denk ook aan de rijke jongeling en het verlaten van alles dat dikwijls in de Evangeliën genoemd wordt. Dan gaat het steeds over de mens.

Valcke schreef:Toch heb ik er nog vragen over. Men name deze. Er is grote analogie tussen de gelijkenissen van de schat in de akker en van de koopman/parel. In beide gevallen wordt gesproken over (1) het vinden van de schat / de parel; (2) het verkopen van alles wat hij had; (3) het kopen van de schat / de parel.

Het komt op mij dan niet logisch over om de ene gelijkenis uit te leggen van een zoekende mens die een schat vindt en alles verkoopt om die schat te bezitten, terwijl de andere gelijkenis uitgelegd wordt van Christus Die de parel vindt en alles verkoopt (Zijn offerande) en de parel koopt.

Mi moet de analogie / overeenkomst tussen beide gelijkenissen wel gerespecteerd worden.

Het ‘verkopen van alles wat hij had’ vind ik ook geen gepaste uitdrukking voor Christus. Het is een uitdrukking die de Heere Jezus ook in andere gevallen gebruikt voor de mens - denk ook aan de rijke jongeling en het verlaten van alles dat dikwijls in de Evangeliën genoemd wordt. Dan gaat het steeds over de mens.

Maar waarom staat er in vers 45 dan niet " Het Koninkrijk de hemelen is gelijk aan een parel van grote waarde" ?
Dan zou de overeenkomst met het voorgaande, "Gelijk aan een schat" veel duidelijker zijn.
Er word bewust gekozen voor een andere vergelijking. De koopman staat gelijk aan het koninkrijk der hemelen. (En in het volgende vers, het net.)

Bezorgd schreef:

Valcke schreef:Toch heb ik er nog vragen over. Men name deze. Er is grote analogie tussen de gelijkenissen van de schat in de akker en van de koopman/parel. In beide gevallen wordt gesproken over (1) het vinden van de schat / de parel; (2) het verkopen van alles wat hij had; (3) het kopen van de schat / de parel.

Het komt op mij dan niet logisch over om de ene gelijkenis uit te leggen van een zoekende mens die een schat vindt en alles verkoopt om die schat te bezitten, terwijl de andere gelijkenis uitgelegd wordt van Christus Die de parel vindt en alles verkoopt (Zijn offerande) en de parel koopt.

Mi moet de analogie / overeenkomst tussen beide gelijkenissen wel gerespecteerd worden.

Het ‘verkopen van alles wat hij had’ vind ik ook geen gepaste uitdrukking voor Christus. Het is een uitdrukking die de Heere Jezus ook in andere gevallen gebruikt voor de mens - denk ook aan de rijke jongeling en het verlaten van alles dat dikwijls in de Evangeliën genoemd wordt. Dan gaat het steeds over de mens.

Maar waarom staat er in vers 45 dan niet " Het Koninkrijk de hemelen is gelijk aan een parel van grote waarde" ?
Dan zou de overeenkomst met het voorgaande, "Gelijk aan een schat" veel duidelijker zijn.
Er word bewust gekozen voor een andere vergelijking. De koopman staat gelijk aan het koninkrijk der hemelen. (En in het volgende vers, het net.)

Er staat geen punt in de beide zinnen, de zinnen lopen door. Het gaat om wat er gebeurt in de gelijkenis, niet een statisch iets: de schat versus de koopman of de parel; de hoofdboodschap is het vinden van een zaak van grote waarde en vervolgens het verkopen van alles en het kopen van hetgeen onvergelijkelijke waarde heeft. Deze overeenkomst moeten we mi vasthouden.

Dat is waar.
Zo kun je dat ook lezen.
Ik ben dan ook vooral benieuwd of er vroeger ook wel uitgegaan is van deze uitleg.
En de vraag, is er ruimte voor verschillende uitleg. Is dit de ruimte die er is in vrijheid van exegese?

Bezorgd schreef:Dat is waar.
Zo kun je dat ook lezen.
Ik ben dan ook vooral benieuwd of er vroeger ook wel uitgegaan is van deze uitleg.
En de vraag, is er ruimte voor verschillende uitleg. Is dit de ruimte die er is in vrijheid van exegese?

Er is wel enige vrijheid in exegese.
John Gill koos inderdaad voor de uitleg die je noemde. Of dat ook al door anderen voor zijn tijd gebeurde, weet ik niet.

Valcke schreef:Toch heb ik er nog vragen over. Men name deze. Er is grote analogie tussen de gelijkenissen van de schat in de akker en van de koopman/parel. In beide gevallen wordt gesproken over (1) het vinden van de schat / de parel; (2) het verkopen van alles wat hij had; (3) het kopen van de schat / de parel.

Het komt op mij dan niet logisch over om de ene gelijkenis uit te leggen van een zoekende mens die een schat vindt en alles verkoopt om die schat te bezitten, terwijl de andere gelijkenis uitgelegd wordt van Christus Die de parel vindt en alles verkoopt (Zijn offerande) en de parel koopt.

Mi moet de analogie / overeenkomst tussen beide gelijkenissen wel gerespecteerd worden.

Het ‘verkopen van alles wat hij had’ vind ik ook geen gepaste uitdrukking voor Christus. Het is een uitdrukking die de Heere Jezus ook in andere gevallen gebruikt voor de mens - denk ook aan de rijke jongeling en het verlaten van alles dat dikwijls in de Evangeliën genoemd wordt. Dan gaat het steeds over de mens.

Ik heb ook mijn bedenkingen met de uitleg, in het raamwerk van het geheel zie je dat het gaat over mensen die de schat bij geval vinden of die op zoek zijn naar de schatten op aarde, alles verbleekt bij het krijgen van die schat, parel, Fil 3: 7 Maar hetgeen mij gewin was, dat heb ik om Christus’ wil schade geacht.

In de context van het geheel kan ik er niet uit opmaken dat die koopman de Heere Jezus zou zijn die een zondaar vindt, dan zou de Heere Jezus alle parels verkopen en die ene redden... 'Hij verkoopt alles wat Hij heeft' is idd geen gepaste uitdrukking, de Heere Jezus verkoopt niet, maar geeft Zijn leven.

samanthi schreef:

Valcke schreef:Toch heb ik er nog vragen over. Men name deze. Er is grote analogie tussen de gelijkenissen van de schat in de akker en van de koopman/parel. In beide gevallen wordt gesproken over (1) het vinden van de schat / de parel; (2) het verkopen van alles wat hij had; (3) het kopen van de schat / de parel.

Het komt op mij dan niet logisch over om de ene gelijkenis uit te leggen van een zoekende mens die een schat vindt en alles verkoopt om die schat te bezitten, terwijl de andere gelijkenis uitgelegd wordt van Christus Die de parel vindt en alles verkoopt (Zijn offerande) en de parel koopt.

Mi moet de analogie / overeenkomst tussen beide gelijkenissen wel gerespecteerd worden.

Het ‘verkopen van alles wat hij had’ vind ik ook geen gepaste uitdrukking voor Christus. Het is een uitdrukking die de Heere Jezus ook in andere gevallen gebruikt voor de mens - denk ook aan de rijke jongeling en het verlaten van alles dat dikwijls in de Evangeliën genoemd wordt. Dan gaat het steeds over de mens.

Ik heb ook mijn bedenkingen met de uitleg, in het raamwerk van het geheel zie je dat het gaat over mensen die de schat bij geval vinden of die op zoek zijn naar de schatten op aarde, alles verbleekt bij het krijgen van die schat, parel, Fil 3: 7 Maar hetgeen mij gewin was, dat heb ik om Christus’ wil schade geacht.

In de context van het geheel kan ik er niet uit opmaken dat die koopman de Heere Jezus zou zijn die een zondaar vindt, dan zou de Heere Jezus alle parels verkopen en die ene redden... 'Hij verkoopt alles wat Hij heeft' is idd geen gepaste uitdrukking, de Heere Jezus verkoopt niet, maar geeft Zijn leven.

Maar de Heere Jezus heeft Zichzelf wel ontledigt, alles opgegeven om een zondaar te ´kopen´.

Je vindt deze verklaring ook in CNT, bij prof. Van Bruggen. Daarnaast denken ´Bart en Kees´ (zo heten ze toch?) er in hun samenspraken ook zo over.

Ik vind het zelf een lastige. Aan de ene kant is het waar wat Valcke zegt, de zin loopt door en de gelijkenissen zijn zeer nauw aan elkaar verbonden. In die zin is de uitleg van Samanthi voor de hand liggend, dat het verschil hem dan inderdaad zit in de mens die ´bij geval´ de schat vindt, terwijl de ander er naar op zoek is.

Aan de andere kant vind ik het verschil in formulering ook wel opvallend. (Het Koninkrijk is gelijk aan: 1. een schat; 2. een koopman (niet de parel!)
Hoe het ook zij: beide verklaringen zijn volgens mij in overeenstemming met de Schrift.

Valcke schreef:

Bezorgd schreef:Dat is waar.
Zo kun je dat ook lezen.
Ik ben dan ook vooral benieuwd of er vroeger ook wel uitgegaan is van deze uitleg.
En de vraag, is er ruimte voor verschillende uitleg. Is dit de ruimte die er is in vrijheid van exegese?

Er is wel enige vrijheid in exegese.
John Gill koos inderdaad voor de uitleg die je noemde. Of dat ook al door anderen voor zijn tijd gebeurde, weet ik niet.

Toen ik voor het eerst deze uitleg hoorde (ds A van der Zwan) heb ik gezocht of ik het bij andere verklaarders kon vinden. Ik vond het alleen bij John Gill. Hoorde dat Philpot ook voor deze exegese koos maar dat heb ik niet kunnen vinden.
De preken die ik hoorde met deze exegese waren echt wel waardevol toch vind ik de klassieke uitleg overtuigender.

huisman schreef:

Valcke schreef:

Bezorgd schreef:Dat is waar.
Zo kun je dat ook lezen.
Ik ben dan ook vooral benieuwd of er vroeger ook wel uitgegaan is van deze uitleg.
En de vraag, is er ruimte voor verschillende uitleg. Is dit de ruimte die er is in vrijheid van exegese?

Er is wel enige vrijheid in exegese.
John Gill koos inderdaad voor de uitleg die je noemde. Of dat ook al door anderen voor zijn tijd gebeurde, weet ik niet.

Toen ik voor het eerst deze uitleg hoorde (ds A van der Zwan) heb ik gezocht of ik het bij andere verklaarders kon vinden. Ik vond het alleen bij John Gill. Hoorde dat Philpot ook voor deze exegese koos maar dat heb ik niet kunnen vinden.
De preken die ik hoorde met deze exegese waren echt wel waardevol toch vind ik de klassieke uitleg overtuigender.

Als iemand die uitleg heeft, wat voor respectable iemand dat ook mag wezen, hoef je dat nog niet over te nemen.