Hooglied 5

Het lied komt oorspronkelijk uit het Engels. Heeft het woord "friend" daar exact de zelfde gevoelswaarde als het woord "vriend" in het Nederlands?

1
What a Friend we have in Jesus,
All our sins and griefs to bear!
What a privilege to carry
Everything to God in prayer!
O what peace we often forfeit,
O what needless pain we bear,
All because we do not carry
Everything to God in prayer!
2
Have we trials and temptations?
Is there trouble anywhere?
We should never be discouraged,
Take it to the Lord in prayer.
Can we find a friend so faithful
Who will all our sorrows share?
Jesus knows our every weakness,
Take it to the Lord in prayer.
3
Are we weak and heavy-laden,
Cumbered with a load of care?
Precious Savior, still our refuge—
Take it to the Lord in prayer;
Do thy friends despise, forsake thee?
Take it to the Lord in prayer;
In His arms He’ll take and shield thee,
Thou wilt find a solace there.

helma schreef:Hooglied 5

Ja, dat is waar. Dat zag ik over het hoofd. Maar dan wel in een vergelijking. Ik neem aan dat de liefdestaal van het Hooglied niet de standaard wijze is waarop wij tot God spreken. Maar ik erken zeker dat dit een hoge taal is waartoe de gelovigen komen kunnen, al zal dat toch vooral het hemels perspectief zijn.

Zo heb ik ook geen moeite met de wijze waarop bijvoorbeeld Bach de liefde tussen Christus en de gelovige vertolkt in zijn kantates. Als ik dat hoor, vervult dat altijd met veel ontzag. Maar juist dat ontzag valt gemakkelijk weg in het zingen van het genoemde lied.

TSD schreef:

liz boer schreef:

TSD schreef:

liz boer schreef: Dat baseer ik op Psalmen 18

27 Bij den reine houdt Gij U rein, maar bij den verkeerde bewijst Gij U een Worstelaar.

Dat betekent niet dat de Heere niet genadig is ook niet dat Hij niet Barmhartig is, hij laat de zon opgaan over bekeerde en onbekeerde, toch als je er voor kiest om onbekeerd te blijven, blijft God je vijand. Dan heb je alles te vrezen. Dan zal Hij Zich niet ontfermen.

Wij kiezen van onszelf allemaal om onbekeerd te blijven. Geloof je dat?

Waarom vraag je dat?

Om te kunnen begrijpen wat je bedoelt met jou reactie.

Ik bedoel ermee dat het een eigen vrije keuze is om onbekeerd te blijven. Zie de DL
Het is je eigen schuld als je verloren blijft, als je behouden wordt is het Gods genade.

Valcke schreef:

helma schreef:Hooglied 5

Ja, dat is waar. Dat zag ik over het hoofd. Maar dan wel in een vergelijking. Ik neem aan dat de liefdestaal van het Hooglied niet de standaard wijze is waarop wij tot God spreken. Maar ik erken zeker dat dit een hoge taal is waartoe de gelovigen komen kunnen, al zal dat toch vooral het hemels perspectief zijn.

Zo heb ik ook geen moeite met de wijze waarop bijvoorbeeld Bach de liefde tussen Christus en de gelovige vertolkt in zijn kantates. Als ik dat hoor, vervult dat altijd met veel ontzag. Maar juist dat ontzag valt gemakkelijk weg in het zingen van het genoemde lied.

maar in dit lied wordt de Heere Jezus niet alleen Vriend genoemd. Ook Borg, Hulp,Toevlucht,Heer(e) , Heiland.

Het noemen van Vriend, heeft ook die andere namen in zich...

Ik zie het altijd alsof het afgeleid is van Joh. 15:13.
Niemand heeft meerder liefde dan deze, dat iemand zijn leven zette voor zijn vrienden.
In verwondering: kijk toch eens wat voor Vriend Hij is: Hij wil in onze plaats staan!

Uit Johannes blijkt dat de gelovigen Zijn vrienden zijn, net als dat Johannes zich de vriend van de Bruidegom noemt. Maar wanneer iemand God of Jezus met ontzag zijn Vriend noemt, veroordeel ik dat niet. Integendeel!

Ik kan zo gauw niet vinden waar, maar van Abraham wordt ook ergens gezegd dat hij een vriend van God is door het geloof.

Tiberius schreef:Ik kan zo gauw niet vinden waar, maar van Abraham wordt ook ergens gezegd dat hij een vriend van God is door het geloof.

Jakobus 2 vers 23: En de Schrift is vervuld geworden, die daar zegt: En Abraham geloofde God, en het is hem tot rechtvaardigheid gerekend; en hij is een vriend Gods genaamd geweest.

Tip: https://statenvertaling.nl/zoektekst.php

Lilian1975 schreef: maar in dit lied wordt de Heere Jezus niet alleen Vriend genoemd. Ook Borg, Hulp,Toevlucht,Heer(e) , Heiland.

Het noemen van Vriend, heeft ook die andere namen in zich...

Ok ik denk bij nader inzien dat het woord Vriend op zichzelf niet het bezwaar is. Voor mij voelt het lied echter ongemakkelijk door de snelle enthousiasmerende opening en melodie. Dat ervaar ik als niet ingetogen. Maar dat zal deels persoonlijk zijn.

Valcke schreef:

Lilian1975 schreef: maar in dit lied wordt de Heere Jezus niet alleen Vriend genoemd. Ook Borg, Hulp,Toevlucht,Heer(e) , Heiland.

Het noemen van Vriend, heeft ook die andere namen in zich...

Ok ik denk bij nader inzien dat het woord Vriend op zichzelf niet het bezwaar is. Voor mij voelt het lied echter ongemakkelijk door de snelle enthousiasmerende opening en melodie. Dat ervaar ik als niet ingetogen. Maar dat zal deels persoonlijk zijn.

Ik denk dat dat "deels" wel uit de zin kan

Carrie schreef:

Valcke schreef:

Lilian1975 schreef: maar in dit lied wordt de Heere Jezus niet alleen Vriend genoemd. Ook Borg, Hulp,Toevlucht,Heer(e) , Heiland.

Het noemen van Vriend, heeft ook die andere namen in zich...

Ok ik denk bij nader inzien dat het woord Vriend op zichzelf niet het bezwaar is. Voor mij voelt het lied echter ongemakkelijk door de snelle enthousiasmerende opening en melodie. Dat ervaar ik als niet ingetogen. Maar dat zal deels persoonlijk zijn.

Ik denk dat dat "deels" wel uit de zin kan

Ik schreef het toch niet zonder opzet.
Wanneer ik bv de Schotse Gaelic psalmen hoor, dan is dat ook een heel andere cultuur dan ik gewend ben. Maar ik ervaar direct dat sprake is van eerbied en ingetogenheid. Hetzelfde geldt voor Anglicaanse en zelfs RK muziek. Zou mijn moeite met allerlei vlotte evangelicale songs dan alléén maar iets persoonlijks zijn? Ik betwijfel dat. Daarom toch de nuance 'deels persoonlijk'. Daarmee wil ik anderen niet veroordelen, maar tegelijk houd ik een stevige aarzeling waar ik niet overheen wil stappen,

Valcke schreef:

Carrie schreef:

Valcke schreef:

Lilian1975 schreef: maar in dit lied wordt de Heere Jezus niet alleen Vriend genoemd. Ook Borg, Hulp,Toevlucht,Heer(e) , Heiland.

Het noemen van Vriend, heeft ook die andere namen in zich...

Ok ik denk bij nader inzien dat het woord Vriend op zichzelf niet het bezwaar is. Voor mij voelt het lied echter ongemakkelijk door de snelle enthousiasmerende opening en melodie. Dat ervaar ik als niet ingetogen. Maar dat zal deels persoonlijk zijn.

Ik denk dat dat "deels" wel uit de zin kan

Ik schreef het toch niet zonder opzet.
Wanneer ik bv de Schotse Gaelic psalmen hoor, dan is dat ook een heel andere cultuur dan ik gewend ben. Maar ik ervaar direct dat sprake is van eerbied en ingetogenheid. Hetzelfde geldt voor Anglicaanse en zelfs RK muziek. Zou mijn moeite met allerlei vlotte evangelicale songs dan alléén maar iets persoonlijks zijn? Ik betwijfel dat. Daarom toch de nuance 'deels persoonlijk'. Daarmee wil ik anderen niet veroordelen, maar tegelijk houd ik een stevige aarzeling waar ik niet overheen wil stappen,

Zolang het bij een stevige aarzeling blijft: prima. Calvijn pleitte niet voor niets voor "poids et majesté" bij de gemeentezang, al bedoelde hij daar bepaald niet mee "slepend langzaam op hele noten". Maar anderzijds: de ervaring van ds. Vreugdenhil ken ik van nabij, psalmen op het zendingsveld die worden gezongen op zeer ritmische melodieën en begeleid met trommels. Een heel andere cultuur, ja, maar het komt daar wél uit het hart!

Heer, U bent mijn leven de grond waarop ik sta
Heer, U bent mijn weg de waarheid die mij leidt
U woord is het pad de weg waarop ik ga
Zolang U mijn adem geeft, zolang als ik besta
Ik zou niet meer vrezen, want U bent bij mij
Heer, ik bid U, blijf mij nabij

k geloof in U, Heer Jezus, geboren uit de maagd
eeuwige Zoon van God, die mens werd zoals wij
U die stierf uit liefde, leeft nu onder ons
en met God de Vader en verenigt met uw volk
Tot de dag gekomen is van uw wederkomst
dan brengt U ons thuis in Gods rijk

Heer, U bent mijn kracht, de rots waarop ik bouw
Heer, U bent mijn waarheid, de vrede van mijn hart
En niets in dit leven zal ons scheiden Heer
Zo weet ik mij veilig, want uw hand laat mij nooit los
Van wat ik misdaan heb, heeft U mij bevrijd
En in uw vergeving leef ik nu

Vader van het leven, ik geloof in U
Jezus de Verlosser, wij hopen steeds op U
Kom hier in ons midden, Geest van liefde en kracht
U die via duizend wegen ons hier samen bracht
En op duizend wegen, zendt U ons weer uit
Om het zaad te zijn van Godsrijk

Bovenstaand lied ken ik inderdaad ook. Ik vind het een mooie melodie.

Ik heb een paar regel vetgedrukt. Maar het kunnen er nog meer zijn.

Bij deze regel moest ik altijd denken aan Uw Woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad. En interpreteerde het als een belijdenis dat Gods Woord je Gids is.

Tot iemand mij wees op de achtergrond van dit lied.

Het is als ik het goed begrijp gemaakt door een italiaanse priester. Pierangelo Sequeri. Ook is het een lied vanuit Taize.
Een oecomenische gemeenschap waar o.a.gedacht wordt dat alles wat je nu doet etc de weg van God is. Het is nooit de vraag is dit Gods weg wel, het is gewoon zo. Daarom isGod er altijd bij.

De dikgedrukte regels krijgen dan een andere betekenis : ipv dat je kijkt of de weg die je bewandelt wel naar de Gids , Gods Woord is. Is de weg al Gods weg. Dat zou dan betekenen dat je nooit hoeft te vrezen omdat de weg die je gaat altijd Gods weg is. Hij er daarom altijd bij is.
Beetje lastig onder woorden brengen... maar ik hoop dat ik duidelijk ben. Maar de onbevangenheid voor dit lied is nu bij mij weg.

Ik heb een minuutje gegoogled, en de naam van die priester komt wel op, maar de link met Taizé niet. Dat "iemand" dat zegt, wil niet zeggen dat het waar is.
Daarnaast is het een andere discussie of je de oorsprong van een lied of de vertaler mee moeten nemen in de waardering. We zingen ook de psalmen uit de Verlichting, toch?

Maar ik snap wel dat je nu een ander gevoel hebt bij dit lied. Het doet me een beetje denken aan wat Paulus schrijft, dat je vlees mag eten zonder te vragen waar het vandaan komt (of het offervlees is of niet).