merel schreef:

parsifal schreef:

HersteldHervormd schreef:
Ik vind het wel bijzonder dat je een christelijke Indonesische vrouw hebt, die zijn daar denk niet veel?

Er zijn meer Indonesische Christenen dan dat er Nederlanders in totaal zijn. En ja ik heb mijn vrouw in de kerk ontmoet. Dat maakt de kans op een Christen ontmoeten wat groter . Toen wist ik trouwens nog niet van de grote culinaire voordelen van een Indonesische vrouw.

Ik zou graag Indisch leren koken. In koken uitblinken is in Nederland niet zo moeilijk. Als ik zie wat in veel gezinnen op tafel komt, sla ik liever over.

In mijn vroegere jaren bij de luchtmacht waren er nog vrij veel collega's met een Indische achtergrond. Hun moeders of vrouwen kookten regelmatig tijdens een personeelsuitje. Dat was zo geweldig lekker!!
Ik kreeg ook regelmatig een potje zelfgemaakte sambal van een Indische collega. Ook top!

Blijkbaar is het een enorme verleiding om een bijbelgetrouwe kerkgang met mentos in te wisselen voor een internationale kerkdienst waar een Indische rijsttafel geserveerd wordt?

Herman schreef:Blijkbaar is het een enorme verleiding om een bijbelgetrouwe kerkgang met mentos in te wisselen voor een internationale kerkdienst waar een Indische rijsttafel geserveerd wordt?

Nu is de GRII behoorlijk bijbelgetrouw (Iets minder in Nadere Reformatie traditie, maar iets meer invloed van "Fundamentals" en bijvoorbeeld Bavinck dan grootste deel achterban van forum). Belangrijk verschil is ook dat het eten na de dienst is en niet tijdens de dienst.

Ik vind snoepjes in de kerk wel goed, als uiting van gemeenschapszin. Dan moeten ze wel rondgedeeld worden natuurlijk. Dat hoort er wat mij betreft, helemaal bij. De apostel heeft het over hele maaltijden, dus het bezwaar tegen een enkele rol snoep kan ik niet goed volgen. Als iemand nu een heel diner zou meenemen of zakjes chips, dan zou het storend kunnen zijn. Maar als de apostel waarschuwt niet dronken te worden in de gemeente des Heeren, dan ging het zeker niet om wijnbonbons.

Maar ik heb wel eens meegemaakt dat een dominee er in zijn eigen gemeente tegen waarschuwde. Hij vond al die suiker nergens goed voor. Dat is natuurlijk wel zo, maar ik vind het vorige punt toch zwaarwegender.

Van suikers word je ook zwaarwegender.

Mannetje schreef:Van suikers word je ook zwaarwegender.

Inderdaad, en zeker de wat zwaarder predikanten mogen eerst naar zichzelf kijken.

Ik heb eens een zware predikant horen zeggen dat de oorzaak dat predikant zwaar worden vooral komt omdat ze vaak op bezoek gaan in de gemeente en dan veel eten krijgen aangeboden.

Gelukkig kon je het alleen letterlijk opvatten.

Ja. In dat geval kun je natuurlijk in de kerkbode schrijven dat je de voorkeur geeft aan een schaaltje druiven of een paar stukjes appel. Mensen vinden het vaak leuk om bezoek te krijgen van een ouderling of dominee, dus het is niet gek dat ze dan iets lekkers in huis halen. Als je dat prettig vindt, kun je ook lunchafspraken maken.

Ik denk dat je best op een tactische manier jezelf in bescherming kunt nemen. Maar ik zal eens navraag doen.

Je kan het ook gewoon een keer zeggen, dat je een klein koekje lekker vindt, maar grote afslaat.
En op de fiets erheen natuurlijk.

Tiberius schreef:Je kan het ook gewoon een keer zeggen, dat je een klein koekje lekker vindt, maar grote afslaat.
En op de fiets erheen natuurlijk.

Ja, ik begrijp dat ook nooit zo. Net of je als dominee niet kunt bewegen en een beetje je calorieën bij kunt houden. Ik beveel ze de eetmeter van het voedingscentrum aan.

Zeeuw schreef:

Tiberius schreef:Je kan het ook gewoon een keer zeggen, dat je een klein koekje lekker vindt, maar grote afslaat.
En op de fiets erheen natuurlijk.

Ja, ik begrijp dat ook nooit zo. Net of je als dominee niet kunt bewegen en een beetje je calorieën bij kunt houden. Ik beveel ze de eetmeter van het voedingscentrum aan.

Een ds op de fiets. Foei toch.

DDD schreef:Ik vind snoepjes in de kerk wel goed, als uiting van gemeenschapszin. Dan moeten ze wel rondgedeeld worden natuurlijk. Dat hoort er wat mij betreft, helemaal bij. De apostel heeft het over hele maaltijden, dus het bezwaar tegen een enkele rol snoep kan ik niet goed volgen. Als iemand nu een heel diner zou meenemen of zakjes chips, dan zou het storend kunnen zijn.

Hoe bevindelijker de kerk, hoe meer snoep in de kerk. Het lijkt me niet erg. Wel voor de voorganger natuurlijk. Die zit tegen een kauwende mensenmassa aan te kijken.

Wat ik storender vind is het gekleur in kleurboeken met stiften die zo'n eng geluid maken op het papier.

Dat meen je?
Bedoel: dat je dat erger vind dan al het geknauw, gesmak enzo?

Wij waren vroeger in de bank creatief met van alles en nog wat. Poppetjes of vlechtjes maken met opgewarmde fruittellas, dat zilverpapier loshalen van het andere papier, het liefst in één stuk. Of natuurlijk vliegtuigjes en bootjes vouwen van snoeppapier.
De lampjes tellen in de kroonluchter.
Of tijdens het zingen met je vingers je oren heel snel open en dicht doen voor wat special effects.

Bourdon16 schreef:Wij waren vroeger in de bank creatief met van alles en nog wat. Poppetjes of vlechtjes maken met opgewarmde fruittellas, dat zilverpapier loshalen van het andere papier, het liefst in één stuk. Of natuurlijk vliegtuigjes en bootjes vouwen van snoeppapier.
De lampjes tellen in de kroonluchter.
Of tijdens het zingen met je vingers je oren heel snel open en dicht doen voor wat special effects.

Herkenbaar. Ik kan nu soms de verleiding amper weerstaan om het één of ander hiervan uit te voeren. Ik heb helaas soms de concentratie van een goudvis.