Sport en kinderen & hobby's

[Herman]

Gewoon niet aan sporten beginnen. Het enige wat daar uiteindelijk telt is dat je beter presteert dan de ander. Een bedenkelijk principe.

Soms vragen reacties om geen reactie.

Ik bevind me in het goede gezelschap van bijvoorbeeld C.S. Lewis die sport en sportiviteit in de huidige wereld ook als tegengestelde waarden beschouwd.

At C.S. Lewis Academy, we believe in education-based athletics, and therefore see athletics as an extension of our classrooms. Approximately 75% of our middle school and high school students participate in at least one sport per year, and therefore gain the benefits of learning through sport. Watch our on-demand webinar which outlines several ways student athletes benefits from school sports.

Wat leerlingen vinden, zegt maar weinig over de meester.

[Zeeuw]

Nederigheid is de meest basale christelijke waarde die er is. Winnaars kennen die bescheidenheid niet.

Hoe kun jij dit nu weten? Uit je reacties maak ik op dat jij nooit in competitief verband hebt gesport.

Dat klopt. Ik sport alleen informeel en zelfs daar is competitie altijd een issue.

Overigens breng ik een belangrijke christelijke waarde in, wat is daarvan de tegenhanger.

Ik begon mijn opmerkingen trouwens te maken in een discussie waarin sport als een belangrijke factor in de sociale ontwikkeling van kinderen gezien wordt.

Hetgeen ik dus bestrijd.

Sport, zeker teamsport, is inderdaad een belangrijke factor hierin. Maar dit kan eveneens de bijbelclub, scouting, schoolklas, of wat dank ook is.

Maar jij tafeltennist bv op de camping ook nooit met een familielid?

[Herman]

Ik bevind me in het goede gezelschap van bijvoorbeeld C.S. Lewis die sport en sportiviteit in de huidige wereld ook als tegengestelde waarden beschouwd.

Er zijn christenen die op professionele basis sport bedrijven. Een bekend voorbeeld is René Ruitenberg, een schaatser. In het verleden was er ook een voetballer bij Heracles, Folkert Velten. Hij speelde uit principe geen wedstrijden op zondag. En zo zijn er veel meer voorbeelden van professionele sporters die gelovig zijn. Zijn behoren weliswaar niet tot het reformatorische smaldeel, maar toch.

Het optreden van christelijke sporters zegt me weinig, omdat zij weinig kaas hebben gegeten van het begrip wereldmijding.

Je punt gaat ook niet in op het gegeven dat sport en sportiviteit tegengestelde grootheden zijn.

[Zeeuw]

Wat leerlingen vinden, zegt maar weinig over de meester.

Het is altijd sterk een bron over je bewering te vermelden.

[Zeeuw]

Ik bevind me in het goede gezelschap van bijvoorbeeld C.S. Lewis die sport en sportiviteit in de huidige wereld ook als tegengestelde waarden beschouwd.

Er zijn christenen die op professionele basis sport bedrijven. Een bekend voorbeeld is René Ruitenberg, een schaatser. In het verleden was er ook een voetballer bij Heracles, Folkert Velten. Hij speelde uit principe geen wedstrijden op zondag. En zo zijn er veel meer voorbeelden van professionele sporters die gelovig zijn. Zijn behoren weliswaar niet tot het reformatorische smaldeel, maar toch.

Het optreden van christelijke sporters zegt me weinig, omdat zij weinig kaas hebben gegeten van het begrip wereldmijding.

Je punt gaat ook niet in op het gegeven dat sport en sportiviteit tegengestelde grootheden zijn.

Hier ben ik het overigens wel mee eens. Ik vind het lastig professionele sport met geloof gecombineerd te zien. Sport en sportiviteit zijn zeker niet per definitie tegengestelde grootheden. Je kunt uitermate sportief zijn en toch competitie bedrijven.

[Ambtenaar]

Het optreden van christelijke sporters zegt me weinig, omdat zij weinig kaas hebben gegeten van het begrip wereldmijding.

Je punt gaat ook niet in op het gegeven dat sport en sportiviteit tegengestelde grootheden zijn.

Met een snelle veeg uit de pan bepaalde mensen in een hoek zetten, is mij te makkelijk. Als jij de wereld wilt mijden, moet je je opsluiten in je reformatorische enclave.

Daarnaast gaan sport en sportiviteit goed samen. Hoe kom je erbij dat dit aan elkaar is tegengesteld? Wie beweert dat?

Een voorbeeld: Op mijn niveau zijn er geen umpires. We moeten zelf bepalen of de tegenstander de bal uit slaat of niet. Bij twijfel geef ik de bal altijd in, ook al is de bal feitelijk gezien buiten de lijn. Ik wil mijn tegenstander niet benadelen door gebrekkige waarneming mijnerzijds.

[ejvl]

Gewoon niet aan sporten beginnen. Het enige wat daar uiteindelijk telt is dat je beter presteert dan de ander. Een bedenkelijk principe.

Speel jij ook geen spelletjes?

Sporten doe je voor je plezier en voor je gezondheid.

Ik speel weinig spelletjes omdat het mij aan speelmaten ontbreekt.

En als ik.als meedoe dan os het puur voor de gezelligheid en niet om competitie aan te gaan.

Zo sporten sommigen ook puur voor de gezelligheid en niet om het winnen.
Zo ga ik elke week een keer darten bij iemand thuis, voor de gezelligheid, ik verlies nagenoeg altijd.
Nu is darten misschien niet echt een intensieve sport maar dat kan ook met wel intensieve sporten zo heb ik ook op die manier tafeltennis en zaalvoetbal gespeeld.

[Herman]

Het optreden van christelijke sporters zegt me weinig, omdat zij weinig kaas hebben gegeten van het begrip wereldmijding.

Je punt gaat ook niet in op het gegeven dat sport en sportiviteit tegengestelde grootheden zijn.

Met een snelle veeg uit de pan bepaalde mensen in een hoek zetten, is mij te makkelijk. Als jij de wereld wilt mijden, moet je je opsluiten in je reformatorische enclave.

Daarnaast gaan sport en sportiviteit goed samen. Hoe kom je erbij dat dit aan elkaar is tegengesteld? Wie beweert dat?

Een voorbeeld: Op mijn niveau zijn er geen umpires. We moeten zelf bepalen of de tegenstander de bal uit slaat of niet. Bij twijfel geef ik de bal altijd in, ook al is de bal feitelijk gezien buiten de lijn. Ik wil mijn tegenstander niet benadelen door gebrekkige waarneming mijnerzijds.

Het noemen van christelijke sporters is natuurlijk net zo goed een slag in de lucht. Alsof dat een legitimering zou kunnen zijn voor zaken die een individuele dan wel bijbels gemotiveerde aangelegenheid zijn. Daarenboven nam ik mijn gezag in een bij uitstek christelijk en gezaghebbend denker en dat vind ik van een wat ander gewicht dan een boer op een snel ijzers.

De bewering kwam dus van C.S. Lewis en bij een beetje googelen zou het er op kunnen komen. Iemand heeft er zelfs een artikel over geschreven ten zijde van de Olypische Spelen van Londen: https://www.researchgate.net/publicatio ... d_Humility

Ik maak nog even mijn post af: Het voorbeeld dat je geeft snap ik en dat is een mooie nuancering van de instelling om -onder alle condities- te winnen. In dat geval geld geen sportiviteit, maar rechtvaardigheid, namelijk als de bal volgens jouw waarneming in is, waarom zou je hem dan uit geven?

[DDD]

Ik zie de zorgen van eilander en Herman als een veel groter gevaar op het werk. Ook daar is er niets mis mee om de beste te zijn, en ook niet om daar naar te streven, maar de impact is wel een stuk groter. Met de criteria van eilander vallen veel banen waarvoor in het RD wordt geadverteerd, af.

[Herman]

Het is dan de vraag of sport (en voornamelijk het beoefenen van de passieve topsport) bijdraagt aan het negatieve werkklimaat waar jij op doelt.

[Zeeuw]

Het optreden van christelijke sporters zegt me weinig, omdat zij weinig kaas hebben gegeten van het begrip wereldmijding.

Je punt gaat ook niet in op het gegeven dat sport en sportiviteit tegengestelde grootheden zijn.

Met een snelle veeg uit de pan bepaalde mensen in een hoek zetten, is mij te makkelijk. Als jij de wereld wilt mijden, moet je je opsluiten in je reformatorische enclave.

Daarnaast gaan sport en sportiviteit goed samen. Hoe kom je erbij dat dit aan elkaar is tegengesteld? Wie beweert dat?

Een voorbeeld: Op mijn niveau zijn er geen umpires. We moeten zelf bepalen of de tegenstander de bal uit slaat of niet. Bij twijfel geef ik de bal altijd in, ook al is de bal feitelijk gezien buiten de lijn. Ik wil mijn tegenstander niet benadelen door gebrekkige waarneming mijnerzijds.

Het noemen van christelijke sporters is natuurlijk net zo goed een slag in de lucht. Alsof dat een legitimering zou kunnen zijn voor zaken die een individuele dan wel bijbels gemotiveerde aangelegenheid zijn. Daarenboven nam ik mijn gezag in een bij uitstek christelijk en gezaghebbend denker en dat vind ik van een wat ander gewicht dan een boer op een snel ijzers.

De bewering kwam dus van C.S. Lewis en bij een beetje googelen zou het er op kunnen komen. Iemand heeft er zelfs een artikel over geschreven ten zijde van de Olypische Spelen van Londen: https://www.researchgate.net/publicatio ... d_Humility

Olympische spelen als voorbeeld? Kom op zeg.

[Herman]

Olympische spelen als voorbeeld? Kom op zeg.

In dit paper staat gewoon het citaat in waar ik naar verwees:

Lewis illustrates the often subtle dynamics of human pride that can be applied to competitive sport: “It was through Pride that the devil [an external evil force] became the devil: Pride leads to every other vice: it is the complete anti-God state of mind. Does this seem exaggerated? If so, think it over. In fact, if you want to find out how proud you are the easiest way is to ask yourself, 'How much do I dislike it when other people snub me, or refuse to take any notice of me, or shove their oar in, or patronise me, or show off?' The point is that each person's pride is in competition with everyone else's pride. Two of a trade never agree [consider bitter rivals in sport or academia] . . . Pride gets no pleasure out of having something, only out of having more of it than the next man . . . people are proud of being richer, cleverer, or better looking [or better at sport] than others . . . It is the comparison that makes you proud: the pleasure of being above the rest . . . for of course, power is what pride really enjoys: there is nothing makes a man feel so superior to others . . . It is a terrible thing that the worst of all the vices can smuggle itself into the very centre of our religious life . . . as pride is direct from hell, it is purely spiritual, consequently it is far more deadly and subtle . . . Pride is spiritual cancer: it eats up the very possibility of love, or contentment, or even common sense (101-104).”

[Zeeuw]

Olympische spelen als voorbeeld? Kom op zeg.

In dit paper staat gewoon het citaat in waar ik naar verwees:

Lewis illustrates the often subtle dynamics of human pride that can be applied to competitive sport: “It was through Pride that the devil [an external evil force] became the devil: Pride leads to every other vice: it is the complete anti-God state of mind. Does this seem exaggerated? If so, think it over. In fact, if you want to find out how proud you are the easiest way is to ask yourself, 'How much do I dislike it when other people snub me, or refuse to take any notice of me, or shove their oar in, or patronise me, or show off?' The point is that each person's pride is in competition with everyone else's pride. Two of a trade never agree [consider bitter rivals in sport or academia] . . . Pride gets no pleasure out of having something, only out of having more of it than the next man . . . people are proud of being richer, cleverer, or better looking [or better at sport] than others . . . It is the comparison that makes you proud: the pleasure of being above the rest . . . for of course, power is what pride really enjoys: there is nothing makes a man feel so superior to others . . . It is a terrible thing that the worst of all the vices can smuggle itself into the very centre of our religious life . . . as pride is direct from hell, it is purely spiritual, consequently it is far more deadly and subtle . . . Pride is spiritual cancer: it eats up the very possibility of love, or contentment, or even common sense (101-104).”

Zeker. Met de olympische spelen in het achterhoofd. Geen recreatieve gezelligheid. Er staat duidelijk 'competitive sport'. Het stuk gaat ook over 'academia'. Oftwel, daar waar mensen scores behalen. En waar mensen scores behalen, zal er altijd één hoger zijn dan de ander. Pleit je nu ook tegen ons schoolsysteem?

Pride gets no pleasure out of having something, only out of having more of it than the next man. Echt Herman, als je dit plakt op een beetje sport wat mensen bedrijven, leg je er puur je eigen gevoel in. Ik vind het heerlijk om een potje te squashen en als ik dan verlies, vind ik dat we samen leuk gespeeld hebben.
Probeer eens te denken in gradaties en nuances. Daar was de schrijver tijdens het schrijven van dit stuk niet sterk in blijkbaar. Er zijn vele personen die kunnen sporten zonder de hier beschreven 'pride'. Er zijn eveneens vele personen die zelfs tijdens het zitten in een kerkenraad last hebben van deze 'pride'.

[Herman]

Zolang sport een puntensysteem heeft, en dat is doorgaans bij alle sporten die in georganiseerd verband plaatsvinden, gaat het dus fout en ben je niet meer christelijk bezig. En zelfs het partijtje voetbal dat je op een trapveldje doet, is niet los van pride. Uiteindelijk gaat het dan doorgaans om de doelpunten van de individuele speler en is de lomperik die de zoveelste panna krijgt het haasje.

En dat zou de academische (en school)wereld zich ook kunnen aantrekken.

Sport is bij uitstek iets wat uit de antieke oudheid komt waar trots en competitie positieve waarden zijn, ik kan zo snel nergens een christelijke of joodse bron voor sport vinden. En dat zou me ook verbazen.

[eilander]

Ik zie de zorgen van eilander en Herman als een veel groter gevaar op het werk. Ook daar is er niets mis mee om de beste te zijn, en ook niet om daar naar te streven, maar de impact is wel een stuk groter. Met de criteria van eilander vallen veel banen waarvoor in het RD wordt geadverteerd, af.

Heb ik ergens gezegd dat er op je werk geen gevaren kunnen zijn?