eilander schreef:

Erasmiaan schreef:

Orchidee schreef:

samanthi schreef:Van huis uit ben ik geleerd niet steeds naar een graf te gaan en zelfs een steen was uit de boze.

Zie je dat het méér voorkomt!
Idd géén steen, géén eigen graf, géén graf bezoek én het in de praktijk ervaren "men kent en vind haar standplaats zelfs niet meer".

Toch gingen vele discipelen en discipelinnen naar het graf van Jezus.

Ik heb al eerder het graf van David aangehaald (Handelingen 2).
En wat je van huis uit leert, moet steeds getoetst worden aan de Bijbel toch?

Jantje schreef:

Hollander schreef:

merel schreef:Ik heb ook niet zoveel met een graf, maar heb mijn ouders ook nog. Ik kan mij voorstellen dat je vaker naar een graf van een overleden kind zou gaan.

Waarom zou dat laatste volgens jou anders zijn dan het graf van eigen ouders?

De band van ouders tot hun jonge kinderen is vaak anders dan de band van oudere volwassen kinderen die gehuwd zijn en een gezin hebben, en waar de ouders niet meer op de eerste plaats komen. Dat is tenminste de gedachte die ik heb.

Hollander schreef:

Jantje schreef:

Hollander schreef:

merel schreef:Ik heb ook niet zoveel met een graf, maar heb mijn ouders ook nog. Ik kan mij voorstellen dat je vaker naar een graf van een overleden kind zou gaan.

Waarom zou dat laatste volgens jou anders zijn dan het graf van eigen ouders?

De band van ouders tot hun jonge kinderen is vaak anders dan de band van oudere volwassen kinderen die gehuwd zijn en een gezin hebben, en waar de ouders niet meer op de eerste plaats komen. Dat is tenminste de gedachte die ik heb.

Dat begrijp ik. Alleen dan ligt het dus méér aan de emotionele band die je met de overledene hebt gehad, dan aan alleen het kind-zijn. Dat was mijn punt waarom ik de vraag stelde. Ik kan mij, net als @windorgel zegt, voorstellen dat voor anderen het graf van een ouder, broer/zus, vriend/vriendin of een andere hechte relatie, veel waarde kan hebben.

-DIA- schreef:Soms vraag ik me soms serieus af: Zou er nog één puntje zijn waar we het allen over eens zijn, zonder over te hakketakken? Wellicht dit: "We hebben, om in het leven te blijven eten, drinken en slaap nodig." Nog meer? Wie het weet mag een onderwerp aandienen.*

* P.S. ik bedoel dit niet serieus, maar wellicht toch wel om onszelf eens een spiegel voor te houden. Zouden we soms echt een béétje ketelachtig** worden? En verdraagt de een de ander niet zo goed meers als: ziet, hoe goed is het als broeders van het zelfde huis samenwonen. Waar het liefdevuur brandt, en waar de liefde heerst daar moet twist en tweedracht toch wijken? Ik denk het maar eventjes zo tussendoor.
** lichtgeraakt [/size]

huisman schreef:

Orchidee schreef:

samanthi schreef:Van huis uit ben ik geleerd niet steeds naar een graf te gaan en zelfs een steen was uit de boze.

Zie je dat het méér voorkomt!
Idd géén steen, géén eigen graf, géén graf bezoek én het in de praktijk ervaren "men kent en vind haar standplaats zelfs niet meer".

In tegenspraak met wat jij zegt is de geschiedenis van Jozefs sterven.
Jozef werd na zijn sterven in een kist gelegd en 150 jaar later door het volk Israël meegenomen. Genesis 50: 25 en 26 plus kanttekeningen en Hebreeën 11:22 plus kanttekening.

Psalm 103 kun je trouwens voor jouw opvatting niet gebruiken. Lees hem maar in de onberijmde versie. Gaat niet over graf of grafsteen.

DDD schreef:

-DIA- schreef:Soms vraag ik me soms serieus af: Zou er nog één puntje zijn waar we het allen over eens zijn, zonder over te hakketakken? Wellicht dit: "We hebben, om in het leven te blijven eten, drinken en slaap nodig." Nog meer? Wie het weet mag een onderwerp aandienen.*

* P.S. ik bedoel dit niet serieus, maar wellicht toch wel om onszelf eens een spiegel voor te houden. Zouden we soms echt een béétje ketelachtig** worden? En verdraagt de een de ander niet zo goed meers als: ziet, hoe goed is het als broeders van het zelfde huis samenwonen. Waar het liefdevuur brandt, en waar de liefde heerst daar moet twist en tweedracht toch wijken? Ik denk het maar eventjes zo tussendoor.
** lichtgeraakt [/size]

Dat zou een heel nare wereld zijn. Het lijkt me een schrikbeeld als iedereen het met elkaar eens is.

DDD schreef:Slakken zijn nooit van levensbelang. Maar dat geheel terzijde. Wellicht zullen we het daar nooit over eens worden.

Jantje schreef:

Hollander schreef:

Jantje schreef:

Hollander schreef:Waarom zou dat laatste volgens jou anders zijn dan het graf van eigen ouders?

De band van ouders tot hun jonge kinderen is vaak anders dan de band van oudere volwassen kinderen die gehuwd zijn en een gezin hebben, en waar de ouders niet meer op de eerste plaats komen. Dat is tenminste de gedachte die ik heb.

Dat begrijp ik. Alleen dan ligt het dus méér aan de emotionele band die je met de overledene hebt gehad, dan aan alleen het kind-zijn. Dat was mijn punt waarom ik de vraag stelde. Ik kan mij, net als @windorgel zegt, voorstellen dat voor anderen het graf van een ouder, broer/zus, vriend/vriendin of een andere hechte relatie, veel waarde kan hebben.

Uiteraard. Maar ik reageerde even alleen op de laatste zin van de quote van @merel.

Chrisje72 schreef:Nee ik ben het met Mara eens.