Gelezen (geloofsopbouwend)

[KDD]

Nog is het voor u de dag der zaligheid; nog klinkt het getrouwe woord, dat Christus in de wereld gekomen is om zondaren zalig te maken. Het mocht ook voor u eens Kerstfeest worden; Kerstfeest, waarop het grote wonder u werd ontdekt, dat zondaren zullen zalig worden door Hem, Die in de wereld gekomen is in de diepste armoede en vernedering, opdat niemand de toegang tot Hem belet worde.

[J.C. Philpot]

Velen zijn er die naar het hemels rijk van Jezus verlangen, maar weinigen die zijn kruis willen dragen. Hij heeft er velen, die zijn vertroosting, maar weinigen die zijn lijden zoeken. Hij vindt er velen met Hem aan tafel en weinigen, die met Hem willen vasten. Zij willen zich allen met Hem verblijden; maar weinigen willen voor Hem iets lijden. Velen volgen Jezus tot het breken van het brood; maar weinigen tot het drinken van de lijdenskelk. Velen vereren zijn mirakelen, maar weinigen volgen Hem in de smaad van zijn kruis. Velen hebben Jezus lief, zolang hun geen tegenspoeden overkomen. Velen danken en zegenen Hem, zolang zij enige vertroosting van Hem ontvangen. Maar als Jezus zich verbergt, en hen een tijdje verlaat, dan vallen zij in klachten of in grote neerslachtigheid.

(...)

Waarom dan vreest gij nu het kruis op te nemen, waarmee men tot het eeuwig rijk komt? In het kruis ligt zaligheid, in het kruis het leven, in het kruis bescherming tegen de vijanden, in het kruis een vloed van bovenaardse zoetheid, in het kruis de sterkte van het hart, in het kruis vreugde van geest, in het kruis het toppunt der deugd, en de volmaakte heiligheid. Daar is geen behoud voor onze ziel, of geen hoop op het eeuwig leven, dan in het kruis. Neem dan het kruis op, en volg Jezus, en gij zult het eeuwig leven ingaan. Hij is voorop gegaan, dragende zijn kruis, en Hij is voor u aan het kruis gestorven, opdat gij ook uw kruis zoudt dragen, en volgaarne sterven aan het kruis. Want indien gij met Hem sterft, zo zult gij ook met Hem leven; en indien gij zijn deelgenoot zijt in de smarten, zult gij het ook zijn in de heerlijkheid.

T. van Kempen, zoals destijds in een preek geciteerd door ds. C.A. Tukker.

[J.C. Philpot]

Paulus wilde nergens anders in roemen dan in Christus. Hij roemde dus niet in zijn ervaring of heldere bekering. De bekering, waardoor wij God leren kennen, is het werk van de Heilige Geest, maar de bekering op zichzelf beschouwd is onze zaligheid niet. Want: “Die God is onze zaligheid.” Als Paulus spreekt over roem, dan is het: “Het zij verre van mij dat ik zou roemen anders dan in het kruis van onze Heere Jezus Christus.”

Dus alleen roem in Zijn ganse Middelaarsarbeid, want Hij is uit God tot wijsheid, rechtvaardigheid, heiligmaking en verlossing. Vervolgens zegt Paulus: “Door Welke de wereld mij gekruisigd is, en ik der wereld.”

Is dat niet een wonderlijk woord? Nee, mijn vrienden. De wereld grijpt naar ieder mens en wij hebben van nature een wereldsgezind hart dat omgekeerd ook naar de wereld grijpt. Die dingen zijn niet anders! Laat ons dat steeds voor ogen houden. Maar bij Paulus is het zo: Christus’ werk heeft hem zo inge­nomen dat heel de wereld en alles wat daartoe behoorde bij hem gekelderd is. Dat noemt hij door welke de wereld mij gekruisigd is.

Ds. H. Hofman zoals geciteerd door ds. P. de Vries

[FlyingEagle]

Welgelukzalig zin zij, die Zijn getuigenissen onderhouden,
die Hem van ganser harte zoeken.
Psalm 119:2

Hoe behoren wij het Woord van God te lezen? Als een volmaakte regel van het geloof. In dat Woord staat alles wat noodzakelijk is tot zaligheid. Tertullianus heeft eens gezegd: Ik bewonder de volledigheid van de Schrift!' Het Woord leert ons hoe wij God moeten behagen en hoe wij in de wereld moeten wandelen. Het geeft onderwijs in alle wijsheid en vroomheid. Zouden wij dat Woord niet met grote aandacht en eerbied moeten lezen?
Gods Woord kan ons wijs maken tot zaligheid. Als u erin leest, beschouw het dan ook als een schat die de ziel verrijkt. Er staan veel goddelijke spreuken in. Vergader die alsof het juwelen zijn.
Gods Woord kan u verrijken. Het vervult uw hoofd met kennis en uw hart met genade. Het overlaadt u met beloften. Het is als een akker waarin de Parel van grote waarde verborgen ligt. Wat zijn al de rijkdommen van de wereld vergeleken met die ene Parel? De goddelozen kunnen eilanden vol specerijen, kusten vol parels en rotsen vol diamanten hebben. Maar Gods Woord schenkt ons de rijkdom die de engelen hebben.
Lees de Bijbel als een boek vol bewijsplaatsen. Uw eigen bewijsstukken leest u toch ook aandachtig door?
Welnu, wilt u weten of God uw God is? Onderzoek dan de getuigenissen van de Schrift. Wilt u weten of u een erfgenaam bent van de belofte? Zoek dat dan na in deze heilige geschriften.

Thomas Watson

[J.C. Philpot]

De rechte wijze van prediken is deze. Het is nodig om allereerst, na een algemene verklaring van Gods liefde tot zondaren en Zijn bereidheid hen zalig te maken, de wet op de meest krachtige, meest nauwgezette en meest onderzoekende wijze te prediken. (...) Nadat meer en meer hoorders overtuigd worden van zonde, mogen wij er meer van het evangelie in mengen opdat het geloof wordt verwekt. Dit moet evenwel niet te haastig worden gedaan. Slechts in een persoonlijk gesprek met een volledig van schuld overtuigde zondaar mogen we niets dan het Evangelie prediken.

Ds. J. Wesley, zoals geciteerd door ds. P. de Vries

[J.C. Philpot]

Ach, wat zijn er weinig vreugdevolle gelovigen, wat laten er maar weinigen de woestijn klinken met hun liederen van blijdschap, eenvoudig omdat zij zich zo weinig bezighouden met de smart van het kruis van de Heiland. U die in Christus gelooft, weet u dat die smart van uw Heere al uw zonden, vroegere, tegenwoordige en nog toekomende zonden, voor eeuwig heeft begraven in de bodemloze diepten van die smart? En uit Zijn niet-begrepen doodsstrijd, uit Zijn onvoorstelbare verdriet, uit Zijn bitterste lijden, kunt u de stof van uw grootste blijdschap halen. Zodat zij tezamen de muziek vormen van het lied van de overwinnaar. O, verheug u dan! De vreugde des Heeren zal uw ziel versterken, uw loflied zal Zijn Naam verheerlijken. U brengt uw Heere geen eer toe door u te hullen in een treurige en wanhopende geest, in een twijfelend en angstig hart. Zijn soevereine genade heeft al uw ketenen verbroken, uw juk losgemaakt, uw ziel uit de gevangenis gebracht, en u een waardigheid verleend waarop de engelen zich niet kunnen beroepen, namelijk de Goddelijke aanneming van een kind, en u behoort in een zegevierende en blijde geest God te dienen en voor Hem te lijden. Sta daarom op, vergeven en gerechtvaardigd aangenomen gelovigen, uit de as en de schaduwen waarin u zich zo graag beweegt. Haal uw harp van de wilg, stem haar snaren tot de hoogste lof van de verzoenende genade en stervende liefde, want uw huis is in de hemel. Om u een gelukkig en vreugdevol christen te maken, hebt u Jezus nodig. In Hem is alles voor de wedergeboren ziel, voor uw verraderlijke hart, voor een lichaam van zonde en dood, voor uw doorgang door een goddelozen en verlokkende wereld – een wereld van onvermengd bederf, onophoudelijke verzoekingen en harteloze teleurstellingen. Veracht en verwerp Zijn volbrachte redding en u zult voor eeuwig verloren zijn. Al was u nog zo gewetensvol, streng godsdienstig, bijzonder vrijgevig of gekleed in uw eigen gerechtigheid, maar geloof in Christus, neem Zijn volbrachte werk aan, en al was u de snoodste zondaar en de zwakste heilige, u zult voor eeuwig gered zijn.

Ds. O. Winslow

[J.C. Philpot]

“There can be no true and faithful learning of Christ when we are not ready to unlearn. By heredity, by education, by tradition, we have established thoughts about life which are often great hindrances to living the truth. To learn of Christ requires a willingness to subject every value we hold to His inspection for criticism and correction.

Ds. A. Murray

[J.C. Philpot]

Sommigen menen (zij zitten er als op te wachten) dat er een schokkende, zeer geweldige, een haast niet-voor-te-stellen gebeurtenis zal plaats vinden; en dat men anders zeker niet van bekering mag spreken. Och vrienden, het kon wel eens gebeuren, dat er zulk een storm, vuur, of onweder niet kwam, en de Heere toch werkte; in het suizen van een zachte stilte was Hij. Ga eens bedaard na, of ook de werkzaamheden der bekering, gelijk we die hier in de brede hebben omschreven, in u bevonden werden; en put daar dan bemoediging uit. Evenwel een mens moet zijn laatste grond niet maken van ervaringen en bevindingen.

Het is hier al eveneens, als met het geloof. Wanneer weet men, dat men geloof bezit, en dat dit ‘geloof’ geloof is? Als men gelooft dat wil zeggen als het geloof werkzaam is, in de daden des geloofs; dan sluit dit meteen de beantwoording van zulke vragen in. Ja, dan zullen daarin al dergelijke vragen worden versmolten. Dan is er geen plaats meer voor, dan is in die daad de ervaring, het kenmerk, de bewustheid, kortom alles; wie gelooft, heeft en bezit. En zo is het hier nu ook. Zou ik wel bekeerd zijn? Is mijn berouw wel echt, wel genoeg? Is mijn liefde zuiver enzovoort? Daarop is toch feitelijk en eigenlijk maar één afdoend antwoord.

Begeef u inderdaad tot God, met zondeschuldbelijdenis, roepend en smekend, niet of u mag weten dat, of wel, of u bekeerd bent, ook zelfs niet alleen, of God u bekeren wil; dit is wel goed op zichzelf; maar nu bedoel ik iets anders; zie, als u wilt te weten komen, of de bekering in u is, dan moet het niet in de eerste plaats zijn een begeerte om dit te weten te komen; o nee, al wist u het nooit met zekerheid; maar dan moet het voor alles zijn, een begeerte, levendig en krachtig, om de daad der bekering zelf te oefenen; ja meer nog, het blijft dan niet bij een zuchten en verlangen, och mocht Gij mij bekeren; maar doe het dan: werp u dan met al uw zieleschuld en nood voor Gods troon en zinkende op Jezus; keer dan uw aangezicht, al ware het bemodderd (Job) van wenen, en van smaad en schande door uw toestand, keer dan dat aangezicht naar Hem toe; grijp dan eens de toegereikte scepter aan, verwerp dan eens al uw gerechtigheden, roep het vonnis over uw lusten en bewegingen des vleses eens uit, reik de scheidbrief uit aan al uw zielboeleerders; zeg dan eens in de daad: Heere, Gij alleen zijt mijn leven; en geef de Heere alzo eens de hand, 2 Kron. 30:8, en kom tot Zijn heiligdom.

Ja, maar dat moet God in ons doen, zegt u. Ja zeker; en daarom moet u het doen. Vraag God, of Hij u dat geheim en wonder eens leren wil. En zolang u dit zegt, ja zegt en anders niets; zolang zult u zich niet bekeren, en als u nu eens tot deze daad komt, op het woord dat God spreekt, dan zegt u dat niet meer op die manier, maar dan zegt u: ‘En dit heeft God gedaan.’

Prof. G. Wisse

[HHR]

Sommigen menen (zij zitten er als op te wachten) dat er een schokkende, zeer geweldige, een haast niet-voor-te-stellen gebeurtenis zal plaats vinden; en dat men anders zeker niet van bekering mag spreken. Och vrienden, het kon wel eens gebeuren, dat er zulk een storm, vuur, of onweder niet kwam, en de Heere toch werkte; in het suizen van een zachte stilte was Hij. Ga eens bedaard na, of ook de werkzaamheden der bekering, gelijk we die hier in de brede hebben omschreven, in u bevonden werden; en put daar dan bemoediging uit. Evenwel een mens moet zijn laatste grond niet maken van ervaringen en bevindingen.

Het is hier al eveneens, als met het geloof. Wanneer weet men, dat men geloof bezit, en dat dit ‘geloof’ geloof is? Als men gelooft dat wil zeggen als het geloof werkzaam is, in de daden des geloofs; dan sluit dit meteen de beantwoording van zulke vragen in. Ja, dan zullen daarin al dergelijke vragen worden versmolten. Dan is er geen plaats meer voor, dan is in die daad de ervaring, het kenmerk, de bewustheid, kortom alles; wie gelooft, heeft en bezit. En zo is het hier nu ook. Zou ik wel bekeerd zijn? Is mijn berouw wel echt, wel genoeg? Is mijn liefde zuiver enzovoort? Daarop is toch feitelijk en eigenlijk maar één afdoend antwoord.

Begeef u inderdaad tot God, met zondeschuldbelijdenis, roepend en smekend, niet of u mag weten dat, of wel, of u bekeerd bent, ook zelfs niet alleen, of God u bekeren wil; dit is wel goed op zichzelf; maar nu bedoel ik iets anders; zie, als u wilt te weten komen, of de bekering in u is, dan moet het niet in de eerste plaats zijn een begeerte om dit te weten te komen; o nee, al wist u het nooit met zekerheid; maar dan moet het voor alles zijn, een begeerte, levendig en krachtig, om de daad der bekering zelf te oefenen; ja meer nog, het blijft dan niet bij een zuchten en verlangen, och mocht Gij mij bekeren; maar doe het dan: werp u dan met al uw zieleschuld en nood voor Gods troon en zinkende op Jezus; keer dan uw aangezicht, al ware het bemodderd (Job) van wenen, en van smaad en schande door uw toestand, keer dan dat aangezicht naar Hem toe; grijp dan eens de toegereikte scepter aan, verwerp dan eens al uw gerechtigheden, roep het vonnis over uw lusten en bewegingen des vleses eens uit, reik de scheidbrief uit aan al uw zielboeleerders; zeg dan eens in de daad: Heere, Gij alleen zijt mijn leven; en geef de Heere alzo eens de hand, 2 Kron. 30:8, en kom tot Zijn heiligdom.

Ja, maar dat moet God in ons doen, zegt u. Ja zeker; en daarom moet u het doen. Vraag God, of Hij u dat geheim en wonder eens leren wil. En zolang u dit zegt, ja zegt en anders niets; zolang zult u zich niet bekeren, en als u nu eens tot deze daad komt, op het woord dat God spreekt, dan zegt u dat niet meer op die manier, maar dan zegt u: ‘En dit heeft God gedaan.’

Prof. G. Wisse

Bijzonder mooi.

[J.C. Philpot]

Als uw geloof zwak is, wees dan niet moedeloos. Zwak geloof kan een sterke Christus ontvangen. Een zwakke hand kan in de huwelijkssluiting evengoed de verbintenis maken als een sterke hand. Een zwak oog zou ook de koperen slang hebben kunnen zien. De vrouw in het Evangelie raakte slechts de zoom van Zijn kleed aan en ontving kracht van Hem. Het was de aanraking van het geloof.

Ds. T. Watson

[CvD]

Als uw geloof zwak is, wees dan niet moedeloos. Zwak geloof kan een sterke Christus ontvangen. Een zwakke hand kan in de huwelijkssluiting evengoed de verbintenis maken als een sterke hand. Een zwak oog zou ook de koperen slang hebben kunnen zien. De vrouw in het Evangelie raakte slechts de zoom van Zijn kleed aan en ontving kracht van Hem. Het was de aanraking van het geloof.

Ds. T. Watson

Ds .T. Watson is vaak een medicijn. Zo helder zuiver en bemoedigend. Echt heel apart zo als deze man het innerlijk van het hart verklaard.

[helma]

Sommigen menen (zij zitten er als op te wachten) dat er een schokkende, zeer geweldige, een haast niet-voor-te-stellen gebeurtenis zal plaats vinden; en dat men anders zeker niet van bekering mag spreken. Och vrienden, het kon wel eens gebeuren, dat er zulk een storm, vuur, of onweder niet kwam, en de Heere toch werkte; in het suizen van een zachte stilte was Hij. Ga eens bedaard na, of ook de werkzaamheden der bekering, gelijk we die hier in de brede hebben omschreven, in u bevonden werden; en put daar dan bemoediging uit. Evenwel een mens moet zijn laatste grond niet maken van ervaringen en bevindingen.

Het is hier al eveneens, als met het geloof. Wanneer weet men, dat men geloof bezit, en dat dit ‘geloof’ geloof is? Als men gelooft dat wil zeggen als het geloof werkzaam is, in de daden des geloofs; dan sluit dit meteen de beantwoording van zulke vragen in. Ja, dan zullen daarin al dergelijke vragen worden versmolten. Dan is er geen plaats meer voor, dan is in die daad de ervaring, het kenmerk, de bewustheid, kortom alles; wie gelooft, heeft en bezit. En zo is het hier nu ook. Zou ik wel bekeerd zijn? Is mijn berouw wel echt, wel genoeg? Is mijn liefde zuiver enzovoort? Daarop is toch feitelijk en eigenlijk maar één afdoend antwoord.

Begeef u inderdaad tot God, met zondeschuldbelijdenis, roepend en smekend, niet of u mag weten dat, of wel, of u bekeerd bent, ook zelfs niet alleen, of God u bekeren wil; dit is wel goed op zichzelf; maar nu bedoel ik iets anders; zie, als u wilt te weten komen, of de bekering in u is, dan moet het niet in de eerste plaats zijn een begeerte om dit te weten te komen; o nee, al wist u het nooit met zekerheid; maar dan moet het voor alles zijn, een begeerte, levendig en krachtig, om de daad der bekering zelf te oefenen; ja meer nog, het blijft dan niet bij een zuchten en verlangen, och mocht Gij mij bekeren; maar doe het dan: werp u dan met al uw zieleschuld en nood voor Gods troon en zinkende op Jezus; keer dan uw aangezicht, al ware het bemodderd (Job) van wenen, en van smaad en schande door uw toestand, keer dan dat aangezicht naar Hem toe; grijp dan eens de toegereikte scepter aan, verwerp dan eens al uw gerechtigheden, roep het vonnis over uw lusten en bewegingen des vleses eens uit, reik de scheidbrief uit aan al uw zielboeleerders; zeg dan eens in de daad: Heere, Gij alleen zijt mijn leven; en geef de Heere alzo eens de hand, 2 Kron. 30:8, en kom tot Zijn heiligdom.

Ja, maar dat moet God in ons doen, zegt u. Ja zeker; en daarom moet u het doen. Vraag God, of Hij u dat geheim en wonder eens leren wil. En zolang u dit zegt, ja zegt en anders niets; zolang zult u zich niet bekeren, en als u nu eens tot deze daad komt, op het woord dat God spreekt, dan zegt u dat niet meer op die manier, maar dan zegt u: ‘En dit heeft God gedaan.’

Prof. G. Wisse

Uit welk boek is dat?

[J.C. Philpot]

Prof. G. Wisse

Uit welk boek is dat?

Je kunt het citaat hier vinden:
https://www.refoweb.nl/data/upload/docu ... %20God.pdf

Blz 106.

[J.C. Philpot]

Het is een fout van veel christenen dat zij zichzelf in gezelschap niet opwekken tot goede gesprekken. Wat zijn we daarin traag! We lezen in Maleachi 3: "Alsdan spreken, die de HEERE vrezen, een ieder tot zijn naaste." Een mens die genade kent, dient God echter niet alleen met zijn hart, maar 0ok met zijn tong, David zegt in Psalm 37: 'De mond des rechtvaardigen vermeldt wijsheid, en zijn tong spreekt het recht. De wet Gods is in zijn hart; zijn gangen zullen niet slibberen. Wat is er veel zondige bescheidenheid. Er worden veel bezoeken afgelegd, maar weinig brengt men elkaar een zielsbezoek. We spreken zo gemakkelijk over wereldse zaken, maar als het gaat over godsdienstige zaken is het alsof de tong aan het gehemelte kleeft. Denkt u er wel eens over na dat wij niet alleen rekenschap moeten geven aan God van onze ijdele woorden, maar ook van ons zondig zwijgen? O, doe toch geweld op uzelf en begin met deze goede gesprekken! Waar zouden we eigenlijk anders over moeten spreken dan over de hemel? De wereld is een grote herberg waar wij de gasten zijn. Reizigers die elkaar in de herberg ontmoeten, brengen hun tijd niet door met gesprekken over de herberg. Ze zijn er slechts even en gaan weer verder. Ze spreken over hun thuis en het land waar ze naartoe reizen. Zouden wij dan met elkaar enkel over deze wereld spreken die we zo spoedig weer moeten verlaten?

Ds. T. Watson

[J.C. Philpot]

'Begin met het wakker schudden van je hoorders. Mozes stelt je een scherp mens ter hand dat vaak geslepen moet worden aan zijn slijpsteen. Leg de totale zondigheid van de menselijk natuur bloot, de verduistering van het verstand, de verkeerdheid van het gemoed en aardsgezindheid en zinnelijkheid van de gevoelens. Spreek over de aard van het kwaad van de zonde, het verzet tegen God als onze Weldoener en het verachten van Zijn gezag en liefde.

Verklaar het kwaad van de zonde in haar gevolgen, omdat de zonde onze ziekten, pijnen en verdriet over ons heeft gebracht, al het kwaad dat wij voelen en al het kwaad dat wij vrezen. (..) Leg het geestelijk karakter van de wet bloot en zijn omvang die elke gedachte, woord en daad betreft, en wijs elke overtreding aan; of het er nu een van bedrijf of van nalatigheid is. Wijs aan dat het voor de mens zelf volstrekt onmogelijk is zijn natuur te veranderen.

Vergeving van zonde en heiligheid moeten van de Zaligmaker komen. Maak uw hoorders bekend met het allesonderzoekend oog van God. Hij ziet ons altijd en elke gedachte, woord en daad slaat Hij gade en schrijft Hij op in Zijn gedenkboek. Voor elke verborgen daad moet in Gods gericht verantwoording worden afgelegd of hij nu goed is of slecht.

Wanneer uw hoorders zo als het ware geploegd en geëgd zijn en kleikonten uiteen beginnen te allen, leid hen dan tot Christus en breng vanuit het hart met de lippen tot hen, terwijl je Zijn genade proeft, als je die verkondigt. Leg de almachtige kracht van de Zaligmaker bloot om het hart te verzachten en het ware bekering te geven, om vergeving te brengen tot een gebroken hart en de geest van gebed tot een biddeloos hart, heiligheid tot een vuil hart en geloof tot een ongelovig hart.

Laat uw hoorders weten dat alle schatten van genade in Christus verborgen zijn ten behoeve van arme, behoeftige zondaren en dat Hij zowel vol van liefde als macht is, dat Hij zondaren niet van Zijn poort wegstuurt maar allen die tot Hem komen, vriendelijk ontvangt, ervan houdt hen te zegenen en voor niets al Zijn zegeningen schenkt (...) Moedig het volk aan de genade onmiddellijk, voortdurend en ijverig te zoeken en maak hen duidelijk dat alle die zo zoeken de zaligheid van God vinden.'

Ds. J. Berridge zoals geciteerd door ds. P. de Vries