Gelezen (geloofsopbouwend)

[J.C. Philpot]

Psalm 12:3 - Zij spreken valsheid, eenieder met zijn naaste, met vleiende lippen; zij spreken met een dubbel hart.

De essentie van vleiende lippen is dat ze zeggen wat mensen willen horen. Er zijn vandaag de dag veel van zulke praters, zelfs binnen de kerk - mensen die voor elke gelegenheid het juiste antwoord weten, maar spreken zonder eerlijkheid of openhartigheid van hart. Ze spreken voortdurend wat mensen hopen te horen of wat als juist wordt verondersteld, in plaats van hun ware gedachten, gevoelens en daden.

"Ze spreken met een dubbel hart.' Het origineel is: 'Een hart en een hart': een voor de kerk, een ander voor de verandering; een voor zondagen, een ander voor werkdagen; een voor de koning, een ander voor de paus. (...)" (Thomas Adams, geciteerd in Spurgeon)

Ds. D. Guzik, Enduring Word Commentary

[J.C. Philpot]

Psalm 32:5a - Mijn zonde maakte ik U bekend en mijn ongerechtigheid bedekte ik niet. Ik zeide: Ik zal belijdenis van mijn overtredingen doen voor den HEERE.

Ten derde kunnen we uit het voorgaande opmerken dat de wijze om zonde te bedekken en weg te nemen door belijdenis is; daarmee God te rechtvaardigen en onszelf te beschuldigen. De wijze om onze zonde te bedekken is door haar door belijdenis bloot te leggen. De weg om door God gespaard te worden is, is door onszelf niet te sparen. En dit eist God, niet omdat Hij dit nodig heeft, alsof Hij alleen op deze manier genadig zou kunnen zijn, maar met het doel dat 'wij Hem verheerlijken', zoals Jozua tegen Achan zei: 'Mijn zoon, geef God eer', Joz. 7:19. 7:19. Ten tweede, God wil het een weg tot genade laten zijn, omdat Hij het zo verordend heeft; en in de derde plaats, dat er daardoor een grotere schaamte voor de zonde in onze zielen gewerkt mag worden. En deze belijdenis moet ernstig zijn, grondig, nederig, met verdriet, schaamte en haat. Elk 'Heere, wees mij genadig' is niet genoeg, want velen misleiden zichzelf op deze manier, door de beloften verkeerd toe te passen, dat Christus 'het gekrookte riet niet zal verbreken', dat Hij wel naar het verlangen in ons hart ziet. Helaas! Die gekroote rieten behoren tot degenen die niet lui zijn, die eerlijk omgaan met zichzelf, die zichzelf niet willen sparen; die door lezen, horen, overdenken, samenkomen, en alle andere plichten, niet opgeven totdat ze de bodem van hun ongerechtigheid, verborgen in hun hart, gevonden hebben. En laat alleen zulken dit op zichzelf toepassen, en niet degenen aan wie ze niet toebehoren.

Ds. R. Sibbes (1577-1635)

[J.C. Philpot]

Gods kinderen hebben een nieuw leven dat zich bewust is van ook maar het kleinste dat daarmee in strijd is; en zij die in het meest volmaakt zijn, zijn het meest volmaakt in het besef van zonde. Waar de zon het helderst schijnt, worden motten het gemakkelijkst gezien; en daarom klagen de beste christenen het meest over verdorvenheden, want zij zien meer dan anderen. Daarom kunnen we onze staat weten, of we geestelijk dood zijn of leven hebben. Als we leven hebben, hebben we licht en kunnen we zien en onderscheiden tussen goed en kwaad. Sommigen zijn geestelijk dood, maar denken dat ze leven. Zo zijn er velen, die zichzelf onberispelijk achten in hun gesprekken, maar in hun hart vol trots zijn; en die, net als de Farizeeën, goed over zichzelf denken, zonder te weten wat tot de christelijke strijd behoort.

Ds. R. Sibbes (1577-1635)

[J.C. Philpot]

Jesaja 41:14 - Vrees niet, gij wormpje Jakobs, gij volkje Israëls! Ik help u, spreekt de HEERE, en uw Verlosser is de Heilige Israëls!

"Wormpje Jacobs!" Wat een zwakheid, onbeduidendheid, onwaardigheid! Toch is het deze hulpeloze, kruipende "worm" die "de gedachten van God" in beslag neemt - Zijn medeleven ontvangt en de zekerheid ontvangt van Zijn almachtige hulp.

Gelovige, teneergeslagen moge het zijn, met een grote strijd van ellende, of bevend onder een besef van je onwaardigheid en schuld - treurend over de koudheid van uw geloof, de lauwheid van je liefde, de veelheid van uw afwijkingen, de grilligheid van uw beste voornemens, en de zwakheid van uw beste werken - God komt naar u toe - Hij herinnert zich dat hoewel u een worm bent - u nog steeds "wormpje Jakobs" bent - Zijn eigen geliefde, opgenomen in het verbond; En Hij zegt dat Zijn gedachten aan u "gedachten van vrede en niet van kwaad" zijn.

Let op Zijn boodschap van troost: "Wees niet bang!" Let op Zijn belofte: "Ik help u!" De garantie die Hij geeft voor de vervulling van die belofte, is Zijn eigen grote naam: "zegt de Heere, uw Verlosser, de Heilige van Israël." "Door wie zal Jakob opstaan?" zegt de profeet Amos, "want hij is klein." We hebben hier een antwoord. Hij zal opstaan door de macht van zijn verbondsgod - de God die JEZUS heeft gegeven als onderpand voor de schenking van alle andere zegeningen.

"Ikzelf help u!" Ja, arme, zwakke, bevende, "Jehovah", "uw Verlosser", "de Heilige van Israël" - met andere woorden, Almacht, Liefde, Gerechtigheid, staan allen aan uw kant, en zijn toegezegd voor uw redding! Hij komt Zijn volk graag nabij in de grootheid van hun zwakheid. "Het gekrookte riet zal Hij niet verbreken, en de rokende vlaswiek zal Hij niet uitblussen." De mens zou dat wel doen. De mens zou vaak de kronkelende worm onder zijn voeten verpletteren - de bevende boeteling wegsturen; maar Hij, wiens gedachten niet zijn als onze gedachten, zegt: "ook Ik veroordeel u niet."

Ds. J.R. MacDuff (1818 – 1895)

[KDD]

Maar indien gij door de Geest geleid wordt, zo zijt gij niet onder de wet. Galaten 5:18

Indien wij door de Geest geleid worden door in Hem te wandelen, en Hij onze Leidsman en Onderwijzer is, indien Hij voortdurend in ons hart werkt en ons de invloeden Zijner genade doet ondervinden en Hij in ons en met ons is, ons in alle waarheid leidt, ons het geloof schenkt en het onderhoudt, en ons doet liefhebben, biddende, teder, waakzaam, nederig, ootmoedig en oprecht doet zijn, indien wij aldus door de Geest geleid worden, dan zijn wij niet onder de wet. Nu, gedurende de tijd, dat er strijd in uw gemoed gaande is, zijt gij dikwijls in uw gewaarwording onder de wet. De vloek der wet klinkt u in de oren, de veroordeling der wet doorvlijmt uw consciëntie. Het kan zijn, dat het vlees in een onbewaakt ogenblik u overheerst, dat gij in enig kwaad verstrikt raakt, en gij glijdt en valt in iets, dat een schuld over uw consciëntie brengt. Nu, de wet dondert, de inwendige veroordeling galmt dit na en de ziel komt in de dienstbaarheid, in twijfel en vrees. Maar indien gij door de Geest geleid wordt en het die gezegende Leidsman behaagt u uit uzelf te leiden en in te leiden in Christus’ bloed en gerechtigheid; indien gij bevindelijk verwaardigd wordt met Zijn gezegende onderwijzingen en zoete invloeden, vergezeld met licht, leven, vrijheid en liefde, dan zwijgt de wet met haar vloek; zij kan u niet meer dreigen met de hel, en niet meer brengen onder de eeuwige vloek Gods. Want door de Geest geleid zijnde, zijt gij verlost van de vloek der wet en gebracht onder de zegen van het Evangelie, van de dienstbaarheid der wet in de vrijheid der waarheid; van haar beschuldigingen in de weldaden van het Evangelie, van de beschuldigingen van een schuldige consciëntie in het getuigenis van een goede consciëntie, die gezuiverd en besprengd is. En om alles in één woord te noemen: gij zijt overgebracht uit de macht der duisternis in het Koninkrijk van Gods beminde Zoon. O, welk een zaligheid, in de Geest te wandelen en door de Geest geleid te worden!

[J.C. Philpot]

Naast de twee moordenaars die met Christus gekruisigd werden, werden ook twee onzichtbare moordenaars met Hem gekruisigd: de zonde en de duivel.

Ds. T. Watson

[FlyingEagle]

Naast de twee moordenaars die met Christus gekruisigd werden, werden ook twee onzichtbare moordenaars met Hem gekruisigd: de zonde en de duivel.

Ds. T. Watson

Welk boek?

[J.C. Philpot]

Welk boek?

Ik las het in "Voor u vergoten" van de Tabernakel. Als bron geven ze op: "The Lords supper", Banner of Truth Trust, 2004.

[J.C. Philpot]

Op de Johannes de Heer-zangavond zongen we ook het lied: Als g’ in nood gezeten. Ik vertelde naar aanleiding van dat lied het volgende. Na afloop van de 2e Wereldoorlog werden in Neurenberg alle hoge nazi’s als Göring, Rosenberg en Kaltenbrunner berecht. Maar ook hoge militairen als Von Ribbentrop, Wilhelm Keitel en anderen. Bij die Neurenberger processen kregen de gevangenen ook geestelijke ondersteuning door een pastor. Eén van hen was Henry Gerecke (spreek uit Gieriekie) uit de VS. Hij geloofde dat het zijn plicht als pastor en zielzorger was om de nazi-leiders te wijzen op de vergeving en verlossing in Christus en er zoveel mogelijk tot het geloof te brengen, voordat zij terechtgesteld zouden worden. Hij kreeg daar heel veel kritiek op. En dat is ook goed te begrijpen. Deze mannen hadden zoveel bloed aan hun handen en hadden zo onnoemelijk veel leed aangericht. En zou er dan voor zulke schurken nog genade zijn? Zo’n leven hebben geleid en dan daarna in de hemel komen? Dat is moreel eigenlijk onaanvaardbaar. Zeker wij, die het allemaal niet van dichtbij hebben meegemaakt, moeten maar voorzichtig zijn met ons oordeel. Het valt ook moeilijk. Zo in het algemeen zeggen dat Jezus zondaren aanneemt, daar stemmen we graag mee in. Maar dat Jezus zelfs (berouwvolle) nazi’s aanneemt, ja, dat voelt toch wel erg ongemakkelijk. Terwijl er ten diepste geen verschil is: Want zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods, Rom. 3:23. Gerecke geloofde in de radicaliteit van genade. En daarom zag hij het als zijn plicht deze misdadigers bij te staan. Een aantal felle nazi’s wezen die geestelijke zorg af. Maar er waren er ook die er dankbaar op in gingen. Gerecke ging daarbij bepaald niet over één nacht ijs. Zo vroeg Göring of hij in zijn cel het Avondmaal mocht ontvangen. Gerecke ging met hem in gesprek om zijn motieven te onderzoeken. Toen Göring zei wel in God te geloven, maar niet in Jezus Christus als zijn Zaligmaker, weigerde Gerecke hem het Avondmaal te bedienen.

Anders ging het bij Wilhelm Keitel, één van de hoogste generaals van Hitler. Toen Gerecke voor het eerst, onverwacht de cel van Keitel binnenkwam, vond hij Keitel lezend in zijn Bijbel. Gerecke was stomverbaasd, dat had hij nog niet eerder meegemaakt. Keitel vertelde hem dat hij zijn Bijbel gedurende de hele oorlog steeds bij zich had. Eerst wantrouwde Gerecke hem en dacht dat Keitel hem wat wijs wilde maken. Maar toen hij verder met hem sprak voelde hij dat het oprecht gemeend was. Na een tijdje zei Keitel: ik was net klaar met mijn Bijbellezing maar ik moet nog bidden. Wilt u met me mee bidden? Opnieuw was Gerecke stomverbaasd. Maar Keitel was reeds neergeknield voor zijn brits en hij knielde naast hem neer. Keitel vouwde zijn handen en keek omhoog en begon te bidden. Gerecke zei: nooit hoorde ik iemand zo bidden. Vanwege mijn ambtsgeheim mag ik niet zeggen wat hij bad, maar ik kan zeggen dat hij vol berouw sprak over zijn vele zonden en om genade smeekte omwille van het offer van Christus. Toen hij klaar was baden we nog samen het Onze Vader. Daarna had hij nog verschillende keren persoonlijke, pastorale gespreken met Keitel. Hij zei: “U hebt mij meer geholpen dan u zich kunt voorstellen. Moge Christus, mijn Heiland, mij tot het einde toe helpen en bijstaan. Ik zal Hem zo hard nodig hebben.” Als één van de weinige aangeklaagden erkende hij in een verklaring tijdens het proces schuldig te zijn, door (letterlijk citaat:) 'niet te hebben verhinderd wat had moeten worden
verhinderd'.

De dag brak aan waarop hij de doodstraf aan de galg moest ondergaan. Toen hij uit zijn cel werd gehaald neuriede hij onderweg naar de galg:
Als g’ in nood gezeten,
Geen uitkomst ziet,
Wil dan nooit vergeten:
God verlaat u niet.
Vrees toch geen nood!
’s Heeren trouw is groot,
En op ’t nacht’lijk duister,
Volgt het morgenrood.

Bij de galg knielde pastor Gerecke voor de laatste maal met hem neer en baden ze samen met de woorden van Zinzendorf:
Christus’ bloed en gerechtigheid
is mij als bruiloftskleed bereid.
In Hem kan ik voor God bestaan
En ’s hemels feestzaal binnengaan.

Later schreef Gerecke dat hij echt geloofde dat Keitel en sommige andere nazi-leiders op Gods genade vertrouwden en om vergeving hebben gebeden. Ze geloofden in Jezus, die Zijn bloed zelfs voor hun zonden had vergoten. De Heere geve dat wij allen, als de grootste der zondaren, aan diezelfde Zaligmaker van zondaren zullen overgeven.

Ds. P. den Ouden

[DDD]

Dank! Ontroerend.

[Terri]

Naast de twee moordenaars die met Christus gekruisigd werden, werden ook twee onzichtbare moordenaars met Hem gekruisigd: de zonde en de duivel.

Ds. T. Watson

[J.C. Philpot]

Een vriendelijke nodiging

We vergelijken het gebed met heilig vuur, een kostelijke vrucht van het vernieuwde hart. Zulke gebeden zijn als de aangename wierookgeur die de Heere behaagt en waaraan Hij getuigenis geeft: Want zie, hij bidt (Hand. 9:11b). Zie dit duidelijk afgebeeld in de gelijkenis van de boetvaardige tollenaar die met een vernieuwd hart opging naar de tempel om vergeving van zijn schuld te bidden (Luk. 18: 13,14). Het doel van deze gelijkenis is om aan te geven hoe Christus boetvaardige zondaars met Zijn verborgen koord van liefde trekt om genade van God af te smeken. Onderzoek of uw zielsgesteldheid is als deze boetvaardige tollenaar, en vervolgens hoe zich dit in uw leven openbaart.

Hebt u zoals de tollenaar die van verre stond, boetvaardige voeten, omdat u de kloof en afstand tussen God en uw ziel inleeft en toch zonder Hem niet kan leven? Hebt u boetvaardige ogen, zodat u met de tollenaar zelfs de ogen niet naar de hemel durft op te heffen, omdat u een indruk hebt van Gods hoge majesteit en uw eigen onwaardigheid? Hebt u boetvaardige handen, zoals de tollenaar die op zijn borst sloeg, omdat dáár uw verdorven bestaan, uw arglistige hart en vuile bron van het kwaad is waar uw zondige gedachten, woorden en werken uit voortkomen? Hebt u een boetvaardige mond, zodat u het innige smeekgebed opzendt: O God, zijt mij zondaar genadig? Smeekt u zo om genade, om barmhartigheid? Smeekt u om met God verzoend te worden zoals de eigenlijke betekenis is? Verzoening, omdat u inleeft dat God van Zijn recht niet kan afstaan en er zonder Christus’ bloed geen verzoening mogelijk is? Neemt u de toevlucht tot God om in Jezus en Zijn bloed aangezien te mogen worden? God zal u niet verstoten. Hoor hoe de gelijkenis wordt afgesloten met de genadige verhoring op het ootmoedige gebed om verzoening door recht: Deze ging af gerechtvaardigd in zijn huis. Dit gebed was voor God als de zoete wierookgeur die Hem in Christus aangenaam was, zodat de tollenaar gerechtvaardigd werd! Hij mocht weten met God verzoend te zijn en een recht te hebben ontvangen op het eeuwige leven om het bloed en de gerechtigheid van Christus. Wat een voorrecht als er ook onder onze lezers zijn die kennis hebben aan een verzoend God voor hun hart, en een Borg Die voor hun schuld heeft betaald!

Zegt u nu: ’O, wat zou ik alles wel willen geven om als Zachéüs de tollenaar Christus met blijdschap te ontvangen en uit Zijn mond te horen: Heden is dezen huize zaligheid geschied (Luk. 19: 6,9). Ik zou Christus als die dierbare Persoon des Middelaars met beide armen omhelzen. Ik zou God heel mijn leven prijzen als ik Christus van de Vader geschonken zou krijgen. Ik begeer een voortdurende omgang met Christus en wens altijd in Zijn nabijheid te zijn.’ We willen u dit zeggen dat naarmate uw gebed langer op antwoord wacht, de verhoring des te heerlijker zal zijn, zoals een volledig rijpe appel, door langer aan de boom te hangen. We willen u daarom wijzen op de vertroostende woorden uit Jesaja 65:24: Eer zij roepen, zo zal Ik antwoorden, terwijl zij nog spreken, zo zal Ik horen.

Christus spreekt zalig die naar Hem hongert en dorst: Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden (Matth. 5:6). Laat u toch door satan of wie dan ook niet afschrikken. Als Christus u zalig spreekt, dan schenkt Hij ook het levend geloof waardoor u de zaligheid in Hem proeft. Wat leert het wierookvat met het reukwerk u? Om tot de Heere de toevlucht te nemen en te smeken om een levend geloof, want daarin ligt uw verzekering dat u uit vrije genade voor God in Christus zalig bent. U zult met Petrus van harte instemmen: U dan, die gelooft, is Hij dierbaar (1 Petr. 5:7). Door dit levend geloof verkrijgt u getuigenis in uw ziel vergeving van zonden te hebben ontvangen op grond van Christus’ dierbaar bloed en gerechtigheid. Wat is het levend geloof een bijzondere geloofsgenade uit Christus’ volheid!

We geloven dat er velen van Gods volk in duisternis verkeren door meer te staan naar de bewuste vergeving van zonde dan naar een levend geloof. Veelzeggend is de uitdrukking van Andrew Gray: ’Het is een grote dwaling van velen, dat zij meer staan naar de verzekering van een bewust aandeel in de vergeving van zonden, dan naar een levende oefening des geloofs.’ We hebben verschillenden onder Gods volk gekend die ons vertelden hoe Christus waarde voor hun ziel had gekregen, en er direct op lieten volgen: ’maar ik kan er niet mee sterven, want ik moet met God verzoend worden.’ We geloven niet dat dit de heilige bedoeling van Gods Geest is.

Het geloof twijfelt niet en duldt ook niet dat de vlam van liefde door ongeloofstaal wordt uitgedoofd. Het gevolg was dat zij zichzelf in diepe duisternis en op de zeef van satan brachten! We raden u aan de Heere te smeken om een levend geloof in Christus te ontvangen. Dit geloof richt zich op Christus en Zijn Middelaarswerk. Smeek daarom om vermeerdering van uw geloof en u zult u dicht bij Christus houden en Hem met beide armen omhelzen. Och, kon ik zwakgelovigen Christus zo voorstellen, dat u Hem door een levend geloof mocht liefhebben en door Hem tot God te gaan! (Hebr. 7:25). Kon ik mijn onbekeerde medereiziger recht jaloers op Christus maken. God geve het u, jullie uit genade!

Ds. J. Roos

[J.C. Philpot]

Volgt u de Geest? Dan moet er sprake zijn van bereidwilligheid. Er is een verschil tussen leiden en trekken, tussen gedreven worden door de wind en zelf de beweging volgen van de wind. Het kan gebeuren dat een goddeloze, een hypocriet, door een sterke noordenwind van overtuiging gedreven wordt door angst om zijn plicht te doen. De gelovige is echter een vrijwilliger. Hij geeft zich vrijwillig over aan de leiding van de Geest. Hij vindt er vreugde in om gerechtigheid te doen en God te gedenken in zijn wegen.

Ds. E. Erskine

[J.C. Philpot]

Ook is er de scheiding van Gods volk in hun geestelijke en kracbtdadige roeping door de Heilige Geest. Ware bekering vindt plaats in het verborgene en is een daad die scheiding maakt. Zij scheidt een mens van zichzelf, van het werkverbond, van de wereld en vaak ook van zijn familie. Het raakt en ontbindt de banden die een onherborene zo nauw aan zondige, wereldse zaken verbinden. Waar goddelijke, soevereine genade het hart betreedt, vindt in die mens een scheiding plaats; hij wordt afgescheiden van alle zaken die hem vroeger zoveel plezier en geluk gaven. Het is alsof er een andere zon in zijn leven opgaat. (...)

Dit is ware bekering: een scheiding van eigengerechtigheid, van de heerschappij van de zonde, van de slavernij aan satan en van alle andere bedrieglijke zaken. O plechtige stilte, O heilige beslotenheid van het moment waarop deze grote verandering plaatsvindt, dit grote geheim wordt onthuld, deze wonderlijke ontdekking gedaan wordt! Onze ware Jozef laat ieder mens, alle dingen en gevoelens van het toneel verdwijnen wanneer Hij de ziel in liefde tot Zich trekt en het geheim van het verbond aan hem openbaart. Wanneer Christus dit doet, door de levendmakende genade van de Geest en Zijn bekerende genade, is niemand anders daarbij aanwezig. Daarvoor is deze gebeurtenis te heilig en te plechtig.

Ds. O. Winslow

[J.C. Philpot]

Wanneer er sprake is van een liefdesband tussen een kind en zijn ouders, is dat kind zich bewust van de liefdevolle woorden en antwoorden uit de mond van zijn vader. Zo is de man Gods zich bewust van Gods oor dat hem hoort, Gods aangezicht dat over hem licht, Gods hart dat hem antwoord geeft. Ik kan geen belangrijkere eigenschap van ware, levende godsdienst noemen dan deze.

Dit wil ik sterk benadrukken, omdat veel godsdienstige mensen tevreden zijn met het vervullen van hun godsdienstige plichten terwijl ze nooit ervaren dat de Heere Zich aan hun ziel openbaart. Vraag hun of ze uit eigen ervaring iets weten van het belang van deze zegenrijke woorden van Christus: "Wij zullen tot hem komen en ons aan Hem openbaren' (zie Joh. 14:21-23). Wat kijken ze dan onbegrijpend!

De eerste en meest memorabele ontdekking van Christus aan de ziel vindt plaats in het vroegste stadium van genade. Welke pen kan de ervaring van dat moment beschrijven? Welke tong kan onder woorden brengen wat er gebeurt wanneer Jezus Zich voor het eerst aan de gelovige openbaart? Wanneer voor het eerst woorden van vergeving gesproken worden? Wanneer hij voor het eerst gelooft dat hij door God aangenomen is? Wanneer hij Gods liefde voor het eerst voelt? Lezer, kunt u zich het ogenblik herinneren waarop Jezus voor u stond en de sluier ophief, de vermomming aflegde? Toen Hij Zich in alles overtreffende beminnelijkheid en liefde openbaarde als uw Zaligmaker, uw Heere en Vorst? Dan zal het een groot feest van vreugde zijn om terug te denken aan die periode in uw leven, dunkt me. O, de hemel alleen kan een vreugde schenken die vergelijkbaar is met de vreugde van dat moment!

Ds. O. Winslow