Dus je bent het niet eens met dit onderwijzende stuk van Spurgeon?Rh1990 schreef:Jouw mening, ik zie het wel grotendeels als heilsorde, de een zal het weer anders beleven dan de ander, maar ik ken er genoeg die zich vinden in de weg van de discipelen.refo schreef:Heilsgeschiedenis is geen heilsorde.Rh1990 schreef:Helemaal eens hoor Thea. Als een mens zijn zonde niet kent, maar ook niet gevoeld, waar is Christus dan voor nodig? En dan hebben we het nog niet eens over mate van Christuskennis, daar is ook steeds minder onderscheid in te horen, maar er is toch zichtelijke, profetische, priesterlijke en koninklijke kennis aan Christus, ook daar geeft de Heere weer onderscheiden onderwijs in.
Zie maar bij de discipelen, van Zijn priesterlijke bediening hadden ze eerst ook geen kennis, kende ze Zijn vergevende bloed? Nee daar heeft de Heilige Geest later licht over gegeven.
De idee dat mensen Christus niet nodig zouden hebben als niet eerst.... is de grootste oorzaak van de kerkelijke afval. Links omdat ze zelf nog zoveel kunnen. Rechts omdat God de Heilige Geest het moet doen. Wie is er nu eigenlijk de Zaligmaker?
Ja je moet eerst, dat staat ook in de Bijbel en dat wil de mens nou net niet, die wil zelf geloven en zelf Jezus aannemen, maar Christus zegt het zelf in Johannes 3 dat Hij in wereld gekomen is, maar dat de mens nou de duisternis liever heeft gehad dan het licht, de zonde liever dan het licht, is er dan geen wonder nodig gewerkt door de Heilige Geest, ja, wedergeboorte, gij zult een walging van u zelf hebben over uw ongerechtigheden en over uw gruwelen. Daar hoor ik maar weinig van. Voor zulken heeft Christus waarde.
Om onze verhandeling nuttig te doen zijn voor velen, wil ik beginnen met op te merken, in de eerste plaats, dat het een onloochenbaar feit is, DAT VELE MENSEN VEEL MOEITE HEBBEN OM TOT CHRISTUS TE KOMEN.
Het is een feit dat niet bestreden kan worden, dat niet allen zo geredelijk komen als deze blinde mannen. Er zijn voorbeelden, in levensbeschrijvingen verhaald - er zijn er ons verscheiden bekend en misschien is het wel met ons zelf het geval geweest - in welke het komen tot Christus een zaak van worsteling, van strijd, van teleurstelling, van lang wachten, en ten laatste een soort van wanhoop was, waardoor wij gedreven werden om te komen. U hebt ongetwijfeld de beschrijving van Bunyan wel eens gelezen, hoe de pelgrims bij de enge poort kwamen. U herinnert u, dat zij door Evangelist werden gewezen op een licht en een poort, en dat zij op zijn aanwijzing die kant opgingen.
Ik heb u wel eens de geschiedenis vertelt van een jonge man in Edinburg, die zeer naarstig was in het spreken tot anderen over de belangen van hun ziel. Zo richtte hij zich op zekere morgen tot een oude visvrouw. En hij begon met tot haar te zeggen: "Gij hebt daar een vrij zware last te dragen."
"Ja," zei zij. Hij vroeg haar vervolgens: "Hebt u wel eens een geestelijke last gevoeld?"
"Ja," zei zij, even rustende, "ik heb de geestelijke last jaren geleden gevoeld, vóór u geboren waart, en ik ben hem kwijt geraakt ook; maar ik ben niet op dezelfde wijze te werk gegaan als de pelgrim van Bunyan."
Onze jonge vriend was grotelijks verwonderd haar zoiets te horen zeggen; hij dacht dat zij zich schromelijk vergiste en verzocht haar daarom zich nader te verklaren. "Nee," zei zij, "toen ik bekommerd was over het heil van mijn ziel hoorde ik een echte evangeliedienaar die tot mij zei, dat ik op het kruis van Christus moest zien. En daar verloor ik mijn last van de zonde. Die ik daar hoorde was niet een van die melk- en water-predikers, gelijk Bunyan's Evangelist."
"Hoe," zei onze jonge vriend, "kunt u dat uitmaken?" "Wel, die Evangelist, toen die de man met zijn last op de rug ontmoette, zei tot hem: ziet u die enge poort?" "Nee," zei hij. "Ziet u dan dat licht?" "Ik geloof het wel."
"Och man," ging zij voort, "hij moest niet over enge poorten of lichten gesproken hebben, maar hij moest gezegd hebben: "Ziet u Jezus Christus hangende aan het kruis? Zie op Hem, en uw last zal u van de schouder vallen. Hij stuurde die man de verkeerde kant uit, toen hij hem naar de enge poort verwees, en het liep nog goed met hem af, want hij was al lang in groot gevaar geweest om in de poel der wanhoop om te komen. Ik zeg u, ik zag dadelijk op het kruis, en weg ging mijn last."
"Wat," zei die jonge man, "bent u de poel der wanhoop in 't geheel niet doorgekomen?"
"O," zei zij, "tal van malen, meer dan ik u wel graag zeggen wil. Maar in 't begin hoorde ik de prediker zeggen: "Zie op Christus," en ik zag op Hem. Na die tijd ben ik wel door de poel der wanhoop gekomen; maar laat mij u dit zeggen, mijnheer, dat het veel gemakkelijker is om door die poel te komen met uw last ván uw schouder, dan met uw last op de schouders. En zo is het. Zalig zijn zij, wiens ogen geheel en alleen op de Gekruisigde zijn. Hoe ouder ik word, hoe zekerder ik hiervan ben, dat wij, als wij vrede willen hebben, op alle manier van ons zelf moeten afzien en alleen de blik op Jezus richten.
30
Had John Bunyan het niet hij het rechte eind? Zeker had hij gelijk; alleen, hij beschreef de dingen zoals het gewoonlijk toegaat. Was de oude vrouw op een dwaalspoor? Nee, zij had volkomen gelijk. Zij beschreef de dingen, zoals het behoort toe te gaan en zoals ik zou wensen, dat het altijd toeging. Nochtans is de bevinding niet altijd gelijk zij behoorde te zijn, en veel van de bevinding der christenen is geen christelijke bevinding. Het is een feit, dat ik bejammer, maar niettegenstaande dat moet erkennen, dat zeer veel mensen, voor zij tot het kruis komen en hun last kwijtraken, verbazend grote omwegen maken, nu eens dit plan en dan weer dat plan opzettende, met slechts zeer weinig gevolg wel is waar, in plaats van rechtstreeks tot Christus te komen zoals zij zijn, om op Hem te zien en terstond licht en leven te ontvangen.
C. H. Spurgeon - wonderen van de Heiland