KDD schreef:Ik vind dit wel een van de moeilijkste stukken in de leerregels.

Is het niet dat wij als kleine mensjes de Eeuwige God willen narekenen?

Ukkie schreef:

KDD schreef:Ik vind dit wel een van de moeilijkste stukken in de leerregels.

Is het niet dat wij als kleine mensjes de Eeuwige God willen narekenen?

Ik denk soms dat we dit één van de moeilijkste stukken vinden omdat we een beetje uit het oog verliezen waarom deze leerregels zijn opgesteld.

Ukkie schreef:

KDD schreef:Ik vind dit wel een van de moeilijkste stukken in de leerregels.

Is het niet dat wij als kleine mensjes de Eeuwige God willen narekenen?

God is niet na te rekenen, noch te kennen, alleen in het algemeen uit de natuur, kleine vonkskens wordt dat genoemd. Hij wordt alleen gekend door de weg van recht, waar de mens in de beleving aan het einde komt, verloren denkt te gaan, en daar ontsluit zich voor de van zonde en schuld overtuigde zondaar de Middelaar Gods en der mensen. Daar wordt hij door een drie-enig God wordt vrijgesproken van schuld en straf, een een recht ontvangt ten eeuwigen leven. Velen achten de weg van het sterven niet meer nodig, en zijn zo bij Jezus. Dat is de weg die Arminius ook leerde. Hij kon ook niet aannemen dat de mens geheel verloren ligt en zichzelf in der eeuwigheid niet meer kan helpen. En we zitten nu in deze tijd midden in deze Arminiaanse leer, maar dan onder de noemer van netjes reformatorisch.

-DIA- schreef:

Ukkie schreef:

KDD schreef:Ik vind dit wel een van de moeilijkste stukken in de leerregels.

Is het niet dat wij als kleine mensjes de Eeuwige God willen narekenen?

God is niet na te rekenen, noch te kennen, alleen in het algemeen uit de natuur, kleine vonkskens wordt dat genoemd. Hij wordt alleen gekend door de weg van recht, waar de mens in de beleving aan het einde komt, en daar krijgt de van zonde en schuld overtuigde zondaar kennen hoe hij door een drie-enig God wordt vrijgesproken van schuld en straf, een een recht ontvangt ten eeuwigen leven. Velen achten de weg van het sterven niet meer nodig, en zijn zo bij Jezus. Dat is de weg die Arminius ook leerde. Hij kon ook niet aannemen dat de mens geheel verloren ligt en zichzelf in der eeuwigheid niet meer kan helpen. En we zitten nu in deze tijd midden in deze Arminiaanse leer, maar dan onder de noemer van netjes reformatorisch.

Ik wil hier toch wel voorzichtig een kanttekening bij maken Dia. Over het zo bij Jezus zijn. Het is niet de weg die ons zalig maakt, maar Jezus.
Zijn Naam betekend Zaligmaker. Zeker, Zaligmaker van zondaren, maar dat betekend niet dat ik eerst meer moet sterven aan mezelf om tot Hem de toevlucht te nemen.

Ukkie schreef:

-DIA- schreef:

Ukkie schreef:

KDD schreef:Ik vind dit wel een van de moeilijkste stukken in de leerregels.

Is het niet dat wij als kleine mensjes de Eeuwige God willen narekenen?

God is niet na te rekenen, noch te kennen, alleen in het algemeen uit de natuur, kleine vonkskens wordt dat genoemd. Hij wordt alleen gekend door de weg van recht, waar de mens in de beleving aan het einde komt, en daar krijgt de van zonde en schuld overtuigde zondaar kennen hoe hij door een drie-enig God wordt vrijgesproken van schuld en straf, een een recht ontvangt ten eeuwigen leven. Velen achten de weg van het sterven niet meer nodig, en zijn zo bij Jezus. Dat is de weg die Arminius ook leerde. Hij kon ook niet aannemen dat de mens geheel verloren ligt en zichzelf in der eeuwigheid niet meer kan helpen. En we zitten nu in deze tijd midden in deze Arminiaanse leer, maar dan onder de noemer van netjes reformatorisch.

Ik wil hier toch wel voorzichtig een kanttekening bij maken Dia. Over het zo bij Jezus zijn. Het is niet de weg die ons zalig maakt, maar Jezus.
Zijn Naam betekend Zaligmaker. Zeker, Zaligmaker van zondaren, maar dat betekend niet dat ik eerst meer moet sterven aan mezelf om tot Hem de toevlucht te nemen.

Dan begrijpt u me verkeerd; want ik bedoel wel degelijk dat de mens met alles een eind moet komen voor de hij bewust met een Drie-enig God zich verzoend weet. Ik zeg niet dat God niet eerder in een mens werkt. Dat is wat anders.

Toch denk ik dat God vrij is hoe hij mensen tot Zaligmaker leid.
We worden opgeroepen om in de Zaligmaker te geloven. We worden niet opgeroepen om eerst aan een eind te komen met onszelf.
Hiermee zeg ik niet dat God ons niet klein zal maken in onszelf

Susanna schreef:

Ukkie schreef:

KDD schreef:Ik vind dit wel een van de moeilijkste stukken in de leerregels.

Is het niet dat wij als kleine mensjes de Eeuwige God willen narekenen?

Ik denk soms dat we dit één van de moeilijkste stukken vinden omdat we een beetje uit het oog verliezen waarom deze leerregels zijn opgesteld.

Dat is misschien wel zo.

Wat de vaderen zeggen in deze verwerping vind ik tegenstrijdig met wat ze gezegd hebben in hoofdstuk 3/4 par. 8. Dat zullen zelf ook wel gezien hebben dus daar moet wel een goed verklaring hierover ergens zijn.

Ik begrijp oprecht niet wat er nu tegenstrijdig zou zijn.

KDD schreef:Hoofdstuk 3 en 4
VERWERPING 8
Verwerping van de dwaling: De wedergeboorte door God kun je als mens weerstaan

Die leren: Dat God zulke krachten Zijner almogendheid in de wedergeboorte des mensen niet gebruikt, waardoor Hij diens wil krachtiglijk en onfeilbaar zou buigen tot geloof en bekering; maar dat, al de werkingen der genade volbracht zijnde, dewelke God gebruikt om den mens te bekeren, de mens nochtans Gode en den Heiligen Geest, wanneer Hij zijn wedergeboorte voorheeft en hem wederbaren wil, alzo kan wederstaan, en metterdaad ook dikwijls wederstaat, dat hij zijns zelfs wedergeboorte ganselijk belet; en dat het overzulks in zijn eigen macht blijft, wedergeboren te worden of niet.

Want dit is anders niet, dan al de kracht van de genade Gods in onze bekering wegnemen, en de werking des almachtigen Gods aan den wil des mensen onderwerpen; en dat tegen de apostelen, die leren: dat wij geloven naar de werking der sterkte Zijner macht (Ef. 1:19); en: dat God het welbehagen Zijner goedigheid, en het werk des geloofs, in ons vervult met kracht (2 Thess. 1:11); en: dat Zijn Goddelijke kracht ons alles, wat tot het leven en de godzaligheid behoort, geschonken heeft (2 Petr. 1:3).

Is dit niet tegenstrijdig met wat we lezen in Matt. 23 vers 37: Jeruzalem, Jeruzalem! gij, die de profeten doodt, en stenigt, die tot u gezonden zijn! hoe menigmaal heb Ik uw kinderen willen bijeenvergaderen, gelijkerwijs een hen haar kiekens bijeenvergadert onder de vleugels; en gijlieden hebt niet gewild.

De Dordtse vaderen moeten het hier hebben over de inwendige roeping dat we die niet kunnen weerstaan. Als ik het goed verstaat dan zien de remonstranten geen verschil tussen de uitwendige en inwendige roeping - die zien het als één roeping.

Dan heb ik nog een vraag over hoofdstuk 3/4 p8:

Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen, en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven.


De geroepenen hier moeten dan degenen zijn die de inwendige roeping ontvangen. Of zie ik dat verkeerd?

KDD schreef:Dan heb ik nog een vraag over hoofdstuk 3/4 p8:

Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen, en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven.


De geroepenen hier moeten dan degenen zijn die de inwendige roeping ontvangen. Of zie ik dat verkeerd?

Dat denk ik niet. Deze geroepenen zijn alle hoorders van het Woord. Ze horen de algemene oproep is het evangelie, die zonder onderscheid wordt gepredikt. De specifieke oproep (de innerlijke, geestelijke oproep van God aan de uitverkorenen) vind plaats onder de algemene oproep. En dat die effectieve roeping is de roeping die je in het tweede gedeelte van Handelingen 2:39 vindt: Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal.

En ook Joel 2:32: En het zal geschieden, al wie den Naam des HEEREN zal aanroepen, zal behouden worden; want op den berg Sions en te Jeruzalem zal ontkoming zijn, gelijk als de HEERE gezegd heeft; en dat bij de overgeblevenen, die de HEERE zal roepen.

Er zijn twee soorten roeping en in jouw gedeelde stukje gaat het in de eerste plaats om de algemene roeping tot allen. Deze evangelische oproep nodigt zondaars ook uit om zich te bekeren en op Christus te vertrouwen, met de belofte dat iedereen die dat doet, vergeving zal ontvangen en het eeuwige leven zal ontvangen, dat alleen Christus zelf kan geven.

KDD schreef:Dan heb ik nog een vraag over hoofdstuk 3/4 p8:

Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen, en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven.


De geroepenen hier moeten dan degenen zijn die de inwendige roeping ontvangen. Of zie ik dat verkeerd?

Ik denk dat je hierin de uitwendige roeping moet lezen. Doe komt tot allen.

De belofte dat diegenen die komen de rust van het eeuwige leven zullen kennen ziet op hen die aan de roep gehoor hebben gegeven. Maar alleen zij die de Heere God trekt, zullen ook komen. Dit laatste ziet op de inwendige roeping en trekking door Gods Geest.

Susanna schreef:

KDD schreef:Dan heb ik nog een vraag over hoofdstuk 3/4 p8:

Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen, en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven.


De geroepenen hier moeten dan degenen zijn die de inwendige roeping ontvangen. Of zie ik dat verkeerd?

Dat denk ik niet. Deze geroepenen zijn alle hoorders van het Woord. Ze horen de algemene oproep is het evangelie, die zonder onderscheid wordt gepredikt. De specifieke oproep (de innerlijke, geestelijke oproep van God aan de uitverkorenen) vind plaats onder de algemene oproep. En dat die effectieve roeping is de roeping die je in het tweede gedeelte van Handelingen 2:39 vindt: Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal.

En ook Joel 2:32: En het zal geschieden, al wie den Naam des HEEREN zal aanroepen, zal behouden worden; want op den berg Sions en te Jeruzalem zal ontkoming zijn, gelijk als de HEERE gezegd heeft; en dat bij de overgeblevenen, die de HEERE zal roepen.

Er zijn twee soorten roeping en in jouw gedeelde stukje gaat het in de eerste plaats om de algemene roeping tot allen. Deze evangelische oproep nodigt zondaars ook uit om zich te bekeren en op Christus te vertrouwen, met de belofte dat iedereen die dat doet, vergeving zal ontvangen en het eeuwige leven zal ontvangen, dat alleen Christus zelf kan geven.

bedankt voor de helder uitleg

Maanenschijn schreef:

KDD schreef:Dan heb ik nog een vraag over hoofdstuk 3/4 p8:

Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen, en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven.


De geroepenen hier moeten dan degenen zijn die de inwendige roeping ontvangen. Of zie ik dat verkeerd?

Ik denk dat je hierin de uitwendige roeping moet lezen. Doe komt tot allen.

De belofte dat diegenen die komen de rust van het eeuwige leven zullen kennen ziet op hen die aan de roep gehoor hebben gegeven. Maar alleen zij die de Heere God trekt, zullen ook komen. Dit laatste ziet op de inwendige roeping en trekking door Gods Geest.

bedankt voor je uitleg