Bertiel schreef:tuurlijk ligt dat wel aan het kerkverband.
ik kan je diverse forumleden noemen die als een bok op de haverkist zitten als het om de GG gaat.
en dan vaak ook nog de juiste stroming binnen de GG...
Ik voel mij niet aangesproken, maar net als @Forummer constateer ik binnen de GG zaken die niet naar Gods Woord zijn. Daar kan @Bertiel toch geen bezwaar tegen hebben. Ik reageer meestal ook als het over oudvaders gaat. Noem het inhoudsdeskundigheid.
@Bertiel praat maar veel over Vergadering der Gelovigen dan krijgt u van mij geen reactie, omdat dat mijn terrein niet is.
ik had jou zeker niet in gedachten
en volgens mij praat ik niet heel veel over de GG
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
J.C. Philpot schreef:Iedereen weet dat een predikant een mens is (ik heb nog nooit een engel op de kansel gehad bij ons), en iedereen die de grondslag van dit forum onderschrijft (dus elke forummer) weet dat elk kind van God (dus ook predikanten) tot hun laatste snik zondigen en fouten maken.
Daarnaast weet iedereen dat al Gods kinderen (dus ook predikanten, mits ze bekeerd zijn) heiligen zijn, en tegelijkertijd zondaren.
Als een topic al zo "vragen naar de bekende weg is", dan ben je daar snel over uitgepraat, en zal een topic snel allerlei kanten op springen.
Ik ben het daar niet mee eens.
Je hebt gelijk dat iedereen in de reformatorische gezindte dat zou moeten weten. Dat is de theorie.
Maar in de praktijk constateert Forummer iets totaal anders, zo lees ik in zijn startposting, namelijk dat er mensen in zijn omgeving zijn die zeggen: "Nee hoor, een predikant is van God geroepen en al zijn woorden zijn door de Heilige Geest ingegeven. Zo mag je echt niet denken"
Dan begrijp ik zijn vervolgvraag: Maken we op die manier niet teveel een 'heilige' van de predikanten?
Kunnen we dat 'Ds' = heer hier niet weglaten? Het is zo onhistorisch en komt op mij ridicuul over.
Straks wordt het nog ds. Augustinus en ds. Paulus...
Forummer schreef:
Een voorbeeld: ik heb wel eens een preek gehoord waarin de predikant duidelijk veel met zichzelf bezig was, anderen viel het ook op, ook in een voorgaande dienst elders.
Ik weet niet precies wat jij bedoelt met zichzelf bezig zijn, heb je het gevoel dat hij tegen een depressie vecht of zoiets?
Of geestelijk aangevochten wordt?
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Forummer, vraag aan de Heere of Hij je een goede vriend wil geven met wie je deze dingen kunt bespreken. Als je iemand vindt die je zorgen (h)erkent en toch van de kerk houdt kan dat je heel erg helpen. Als je klaagt bij iemand die geen betrokkenheid ervaart bij je gemeente krijg je heel gauw een negatieve spiraal. Het zou mooi zijn als dat toch je eigen vrouw zou zijn. Het is als man en vrouw toch heel belangrijk om deze dingen te delen en elkaar daarin te helpen, te sturen en te ondersteunen. Ik zou dat toch maar steeds proberen omdat ze juist van de Ger Gem houdt. Dat bewaart je wellicht voor een al te negatieve kijk. Want soms kan het echt werken als een blokkade om nog onbevangen naar de kerk te gaan.
Vraag haar of ze jou daarbij wil helpen omdat je ervaart dat je daarin hulp nodig hebt. Bid er samen voor.
Zelf ben ik in een bepaalde periode met kerkelijke zorgen wel eens terechtgewezen door de geschiedenis van David en Saul. Saul was door God geroepen als koning. En daarom wilde David hem als zodanig erkennen. Ook al had David er veel onder te lijden.
Verkondigt het niet te Gath, boodschapt het niet op de straten van Askelon; opdat de dochters der Filistijnen zich niet verblijden, opdat de dochters der onbesnedenen niet opspringen van vreugde.
Ik vind dat Forummer weer ongenadig wordt neergesabeld. Ik lees in de post van Forummer eerder een noodkreet, hoewel hij dit misschien negatief formuleert. Naar mijn gevoelen zit hij erg in de knoop met zijn worstelingen. De vraag is alleen hoe hij hieruit kan komen. Iig niet door hem zoveel onbegrip te geven. Ik gun Forummer een vertrouwenspersoon, waar hij zijn zorgen mee kan delen en die hem kan leiden.
Thea schreef:Ik vind dat Forummer weer ongenadig wordt neergesabeld. Ik lees in de post van Forummer eerder een noodkreet, hoewel hij dit misschien negatief formuleert. Naar mijn gevoelen zit hij erg in de knoop met zijn worstelingen. De vraag is alleen hoe hij hieruit kan komen. Iig niet door hem zoveel onbegrip te geven. Ik gun Forummer een vertrouwenspersoon, waar hij zijn zorgen mee kan delen en die hem kan leiden.
Zo lees ik het ook. En ook eens met de posting van @Helma. Het zou mooi zijn als ze samen daar goed over kunnen praten met elkaar. Daarnaast zou een ander contact goed voor hem zijn.
Een andere forummer schreef over dat God spreekt door Zijn woord. Dat is inderdaad waar, maar ik weet uit ervaring dat God soms ook spreekt of de weg wijst door gebeurtenissen en dan kan het zomaar zijn dat mevrouw forummer er ook anders in gaat staan. Dat zijn vaak niet de leukste omstandigheden, maar de uitkomst er van is dan toch goed!
Wij leven in een wereld waarin bijna alles ons afleidt van God.
Daarom zullen we keuzes moeten maken als we een vertrouwelijke omgang met God willen.
Ditbenik schreef:Heb je dat echt weleens meegemaakt, dat het helemaal niets was? Of begrijp ik het verkeerd en bedoel je dat het met jezelf helemaal niets was?
Ja, vaker dan ik zou wensen.
Dat los van de vraag of de zender of de ontvangen van de boodschap het probleem is.
Thea schreef:Ik vind dat Forummer weer ongenadig wordt neergesabeld. Ik lees in de post van Forummer eerder een noodkreet, hoewel hij dit misschien negatief formuleert.
Ik ben blij dat jij het zegt.
Hij stelt zich ook best kwetsbaar op en i.p.v. eens door te vragen, komt er meteen weer een bombardement op hem af.
Nasrani schreef:Een andere forummer schreef over dat God spreekt door Zijn woord. Dat is inderdaad waar, maar ik weet uit ervaring dat God soms ook spreekt of de weg wijst door gebeurtenissen
Persoonlijk heb ik dat mogen ervaren, in de achterliggende quarantaineperiode. Onze kerk zond maar beperkt uit, zodat wij aangewezen waren op andere gemeentes, waar we zeer rijk geestelijk onderwijs kregen.
Ik ben het gaan noteren in een schrift - predikant, tekst, datum, korte aantekeningen - en nog steeds ervaar ik hoe de Heere op bijzondere wijze sprak, op het juiste moment.
Het is fijn als je in een moedeloosheid dreigt te verzinken, dat je terug kan zien dat de Heere er was. Het kan weleens wegzakken.
Dan kun je van kracht tot kracht voortgaan.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Thea schreef:Ik vind dat Forummer weer ongenadig wordt neergesabeld. Ik lees in de post van Forummer eerder een noodkreet, hoewel hij dit misschien negatief formuleert. Naar mijn gevoelen zit hij erg in de knoop met zijn worstelingen. De vraag is alleen hoe hij hieruit kan komen. Iig niet door hem zoveel onbegrip te geven. Ik gun Forummer een vertrouwenspersoon, waar hij zijn zorgen mee kan delen en die hem kan leiden.
Zo lees ik het ook. En ook eens met de posting van @Helma. Het zou mooi zijn als ze samen daar goed over kunnen praten met elkaar. Daarnaast zou een ander contact goed voor hem zijn.
Eens; daarom reageerde ik ook om het eens van de andere kant te bekijken.
Ook eens met Helma. Alleen heb je een goede vriend niet zomaar op afroep. Dan is het prima om hier op een discussieforum zijn zorgen te delen.
Ik heb een goede vriend, HHK, waarmee ik alles kan delen, maar hij kent de GG niet. Op veel terreinen van het leven hebben wij herkenning. Wij bidden ook samen.
Als gezin hebben we goede vrienden, ex-GG nu HHK, waarmee ik ook veel kan delen. Zij delen echter de zorgen rondom de GG.
Ik heb in de familie iemand waar ik goed mee kan praten, ex-GG nu HHK, deelt ook de zorgen rondom de GG.
Ik heb in de familie mensen van de leeftijd van mijn ouders, GG, hij ook al jaren ambtsdrager. Bij hen kan ik alles delen, maar het meeste wordt niet begrepen. We zijn het ook niet altijd eens, maar dat geeft niet, de onderlinge liefde is er. Toch doet het totaal niet begrepen worden en feitelijk negeren van mijn vragen (waarschijnlijk omdat ze er niet goed raad mee weten) wel zeer. Het botst wel eens maar ondanks dat blijf ik toch wel het gevoel hebben dat ik er mezelf mag zijn en alles kan delen.
Ik heb een ouderling binnen onze eigen gemeente die ik vertrouw, waar ik mijn vragen ook mag stellen maar wat wederom totaal niet begrepen wordt. Het wordt niet genegeerd, maar echte antwoorden zijn er ook niet.
Het is dus niet zo dat ik totaal alleen over de wereld ga, alleen mensen bínnen de GG die mijn vragen begrijpen (of evt niet begrijpen maar wel erkennen dat het serieuze vragen zijn) en mij dit uit kunnen leggen, ben ik nog niet tegengekomen.
Forummer schreef:Het is dus niet zo dat ik totaal alleen over de wereld ga, alleen mensen bínnen de GG die mijn vragen begrijpen (of evt niet begrijpen maar wel erkennen dat het serieuze vragen zijn) en mij dit uit kunnen leggen, ben ik nog niet tegengekomen.
Een predikant is geen heilige. Ook hij moet als een arme zondaar leven van genade, en naast persoonlijke zonden heeft hij ook nog ambtelijke zonden.
Maar er is méér te zeggen. Een rechter spreekt als hij in functie is en in de rechtbank een uitspraak doet, niet zomaar als de privepersoon die hij natuurlijk ook is. Dan oefent hij zijn ambt uit. Met die uitspraak heb je het te doen!
Zo is het ook bij een predikant. Daarom zegt het bevestigingsformulier zeer terecht:
"En gijlieden ook, geliefde christenen, ontvangt deze uw dienaar in de Heere met alle blijdschap, en houdt de zodanigen in grote waarde. Gedenkt dat God Zelf u door hem aanspreekt en bidt. Neemt dan het woord aan, hetwelk hij u volgens de Heilige Schrift zal verkondigen, niet als er mensen woord, maar (gelijk het waarlijk is) als Gods Woord. Laat u lieflijk een aangenaam zijn de voeten dergenen, die vrede verkondigen, die het goede verkondigen. Zijt uw voorgangers gehoorzaam; want zij waken voor uw zielen, als die rekenschap geven zullen; opdat zij dat doen mogen met vreugde en niet al zuchtende, want dat is u niet nuttig."
Dat is ónze kant. Er is óók de kant van de predikant, want zijn verantwoordelijkheid is enorm groot. Daarom staat er ook in het formulier: "Heb Christus lief, en weid Zijn schapen, hebbende opzicht daarover, niet uit bedwang, maar gewilliglijk. (...) Wees een voorbeeld der gelovigen, in het woord, in wandel, in liefde, in den Geest, in geloof, in reinheid. (...) Bedenk deze dingen, en wees hierin bezig, opdat uw toenemen openbaar zij in alles. Heb acht op de leer, en volhard daarin."
Ik denk dat we deze noties kwijt zijn, zeer tot ons nadeel! Zo zien we een predikant als iemand die een lezing houdt over een bijbels onderwerp. Dan is er niets minder dan bekering nodig!
