Belijdenis doen in de GG (Uit: Hoe is je zondag)

[Thea]

Ik hoorde pas een dominee zeggen bij het afleggen van geloofsbelijdenis, dat je je met het doen van belijdenis verbindt aan de Heere en Zijn Woord. Dat vond ik een hele mooie beschrijving van het doen van belijdenis.

[Johann Gottfried Walther]

Ik hoorde pas een dominee zeggen bij het afleggen van geloofsbelijdenis, dat je je met het doen van belijdenis verbindt aan de Heere en Zijn Woord. Dat vond ik een hele mooie beschrijving van het doen van belijdenis.

De vraag is wat dat verbinden inhoudt?
Als het slechts instemmen met de leer is, is het onmogelijk, en tegenstrijdig.
Alleen oprecht geloof verbindt aan de Heere en Zijn woord en Zijn dienst.

[huisman]

Inderdaad. Gaan we weer. Mistig kerkt in een GG. Daar wordt de geloofsbelijdenis gezien zoals in dit boekje. https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 001_CID001

Als je daar 100% achter staat, heb je er toch geen moeite mee om dat telkens weer te verdedigen? Alle mooie woorden eromheen ten spijt, als we belijdenis van de leer doen kunnen we het beter historische geloofsbelijdenis noemen in plaats van geloofsbelijdenis. Dan klinkt meteen de juiste separatie erin door. Het wordt alleen wel tricky als de KR als een soort curatorium moet gaan functioneren om te bepalen van wie de geloofsbelijdenis historisch is en van wie niet.

Ik denk dat serieuze bezinning op dit onderwerp heel erg nodig is. We zijn daarin toch wel fors afgeweken van de Reformatie. De vraag is alleen of men daarvoor open staat. De huidige generatie vermoedelijk wel, maar voordat die vertegenwoordigd zijn in zowel KR als synodes en bestuur TS zal er nog wel wat tijd overheen gaan. In de toekomst zullen we er niet meer omheen kunnen, zo vermoed ik.

Ik vind dit een merkwaardige discussie. Wij zijn fors afgeweken van de Reformatie is jouw stelling. Daarom een paar vragen.
1. Wil jij mij bronnen uit die tijd geven hoe zij openbare geloofsbelijdenis zagen?
2. Wat zijn de Bijbelse gegevens rondom de praktijk van de openbare geloofsbelijdenis te midden van de gemeente?
3. Hoe is de verhouding van deze kerkelijke instelling met de sacramenten die door Christus zijn ingesteld. Dit graag beantwoord grond van Gods Woord.

Zie je antwoorden met belangstelling tegemoet.

[Ad Anker]

Ik hoorde pas een dominee zeggen bij het afleggen van geloofsbelijdenis, dat je je met het doen van belijdenis verbindt aan de Heere en Zijn Woord. Dat vond ik een hele mooie beschrijving van het doen van belijdenis.

De vraag is wat dat verbinden inhoudt?
Als het slechts instemmen met de leer is, is het onmogelijk, en tegenstrijdig.
Alleen oprecht geloof verbindt aan de Heere en Zijn woord en Zijn dienst.

Met alle respect, dit is ook een wat autistische manier van omgaan met dit vraagstuk. Nee, het kan niet. Onbekeerd zijn, het kan niet. Dat is helemaal waar. Maar toch is het verbinden aan de Heere en Zijn Woord wel wat we van onze jongeren vragen en wensen. Natuurlijk kan dat ten diepste alleen door wedergeboorte en bekering. Anders is het allemaal voor niets. Omdat wij wedergeboorte en bekering, wat een onbereikbaar wonder is voor de mens van nature, ook nog eens exclusief en voorwaardelijk hebben gemaakt, moeten we ook iets met de openbare belijdenis. Daar zit de klem.

Die klem zat vroeger andersom. Ik zie dat huisman terecht een vraag aan Forummer stelt m.b.t. de praktijk bij de oudvaders. Hoe was het toen? Waarin wijken wij af?

[Posthoorn]

1. In de tijd van de Reformatie ging men uit van het geloof bij de kinderen. Zie doopsformulier, zie gebed na de catechisatie. Kind groeide dus als het ware 'automatisch' door naar het belijdenis doen, tenzij het voortijdig afhaakte of nooit zo ver kwam.

2. Bijbelse gegevens over belijdenis doen in het midden van de gemeente zijn er niet. Wel over belijdenis doen om gedoopt te worden.

3. Belijdenis doen is geen sacrament. Wel toegang vragen tót het sacrament. Is het niet tot de doop, dan wel - in de gereformeerde kerken - tot het avondmaal.

[Adagio]

Ik vind dit een merkwaardige discussie. Wij zijn fors afgeweken van de Reformatie is jouw stelling. Daarom een paar vragen.
1. Wil jij mij bronnen uit die tijd geven hoe zij openbare geloofsbelijdenis zagen?
2. Wat zijn de Bijbelse gegevens rondom de praktijk van de openbare geloofsbelijdenis te midden van de gemeente?
3. Hoe is de verhouding van deze kerkelijke instelling met de sacramenten die door Christus zijn ingesteld. Dit graag beantwoord grond van Gods Woord.
Zie je antwoorden met belangstelling tegemoet.

Ik duin liever gras in jouw antwoord, misschien word ik daar nog wijzer van. Maar het moeten zeker geen vier-verbonden worden.

Overdenken van R.K. kerkleer biedt misschien ook inzicht; zij gingen ervan uit dat er slechts een zichtbare kerk bestond; ook de genademiddelen waren zichtbaar, zelfs controleerbaar door priesters en sacramenten. De wederdopers hadden hun eigen versie: lid van de kerk kon je slechts worden na vertoning van kenmerken van wedergeboorte en bekering. Dan konden diegenen (na het afleggen van persoonlijke belijdenis), gedoopt worden en zo toetreden tot de kerk.
Maar de vraag bleef knellen: welk mens beoordeelt nu mijn bekering? Dat leidde dus tot voortdurende twist en onenigheid, en het ontstaan van groepjes. Een mens wil graag de hemel op aarde in de verkeerde zin des woords, maar niet alles is Israël, wat uit Israël is; er is kaf onder het koren, er is onkruid tussen de tarwe, er zijn kwade vissen in het net en kwade ranken aan de wijnstok. Er zijn naast de wijze maagden ook dwaze, en de ark bevatte ook onreine dieren.

[Posthoorn]

Wat is je punt, Adagio?

[Adagio]

Wat is je punt, Adagio?

Ook iets met de doop, natuurlijk.
Maar voor dit topic: In Rom. 10 (indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven dat Hem God uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden. Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid, en met den mond belijdt men ter zaligheid) heeft het grieks voor ons woord belijden: ὁμολογέω, homo-logeo, ofwel: hetzelfde zeggen, instemming betuigen en 'amen zeggen'. David vroeg en verwachtte eerst wat: "zeg tot mijn ziel: Ik ben uw Heil."
Wat Paulus schrijft in Rom. 10 is niet een examen (in onze dagen heet dat getuigenis), maar het amen zeggen op de opwekking uit de doden (kanttek.: Namelijk nadat Hij tot verzoening uwer zonden was gestorven).
Wie gelooft, zal niet haasten. Ananias en Saffira, Simon de tovenaar, en zoveel anderen hebben zich gehaast om door mensen beoordeeld te worden. Het is beter om tijdig afscheid te nemen van het drijven van de wederdopers en Labadisten.
Onze vaderen lieten nergens rust voor 'onbekeerde mensen'. Jawel, een bekering moet Bijbels zijn; tegelijk is het goed om blijvend te bedenken wat nu de sleutelen des hemelrijks zijn (H.C. vraag 83). En de Sleuteldrager is Christus (Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij is op Zijn schouder).

[Posthoorn]

En nu in één zin?

[Herman]

Ik vind het punt van Adagio anders tamelijk duidelijk.

[Posthoorn]

Ik vind het punt van Adagio anders tamelijk duidelijk.

Voor mij is het abacadabra.

[pierre27]

Ik hoorde pas een dominee zeggen bij het afleggen van geloofsbelijdenis, dat je je met het doen van belijdenis verbindt aan de Heere en Zijn Woord. Dat vond ik een hele mooie beschrijving van het doen van belijdenis.

Mooie omschrijving.

[Adagio]

Voor mij is het abacadabra.

Misschien omdat ik achter de kinderdoop sta? Maar dan is het eigenlijk voor een ander draadje, en dat ga ik voor vandaag niet meer doen.
In het doopformulier lees ik, dat aan de ouders wordt gevraagd: "Of gij niet bekent dat zij als lidmaten Zijner gemeente behoren gedoopt te wezen". In de levensbeschrijving van ds. Blaak lees je hoe het hem aangreep, toen hij voor de eerste keer, bij de bediening van de Heilige Doop, daar stond in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Daar ligt net de kracht in, in een eed-zwerend God.

[Posthoorn]

Voor mij is het abacadabra.

Misschien omdat ik achter de kinderdoop sta? Maar dan is het eigenlijk voor een ander draadje, en dat ga ik voor vandaag niet meer doen.
In het doopformulier lees ik, dat aan de ouders wordt gevraagd: "Of gij niet bekent dat zij als lidmaten Zijner gemeente behoren gedoopt te wezen". In de levensbeschrijving van ds. Blaak lees je hoe het hem aangreep, toen hij voor de eerste keer, bij de bediening van de Heilige Doop, daar stond in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Daar ligt net de kracht in, in een eed-zwerend God.

Nee, omdat je een heleboel woorden gebruikt zonder aan te geven waar je op reageert en waarom.

[Marck]

Iemand wat betreft dit onderwerp bekend met de positie van Op 't Hof in zijn boekje Nadere Reformatie Nu?