Ik ken inderdaad diverse mensen die tatoeages hebben en daar spijt van hebben.
In de kerk verbergt eigenlijk iedereen ze. Daarbuiten wordt er verschillende mee omgegaan.
Wel weet ik dat ze er allen last van hebben gekregen, nadat God in hun leven is gekomen.

Zelf geen moeite met tatoeages (buiten smaakargumenten). Soms zijn afbeeldingen of teksten die getatoeeerd zijn natuurlijk wel een groot probleem.

Het is goed om de wens om van de tatoes af te komen te respecteren en er inderdaad respectvol mee om te gaan. Op hetzelfde moment kunnen we als kerk ons wel afvragen waarom we tatoeages als verwerpelijk zien en dit ook gecommuniceerd wordt. Zou het kunnen dat het net zo iets is als "geen alcohol" in sommige kerken (voornamelijk buiten Nederland) of "geen baard en snor" (voornamelijk in het verleden)?

Overigens was het onder het OT ook verboden om inkervingen in het lichaam te maken: Noch schrift van een ingedrukt teken in u maken (Leviticus 19:28).

parsifal schreef:Zelf geen moeite met tatoeages (buiten smaakargumenten). Soms zijn afbeeldingen of teksten die getatoeeerd zijn natuurlijk wel een groot probleem.

Het is goed om de wens om van de tatoes af te komen te respecteren en er inderdaad respectvol mee om te gaan. Op hetzelfde moment kunnen we als kerk ons wel afvragen waarom we tatoeages als verwerpelijk zien en dit ook gecommuniceerd wordt. Zou het kunnen dat het net zo iets is als "geen alcohol" in sommige kerken (voornamelijk buiten Nederland) of "geen baard en snor" (voornamelijk in het verleden)?

Dat zou kunnen.
Alleen 'geen alcohol' en 'geen baard of snor' kan je per direct fiksen; 'geen tatoeage' niet.
Overigens heb ik zelfs niets met tatoeages, maar ik zie het probleem ook niet zo; sta er hetzelfde in als jij.

Herman schreef:Overigens was het onder het OT ook verboden om inkervingen in het lichaam te maken: Noch schrift van een ingedrukt teken in u maken (Leviticus 19:28).

Deut. 14:1 GIJLIEDEN zijt kinderen des HEEREN uws Gods; gij zult uzelven niet snijden, noch kaalheid maken tussen uw ogen over een dode.

Heeft dat nu echt met een tattoo te maken?

Herman schreef:Overigens was het onder het OT ook verboden om inkervingen in het lichaam te maken: Noch schrift van een ingedrukt teken in u maken (Leviticus 19:28).

Maakt hier de toevoeging ‘om een dood lichaam’ nog een nuance met wat voor reden een inkerving of ingedrukt teken wordt gemaakt, denk je?

Herman schreef:Overigens was het onder het OT ook verboden om inkervingen in het lichaam te maken: Noch schrift van een ingedrukt teken in u maken (Leviticus 19:28).

Hier is "om een dood lichaam" denk ik wel belangrijke context. Het is ook belangrijk of dit net als de voorgaande verzen ceremonieel is (of gebonden aan de heidense gebruiken van die tijd), of dat we er nu nog een wet in moeten zien (zoals de volgende teksten).

Tiberius schreef:

parsifal schreef:Zelf geen moeite met tatoeages (buiten smaakargumenten). Soms zijn afbeeldingen of teksten die getatoeeerd zijn natuurlijk wel een groot probleem.

Het is goed om de wens om van de tatoes af te komen te respecteren en er inderdaad respectvol mee om te gaan. Op hetzelfde moment kunnen we als kerk ons wel afvragen waarom we tatoeages als verwerpelijk zien en dit ook gecommuniceerd wordt. Zou het kunnen dat het net zo iets is als "geen alcohol" in sommige kerken (voornamelijk buiten Nederland) of "geen baard en snor" (voornamelijk in het verleden)?

Dat zou kunnen.
Alleen 'geen alcohol' en 'geen baard of snor' kan je per direct fiksen; 'geen tatoeage' niet.
Overigens heb ik zelfs niets met tatoeages, maar ik zie het probleem ook niet zo; sta er hetzelfde in als jij.

Zie het verbod in het O.T. plus het feit dat heel veel tattoos duistere symbolen bevatten. In mijn jeugd waren in de stad (Groningen) waar ik opgroeide een paar tattooshops . Ze bevonden zich uitsluitend in de rosse buurt waar veel criminaliteit zich centreerde. In deze tijd hebben wij tattoo’s genormaliseerd en zitten de shops in gewone winkelstraten maar dat wil niet zeggen dat christenen deze verminking van het lichaam moeten normaliseren.

huisman schreef:

Tiberius schreef:

parsifal schreef:Zelf geen moeite met tatoeages (buiten smaakargumenten). Soms zijn afbeeldingen of teksten die getatoeeerd zijn natuurlijk wel een groot probleem.

Het is goed om de wens om van de tatoes af te komen te respecteren en er inderdaad respectvol mee om te gaan. Op hetzelfde moment kunnen we als kerk ons wel afvragen waarom we tatoeages als verwerpelijk zien en dit ook gecommuniceerd wordt. Zou het kunnen dat het net zo iets is als "geen alcohol" in sommige kerken (voornamelijk buiten Nederland) of "geen baard en snor" (voornamelijk in het verleden)?

Dat zou kunnen.
Alleen 'geen alcohol' en 'geen baard of snor' kan je per direct fiksen; 'geen tatoeage' niet.
Overigens heb ik zelfs niets met tatoeages, maar ik zie het probleem ook niet zo; sta er hetzelfde in als jij.

Zie het verbod in het O.T. plus het feit dat heel veel tattoos duistere symbolen bevatten. In mijn jeugd waren in de stad (Groningen) waar ik opgroeide een paar tattooshops . Ze bevonden zich uitsluitend in de rosse buurt waar veel criminaliteit zich centreerde. In deze tijd hebben wij tattoo’s genormaliseerd en zitten de shops in gewone winkelstraten maar dat wil niet zeggen dat christenen deze verminking van het lichaam moeten normaliseren.

Dat laatste is wat mij betreft wat te ver. Als iemand een naam van een geliefde oid op de arm zet, zie ik dat niet als verminking. Ik doe het niet, maar vind er ook niet zoveel van.

Zeeuw schreef:

huisman schreef:

Tiberius schreef:

parsifal schreef:Zelf geen moeite met tatoeages (buiten smaakargumenten). Soms zijn afbeeldingen of teksten die getatoeeerd zijn natuurlijk wel een groot probleem.

Het is goed om de wens om van de tatoes af te komen te respecteren en er inderdaad respectvol mee om te gaan. Op hetzelfde moment kunnen we als kerk ons wel afvragen waarom we tatoeages als verwerpelijk zien en dit ook gecommuniceerd wordt. Zou het kunnen dat het net zo iets is als "geen alcohol" in sommige kerken (voornamelijk buiten Nederland) of "geen baard en snor" (voornamelijk in het verleden)?

Dat zou kunnen.
Alleen 'geen alcohol' en 'geen baard of snor' kan je per direct fiksen; 'geen tatoeage' niet.
Overigens heb ik zelfs niets met tatoeages, maar ik zie het probleem ook niet zo; sta er hetzelfde in als jij.

Zie het verbod in het O.T. plus het feit dat heel veel tattoos duistere symbolen bevatten. In mijn jeugd waren in de stad (Groningen) waar ik opgroeide een paar tattooshops . Ze bevonden zich uitsluitend in de rosse buurt waar veel criminaliteit zich centreerde. In deze tijd hebben wij tattoo’s genormaliseerd en zitten de shops in gewone winkelstraten maar dat wil niet zeggen dat christenen deze verminking van het lichaam moeten normaliseren.

Dat laatste is wat mij betreft wat te ver. Als iemand een naam van een geliefde oid op de arm zet, zie ik dat niet als verminking. Ik doe het niet, maar vind er ook niet zoveel van.

Mee eens. Ook is de tatoeage genormaliseerd en het is een vrij permanente "oorbel" of make-up geworden.

Ja zo sta ik er ook in.
@Huisman, het verbod op tatoeages in het OT staat in de context van afgodendienst.
Tegenwoordig zit het meer in de lijn van versiering, zoals oorbellen enz. Je ziet momenteel vaak bij vrouwen een best sierlijke tatoeage.
Uiteraard heb je ook hier excessen, maar daar heb ik het niet over.

Tiberius schreef:Ja zo sta ik er ook in.
@Huisman, het verbod op tatoeages in het OT staat in de context van afgodendienst.
Tegenwoordig zit het meer in de lijn van versiering, zoals oorbellen enz. Je ziet momenteel vaak bij vrouwen een best sierlijke tatoeage.
Uiteraard heb je ook hier excessen, maar daar heb ik het niet over.

Als het dan net zo normaal zou moeten zijn als een versiering of een oorbel vind ik het heel vreemd dat mensen met tatoeages die tot geloof komen problemen hebben met hun tatoeages zonder dat iemand het er ooit over heeft gehad.

Ditbenik schreef:

Tiberius schreef:Ja zo sta ik er ook in.
@Huisman, het verbod op tatoeages in het OT staat in de context van afgodendienst.
Tegenwoordig zit het meer in de lijn van versiering, zoals oorbellen enz. Je ziet momenteel vaak bij vrouwen een best sierlijke tatoeage.
Uiteraard heb je ook hier excessen, maar daar heb ik het niet over.

Als het dan net zo normaal zou moeten zijn als een versiering of een oorbel vind ik het heel vreemd dat mensen met tatoeages die tot geloof komen problemen hebben met hun tatoeages zonder dat iemand het er ooit over heeft gehad.

Mogelijk zijn dat de mensen met excessieve tatoeages. Of die erg verslaafd waren aan tatoeages.
In onze gemeente zijn ook mensen met tatoeage die daar geen moeite mee hebben.
Zo zijn er ook mensen die moeite krijgen met hun oorbellen en die uitdoen, als ze tot geloof komen.

Bovendien is het moeilijk te zeggen dat niemand het er ooit over heeft gehad.

Zeeuw schreef:

huisman schreef:

Tiberius schreef:

parsifal schreef:Zelf geen moeite met tatoeages (buiten smaakargumenten). Soms zijn afbeeldingen of teksten die getatoeeerd zijn natuurlijk wel een groot probleem.

Het is goed om de wens om van de tatoes af te komen te respecteren en er inderdaad respectvol mee om te gaan. Op hetzelfde moment kunnen we als kerk ons wel afvragen waarom we tatoeages als verwerpelijk zien en dit ook gecommuniceerd wordt. Zou het kunnen dat het net zo iets is als "geen alcohol" in sommige kerken (voornamelijk buiten Nederland) of "geen baard en snor" (voornamelijk in het verleden)?

Dat zou kunnen.
Alleen 'geen alcohol' en 'geen baard of snor' kan je per direct fiksen; 'geen tatoeage' niet.
Overigens heb ik zelfs niets met tatoeages, maar ik zie het probleem ook niet zo; sta er hetzelfde in als jij.

Zie het verbod in het O.T. plus het feit dat heel veel tattoos duistere symbolen bevatten. In mijn jeugd waren in de stad (Groningen) waar ik opgroeide een paar tattooshops . Ze bevonden zich uitsluitend in de rosse buurt waar veel criminaliteit zich centreerde. In deze tijd hebben wij tattoo’s genormaliseerd en zitten de shops in gewone winkelstraten maar dat wil niet zeggen dat christenen deze verminking van het lichaam moeten normaliseren.

Dat laatste is wat mij betreft wat te ver. Als iemand een naam van een geliefde oid op de arm zet, zie ik dat niet als verminking. Ik doe het niet, maar vind er ook niet zoveel van.

Waarom zet iemand een tatoeage meestal? Toch om te laten zien wat hun hart vervuld? En is dat nu juist niet wat als het goed is je onderscheid als christen? Je bent niet vol van je hond, je vriendin, je sportclub of ... misschien wat wij noemen vunzige of nog ergere dingen etc. Maar van Hem?
En is dat ook niet wat in leviticus bedoeld werd. Doe niet als de afgodenvolken om jullie heen. Die inkervingen maken mbthun godsdienst?
En is dat nu juist misschien ook niet de "pijn" van hen die eertijds van alles vol waren. Zo vol dat ze het wilden vereeuwigen met een tatoeage? Dus dan gaat het misschien nog niet eens over het onderwerp alleen.Maar meer over alles wat hen zo vervulde ipv van Hem alleen?

Tegelijkertijd speelt dat met en zonder tatoeage. Toch? Dus hoeven we ons zonder tatoeage ook niet te verheffen boven de ander.

Tiberius schreef:Ja zo sta ik er ook in.
@Huisman, het verbod op tatoeages in het OT staat in de context van afgodendienst.
Tegenwoordig zit het meer in de lijn van versiering, zoals oorbellen enz. Je ziet momenteel vaak bij vrouwen een best sierlijke tatoeage.
Uiteraard heb je ook hier excessen, maar daar heb ik het niet over.

Het staat nog steeds in het teken van afgodendienst. Als je dat niet ziet moet je maar eens een tattoeshop binnenlopen.
Denk je nu echt dat een christen daar hoort? Elke tattooshop biedt de meest vreselijke demonische plaatjes aan en dan vind jij dat als je dan iets onschuldig laat zetten dat dit wel mag?

Schuivende panelen. Waarom hadden onze ouders wel moeite met deze zaken en sommigen hier niet meer?