Ik zal het kort houden.
Ik ken sinds kort iemand die zich nog niet zo lang geleden bekeert heeft.
Zijn grootste probleem met zijn geweten is dat zijn armen helemaal vol getatoeëerd zijn.
Geld groeit hem niet op de rug en verwijderen zal niet zo snel in zijn budget passen zonder problemen.
Zijn huidige oplossing is lange mouwen dragen.
Iemand een mening, advies,of opvatting over deze kwestie?

Eerste gedachte: Fijn dat hij ze kwijt wil!
Tweede: de littekens zullen blijven
Derde: op dit moment zal hij ze moeten dragen, fie lange mouwen zijn dan een mooie noodoplossing
Vierde: hopelijk is de kerkelijke gemeenschap waar hij nu toe mag behoren bereid hem te sponsoren, of beter gezegd, financieel te ondersteunen .

Van Ewijk schreef:Ik zal het kort houden.
Ik ken sinds kort iemand die zich nog niet zo lang geleden bekeert heeft.
Zijn grootste probleem met zijn geweten is dat zijn armen helemaal vol getatoeëerd zijn.
Geld groeit hem niet op de rug en verwijderen zal niet zo snel in zijn budget passen zonder problemen.
Zijn huidige oplossing is lange mouwen dragen.
Iemand een mening, advies,of opvatting over deze kwestie?

Afhankelijk van de situatie wat mij betreft. Ik ken ook zo iemand. Naar kerk draag hij altijd lange mouwen, daarbuiten niet. Ik vind het juist wel mooi dat iemand juist eerlijk is over zijn/haar verleden en zo het gesprek voert met mensen.

Mannetje schreef:Eerste gedachte: Fijn dat hij ze kwijt wil!
Tweede: de littekens zullen blijven
Derde: op dit moment zal hij ze moeten dragen, fie lange mouwen zijn dan een mooie noodoplossing
Vierde: hopelijk is de kerkelijke gemeenschap waar hij nu toe mag behoren bereid hem te sponsoren, of beter gezegd, financieel te ondersteunen .

Zo'n kerkelijke gemeenschap moet dan ook maar in staat zijn om te sponsoren. Zo werkt het niet altijd. Ik vind lange mouwen een prima oplossing en met temperaturen zoals vandaag mogen het gerust korte mouwen zijn. Wat mij betreft hoeft daar niet over te mauwen. Sommigen dingen uit je eertijds zijn nooit meer ongedaan te maken maar zijn wel verzoend. Het bloed van Jezus Christus reinigt van alle zonden.

Zelf heb ik er geen moeite mee als de tatoeages zouden blijven zitten, tenzij het echt aanstootgevende tatoeages zijn. Ik kan mij voorstellen dat je pentagrammen of yin-yang-symbolen liefst graag kwijt ben.
Maar als mijn broeder last heeft van zijn tatoeages en ik zou hem kunnen helpen bij het verwijderen, dan lijkt me dat een goed doel.

Wat betreft je laatste zinnen, daar stem ik van harte mee in. Maar ik kan mij ook voorstellen dat je van zonden, waarvan je weet dat ze vergeven zijn, toch spijt hebt dat je ze gedaan hebt en waar mogelijk het ongedaan wilt maken.
De herinnering kan nooit weg, ook niet de fysieke, want de littekens blijven.

Een oplossing weet ik zo niet.
Ik weet wel dat het tatoeëren naar heidens gebruik is.

Wat ik las over Papua, waar toen ds. Kuijt daar als eerste westerse zendeling arriveerde om zo te zeggen 'de wildste volken' woonden.
Men was zo goed als naakt, men 'versierde' de huid met een soort wat we tatoeages zouden kunnen noemen, en er was in de praktijk nog kannibalisme.

Toen deze streek gekerstend werd, verdwenen de schilderingen en botjes door de neus enz. Ook ging men meer ordelijk gekleed. Mannen met peniskokers verdwenen in die streek. Het kannibalisme werd minder, en we kunnen dan toch wel een link leggen met een christelijke beschaving. Papoea werd gekerstend.

In Nederland zien we het tegenstelde. Nederland wordt meer en meer een heidens land. Gelijk zien zien we tatoeages en andere 'onnatuurlijke lichaamsversierselen' meer toenemen.

Er ligt naar mijn gevoel dan ook een duidelijk link met het verlaten van de kerken. Met het niet meer geloven dat een mens toch echt meer is dan een 'veredeld dier'.

-DIA- schreef:Een oplossing weet ik zo niet.
Ik weet wel dat het tatoeëren naar heidens gebruik is.

Wat ik las over Papua, waar toen ds. Kuijt daar als eerste westerse zendeling arriveerde om zo te zeggen 'de wildste volken' woonden.
Men was zo goed als naakt, men 'versierde' de huid met een soort wat we tatoeages zouden kunnen noemen, en er was in de praktijk nog kannibalisme.

Toen deze streek gekerstend werd, verdwenen de schilderingen en botjes door de neus enz. Ook ging men meer ordelijk gekleed. Mannen met peniskokers verdwenen in die streek. Het kannibalisme werd minder, en we kunnen dan toch wel een link leggen met een christelijke beschaving. Papoea werd gekerstend.

In Nederland zien we het tegenstelde. Nederland wordt meer en meer een heidens land. Gelijk zien zien we tatoeages en andere 'onnatuurlijke lichaamsversierselen' meer toenemen.

Er ligt naar mijn gevoel dan ook een duidelijk link met het verlaten van de kerken. Met het niet meer geloven dat een mens toch echt meer is dan een 'veredeld dier'.

Wat is nu je punt in relatie tot de eerste post in dit topic?

Zeeuw schreef:

-DIA- schreef:Een oplossing weet ik zo niet.
Ik weet wel dat het tatoeëren naar heidens gebruik is.

Wat ik las over Papua, waar toen ds. Kuijt daar als eerste westerse zendeling arriveerde om zo te zeggen 'de wildste volken' woonden.
Men was zo goed als naakt, men 'versierde' de huid met een soort wat we tatoeages zouden kunnen noemen, en er was in de praktijk nog kannibalisme.

Toen deze streek gekerstend werd, verdwenen de schilderingen en botjes door de neus enz. Ook ging men meer ordelijk gekleed. Mannen met peniskokers verdwenen in die streek. Het kannibalisme werd minder, en we kunnen dan toch wel een link leggen met een christelijke beschaving. Papoea werd gekerstend.

In Nederland zien we het tegenstelde. Nederland wordt meer en meer een heidens land. Gelijk zien zien we tatoeages en andere 'onnatuurlijke lichaamsversierselen' meer toenemen.

Er ligt naar mijn gevoel dan ook een duidelijk link met het verlaten van de kerken. Met het niet meer geloven dat een mens toch echt meer is dan een 'veredeld dier'.

Wat is nu je punt in relatie tot de eerste post in dit topic?

Dat een tatoeage niet past bij een leven naar Gods Woord. Dat is mijn vaste overtuiging.

-DIA- schreef:

Zeeuw schreef:

-DIA- schreef:Een oplossing weet ik zo niet.
Ik weet wel dat het tatoeëren naar heidens gebruik is.

Wat ik las over Papua, waar toen ds. Kuijt daar als eerste westerse zendeling arriveerde om zo te zeggen 'de wildste volken' woonden.
Men was zo goed als naakt, men 'versierde' de huid met een soort wat we tatoeages zouden kunnen noemen, en er was in de praktijk nog kannibalisme.

Toen deze streek gekerstend werd, verdwenen de schilderingen en botjes door de neus enz. Ook ging men meer ordelijk gekleed. Mannen met peniskokers verdwenen in die streek. Het kannibalisme werd minder, en we kunnen dan toch wel een link leggen met een christelijke beschaving. Papoea werd gekerstend.

In Nederland zien we het tegenstelde. Nederland wordt meer en meer een heidens land. Gelijk zien zien we tatoeages en andere 'onnatuurlijke lichaamsversierselen' meer toenemen.

Er ligt naar mijn gevoel dan ook een duidelijk link met het verlaten van de kerken. Met het niet meer geloven dat een mens toch echt meer is dan een 'veredeld dier'.

Wat is nu je punt in relatie tot de eerste post in dit topic?

Dat een tatoeage niet past bij een leven naar Gods Woord. Dat is mijn vaste overtuiging.

Ik denk dat daarom de persoon waar van Ewijk over spreekt, er zoveel last van heeft. Dat geldt ook voor de persoon die ik schetste. Nadat de Heere hen opzocht zijn ze zeker niet trots op hun tatoeages. Maar het uitwissen ervan is erg ingewikkeld als het grote exemplaren zijn.

Volgens mij heeft ook ds. A. Kort tatoeages vanwege zijn leven voorafgaand aan zijn predikantschap. Om die reden draagt hij zoals al als optie is aangegeven, lange mouwen

-DIA- schreef:

Zeeuw schreef:

-DIA- schreef:Een oplossing weet ik zo niet.
Ik weet wel dat het tatoeëren naar heidens gebruik is.

Wat ik las over Papua, waar toen ds. Kuijt daar als eerste westerse zendeling arriveerde om zo te zeggen 'de wildste volken' woonden.
Men was zo goed als naakt, men 'versierde' de huid met een soort wat we tatoeages zouden kunnen noemen, en er was in de praktijk nog kannibalisme.

Toen deze streek gekerstend werd, verdwenen de schilderingen en botjes door de neus enz. Ook ging men meer ordelijk gekleed. Mannen met peniskokers verdwenen in die streek. Het kannibalisme werd minder, en we kunnen dan toch wel een link leggen met een christelijke beschaving. Papoea werd gekerstend.

In Nederland zien we het tegenstelde. Nederland wordt meer en meer een heidens land. Gelijk zien zien we tatoeages en andere 'onnatuurlijke lichaamsversierselen' meer toenemen.

Er ligt naar mijn gevoel dan ook een duidelijk link met het verlaten van de kerken. Met het niet meer geloven dat een mens toch echt meer is dan een 'veredeld dier'.

Wat is nu je punt in relatie tot de eerste post in dit topic?

Dat een tatoeage niet past bij een leven naar Gods Woord. Dat is mijn vaste overtuiging.

Het gaat hier niet om mensen die de kerk verlaten hebben en zich daarna hebben laten tatoeëren maar om mensen die getatoeëerd door de Heere de kerk zijn binnengebracht. Dan liggen de zaken heel wat ingewikkelder, zo weet ik uit ervaring.

Ditbenik schreef:

-DIA- schreef:

Zeeuw schreef:

-DIA- schreef:Een oplossing weet ik zo niet.
Ik weet wel dat het tatoeëren naar heidens gebruik is.

Wat ik las over Papua, waar toen ds. Kuijt daar als eerste westerse zendeling arriveerde om zo te zeggen 'de wildste volken' woonden.
Men was zo goed als naakt, men 'versierde' de huid met een soort wat we tatoeages zouden kunnen noemen, en er was in de praktijk nog kannibalisme.

Toen deze streek gekerstend werd, verdwenen de schilderingen en botjes door de neus enz. Ook ging men meer ordelijk gekleed. Mannen met peniskokers verdwenen in die streek. Het kannibalisme werd minder, en we kunnen dan toch wel een link leggen met een christelijke beschaving. Papoea werd gekerstend.

In Nederland zien we het tegenstelde. Nederland wordt meer en meer een heidens land. Gelijk zien zien we tatoeages en andere 'onnatuurlijke lichaamsversierselen' meer toenemen.

Er ligt naar mijn gevoel dan ook een duidelijk link met het verlaten van de kerken. Met het niet meer geloven dat een mens toch echt meer is dan een 'veredeld dier'.

Wat is nu je punt in relatie tot de eerste post in dit topic?

Dat een tatoeage niet past bij een leven naar Gods Woord. Dat is mijn vaste overtuiging.

Het gaat hier niet om mensen die de kerk verlaten hebben en zich daarna hebben laten tatoeëren maar om mensen die getatoeëerd door de Heere de kerk zijn binnengebracht. Dan liggen de zaken heel wat ingewikkelder, zo weet ik uit ervaring.

Dat begreep ik vanzelf wel, maar ik voegde dit toe ter illustratie en tot lering van wat dit in feite inhoudt.

In Egypte zijn het juist de Kopten die zich met christelijke symbolen versieren. Het Koptisch kruis op hun hand.
In een overwegend Islamitische gemeenschap en vijandschap vergt dat moed.

Wat de eerste post betreft: het maakt nog al wat uit wat voor plaatjes iemand heeft. Doodshoofden ect zou ik graag weg laten halen en ook graag iemand bij helpen als dat nodig is. Anders zou ik mij er niet aan stoten als zo iemand met ontblote armen naast me in de kerk zou zitten. De Heere ziet het hart aan, niet de huid. Laten wij het dan ook maar niet doen.

Maanenschijn schreef:In Egypte zijn het juist de Kopten die zich met christelijke symbolen versieren. Het Koptisch kruis op hun hand.
In een overwegend Islamitische gemeenschap en vijandschap vergt dat moed.

Wat de eerste post betreft: het maakt nog al wat uit wat voor plaatjes iemand heeft. Doodshoofden ect zou ik graag weg laten halen en ook graag iemand bij helpen als dat nodig is. Anders zou ik mij er niet aan stoten als zo iemand met ontblote armen naast me in de kerk zou zitten. De Heere ziet het hart aan, niet de huid. Laten wij het dan ook maar niet doen.

Eens en toch niet. Als wij te snel zeggen: prima zo! Dan hebben wij weinig begrip voor de pijn van deze man. Hij wil er vanaf omdat het hem herinnert aan zijn eertijds.

huisman schreef:

Maanenschijn schreef:In Egypte zijn het juist de Kopten die zich met christelijke symbolen versieren. Het Koptisch kruis op hun hand.
In een overwegend Islamitische gemeenschap en vijandschap vergt dat moed.

Wat de eerste post betreft: het maakt nog al wat uit wat voor plaatjes iemand heeft. Doodshoofden ect zou ik graag weg laten halen en ook graag iemand bij helpen als dat nodig is. Anders zou ik mij er niet aan stoten als zo iemand met ontblote armen naast me in de kerk zou zitten. De Heere ziet het hart aan, niet de huid. Laten wij het dan ook maar niet doen.

Eens en toch niet. Als wij te snel zeggen: prima zo! Dan hebben wij weinig begrip voor de pijn van deze man. Hij wil er vanaf omdat het hem herinnert aan zijn eertijds.

Dat ben ik helemaal met je eens. Het zal veel verdriet doen daaraan herinnerd te worden.

Ik hoop dat velen/allen van ons een eertijds kennen. En om eens wat dieper na te denken: Een herinnering aan je eertijds is pijnlijk. Maar vaak ook heilzaam. Al ik in een winkelcentrum de muziek hoor waarvan ik ooit de cd’s heb weggegooid komt dat wel eens binnen. Zo zal een ieder mogelijk een ‘zwakke plek’ hebben. Zou het helpen als de tattoos weg-gelaserd worden? Zou het helpen om met oordoppen te winkelen? Zou het helpen om je ogen te sluiten als de ‘sfeerbeelden’ van die ooit zo gezellige Zwarte Cross in de media langs komen? Om zomaar wat te noemen.

De herinnering dat Paulus de gemeente van heeft vervolgd hield hem klein. Ik vraag me dus af of we wel moeten wensen dat de herinnering aan een eertijd te wissen.