Rondkomen met een minimuminkomen (Uit Beroepingswerk discussie)

[merel]

Ik heb het helemaal nergens over schamen dat je werkt. Hoe verzin je dat? Uit wat je schrijft trek ik alleen de conclusie dat je geen flauw idee hebt wat het betekent om met een gezin van een bijstandsuitkering rond te komen. Ik ken heel wat mensen in de bijstand maar chocolade/snoep, vlees en uitjes hebben absoluut geen prioriteit. Als je niet op de hoogte bent moet zou het je sieren om vanuit je eigen luxe positie wat voorzichtiger te spreken over mensen die die luxe missen.

Ik denk dat de vraag 'zijn de armen van nu rijker/armer dan toen de Heere vroeg om de tienden?' best relevant is. Ik heb onlangs weer een aantal berekeningen van een alleenstaande met kinderen in de bijstand vs een alleenstaande werkende met kinderen gezien. En deze vallen voor de eerste echt niet dramatisch uit.
Nee, het is absoluut geen vetpot, maar het is ook niet de totale armoede zoals die in het verleden werd gezien.

Dat vraag ik mij af. Ik las vorige week een stuk dat velen geen geld hebben voor de aanschaf van schoolspullen en laptops. Ik volg op LinkedIn Michelle van Tongerloo ( huisarts en straatarts in Rotterdam- Zuid). Zij beschrijft vrijwel dagelijks welke armoede zij tegenkomt en doet een beroep op haar volgers.

Ik denk dat jouw vorige post ook wel relevant is. De armoede gaat vaak gepaard met onkunde. Dat kwam ik onlangs ook weer tegen in een opdracht die ik deed. Het besteedbaar inkomen was niet slecht (ook zeker niet super), maar de manier hoe ermee om werd gegaan had een stuk begeleiding nodig. We hebben in Nederland echt zo een oerwoud aan regels etc opgetuigd.

Klopt, maar misschien moeten we ook accepteren dat dat bij een deel van deze mensen gewoon nooit gaat lukken. De voorbeelden uit het verleden ( Veenhuizen en sociale projecten in Rotterdam Zuid) hebben dit ook laten zien.

[Zeeuw]

Dat mensen verkeerde keuzes maken in hun bestedingspatroon geloof ik direct. Het tv programma 'waar doen ze het van' en 'Beter' lieten dat ook volop zien. Alleen kan je je wel afvragen in hoeverre dit een sociaal en emotioneel onvermogen is. Zou eigen schuld ons moeten weerhouden om hen te helpen?

Het is eigenlijk dezelfde kwestie als met ontwikkelingshulp. Jarenlang stuurden we zakken met rijst, maar later kwamen we er achter dat we beter konden leren hoe men zelf rijst kon telen.

Als mensen onvermogen hebben om met geld om te gaan, is dat geen reden om ze niet te helpen. Het is wel de vraag hoe je help. Blijf je alleen brood geven, of verbind je daar de verplichting aan om een traject te volgen met begeleiding met betrekking over hoe je leven op de rails te krijgen. Met andere woorden: waar help je mensen nu echt mee?

Overigens denk ik dat er in deze tijd best veel mensen in de problemen komen, die tot nu toe konden rondkomen. Geen huis kunnen krijgen in verband met de woningmarkt, en wel op korte termijn een huis nodig hebben. Of maximaal een hypotheek genomen (wat natuurlijk niet verstandig is), en nu gaan de energieprijzen 250 euro per maand omhoog. Of bejaarden, die met de energieprijzen nu opeens niet meer rondkomen van de AOW.

We zijn als westerlingen ook niet meer gewend om om te gaan met een "crisis". Ons consumptiepatroon en welvaartsveslaving zijn van een dermate aard, dat we niet weerbaar zijn. We hebben nooit geleerd de eindjes aan elkaar te knopen. Dus reken maar dat er mensen in de problemen zijn en komen.

Helemaal mee eens. Ik ben sceptisch/kritisch over woningcrisis. Is het daadwerkelijk zo dat we geen huis kunnen krijgen of verlangen we van de overheid te veel. IN 1950 woonden er 10 miljoen personen in Nederland en waren er 2,2 miljoen huizen. Momenteel zijn er 7,1 miljoen huizen terwijl de bevolking niet verdrievoudigd is. Ergens loopt het hier mis.

Onze vorige Turkse buren hadden twee jongens die eigenlijk een WAJONG uitkering konden krijgen. Zij hebben veel moeite moeten doen om hun MBO 3 af te ronden ( langs de weg van niveau 1 en 2) Zij zijn getrouwd en zijn jaren bij hun ouders in gaan wonen om te sparen voor een huis. Inmiddels 8 jaar verder en beiden mannen inmiddels hebben een nieuwbouw huis gekocht van 4,5 ton. O ja, oma en opa woonden ook in datzelfde huis en werden ook totaal verzorgd door kinderen en kleinkinderen.

En het aantap personen per huishouden toen vs nu?

[Piet Puk]

Kan dit onderwerp afgesplitst worden? Dit heeft niets meer van doen met de eerdere vraag of in deze huidige tijd een predikant kan onderhouden worden door een 'kleine' gemeente

[helma]

Wij werden zaterdag op onze gemeentedag aangemoedigd om als gemeente naar elkaar om te zien in deze energiecrisis.

[merel]

Dat mensen verkeerde keuzes maken in hun bestedingspatroon geloof ik direct. Het tv programma 'waar doen ze het van' en 'Beter' lieten dat ook volop zien. Alleen kan je je wel afvragen in hoeverre dit een sociaal en emotioneel onvermogen is. Zou eigen schuld ons moeten weerhouden om hen te helpen?

Het is eigenlijk dezelfde kwestie als met ontwikkelingshulp. Jarenlang stuurden we zakken met rijst, maar later kwamen we er achter dat we beter konden leren hoe men zelf rijst kon telen.

Als mensen onvermogen hebben om met geld om te gaan, is dat geen reden om ze niet te helpen. Het is wel de vraag hoe je help. Blijf je alleen brood geven, of verbind je daar de verplichting aan om een traject te volgen met begeleiding met betrekking over hoe je leven op de rails te krijgen. Met andere woorden: waar help je mensen nu echt mee?

Overigens denk ik dat er in deze tijd best veel mensen in de problemen komen, die tot nu toe konden rondkomen. Geen huis kunnen krijgen in verband met de woningmarkt, en wel op korte termijn een huis nodig hebben. Of maximaal een hypotheek genomen (wat natuurlijk niet verstandig is), en nu gaan de energieprijzen 250 euro per maand omhoog. Of bejaarden, die met de energieprijzen nu opeens niet meer rondkomen van de AOW.

We zijn als westerlingen ook niet meer gewend om om te gaan met een "crisis". Ons consumptiepatroon en welvaartsveslaving zijn van een dermate aard, dat we niet weerbaar zijn. We hebben nooit geleerd de eindjes aan elkaar te knopen. Dus reken maar dat er mensen in de problemen zijn en komen.

Helemaal mee eens. Ik ben sceptisch/kritisch over woningcrisis. Is het daadwerkelijk zo dat we geen huis kunnen krijgen of verlangen we van de overheid te veel. IN 1950 woonden er 10 miljoen personen in Nederland en waren er 2,2 miljoen huizen. Momenteel zijn er 7,1 miljoen huizen terwijl de bevolking niet verdrievoudigd is. Ergens loopt het hier mis.

Onze vorige Turkse buren hadden twee jongens die eigenlijk een WAJONG uitkering konden krijgen. Zij hebben veel moeite moeten doen om hun MBO 3 af te ronden ( langs de weg van niveau 1 en 2) Zij zijn getrouwd en zijn jaren bij hun ouders in gaan wonen om te sparen voor een huis. Inmiddels 8 jaar verder en beiden mannen inmiddels hebben een nieuwbouw huis gekocht van 4,5 ton. O ja, oma en opa woonden ook in datzelfde huis en werden ook totaal verzorgd door kinderen en kleinkinderen.

En het aantap personen per huishouden toen vs nu?

Veel minder natuurlijk. Hoeveel gebroken gezinnen zijn er inmiddels? Beide ouders willen een eengezinswoning, terwijl ze de helft van de tijd alleen wonen. Hoeveel singles wonen in een appartement van 100m? Voorheen bleven zij thuis wonen of bij een hospita. Dat snap ik allemaal. Ik zou ook niet bij een hospita willen wonen. Alleen kan je je wel afvragen of daadwerkelijk sprake is van een tekort aan woningen of dat onze standaarden veranderd zijn.

[HersteldHervormd]

Nederland is een terecht een zorgstaat. Gelukkig hoeft niemand honger te lijden. Misschien een heel klein gedeelte uitgezonderd, maar in principe sterven er geen mensen van honger en dorst.

100 jaar geleden was dit natuurlijk totaal anders. Na de WOII heeft de socialistische beweging ervoor gezorgd dat vrijwel iedereen een goede basis heeft om in ieder geval kleren aan te kunnen doen, te kunnen eten, dak boven het hoofd, gratis onderwijs etc, zeg maar de primaire levensbehoefte. Daar mogen we blij en dankbaar om zijn. Vanuit dat oogpunt kan ik de reacties van sommige begrijpen die terecht stellen dat het 100 jaar geleden wel anders was.

Anderzijds is het minimum geen pretje en moet je wel altijd proberen deze mensen zo veel als mogelijk te ondersteunen. Vaak zitten mensen in de bekende vicieuze cirkel, leven overhoop door scheiding, ziekte of andere problemen. Daardoor kunnen ze niet aan fatsoenlijk werk komen, daardoor moeten ze rondkomen met het minimum, ze bouwen schulden op etc etc.

De inflatie raakt iedereen, maar vooral degene die met heel weinig rond moeten komen. De afgelopen coronajaren hebben onze bankrekeningen in het algemeen wel doen groeien, maar in verhouding is het potje van degene met een uitkering het allersnelst op.

Belangrijke vraag, hoe lossen we dit op? Wat zou de taak zijn van de overheid? Wat is onze taak, als medeburger maar ook als christen?

[Zeeuw]

Veel minder natuurlijk. Hoeveel gebroken gezinnen zijn er inmiddels? Beide ouders willen een eengezinswoning, terwijl ze de helft van de tijd alleen wonen. Hoeveel singles wonen in een appartement van 100m? Voorheen bleven zij thuis wonen of bij een hospita. Dat snap ik allemaal. Ik zou ook niet bij een hospita willen wonen. Alleen kan je je wel afvragen of daadwerkelijk sprake is van een tekort aan woningen of dat onze standaarden veranderd zijn.

Precies dat. Doordat de standaarden veranderd zijn, is er een tekort. Ik denk ook niet dat die standaarden terug zullen keren. Wellicht hebben we dus over een jaar of 20 teveel 'grote' huizen.

[merel]

Veel minder natuurlijk. Hoeveel gebroken gezinnen zijn er inmiddels? Beide ouders willen een eengezinswoning, terwijl ze de helft van de tijd alleen wonen. Hoeveel singles wonen in een appartement van 100m? Voorheen bleven zij thuis wonen of bij een hospita. Dat snap ik allemaal. Ik zou ook niet bij een hospita willen wonen. Alleen kan je je wel afvragen of daadwerkelijk sprake is van een tekort aan woningen of dat onze standaarden veranderd zijn.

Precies dat. Doordat de standaarden veranderd zijn, is er een tekort. Ik denk ook niet dat die standaarden terug zullen keren. Wellicht hebben we dus over een jaar of 20 teveel 'grote' huizen.

Dat vraag ik mij af. De nieuwbouwhuizen die in mijn omgeving gebouwd worden zijn nog steeds minimaal 100m. Uitschieters naar 180m zijn geen uitzondering. Het enige wat wel veranderd is de grote van tuinen. Gemiddeld hebben we in Nederland 65m per persoon. Dat is best fors.

https://www.welingelichtekringen.nl/eco ... tsers.html

[Zeeuw]

Veel minder natuurlijk. Hoeveel gebroken gezinnen zijn er inmiddels? Beide ouders willen een eengezinswoning, terwijl ze de helft van de tijd alleen wonen. Hoeveel singles wonen in een appartement van 100m? Voorheen bleven zij thuis wonen of bij een hospita. Dat snap ik allemaal. Ik zou ook niet bij een hospita willen wonen. Alleen kan je je wel afvragen of daadwerkelijk sprake is van een tekort aan woningen of dat onze standaarden veranderd zijn.

Precies dat. Doordat de standaarden veranderd zijn, is er een tekort. Ik denk ook niet dat die standaarden terug zullen keren. Wellicht hebben we dus over een jaar of 20 teveel 'grote' huizen.

Dat vraag ik mij af. De nieuwbouwhuizen die in mijn omgeving gebouwd worden zijn nog steeds minimaal 100m. Uitschieters naar 180m zijn geen uitzondering. Het enige wat wel veranderd is de grote van tuinen. Gemiddeld hebben we in Nederland 65m per persoon. Dat is best fors.

https://www.welingelichtekringen.nl/eco ... tsers.html

Ja, dat vind ik ook. En als de huishoudens nog kleiner worden, dan zal wellicht de vraag (zeker als de prijzen hoog blijven) meer gericht worden op kleiner. Dat gebeurt bij de nieuwe generatie al deels.

[Zita]

Wanneer iets luxe is, is deels relatief. Ik zie hierboven meerdere keren een warme douche genoemd worden als luxe. Want vroeger konden de mensen zich ook koud wassen. Met hetzelfde gemak kan ik nu zeggen dat in Afrika mensen rondkomen met één kleine maaltijd per dag, en dat alles wat je meer eet dus luxe is.
De standaarden zijn veranderd. Een dagelijkse warme douche hoort naar mijn idee bij de basisbehoeften, net als drie maaltijden. En verwarming. En nog meer.

[merel]

Wanneer iets luxe is, is deels relatief. Ik zie hierboven meerdere keren een warme douche genoemd worden als luxe. Want vroeger konden de mensen zich ook koud wassen. Met hetzelfde gemak kan ik nu zeggen dat in Afrika mensen rondkomen met één kleine maaltijd per dag, en dat alles wat je meer eet dus luxe is.
De standaarden zijn veranderd. Een dagelijkse warme douche hoort naar mijn idee bij de basisbehoeften, net als drie maaltijden. En verwarming. En nog meer.

Helemaal mee eens. Daarom vind ik internet, fiets, laptop voor kinderen, ook tot de basisbehoeften behoren. Zonder deze dingen krijg je een achterstand in de maatschappij.

[HersteldHervormd]

Overigens roep ik een ieder op rekening te houden met de andere, omdat ik denk dat er hier en daar wel stille armoede is. We kennen allemaal wel mensen uit onze omgeving die ermee te maken hebben, het is al schrijnend genoeg.

[refo]

Helemaal mee eens. Ik ben sceptisch/kritisch over woningcrisis. Is het daadwerkelijk zo dat we geen huis kunnen krijgen of verlangen we van de overheid te veel. IN 1950 woonden er 10 miljoen personen in Nederland en waren er 2,2 miljoen huizen. Momenteel zijn er 7,1 miljoen huizen terwijl de bevolking niet verdrievoudigd is. Ergens loopt het hier mis.

1950 is wel een slecht vergelijkingsjaar. De oorlog was net voorbij, dus veel huizen nog niet hersteld of vervangen.

Jonggehuwden woonden bij ouders op een bovenverdieping.

[merel]

Helemaal mee eens. Ik ben sceptisch/kritisch over woningcrisis. Is het daadwerkelijk zo dat we geen huis kunnen krijgen of verlangen we van de overheid te veel. IN 1950 woonden er 10 miljoen personen in Nederland en waren er 2,2 miljoen huizen. Momenteel zijn er 7,1 miljoen huizen terwijl de bevolking niet verdrievoudigd is. Ergens loopt het hier mis.

1950 is wel een slecht vergelijkingsjaar. De oorlog was net voorbij, dus veel huizen nog niet hersteld of vervangen.

Jonggehuwden woonden bij ouders op een bovenverdieping.

1950 is zeker niet het beste vergelijkingsjaar. Alleen kan je je wel afvragen of het zo verkeerd is om eerst kleiner en met minimale luxe te beginnen. Ik had vrij recent nog een discussie met iemand die vond dat elke 18 jarige een sociale huurwoning zou moeten kunnen krijgen. Dan is de maatschappij echt doorgeslagen.

[HersteldHervormd]

Wanneer iets luxe is, is deels relatief. Ik zie hierboven meerdere keren een warme douche genoemd worden als luxe. Want vroeger konden de mensen zich ook koud wassen. Met hetzelfde gemak kan ik nu zeggen dat in Afrika mensen rondkomen met één kleine maaltijd per dag, en dat alles wat je meer eet dus luxe is.
De standaarden zijn veranderd. Een dagelijkse warme douche hoort naar mijn idee bij de basisbehoeften, net als drie maaltijden. En verwarming. En nog meer.

Helemaal mee eens. Daarom vind ik internet, fiets, laptop voor kinderen, ook tot de basisbehoeften behoren. Zonder deze dingen krijg je een achterstand in de maatschappij.

Ja, kan ik inkomen, alleen is het lastig om een lijn te trekken tussen primair en secundair. In principe versta ik onder primair niet internet, je kunt best leven zonder internet of fiets. Achterstand loop je natuurlijk wel op, maar dat loop je ook vaak op doordat je geen fijn thuis hebt omdat je ouders gescheiden zijn bijvoorbeeld.