Gereformeerde Gemeenten

[Zeeuw]

Op weg...
Samen?
Ik hoorde het
Hij zei iets wat me verontrustte
Het was rond 1985
Hij was een man waar we veel respect voor hadden,
Een man die de gemeenten ook in het ambt heeft gediend,
Een man die zag,
Een man die opmerkte.
En die verschrikte bij wat hij opmerkte,
Een man die nu niet meer spreekt, maar Boven mag zijn.

***

We hebben kunnen lezen (het kan ons niet zijn ontgaan) over de verdeeldheid in de CGK
En nu moest ik de laatste dagen weer denken aan die man
Hij merkte op, hij zag.
Ik citeer hem nog eens: De GG zijn nu net zo ver afgeweken als de CGK vlak na de oorlog (1940-45)
Gaan we dan dezelfde weg als de CGK?
Laten we toch niet diezelfde weg op gaan...
Laten we alert zijn en opmerken!

In hoeverre was de CGK in 1945 afgeweken en van wat?

Een opmerking van onze predikant, gisteren: De gereformeerde gemeenten, als het zo doorgaat, zijn over 20 jaar op het punt waar nu de Christelijke Gereformeerde Kerken zich bevinden. Ook hij merkte erop.

Heeft jullie dominee ook voor ons (CGK) gebeden?

De vraag is niet aan mij, maar ik ben blij dat er bij ons de afgelopen weken veelvuldig is gebeden voor de CGK.

[Ambtenaar]

We zijn niet blind, maar je maakt rookgordijnen. Daardoor is niet zichtbaar wat je bedoelt. En al helemaal niet wat de sprekers bedoelden.
Het is natuurlijk leuk om profeet te spelen, maar de profeten in de Bijbel duidden eerst de situatie. Dat doe je niet.
Wat was er in 1945 niet goed in de CGK? Laten we daar eens mee beginnen.

Wellicht slechts gebruikt als antithese. Je hoeft het toch niet dood te analyseren om je een beeld te vormen van hoe dit voorbeeld gebruikt wordt?

[HHR]

Ik begrijp de uitspraak van DIA's predikant wel.
Niet dat er nu al sprake van is in prediking, huidige predikantencorps en de gemeenten. ( De eerdere vergelijking door MGG met de toespraak in Bodegraven is natuurlijk totaal onvergelijkbaar en zelfs onzinnig te noemen)
Maar wel in het gedachtegoed dat leeft onder jongere generaties. Ik schrik regelmatig wat voor gedachten er leven onder GG'ers. Alles wordt genuanceerd: Vrouwen in ambt, homoseksuele relaties, samenwonen. Er is in levensstijl een verschuiving gaande die heel snel gaat.
Vanuit een nood over een bepaalde prediking, (die ik wel begrijp,) slaat men regelmatig helemaal door. Niet de klassieke reformatorische leer wordt gezocht, maar men maakt niet zelden direct de stap naar allerlei evangelische lectuur en sprekers.

En dat is wel de generatie die met 10-15 jaar plaats neemt in kerkenraden.
Vermoedelijk doelt de predikant op dat gevaar.

[MGG]

Ik begrijp de uitspraak van DIA's predikant wel.
Niet dat er nu al sprake van is in prediking, huidige predikantencorps en de gemeenten. ( De eerdere vergelijking door MGG met de toespraak in Bodegraven is natuurlijk totaal onvergelijkbaar en zelfs onzinnig te noemen)
Maar wel in het gedachtegoed dat leeft onder jongere generaties. Ik schrik regelmatig wat voor gedachten er leven onder GG'ers. Alles wordt genuanceerd: Vrouwen in ambt, homoseksuele relaties, samenwonen. Er is in levensstijl een verschuiving gaande die heel snel gaat.
Vanuit een nood over een bepaalde prediking, (die ik wel begrijp,) slaat men regelmatig helemaal door. Niet de klassieke reformatorische leer wordt gezocht, maar men maakt niet zelden direct de stap naar allerlei evangelische lectuur en sprekers.

En dat is wel de generatie die met 10-15 jaar plaats neemt in kerkenraden.
Vermoedelijk doelt de predikant op dat gevaar.

Welke vergelijking heb ik volgens jou gemaakt?

[HHR]

Je zegt dit nav de toespraak in Bodegraven:

Meer ruimte werkt op de langetermijn niet. De verschillen worden steeds groter. Zie bijvoorbeeld de CGK.

Hier leg je m.i. al dan niet bewust een link met die toespraak en de ontwikkelingen in de CGK. Dat gaat mij wat te snel.

[-DIA-]

Wij zijn niet:
Eén van zin en één van gevoelen.
We zijn meer:
Aanstoten tegen hen die het oude bevindelijke* belijden
Toelichting: Niet alles wat wij nu bevindelijk noemen in voor deze kleine groep bevindelijk.

Was bovenstaande niet waar, dan zou deze man niet altijd zoveel reacties veroorzaken.
Want waar regeren we op? Op iets wat ons raakt.
Wat doen we dan?
a. vragen stellen in belangstellende zin
b. vragen stellen in een soort wantrouwende zin
c. negeren (dat is ook iets, kan zelfs een doodzwijgen worden)

Zo is het dat ik dit forum vaak moet ervaren. En als de breedte zo blijft zal dat ook niet veranderen.

EEN SPREEKWOORDELIJKE DRUPPEL (GUTTA CAVAT LAPIDEM)
Een spreekwoord wil, dat een druppel een steen uitholt, niet door geweld, maar door dikwijls op dezelfde plek neer te pletsen. In het Latijn: ‘Gutta cavat lapidem non vi, sed saepe cadendo‘. Dit zou een Latijnse vertaling zijn van een Grieks gezegde (Fragment 10) van Choirilos van Samos, een episch dichter uit de tweede helft van de 5de eeuw v.C.* Om dezelfde idee uit te drukken, heeft Ovidius (Epistulae ex Ponto 4,10,5) enkel het begin van het eerste deeltje ervan, en hij voegt er een ander voorbeeld aan toe: ‘Gutta cavat lapidem, consumitur anulus usu.’ (een druppel holt een steen uit, en een ring slijt af door het gebruik.)
In de Middeleeuwen heeft ook een anonieme auteur er een ander voorbeeld bijgevoegd: ‘Gutta cavat lapidem non vi, sed saepe cadendo. Sic addiscit homo non vi, sed saepe legendo.’ (Een druppel holt een steen uit, niet door kracht, maar door dikwijls te druppelen. Zo leert een mens bij, niet door kracht, maar door veel te lezen.)

Soms een mokerslag, die de hardste steen in één keer stuk slaat, maar vaak als de gestage druppel die de hardste steen uitholt.

Ik heb niet de hoop of verwachting dat dit na deze uitleg zal veranderen. We kijken immers meer dan 70 jaar terug. En het is aan de mens wat hij doet met wat hij opmerkt of niet opmerkt. In algemeen, zo is mijn ervaring, worden mijn bevindingen (die we allemaal zouden kunnen verifiëren) niet op prijs gesteld.
Dit alles is de reden dat ik me niet langer thuis voel op dit forum, zo ik me hier ooit echt welkom heb gevoeld door een meerderheid.

[MGG]

Je zegt dit nav de toespraak in Bodegraven:

Meer ruimte werkt op de langetermijn niet. De verschillen worden steeds groter. Zie bijvoorbeeld de CGK.

Hier leg je m.i. al dan niet bewust een link met die toespraak en de ontwikkelingen in de CGK. Dat gaat mij wat te snel.

Dat doe ik niet! Ik reageer op JvW die meer ruimte wil dan er nu is. De toespraak in Bodegraven valt zover ik weet binnen de ruimte die er nu is. De CGK noem ik enkel als voorbeeld dat meer ruimte op langetermijn niet werkt, omdat de verschillen steeds groter worden.

[FlyingEagle]

Ik begrijp de uitspraak van DIA's predikant wel.
Niet dat er nu al sprake van is in prediking, huidige predikantencorps en de gemeenten. ( De eerdere vergelijking door MGG met de toespraak in Bodegraven is natuurlijk totaal onvergelijkbaar en zelfs onzinnig te noemen)
Maar wel in het gedachtegoed dat leeft onder jongere generaties. Ik schrik regelmatig wat voor gedachten er leven onder GG'ers. Alles wordt genuanceerd: Vrouwen in ambt, homoseksuele relaties, samenwonen. Er is in levensstijl een verschuiving gaande die heel snel gaat.
Vanuit een nood over een bepaalde prediking, (die ik wel begrijp,) slaat men regelmatig helemaal door. Niet de klassieke reformatorische leer wordt gezocht, maar men maakt niet zelden direct de stap naar allerlei evangelische lectuur en sprekers.

En dat is wel de generatie die met 10-15 jaar plaats neemt in kerkenraden.
Vermoedelijk doelt de predikant op dat gevaar.

Als deze jongeren aan deze standpunten vasthouden dan zullen ze naar verloop van tijd de GG wel gaan verlaten omdat ze de ruimte hiervoor niet krijgen. En er zullen ook zijn die laten uit hun puberale standpunten stappen en keurig in de GG lijn blijven gaan.

[-DIA-]

Als deze jongeren aan deze standpunten vasthouden dan zullen ze naar verloop van tijd de GG wel gaan verlaten omdat ze de ruimte hiervoor niet krijgen. En er zullen ook zijn die laten uit hun puberale standpunten stappen en keurig in de GG lijn blijven gaan.

Is dat vreemd, als we een realistisch beeld van deze tijd vormen?

[GerefGemeente-lid]

Ik begrijp de uitspraak van DIA's predikant wel.
Niet dat er nu al sprake van is in prediking, huidige predikantencorps en de gemeenten. ( De eerdere vergelijking door MGG met de toespraak in Bodegraven is natuurlijk totaal onvergelijkbaar en zelfs onzinnig te noemen)
Maar wel in het gedachtegoed dat leeft onder jongere generaties. Ik schrik regelmatig wat voor gedachten er leven onder GG'ers. Alles wordt genuanceerd: Vrouwen in ambt, homoseksuele relaties, samenwonen. Er is in levensstijl een verschuiving gaande die heel snel gaat.
Vanuit een nood over een bepaalde prediking, (die ik wel begrijp,) slaat men regelmatig helemaal door. Niet de klassieke reformatorische leer wordt gezocht, maar men maakt niet zelden direct de stap naar allerlei evangelische lectuur en sprekers.

En dat is wel de generatie die met 10-15 jaar plaats neemt in kerkenraden.
Vermoedelijk doelt de predikant op dat gevaar.

Eens. Het verschil in opvatting is onder de generatie onder de 30 bijna net zo groot als op dit 25 jaar geleden in de CGK.

[HHR]

Je zegt dit nav de toespraak in Bodegraven:

Meer ruimte werkt op de langetermijn niet. De verschillen worden steeds groter. Zie bijvoorbeeld de CGK.

Hier leg je m.i. al dan niet bewust een link met die toespraak en de ontwikkelingen in de CGK. Dat gaat mij wat te snel.

Dat doe ik niet! Ik reageer op JvW die meer ruimte wil dan er nu is. De toespraak in Bodegraven valt zover ik weet binnen de ruimte die er nu is. De CGK noem ik enkel als voorbeeld dat meer ruimte op langetermijn niet werkt, omdat de verschillen steeds groter worden.

Dan heb ik je verkeerd begrepen. Excuses.

[HHR]

Ik begrijp de uitspraak van DIA's predikant wel.
Niet dat er nu al sprake van is in prediking, huidige predikantencorps en de gemeenten. ( De eerdere vergelijking door MGG met de toespraak in Bodegraven is natuurlijk totaal onvergelijkbaar en zelfs onzinnig te noemen)
Maar wel in het gedachtegoed dat leeft onder jongere generaties. Ik schrik regelmatig wat voor gedachten er leven onder GG'ers. Alles wordt genuanceerd: Vrouwen in ambt, homoseksuele relaties, samenwonen. Er is in levensstijl een verschuiving gaande die heel snel gaat.
Vanuit een nood over een bepaalde prediking, (die ik wel begrijp,) slaat men regelmatig helemaal door. Niet de klassieke reformatorische leer wordt gezocht, maar men maakt niet zelden direct de stap naar allerlei evangelische lectuur en sprekers.

En dat is wel de generatie die met 10-15 jaar plaats neemt in kerkenraden.
Vermoedelijk doelt de predikant op dat gevaar.

Eens. Het verschil in opvatting is onder de generatie onder de 30 bijna net zo groot als op dit 25 jaar geleden in de CGK.

Tegelijkertijd is het ook waar wat @FlyingEagle zegt.

Alleen is het de vraag hoe er het best op gereageerd kan worden.
Niet met een gesloten gesprekscultuur en een verdere verstolling en verstarring.
Tegelijktijdig kan er ook een tegenontwikkeling ontstaan. Een terugkeer naar Gods Woord.

Wat ik bv binnen de CGK opvallend vindt: Juist in de grotere vrijheid die genomen werd incl allerlei onschriftuurlijke meningen, zie je dat een aantal middengemeenten, die qua levensstijl niet direct onder de rechts reformatorische gezindte zijn te positioneren, een steeds bijbelsere, reformatorische koers zijn gaan varen in prediking en uit te nodigen predikanten.
En nog meer opvallend, ik ken een aantal van dat soort gemeenten waar juist best veel bezwaarden ex GKV'ers lid zijn. Die hebben de teloorgang meegemaakt en waken daar nu voor.

Soms lijkt het wel een ongeplande 'herverkaveling'

[Jongere]

Ik begrijp de uitspraak van DIA's predikant wel.
Niet dat er nu al sprake van is in prediking, huidige predikantencorps en de gemeenten. ( De eerdere vergelijking door MGG met de toespraak in Bodegraven is natuurlijk totaal onvergelijkbaar en zelfs onzinnig te noemen)
Maar wel in het gedachtegoed dat leeft onder jongere generaties. Ik schrik regelmatig wat voor gedachten er leven onder GG'ers. Alles wordt genuanceerd: Vrouwen in ambt, homoseksuele relaties, samenwonen. Er is in levensstijl een verschuiving gaande die heel snel gaat.
Vanuit een nood over een bepaalde prediking, (die ik wel begrijp,) slaat men regelmatig helemaal door. Niet de klassieke reformatorische leer wordt gezocht, maar men maakt niet zelden direct de stap naar allerlei evangelische lectuur en sprekers.

En dat is wel de generatie die met 10-15 jaar plaats neemt in kerkenraden.
Vermoedelijk doelt de predikant op dat gevaar.

Eens. Het verschil in opvatting is onder de generatie onder de 30 bijna net zo groot als op dit 25 jaar geleden in de CGK.

Als dit soort verschuivingen bedoeld zijn, dan kan ik de zorg goed meemaken. Inderdaad zijn bepaalde overtuigingen voor een jonge generatie niet langer vanzelfsprekend. Ze nemen het ook niet langer aan, zoals een oudere generatie dat wel heeft gedaan, "omdat het nu eenmaal zo is". Dat vraagt extra investering in de kerk van het onderbouwen van deze overtuigingen vanuit de Schrift. Zelfs dan kom je mensen tegen voor wie een helder beroep op de Schrift ook niet voldoende is, "omdat ik het anders voel". Dat zijn ontwikkelingen waaruit blijkt hoe diep we de cultuur waarin we zelf leven ook inademen.

Nogmaals, die zorg deel ik. Maar wat ik -helaas- óók vaak hoor gebeuren in allerlei gesprekken over interne eenheid, is dat het niet over dit soort zorgen gaat bij het luiden van noodklokken, maar over interne liggingsverschillen. Waarbij een bandbreedte die volop mogelijk moet zijn binnen de gereformeerde belijdenis wordt versmald. Waarbij voortdurend wordt gesproken over het "gebrek aan herkenning" zonder daadwerkelijk nog met elkaar in gesprek te komen. Waarbij liggingsverschillen die voluit binnen een gereformeerde kerk een plaats zouden moeten kunnen hebben, worden uitvergroot alsof ze 1-op-1 vergelijkbaar zijn met de discussie die nu speelt binnen de CGK, waarbij de hermeneutiek scharnierpunt is. Waarbij een verschillende visie op het aanbod van genade, op de orde des heils of op het functioneren van beloften in de prediking -punten waarover binnen de gereformeerde belijdenis áltijd verschillen van inzicht zijn geweest- tot een punt wordt gemaakt waarmee de belijdenis staat of valt. Of waarbij ondergeschikte keuzes in uiterlijke zaken worden uitvergroot "omdat het zo in kerk X ook begon".
Dat is evengoed een ontwikkeling waarover ik me zorgen maak. Omdat die het zicht ontneemt op wat werkelijke kerkelijke eenheid is, waarbij we zuiver kunnen onderscheiden tussen wat hoofdzaken zijn (waarbij Schrift en belijdenis in geding zijn) en wat bijzaken zijn (waarbij we elkaar kunnen verdragen en ruimte geven aan onderlinge verschillen). Waar dat onderscheid niet meer scherp in zicht is, wordt het voortdurende spreken over gemis aan herkenning, over verwijdering, over vervreemding, een self-fulfilling prophecy. En we moeten zeer waken dat we daar niet aan meedoen, om niet aan scheurmakerij te doen. Een kerk die werkelijk gereformeerd is, kan interne liggingsverschillen wel aan, omdat ze herkenning vindt rond het profetische Woord, dat zeer vast is.

[Reiziger]

Ik begrijp de uitspraak van DIA's predikant wel.
Niet dat er nu al sprake van is in prediking, huidige predikantencorps en de gemeenten. ( De eerdere vergelijking door MGG met de toespraak in Bodegraven is natuurlijk totaal onvergelijkbaar en zelfs onzinnig te noemen)
Maar wel in het gedachtegoed dat leeft onder jongere generaties. Ik schrik regelmatig wat voor gedachten er leven onder GG'ers. Alles wordt genuanceerd: Vrouwen in ambt, homoseksuele relaties, samenwonen. Er is in levensstijl een verschuiving gaande die heel snel gaat.
Vanuit een nood over een bepaalde prediking, (die ik wel begrijp,) slaat men regelmatig helemaal door. Niet de klassieke reformatorische leer wordt gezocht, maar men maakt niet zelden direct de stap naar allerlei evangelische lectuur en sprekers.

En dat is wel de generatie die met 10-15 jaar plaats neemt in kerkenraden.
Vermoedelijk doelt de predikant op dat gevaar.

Eens. Het verschil in opvatting is onder de generatie onder de 30 bijna net zo groot als op dit 25 jaar geleden in de CGK.

Nogmaals, die zorg deel ik. Maar wat ik -helaas- óók vaak hoor gebeuren in allerlei gesprekken over interne eenheid, is dat het niet over dit soort zorgen gaat bij het luiden van noodklokken, maar over interne liggingsverschillen. Waarbij een bandbreedte die volop mogelijk moet zijn binnen de gereformeerde belijdenis wordt versmald. Waarbij voortdurend wordt gesproken over het "gebrek aan herkenning" zonder daadwerkelijk nog met elkaar in gesprek te komen. Waarbij liggingsverschillen die voluit binnen een gereformeerde kerk een plaats zouden moeten kunnen hebben, worden uitvergroot alsof ze 1-op-1 vergelijkbaar zijn met de discussie die nu speelt binnen de CGK, waarbij de hermeneutiek scharnierpunt is. Waarbij een verschillende visie op het aanbod van genade, op de orde des heils of op het functioneren van beloften in de prediking -punten waarover binnen de gereformeerde belijdenis áltijd verschillen van inzicht zijn geweest- tot een punt wordt gemaakt waarmee de belijdenis staat of valt. Of waarbij ondergeschikte keuzes in uiterlijke zaken worden uitvergroot "omdat het zo in kerk X ook begon".
Dat is evengoed een ontwikkeling waarover ik me zorgen maak. Omdat die het zicht ontneemt op wat werkelijke kerkelijke eenheid is, waarbij we zuiver kunnen onderscheiden tussen wat hoofdzaken zijn (waarbij Schrift en belijdenis in geding zijn) en wat bijzaken zijn (waarbij we elkaar kunnen verdragen en ruimte geven aan onderlinge verschillen). Waar dat onderscheid niet meer scherp in zicht is, wordt het voortdurende spreken over gemis aan herkenning, over verwijdering, over vervreemding, een self-fulfilling prophecy. En we moeten zeer waken dat we daar niet aan meedoen, om niet aan scheurmakerij te doen. Een kerk die werkelijk gereformeerd is, kan interne liggingsverschillen wel aan, omdat ze herkenning vindt rond het profetische Woord, dat zeer vast is.

Prachtig verwoord. Had het niet beter kunnen zeggen.

[Zeeuw]

Ik begrijp de uitspraak van DIA's predikant wel.
Niet dat er nu al sprake van is in prediking, huidige predikantencorps en de gemeenten. ( De eerdere vergelijking door MGG met de toespraak in Bodegraven is natuurlijk totaal onvergelijkbaar en zelfs onzinnig te noemen)
Maar wel in het gedachtegoed dat leeft onder jongere generaties. Ik schrik regelmatig wat voor gedachten er leven onder GG'ers. Alles wordt genuanceerd: Vrouwen in ambt, homoseksuele relaties, samenwonen. Er is in levensstijl een verschuiving gaande die heel snel gaat.
Vanuit een nood over een bepaalde prediking, (die ik wel begrijp,) slaat men regelmatig helemaal door. Niet de klassieke reformatorische leer wordt gezocht, maar men maakt niet zelden direct de stap naar allerlei evangelische lectuur en sprekers.

En dat is wel de generatie die met 10-15 jaar plaats neemt in kerkenraden.
Vermoedelijk doelt de predikant op dat gevaar.

Eens. Het verschil in opvatting is onder de generatie onder de 30 bijna net zo groot als op dit 25 jaar geleden in de CGK.

Als dit soort verschuivingen bedoeld zijn, dan kan ik de zorg goed meemaken. Inderdaad zijn bepaalde overtuigingen voor een jonge generatie niet langer vanzelfsprekend. Ze nemen het ook niet langer aan, zoals een oudere generatie dat wel heeft gedaan, "omdat het nu eenmaal zo is". Dat vraagt extra investering in de kerk van het onderbouwen van deze overtuigingen vanuit de Schrift. Zelfs dan kom je mensen tegen voor wie een helder beroep op de Schrift ook niet voldoende is, "omdat ik het anders voel". Dat zijn ontwikkelingen waaruit blijkt hoe diep we de cultuur waarin we zelf leven ook inademen.

Nogmaals, die zorg deel ik. Maar wat ik -helaas- óók vaak hoor gebeuren in allerlei gesprekken over interne eenheid, is dat het niet over dit soort zorgen gaat bij het luiden van noodklokken, maar over interne liggingsverschillen. Waarbij een bandbreedte die volop mogelijk moet zijn binnen de gereformeerde belijdenis wordt versmald. Waarbij voortdurend wordt gesproken over het "gebrek aan herkenning" zonder daadwerkelijk nog met elkaar in gesprek te komen. Waarbij liggingsverschillen die voluit binnen een gereformeerde kerk een plaats zouden moeten kunnen hebben, worden uitvergroot alsof ze 1-op-1 vergelijkbaar zijn met de discussie die nu speelt binnen de CGK, waarbij de hermeneutiek scharnierpunt is. Waarbij een verschillende visie op het aanbod van genade, op de orde des heils of op het functioneren van beloften in de prediking -punten waarover binnen de gereformeerde belijdenis áltijd verschillen van inzicht zijn geweest- tot een punt wordt gemaakt waarmee de belijdenis staat of valt. Of waarbij ondergeschikte keuzes in uiterlijke zaken worden uitvergroot "omdat het zo in kerk X ook begon".
Dat is evengoed een ontwikkeling waarover ik me zorgen maak. Omdat die het zicht ontneemt op wat werkelijke kerkelijke eenheid is, waarbij we zuiver kunnen onderscheiden tussen wat hoofdzaken zijn (waarbij Schrift en belijdenis in geding zijn) en wat bijzaken zijn (waarbij we elkaar kunnen verdragen en ruimte geven aan onderlinge verschillen). Waar dat onderscheid niet meer scherp in zicht is, wordt het voortdurende spreken over gemis aan herkenning, over verwijdering, over vervreemding, een self-fulfilling prophecy. En we moeten zeer waken dat we daar niet aan meedoen, om niet aan scheurmakerij te doen. Een kerk die werkelijk gereformeerd is, kan interne liggingsverschillen wel aan, omdat ze herkenning vindt rond het profetische Woord, dat zeer vast is.

Dat denk ik ook. Het gaat zo vaak over meningen, wat men denkt en niet over wat de Bijbel echt zegt.