Gereformeerde Gemeenten

[refo]

Op weg...
Samen?
Ik hoorde het
Hij zei iets wat me verontrustte
Het was rond 1985
Hij was een man waar we veel respect voor hadden,
Een man die de gemeenten ook in het ambt heeft gediend,
Een man die zag,
Een man die opmerkte.
En die verschrikte bij wat hij opmerkte,
Een man die nu niet meer spreekt, maar Boven mag zijn.

***

We hebben kunnen lezen (het kan ons niet zijn ontgaan) over de verdeeldheid in de CGK
En nu moest ik de laatste dagen weer denken aan die man
Hij merkte op, hij zag.
Ik citeer hem nog eens: De GG zijn nu net zo ver afgeweken als de CGK vlak na de oorlog (1940-45)
Gaan we dan dezelfde weg als de CGK?
Laten we toch niet diezelfde weg op gaan...
Laten we alert zijn en opmerken!

In hoeverre was de CGK in 1945 afgeweken en van wat?

[Job]

Het klopt wel @DDD en @merel dat ik me scherp uitlaat op dit thema. De nuance hierin zoeken en anderen geen pijn doen is zoeken voor mij. Het is, net als bij vele anderen, een onderwerp dat me nogal diep in mijn emoties raakt. Daarom des te meer dank dat @Maanenschijn en @HRR er een kwetsbare reactie op wilden geven.

Het is indd zo, @Maanenschijn, dat ieder z'n eigen referentiekader heeft. Mijn referentiekader is in het kort:

- Preken waar anderen over mopperen zijn tot diepe rijkdom en zegen mogen worden voor mezelf. Dat leidt tot grote verwondering, zoveel diepte, zoveel rijkdommen, zo'n schatkamer. Maar ook wil je iedereen wel toeroepen: hoor toch eens ...!
- Teveel meegemaakt dat alles wat misgaat bij de grote boze kerk en ambtsdragers worden neergelegd, terwijl het leven van pa en ma niet nagekeken kan worden. Dat vind ik een zo groot onrecht, het maakt ambtsdragers zó kwetsbaar en ik heb ze daar niet voor over.

Dit is wat er als persoonlijke noot aan toe kan voegen. Begrip, respect is een groot goed onder mensen. Maak op sommige onderwerpen kan, maar ook wil en mag ik principieel geen begrip opbrengen voor bepaalde keuzes. Dan wordt het een principieel punt waarin je geen millimeter wijken kunt.

[pierre27]

Toch blijf ik vragen stellen bij die zogenaamd tekortschietende prediking. Daar maak ik me niet populair mee want het is mainstream om de prediking de schuld te geven. En eerlijk gezegd (in het algemeen) ook heerlijk makkelijk. Ik denk eerlijk gezegd dat we gezindtebreed te rechthebbend in de kerk zitten, mezelf inclusief. Als we er zitten als mensen die niets, maar dan ook echt niets verdienen, dan wordt elk woord een wonder en verder zoeken we dan de binnenkamer om om met de Heere te spreken over evt. zorgen over de prediking. Persoonlijk vind ik het klagen en praten tijdens de koffie al een veeg teken. Wat er op zondag eventueel ontbreekt, ontbrak waarschijnlijk eerder die week in de binnenkamers. Wie van ons kan zeggen even lang voor de dominee te liggen worstelen als dat hij het woord (Woord) op zondag tot ons richt? Zeg maar zo'n twee keer 45 minuten per week?

Ik niet.

Je bijdrage staat bol van het frame van veronderstelling.

1) er is voor jou maar één gezichtspunt: per definitie is de vertrekker fout. De prediking is altijd goed.
2) een oprechte verzuchting van ouders die terugkijken is klagen en een veeg teken.
3) Een niet-rechthebbend mens moet zeker blijven. Ook al zit er nooit een woordje bij en blijft hij/in het donker omdat de Christus in de prediking veelal ontbreekt is dat heel niet erg. Ook niet voor je kinderen of zo.

Ik sla het een beetje plat en weet uit eerdere berichten dat je kerkverband aan je hart gaat. Maar je poneert en vergeestelijkt en daarbij veroordeel je oprechte zorgen en wil je niet horen van 'de andere kant van jouw verhaal'.

Dat maakt een gesprek wat lastig.

Deze post stond nog open @Maanenschijn om beantwoord te worden. Ik veronderstel niets bij deze mensen, want ken ze niet, maar doe het met de info die je me geeft en maak het verder algemeen. Het "frame" wat me herkenbaar voorkomt, is dat van "95% in de prediking wat het niet niet is en amper wat het wel is". Het kan natuurlijk een uitzondering zijn dat deze mensen die daar wel biddend en niet-klagend mee omgaan, dat zou fijn zijn. Ik wil hen niets persoonlijk in de schoenen schuiven. Maar feit is dat ze het jou bij de koffie toevertrouwden.

1) Nee, ik vind de prediking niet per definitie goed. Ik heb er ook m'n handen vol aan om eronder te kunnen/willen bukken. En ik ben geen blinde volgeling, overal hosanna over roepend. Maar wel wil ik pal gaan staan voor een zekere prediking die stelselmatig onder spervuur ligt (dat is de prediking die jij beschrijft als: 95% horen wat het niet is, en amper wat het wel is). Daarin zul je zeker een bepaald vuur bij mij voelen en niet altijd genuanceerd. Maar veel argumenten willen er bij mij niet in, ik heb ze teveel gehoord maar ook even vaak weer zien ondergraven worden. Mogelijk zijn deze mensen daarop een uitzondering. Als het over vertrekkers gaat uit de kerken (O)GG(iN), want daar had ik het over, dan moet je inderdaad in 99,9% van de gevallen argumenten als seksueel misbruik en onherstelbaar verziekte verhoudingen hebben om te mogen vertrekken, of een andere legitieme oorzaak zoals trouwen. Verder zijn veel andere argumenten wat mij betreft niet te verantwoorden. Niet omdat al die kerken, hun predikanten, ambtsdragers en de prediking perfect zijn, integendeel. Maar Christus wordt er verkondigd, hetzij onder een deksel, hetzij in der waarheid (Paulus zei: "en daarin verblijd ik mij en ik zal me ook verblijden"). Voor de deksels -dit maar niet te snel dat als een stok gebruiken- hebben we bidders nodig, standvastigheid, steun. Onbaatzuchtige steun aan de kerk werkt trouwens één-op-één door in het gezin. Afhaken (door overschrijving naar een andere kerk, maar niet minder ook door te blijven maar door als ouders met woorden en houding de prediking afwijzen) werkt ook door in het gezin. Als ouders de prediking niet ondersteunen in woord en daad, dan zijn de kinderen binnen een mum van tijd weg. Daarvoor moeten we eerst ouders aankijken (die hebben zes dagen p.w. de tijd om te prediken met hun leven), en niet al te gemakkelijk naar de prediking wijzen. Dit is geen fijne boodschap, ik houd hem mezelf ook voor, en al helemaal niet populair.
2) Je begon zelf niet dat hun argumenten begonnen vanuit de ouderrol, maar het ging over wat er aan de prediking niet deugt en waar het tekort schiet.
3) Hierboven beargumenteerd, maar ik denk dat er verschil is in perceptie.

Dank voor je uitgebreide reactie. Dat waardeer ik.

Ik kan een heel eind meekomen met wat je schrijft. Ik bemerk (dat schreef ik al) dat het kerkverband je aan je hart gaat en dat is goed. Dat gaat mij mijn kerkgenootschap ook. Dus dat begrijp ik.

Ik ken je persoonlijke omstandigheden niet, eventuele gezinssamenstelling etc. Ik ben wel van mening dat als (mag ik het zo uitdrukken?) de prediking van Christus onder een deksel ligt, je als ouders een zware verantwoordelijkheid hebt om je kinderen toch bij Christus te brengen. Met dat ik dit typ voel ik dat ik persoonlijk daar ook veel in te kort kom, helaas. Maar het is voor mij (en het overgrote deel van de kerkwisselaars die ik ken) een zwaarwegend punt.

Mijn kerkelijke achtergrond is (zoals @Hendrikus recent ergens beschreef) een kerkelijke halfbloed. Met enerzijds wortels in de thuislezers (die zich later na hun doop verbonden aan de GG en de OGG) en anderzijds de Nederlands Hervormde kerk. Nog steeds heb ik veel van mijn contacten in dat brede spectrum. Een deel van mijn gezin is zelfs OGG. Ik zie van heel dichtbij die worsteling hoe hun jonge kinderen op te voeden binnen een prediking die over de hoofden gaat van de ouders, laat staan hun kinderen. Hoe zuiver die ook kan zijn.

Maar goed, zoals ik bij jou mogelijk een snaar geraakt over de prediking in de GG, zo raakt dit bij mij een snaar die gaat over het behoud van de ziel van mijn kinderen, waar soms de prediking en het kerkelijk leven niet bij mee helpt. Ik denk dat we best een mooi persoonlijk gesprek over dit onderwerp zouden kunnen hebben . Voor nu laat ik het hierbij.

Mooie postings mannen. Ik ervaar herkenning wat jullie schrijven. De prediking waar ik zondags meestal onder verkeer beschouw ik niet als een prediking waar Christus bedekt gepredikt wordt. Ik kan er ook slecht tegen als dat ondanks dit gegeven toch gesteld wordt. Bedankt voor jullie openheid.