Kleine ergernissen

[Terri]

Wij waren van beide kanten de eersten die trouwden. We hadden nog nooit een bruiloft meegemaakt, ook niet van vrienden. Toen we het verenigingsgebouw binnenkwamen, vroeg de beheerster: "Wie is de ceremoniemeester?" Eh, ceremoniemeester? Wat is dat?

Oke, op deze zat ik te wachten, bij ons idem.

Vrijgezelle feesten onbekend.
Dressingcode, hoe dan?
En dan vergeet ik ongetwijfeld nog van alles.

Dressingcode? Voor op de sla?

Hahaha,- dresscode- ik twijfelde, zocht het even op, maar beide kunnen. Ik had natuurlijk ook gewoon kledingvoorschrift moeten schrijven.

[Mannetje]

Het geeft juist mooi aan welke fratsen er worden uitgehaald om de bruiloft tot een groter succes te maken...

[Lilian1975]

Wat hebben wij als oudere generatie gedaan dat de jongere generatie denkt dat er dressingcodes, kasteeltje en romantische kleine kerkjes etc noodzakelijk zijn voor een geslaagde bruiloft?

[DDD]

Er is toch niets mis met romantische kleine kerkjes? Daar zitten normaal gesproken de kosten ook niet in.

[Ambtenaar]

Er is toch niets mis met romantische kleine kerkjes? Daar zitten normaal gesproken de kosten ook niet in.

Een kerkzaal moet passen bij het aantal bezoekers, dat geeft ook intimiteit.

[Job]

Er is toch niets mis met romantische kleine kerkjes? Daar zitten normaal gesproken de kosten ook niet in.

Een kerkzaal moet passen bij het aantal bezoekers, dat geeft ook intimiteit.

Vanuit de binding met onze eigen gemeente en onze eigen kerk zou ik daar al nooit voor kiezen. En onze KR steekt er gelukkig een stokje voor, ze crossen niet het hele land door achter bruidsparen aan. En als sfeer en intimiteit de doorslag geven voor een kerkdienst, ik weet het niet. Ik geloof niet dat dat de bedoeling is.

[Job]

Mijn dochter heeft veel heel eenvoudig gedaan. Jurk uit tweedehandswinkel, precies het model dat ze voor ogen had van te voren. Met vriendinnen de dag ervoor eten gekookt en de Chinees er op de dag zelf gekookte rijst bij laten bezorgen. Was een prima maaltijd! De taart was door een vriendin gemaakt, maar heel mooi. Ze zijn in ons dorp in het gemeentehuis getrouwd (door bekende trouwambtenaar, die beide families toevallig goed kende), en toen is het hele gezelschap met de trein naar Utrecht gegaan. Daar de kerkdienst, eten en receptie. De receptie was wel in een dure gelegenheid, en daar werd ook flink uitgepakt, omdat ze op de gastvrijheid niet wilden bezuinigen.
Ze wilden eigenlijk geen cadeaus omdat ze alles al hadden (twee kamerbewoners) maar daar ontkom je niet aan. Dus toen vroegen ze om tweedehands dingen. En ze kregen erg leuke dingen, een theedoek met een wens er op geschreven, stekjes van kamerplanten, koekjes in bakblik met het recept erbij en zo door. Het werden toch nog twee auto's vol, maar bij een trouwerij willen mensen nu eenmaal wat geven.
Het was een mooie dag, heel persoonlijk.

Wat klinkt dit heerlijk! Met de hele bups in de trein klinkt zo gezellig ook.

Nu ben ik inmiddels wel benieuwd geworden naar jouw visie, Job. Wat is jouw beeld van een originele bruiloft? Welke originele elementen spreken tot jouw verbeelding?
Het meest originele wat ik tot nu toe zelf heb meegemaakt is dat bruid en bruidegom in de overtuiging waren dat de ander het restaurant had gereserveerd (beiden zijn nogal chaotische types). We eindigden daardoor met dertig man bij de welbekende fastfoodketen met de gouden bogen. Wat hebben we gelachen.

Hoi Edelweiss, om 10.31u heb ik daar iets over geschreven. In elk geval de kerkdienst centraal, die mag zonder fratsen, en verder een heerlijk ontprikte (als tegenhanger van opgeprikte) dag met voor ieder wat wils en liefst met oog voor kwetsbare anderen. Maar in elk geval, op de kerkdienst na, ontdaan van alle standaard elementen.

[Ambtenaar]

Vanuit de binding met onze eigen gemeente en onze eigen kerk zou ik daar al nooit voor kiezen. En onze KR steekt er gelukkig een stokje voor, ze crossen niet het hele land door achter bruidsparen aan. En als sfeer en intimiteit de doorslag geven voor een kerkdienst, ik weet het niet. Ik geloof niet dat dat de bedoeling is.

In ieder (naburig) dorp heb je wel een (kleine) kerk die je kunt huren.

Ik vind veel van de moderne protestantse kerken weinig uitstralen. Daarbij denk o.a. ik aan de GG in Barneveld. In verband met een familieaangelegenheid bezocht ik daar onlangs een dienst.

[Job]

Vanuit de binding met onze eigen gemeente en onze eigen kerk zou ik daar al nooit voor kiezen. En onze KR steekt er gelukkig een stokje voor, ze crossen niet het hele land door achter bruidsparen aan. En als sfeer en intimiteit de doorslag geven voor een kerkdienst, ik weet het niet. Ik geloof niet dat dat de bedoeling is.

In ieder (naburig) dorp heb je wel een (kleine) kerk die je kunt huren.

Ik vind veel van de moderne protestantse kerken weinig uitstralen. Daarbij denk o.a. ik aan de GG in Barneveld. In verband met een familieaangelegenheid bezocht ik daar onlangs een dienst.

Qua uitstraling: eens. Onze kerk vind ik ook niet mooi. Maar ik ga er niet heen vanwege het mooie, ook niet op m'n trouwdag. En foto's worden er toch niet gemaakt, behalve eentje met de bevestiger.

[Job]

Herkenbaar. Als ik het over had kunnen doen, had ik het ook zo gedaan. Ik liet mij indertijd nog leiden door sociale druk om toch nog bepaalde mensen uit te nodigen waar ik eigenlijk niets mee had en heb.

Tja we hadden een traditionele bruiloft. En ik kijk er nog steeds met genoegen op terug. Trouwjurk en al. . Die heb ik nog steeds. Dacht indertijd uit mijn trouwjurk hemeltje voor wieg of doopjurk.te maken... het liep anders. De jurk hangt nog steeds in de kast. Pak van mijn man was zijn zondagse pak Gemeentehuis gewoon waar we woonden. Gouda had gekund. Maar vonden we te duurKerk gewoon waar we woonden. En foto's, gewoon de traditionele fotograaf die niks bewerkte. Heerlijk moment samen op deze dag. Receptie en diner. In een restaurant wat er heerlijk.oudbollig uitzag. Een een trouwauto gehuurd... . O ja er was nog een kindrreceptie. Ivm mijn werk. Glaasje limonade en een taartje. Familie dat heel de dag meeging. Dat waren de opa's en oma's, ouders broers en zussen met nichtjes en neefjes. En van ieder twee goede vrienden/vriendinnen. Ooms en tantes en nichten en neven.... die bleven langer op de receptie.
Familie, collega's die een stukje deden.Een bruiloft van dertien in een dozijn. Toendertijd waarschijnlijk. Maar genoten! Ik vond het toen luxe. Maar voor nu zou het eenvoudig zijn geweest. Ach origineel... voor ons was het een unieke eenmalige dag. En hoefden we niet zo nodig iets afwijkende of bijzonders.

Klinkt fijn en goed, Lilian! Dan is het ook goed,
toch? Als het bruidspaar maar een echte mooie dag heeft.

Misschien te persoonlijk en pijnlijk, antwoorden staat vrij, maar hebben jullie geen kinderen ontvangen dat het naaien van een ledikanthemeltje of doopjurk er niet van is gekomen?

[Lilian1975]

Er is toch niets mis met romantische kleine kerkjes? Daar zitten normaal gesproken de kosten ook niet in.

Een kerkzaal moet passen bij het aantal bezoekers, dat geeft ook intimiteit.

Vanuit de binding met onze eigen gemeente en onze eigen kerk zou ik daar al nooit voor kiezen. En onze KR steekt er gelukkig een stokje voor, ze crossen niet het hele land door achter bruidsparen aan. En als sfeer en intimiteit de doorslag geven voor een kerkdienst, ik weet het niet. Ik geloof niet dat dat de bedoeling is.

Inderdaad.


Ik vind het erg jammer als gemeenteleden ervoor kiezen niet te midden van de gemeente hun jawoord te geven. Maar elders. Zondags zitten we ook met elkaar in dit gebouw.
Ook onze kr had de gewoonte dit niet te doen. Toch is het al paar keer voorgekomen nu. Als het nu is omdat het wat centraler ligt voor de verschillende families... maar daar was in deze gevallen geen sprake van.
Ook denk ik dat een zegen niet zit in een romantisch klein kerkgebouw speciaal voor deze gelegenheid.
In onze tijd was het niet de gewoonte foto's te maken tijdens de kerkdienst. Vooraf een met de ds en ouderling. Nu zie je al trouwfilmpjes, ook in onze kringen, waar papa de bruid de kerk binnenbrengt.
Waar komt dat binnenbrengen overigens vandaan?
Wij liepen gewoon samen de kerk in.

[Maanenschijn]

Er is toch niets mis met romantische kleine kerkjes? Daar zitten normaal gesproken de kosten ook niet in.

Een kerkzaal moet passen bij het aantal bezoekers, dat geeft ook intimiteit.

Vanuit de binding met onze eigen gemeente en onze eigen kerk zou ik daar al nooit voor kiezen. En onze KR steekt er gelukkig een stokje voor, ze crossen niet het hele land door achter bruidsparen aan. En als sfeer en intimiteit de doorslag geven voor een kerkdienst, ik weet het niet. Ik geloof niet dat dat de bedoeling is.

Ik vind je hierbij maar weinig creatief .

Ik denk meer aan een hagepreek.

[Lilian1975]

Herkenbaar. Als ik het over had kunnen doen, had ik het ook zo gedaan. Ik liet mij indertijd nog leiden door sociale druk om toch nog bepaalde mensen uit te nodigen waar ik eigenlijk niets mee had en heb.

Tja we hadden een traditionele bruiloft. En ik kijk er nog steeds met genoegen op terug. Trouwjurk en al. . Die heb ik nog steeds. Dacht indertijd uit mijn trouwjurk hemeltje voor wieg of doopjurk.te maken... het liep anders. De jurk hangt nog steeds in de kast. Pak van mijn man was zijn zondagse pak Gemeentehuis gewoon waar we woonden. Gouda had gekund. Maar vonden we te duurKerk gewoon waar we woonden. En foto's, gewoon de traditionele fotograaf die niks bewerkte. Heerlijk moment samen op deze dag. Receptie en diner. In een restaurant wat er heerlijk.oudbollig uitzag. Een een trouwauto gehuurd... . O ja er was nog een kindrreceptie. Ivm mijn werk. Glaasje limonade en een taartje. Familie dat heel de dag meeging. Dat waren de opa's en oma's, ouders broers en zussen met nichtjes en neefjes. En van ieder twee goede vrienden/vriendinnen. Ooms en tantes en nichten en neven.... die bleven langer op de receptie.
Familie, collega's die een stukje deden.Een bruiloft van dertien in een dozijn. Toendertijd waarschijnlijk. Maar genoten! Ik vond het toen luxe. Maar voor nu zou het eenvoudig zijn geweest. Ach origineel... voor ons was het een unieke eenmalige dag. En hoefden we niet zo nodig iets afwijkende of bijzonders.

Klinkt fijn en goed, Lilian! Dan is het ook goed,
toch? Als het bruidspaar maar een echte mooie dag heeft.

Misschien te persoonlijk en pijnlijk, antwoorden staat vrij, maar hebben jullie geen kinderen ontvangen dat het naaien van een ledikanthemeltje of doopjurk er niet van is gekomen?

Klopt. We hebben niet biologische eigen kinderen mogen opvoeden. Wel op andere wijze. En onze (biologische)dochter is vanuit de moederschoot tot haar Vader genomen!

[Job]

Er is toch niets mis met romantische kleine kerkjes? Daar zitten normaal gesproken de kosten ook niet in.

Een kerkzaal moet passen bij het aantal bezoekers, dat geeft ook intimiteit.

Vanuit de binding met onze eigen gemeente en onze eigen kerk zou ik daar al nooit voor kiezen. En onze KR steekt er gelukkig een stokje voor, ze crossen niet het hele land door achter bruidsparen aan. En als sfeer en intimiteit de doorslag geven voor een kerkdienst, ik weet het niet. Ik geloof niet dat dat de bedoeling is.

Ik vind je hierbij maar weinig creatief .

Ik denk meer aan een hagepreek.

Haha, kerkelijk kan het me dan weer niet behoudend en traditioneel genoeg zijn ;-)

[Job]

Herkenbaar. Als ik het over had kunnen doen, had ik het ook zo gedaan. Ik liet mij indertijd nog leiden door sociale druk om toch nog bepaalde mensen uit te nodigen waar ik eigenlijk niets mee had en heb.

Tja we hadden een traditionele bruiloft. En ik kijk er nog steeds met genoegen op terug. Trouwjurk en al. . Die heb ik nog steeds. Dacht indertijd uit mijn trouwjurk hemeltje voor wieg of doopjurk.te maken... het liep anders. De jurk hangt nog steeds in de kast. Pak van mijn man was zijn zondagse pak Gemeentehuis gewoon waar we woonden. Gouda had gekund. Maar vonden we te duurKerk gewoon waar we woonden. En foto's, gewoon de traditionele fotograaf die niks bewerkte. Heerlijk moment samen op deze dag. Receptie en diner. In een restaurant wat er heerlijk.oudbollig uitzag. Een een trouwauto gehuurd... . O ja er was nog een kindrreceptie. Ivm mijn werk. Glaasje limonade en een taartje. Familie dat heel de dag meeging. Dat waren de opa's en oma's, ouders broers en zussen met nichtjes en neefjes. En van ieder twee goede vrienden/vriendinnen. Ooms en tantes en nichten en neven.... die bleven langer op de receptie.
Familie, collega's die een stukje deden.Een bruiloft van dertien in een dozijn. Toendertijd waarschijnlijk. Maar genoten! Ik vond het toen luxe. Maar voor nu zou het eenvoudig zijn geweest. Ach origineel... voor ons was het een unieke eenmalige dag. En hoefden we niet zo nodig iets afwijkende of bijzonders.

Klinkt fijn en goed, Lilian! Dan is het ook goed,
toch? Als het bruidspaar maar een echte mooie dag heeft.

Misschien te persoonlijk en pijnlijk, antwoorden staat vrij, maar hebben jullie geen kinderen ontvangen dat het naaien van een ledikanthemeltje of doopjurk er niet van is gekomen?

Klopt. We hebben niet gezorgd voor biologisch eigen. Wel op.andere wijze. En onze (biologische)dochter is vanuit de moederschoot tot haar Vader genomen!

Achter deze paar zinnetjes zit een wereld...
Gods troost gewenst.