Genade door recht

[Psalm]

Ik heb het even nagelezen. Hij zegt: de rechtvaardiging in het geweten is er naarmate je Hem door een waar geloof aan neemt. En daar zit 'groei' in. Groei in de diepte.Oefeningen van het geloof door de Heilige Geest. En 1 ding wat je leert van de Heilige Geest is, dat je een kind van God bent, waardoor je verzekerd bent van je staat, waardoor je kunt zeggen: 'Abba Vader'. Dus niet 1 bepaald moment, maar stapsgewijs. Daar kan ik me wel in vinden.

Je wordt niet stapsgewijs in je geweten gerechtvaardigd. Dat kan ook niet, want op het moment dat je gelooft, ben je volkomen vrij van schuld en straf.

Ik ben het met je eens dat op het moment van geloven je volkomen vrij bent van schuld en straf. Dit moet ook duidelijk gepreekt worden, zodat twijfelaars niet lang blijven hangen. Je hebt het dan over de feitelijke situatie van een gerechtvaardigde zondaar.

Maar ik denk wel degelijk dat het geweten van iemand nog steeds de aanklacht van de wet voelt en zich niet altijd vrij weet. Denk aan de strijd van Luther. Hier is een groei in het geloof. Dit gaat bij de een sneller dan de ander. Maar er kunnen dus mensen zijn die steeds meer zicht krijgen op het volkomende werk van Jezus en daardoor in hun geweten, naar hun beleving, steeds meer vrij komen.

[Thea]

Ik denk @ psalm niet alleen de aanklachten van de wet, maar ook het zwakke geloof waar een beginnende gelovige mee te kampen kan hebben.

[Psalm]

Ja, dat staat denk ik met elkaar in verband.

Door het zwakke geloof klinkt de aanklacht van de wet: "je bent een zondaar en staat daarom buiten de genade". Het geweten wordt dan onrustig. Maar dan hoor of lees je weer het Evangelie: "Kom tot Mij en ik zal u rust geven". Hier houdt de zondaar zich dan aan vast. Hij gelooft de zaligmakende woorden van de Heere Jezus. Dan overwint het geloof het weer van het ongeloof.

[Cyrillus]

B1 blijft denk het meest dicht bij de Schrift, en inderdaad dan als aanvulling op A.
Het recht van God ervaren is naar mijn weten de vierschaarbeleving. Dat is iets anders dan dat de mens gaat bedelen om genade. Echter is een mens hoogmoedig en trots. Hij kan nog altijd iets goeds tevoorschijn voor het aangezicht van Christus. De Heere God breekt dat echter af, omdat hij moet gaan zien dat hij slechter is dan wie dan ook. Een mens kan zichzelf niet meer redden. Niet door werken, óók niet door het geloven. Zo diep in de kuil wordt hij opgenomen door Christus zelf en ingeënt in de ware Wijnstok, de nieuwe Adam.

Waar staat in de Bijbel dat je je slechter moet voelen dan wie ook?

1 Timotheüs 1:15: Dit is een getrouw woord, en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is, om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben.

In 2 Cor. 11 staat dat Paulus zegt dat hij 3 maal schipbreuk heeft geleden. Moet elke christen nu ook 3 maal schipbreuk lijden? Waarop baseer je dat 1 Tim. 1: 15 op elke christen van toepassing is?

[Refojongere]

Als ik mag antwoorden Cyrillus. Als God.je ook maar een beetje overtuigt van zonde, dan verhef je je boven niemand meer. En dan ben je zo druk met jezelf dat je aan een ander niet toekomt.

[DDD]

Ik denk niet dat dat waar is. Ook mensen die heel goed weten dat ze zondaar zijn, kunnen ontzettend hoogmoedig blijven.

En dat bezig zijn met wat anderen vinden, is typisch het gevolg van heilsonzekerheid. Het is natuurlijk niet goed, maar sommige predikanten preken natuurlijk ook heilsonzekerheid. Dan is het niet verbazend dat dit gevolgen heeft voor de luisteraars.

[Psalm]

Ik denk niet dat dat waar is. Ook mensen die heel goed weten dat ze zondaar zijn, kunnen ontzettend hoogmoedig blijven.

En dat bezig zijn met wat anderen vinden, is typisch het gevolg van heilsonzekerheid. Het is natuurlijk niet goed, maar sommige predikanten preken natuurlijk ook heilsonzekerheid. Dan is het niet verbazend dat dit gevolgen heeft voor de luisteraars.

Je hebt wel predikanten die soms zeggen dat ze niets hebben met mensen die het altijd kunnen geloven. Ze bedoelen dus mensen die over het algemeen genomen niet twijfelen over hun aandeel in Christus. Die predikanten spreken dan met een behoorlijke minachting en dedain over de verzekerde mensen. Dat heb ik bij verschillende GerGem predikanten meegemaakt. Dat is natuurlijk best zorgwekkend. Bedoel je dát met het prediken van heilsonzekerheid?

Maar het prediken van het Evangelie met kleine lettertjes creëert natuurlijk ook heilsonzekerheid. Als de prediking van het Woord zo in elkaar steekt, dan kunnen mensen niet goed vertrouwen op het Evangelie en zijn dus vaak niet zeker over hun heil.

[HersteldHervormd]

Ik denk niet dat dat waar is. Ook mensen die heel goed weten dat ze zondaar zijn, kunnen ontzettend hoogmoedig blijven.

Het is juist wel waar, omdat je weet dat je zo hoogmoedig bent ben je niks beter dan de ander.
De Heere Jezus waarschuwt hier fel voor (dat zou een voorbeeld moeten zijn voor menig dominee). De farizeeërs werden aangesproken als addergebroedsel. Waarom zei Jezus dat? Omdat de hoogmoed en de trots zo aanwezig was. Omdat ze zo erg bezig waren met het werkverbond.

[DDD]

Ik denk niet dat dat waar is. Ook mensen die heel goed weten dat ze zondaar zijn, kunnen ontzettend hoogmoedig blijven.

En dat bezig zijn met wat anderen vinden, is typisch het gevolg van heilsonzekerheid. Het is natuurlijk niet goed, maar sommige predikanten preken natuurlijk ook heilsonzekerheid. Dan is het niet verbazend dat dit gevolgen heeft voor de luisteraars.

Je hebt wel predikanten die soms zeggen dat ze niets hebben met mensen die het altijd kunnen geloven. Ze bedoelen dus mensen die over het algemeen genomen niet twijfelen over hun aandeel in Christus. Die predikanten spreken dan met een behoorlijke minachting en dedain over de verzekerde mensen. Dat heb ik bij verschillende GerGem predikanten meegemaakt. Dat is natuurlijk best zorgwekkend. Bedoel je dát met het prediken van heilsonzekerheid?

Maar het prediken van het Evangelie met kleine lettertjes creëert natuurlijk ook heilsonzekerheid. Als de prediking van het Woord zo in elkaar steekt, dan kunnen mensen niet goed vertrouwen op het Evangelie en zijn dus vaak niet zeker over hun heil.

Inderdaad. Allebei.

Die heilsonzekerheid is soms ook het gevolg van de prediking. Dat komt misschien ook omdat zij hun onstandvastige karakter op anderen projecteren.

[Posthoorn]

Een 'rechtvaardigmaking in het geweten' zoals Posthoorn dat noemt, is m.i. meer een scholastische benaming dan dat het uit de Schrift opkomt. De rechtvaardiging vindt plaats buiten de mens en niet in de mens.

Daar ben ik het uiteraard mee eens. Maar je neemt daar kennis van 'in je geweten' of in je hart of hoe je het ook noemen wilt. Dat is wat ik bedoel te benadrukken.

[Maanenschijn]

In Romeinen 5 vers 1 staat wat er gebeurt als je gerechtvaardigd bent, op dat moment heb je vrede bij God. De kanttekenaren zeggen dat je daarvan verzekerd bent in je gemoed, in je hart, in je geweten.

- Uit de kanttekeningen bij Efeze 1:13 blijkt dat dit geen aparte ervaring is na het geloof, maar dat het gepaard gaat met het geloven zelf. Bewijstekst is ook Gal. 3:2.

Hier ben ik het van harte mee eens. Maar ik kom dan toch niet zonder meer uit bij optie A, want die optie is wel erg onvolledig verwoord. Evenmin kom ik uit bij B1 en B2.

Een 'rechtvaardigmaking in het geweten' zoals Posthoorn dat noemt, is m.i. meer een scholastische benaming dan dat het uit de Schrift opkomt. De rechtvaardiging vindt plaats buiten de mens en niet in de mens. De levendmaking en vernieuwing van de mens (die tegelijkertijd plaatsvindt) gebeurt wél in de mens. Wie gelooft, is gerechtvaardigd en heeft vrede bij God. Deze vrede is niet de rechtvaardiging, maar een vrucht ervan en een merkteken. Dat kan gepaard gaan met meer of met minder zekerheid. Idem met een duidelijker of minder getuigenis van de Heilige Geest. En deze zekerheid zal bij vele ware gelovigen in de loop van de tijd toenemen. Dat is (naar mijn overtuiging) de Bijbelse (en ook de gereformeerde) lijn.

Ik begrijp uw ‘kritiek’ op de onvolledigheid van de beginpost. Omdat het niet eenvoudig is deze zaken al direct uitgewerkt weer te geven gaf ik wat linkjes mee.

Hoe zou u, of @Posthoorn, anderen, deze ‘rechtvaardigmaking in het geweten’ plaats geven in de prediking? Zelf meen ik dat dit behoort bij het leven van de heiligmaking, nadere kennis en opwas in de genade. In diverse citaten op dit forum die de laatste dagen worden geplaatst, lijkt dit veel meer voorwaardelijk (dit moet gekend worden…, zo gaat het en anders niet…, dit is de weg van de wedergeboorte..) gesteld te worden. Ik meen dat we dan niet meer in het spoor van de Dortse Leeregels lopen.

[Herman]

In de prediking dient de gelovige rechtvaardig verklaard te worden.

aan de gelovigen, allen en een iegelijk, verkondigd en openlijk betuigd wordt, dat hun,
zo dikwijls als zij de beloftenis des Evangelies met een waar geloof aannemen,
waarachtelijk al hun zonden van God, om der verdiensten van Christus' wil, vergeven zijn

[Cyrillus]

Als ik mag antwoorden Cyrillus. Als God.je ook maar een beetje overtuigt van zonde, dan verhef je je boven niemand meer. En dan ben je zo druk met jezelf dat je aan een ander niet toekomt.

Zeker, maar zo staat het niet in de posting en ook in diverse preken ben ik tegengekomen dat deze extra voorwaarde wordt geïntroduceerd. Dus wil ik graag weten waarom dat zo zou moeten zijn.

[Henk J]

Ds. G. Boer zag de prediking o.a. als een rechtsgeding. Verhelderend is deze lezing van prof. Van Vlastuin waarin hij vooral in het eerste kwartier ingaat op hoe dit rechtsgeding tussen een rechtvaardige God en een goddeloze zondaar functioneert in de prediking. https://www.hersteldhervormdekerk.nl/up ... astuin.mp3
Dit rechtsgeding moet ook direct en appellerend plaatsvinden, soms is prediking vooral beschrijvend en wensend van aard maar dat stompt gewetens af. Andere prediking is juist gesjor aan dode zondaren om die wat op te lappen zonder dat deze zondaren juist verslagen worden onder de prediking. Persoonlijk vind ik dat ds. G. Boer het recht Gods heel helder laat functioneren in de prediking.

[Thea]

@Maanenschijn, ik zie helemaal geen voorwaarden in citaten. De enige voorwaarde is m.i de wedergeboorte (=rechtvaardigmaking), die God zonder jou in jou werkt. Of ben je het met deze voorwaarde niet eens?