Gaan christelijke ondernemers beter met hun klanten om?

[Apologeet]

Ik sprak onlangs iemand die de mening was toegedaan dat christelijke ondernemers, en dan vooral in de verkoop en detailhandel, aanzienlijk beter met hun klanten omgaan op het gebied van vriendelijkheid, degelijkheid en service in vergelijking met hun seculiere collega's.
Nooit zo bij stilgestaan eigenlijk, ik ging er altijd van uit dat iedere ondernemer die graag wil blijven eten zijn klantenkring vanzelfsprekend op die manier behandeld.
Wat is u mening?

[J.C. Philpot]

Als de christelijke ondernemer werkelijk wederom geboren (bekeerd) is, en dicht bij zijn/haar Heiland leeft, dan zal deze absoluut goed en integer met klanten omgaan. Het is onmogelijk, dat, zo wie Christus door een waarachtig geloof ingeplant is, geen goede vruchten zou voortbrengen.

Als de christelijke ondernemer niet bekeerd is, zal hij mogelijk normbesef hebben (net zoals dat bij seculiere ondernemers heel goed het geval kan zijn), en daardoor goed met zijn klanten omgaan. Maar er zijn ook genoeg "christelijke ondernemers" (dus die niet wedergeboren zijn) die klanten oplichten of onbeschoft behandelen. Een natuurlijk mens is zelfzuchtig en zelfgericht, of hij nu naar de kerk gaat of niet.

[Herman]

Wie goed doet goed ontmoet. Ik zie geen verschil tussen de bakker hier op het dorp die ter kerke gaat en de slager en de groenteboer die niet bij een kerk zijn aangesloten. Om het eerlijk te zeggen, de laatste is mij de meest sympathiek. Altijd een praatje, altijd veel belangstelling voor zijn dorpsgenoten.

Ik zie dus geen relatie tussen het geloof en ondernemerschap.

(De verhalen over hoe mijn reformatorische klanten met geld en wet omgaan, laat ik dan nog maar even voor het gemak buiten beschouwing).

[Psalm]

Een onderneming wordt gedreven om winst te genereren. Dit is een goed en legitiem doel. Ik denk dat je alle geboden vriendelijkheid allereest vanuit dit perspectief moet bekijken. Een ondernemer bouwt met vriendelijkheid een goede reputatie op en weet zo vaak een vaste klantenkring te creëren. Hierdoor ontstaat er meer zekerheid over de continuïteit van de onderneming op langertermijn. Dus de vriendelijkheid van een christelijke ondernemer hoeft helemaal niet veroorzaakt te worden door de christelijke levensovertuiging, maar kan dus ook onstaan uit zakelijke belangen. Ik vind de stelling daarom behoorlijk kort door de bocht.

In de praktijk ken ik christelijke ondernemers die een zeer goede naamsbekendheid hebben. Maar ik ken ook christelijke ondernemers die een veel slechter imago hebben. Ook ken ik christelijke ondernemers die de regels wat ruim interpreteren voor zichzelf. Dus het is een heel divers beeld.

[DDD]

Dat lijkt me een heel eenzijdige benadering. Veel ondernemingen worden helemaal niet om de winst gedreven, maar omdat de ondernemers iets willen bijdragen aan de samenleving. De meeste familiebedrijven worden niet om de winst gedreven.

Los daarvan is niet iedereen christen die die naam draagt, dus is de vraagstelling wat onhelder.

[Psalm]

Dat lijkt me een heel eenzijdige benadering. Veel ondernemingen worden helemaal niet om de winst gedreven, maar omdat de ondernemers iets willen bijdragen aan de samenleving. De meeste familiebedrijven worden niet om de winst gedreven.

Los daarvan is niet iedereen christen die die naam draagt, dus is de vraagstelling wat onhelder.

Dat zijn secundaire doelen. Het primaire doel is winst (dus inkomen) genereren. Want anders zouden deze ondernemers beter kunnen beginnen met een stichting als hun primaire doel zou zijn om aan de samenleving bij te dragen.

[DDD]

Nee hoor. Dat is veel ingewikkelder. Bovendien is dat ook helemaal niet toegestaan. Je mag van een boerderij of bakkerij niet zomaar een stichting maken. In de sociale advocatuur zie je het langzamerhand wel vaker, maar dat is juist om daarmee een iets normaler inkomen te verdienen dan in de vorm van een traditioneel bedrijf.

Er zijn trouwens best economische onderzoeken die uitwijzen dat ondernemers lang niet altijd winst als primair doel hebben. prof. Graafland heeft daar ook wel over gepubliceerd in het RD. Verder volg ik het niet zo, maar in mijn eigen geval is winst ook zeker geen doel.

[Psalm]

Nee hoor. Dat is veel ingewikkelder. Bovendien is dat ook helemaal niet toegestaan. Je mag van een boerderij of bakkerij niet zomaar een stichting maken. In de sociale advocatuur zie je het langzamerhand wel vaker, maar dat is juist om daarmee een iets normaler inkomen te verdienen dan in de vorm van een traditioneel bedrijf.

Dat is precies mijn argument. Het primaire doel van een onderneming is winst en inkomen te genereren en een secundair doel kan het bijdragen aan de samenleving zijn. Bij een stichting is winst genereren niet het primaire doel. Daar is het hooguit een hulpmiddel om bij te dragen aan de samenleving o.i.d. Dus ik ben het niet met jou eens dat mijn eerder geschetste beeld over een onderneming eenzijdig is.

Er zijn trouwens best economische onderzoeken die uitwijzen dat ondernemers lang niet altijd winst als primair doel hebben. prof. Graafland heeft daar ook wel over gepubliceerd in het RD. Verder volg ik het niet zo, maar in mijn eigen geval is winst ook zeker geen doel.

Op individueel niveau kan een ondernemer daar minder "strak" inzitten. Als een ondernemer een vast inkomen weet te genereren kan hij de secundaire doelen (bv. bijdragen aan samenleving) in zijn beleving belangrijker gaan vinden. Het is onmogelijk om als ondernemer met nul euro inkomen te leven. Dan zal de ondernemer toch echt iets anders gaan zoeken om in zijn levensonderhoud te voorzien. Dus als een ondernemer wat verdient kan hij zijn bedrijf blijven uitoefenen en zal hij misschien meer focus leggen op de secundaire doelen van zijn onderneming. Dit argument wordt ook versterkt door de behoeften piramide van Maslow waaruit blijkt dat een mens zich eerst richt op levensbehoeften en daarna verder kijkt naar andere dingen.

[Philip]

Ik heb wel echt het idee dat het zo is, ook omdat vriendelijkheid, degelijkheid en service binnen de reformatorische gemeenschap over het algemeen hoog worden gewaardeerd. Je ziet het in de partijcultuur van de SGP ten opzichte van de VVD. Bij mede-reformatorische collega's valt het me ook op. Men is niet zozeer aardiger, men doet oppervlakkig gezien aardiger.

[DDD]

Nee hoor. Dat is veel ingewikkelder. Bovendien is dat ook helemaal niet toegestaan. Je mag van een boerderij of bakkerij niet zomaar een stichting maken. In de sociale advocatuur zie je het langzamerhand wel vaker, maar dat is juist om daarmee een iets normaler inkomen te verdienen dan in de vorm van een traditioneel bedrijf.

Dat is precies mijn argument. Het primaire doel van een onderneming is winst en inkomen te genereren en een secundair doel kan het bijdragen aan de samenleving zijn. Bij een stichting is winst genereren niet het primaire doel. Daar is het hooguit een hulpmiddel om bij te dragen aan de samenleving o.i.d. Dus ik ben het niet met jou eens dat mijn eerder geschetste beeld over een onderneming eenzijdig is.

Er zijn trouwens best economische onderzoeken die uitwijzen dat ondernemers lang niet altijd winst als primair doel hebben. prof. Graafland heeft daar ook wel over gepubliceerd in het RD. Verder volg ik het niet zo, maar in mijn eigen geval is winst ook zeker geen doel.

Op individueel niveau kan een ondernemer daar minder "strak" inzitten. Als een ondernemer een vast inkomen weet te genereren kan hij de secundaire doelen (bv. bijdragen aan samenleving) in zijn beleving belangrijker gaan vinden. Het is onmogelijk om als ondernemer met nul euro inkomen te leven. Dan zal de ondernemer toch echt iets anders gaan zoeken om in zijn levensonderhoud te voorzien. Dus als een ondernemer wat verdient kan hij zijn bedrijf blijven uitoefenen en zal hij misschien meer focus leggen op de secundaire doelen van zijn onderneming. Dit argument wordt ook versterkt door de behoeften piramide van Maslow waaruit blijkt dat een mens zich eerst richt op levensbehoeften en daarna verder kijkt naar andere dingen.

Dat is onjuist. Ik begrijp je hele eerste alinea ook niet. Je feitelijke doel is niet maatgevend voor de vraag welke rechtsvorm een organisatie moet hebben.


Verder heeft niet iedereen een inkomen nodig, bijvoorbeeld vanuit familievermogen of rijke partner.

[Herman]

Verder heeft niet iedereen een inkomen nodig, bijvoorbeeld vanuit familievermogen of rijke partner.

Ik heb een paar honderd ondernemers als klant gehad, daar was precies één vrouw van een advocaat bij die een winkel dreef voor de leuk. Die maakte elk jaar iets meer kosten dan opbrengsten en dat kon ze dus volhouden omdat er steeds geld in de onderneming werd gestort.

Alle andere ondernemers die meer geld uitgaven dan dat er inkwam zijn failliet.

Dat er ondernemers in het sociale domein actief zijn omdat ze een overheidsbijdrage krijgen is op zich te begrijpen. En ook dat een inkomen verwerven dan geen primaire doelstelling is, maar dat zijn dan in mijn ogen geen ondernemers meer. Tenslotte is de primaire ondernemer iemand (definitie van wikipedia): Een ondernemer (ook: zakenman, zakenvrouw of entrepreneur) is eenieder die economische activiteiten ontplooit met winstoogmerk, gebruikmakend van eigen (of geleend) vermogen.

[DDD]

Hoeveel boeren in Nederland zijn dan ondernemer? Want met hun vermogen zouden ze veel meer geld kunnen verdienen.

Overigens is er een belangwekkend verschil tussen winstoogmerk en beoogde winstmaximalisatie. De meeste ondernemers streven naar een redelijke winst, niet naar een maximale winst. Het streven naar een maximale winst is voor een christen ook niet mogelijk.

[merel]

Ik sprak onlangs iemand die de mening was toegedaan dat christelijke ondernemers, en dan vooral in de verkoop en detailhandel, aanzienlijk beter met hun klanten omgaan op het gebied van vriendelijkheid, degelijkheid en service in vergelijking met hun seculiere collega's.
Nooit zo bij stilgestaan eigenlijk, ik ging er altijd van uit dat iedere ondernemer die graag wil blijven eten zijn klantenkring vanzelfsprekend op die manier behandeld.
Wat is u mening?

mwoah, ik betwijfel deze stelling. Afgelopen week sprak ik een meisje van 15 die haar weekendbaan bij een reformatorische werkgever heeft opgezegd vanwege rare, vrouwonvriendelijke uitspraken. Nu geldt deze houding natuurlijk niet voor elke christelijke ondernemer, maar het laat wel zien dat het enkele feit dat je ( in naam) christen/refo bent niet automatisch leidt tot goed gedrag.

[HHR]

Ik denk niet dat je kunt generaliseren.
Tegelijkertijd zijn er heel wat ondernemers die graag orthodox christelijke werknemers in dienst willen vanwege hoge arbeidsethos.
Dat zegt wel wat.

[DDD]

Nee hoor. Dat is veel ingewikkelder. Bovendien is dat ook helemaal niet toegestaan. Je mag van een boerderij of bakkerij niet zomaar een stichting maken. In de sociale advocatuur zie je het langzamerhand wel vaker, maar dat is juist om daarmee een iets normaler inkomen te verdienen dan in de vorm van een traditioneel bedrijf.

Dat is precies mijn argument. Het primaire doel van een onderneming is winst en inkomen te genereren en een secundair doel kan het bijdragen aan de samenleving zijn. Bij een stichting is winst genereren niet het primaire doel. Daar is het hooguit een hulpmiddel om bij te dragen aan de samenleving o.i.d. Dus ik ben het niet met jou eens dat mijn eerder geschetste beeld over een onderneming eenzijdig is.

Er zijn trouwens best economische onderzoeken die uitwijzen dat ondernemers lang niet altijd winst als primair doel hebben. prof. Graafland heeft daar ook wel over gepubliceerd in het RD. Verder volg ik het niet zo, maar in mijn eigen geval is winst ook zeker geen doel.

Op individueel niveau kan een ondernemer daar minder "strak" inzitten. Als een ondernemer een vast inkomen weet te genereren kan hij de secundaire doelen (bv. bijdragen aan samenleving) in zijn beleving belangrijker gaan vinden. Het is onmogelijk om als ondernemer met nul euro inkomen te leven. Dan zal de ondernemer toch echt iets anders gaan zoeken om in zijn levensonderhoud te voorzien. Dus als een ondernemer wat verdient kan hij zijn bedrijf blijven uitoefenen en zal hij misschien meer focus leggen op de secundaire doelen van zijn onderneming. Dit argument wordt ook versterkt door de behoeften piramide van Maslow waaruit blijkt dat een mens zich eerst richt op levensbehoeften en daarna verder kijkt naar andere dingen.

Dat is onjuist. Ik begrijp je hele eerste alinea ook niet. Je feitelijke doel is niet maatgevend voor de vraag welke rechtsvorm een organisatie moet hebben.


Verder heeft niet iedereen een inkomen nodig, bijvoorbeeld vanuit familievermogen of rijke partner.

Misschien zie ik bij nader inzien het misverstand. Je lijkt te denken dat mensen in een stichting gaan werken om minder te verdienen. Zo is het natuurlijk niet. De betreffende mensen hebben als ondernemer een minimuminkomen en komen dus voor allerlei regelingen in aanmerking. Als je als ondernemer met een postacademische opleiding 1000 tot 2000 euro netto per maand verdient, dan is dat erg weinig en dan is dát een reden om als stichting meer giften binnen te kunnen krijgen om de medewerkers een iets fatsoenlijker salaris te betalen.

Maar goed. De mensen die zo'n onderneming starten, doen dat dus juist niet om maximaal winst te behalen. Deze bijvoorbeeld: https://fd.nl/economie/1464561/sociale- ... nen-helpen