CGK convent

[Anselmus]

https://www.nd.nl/geloof/protestant/122 ... ent-de-sit

Ik vind het wel een vorm van heftig dat een predikant vervreemding voelt bij het gezamenlijk opzeggen van de Apostolische geloofsbelijdenis en het Onze Vader. Dan voel je dus vervreemding bij het overgrote deel van de wereldkerk. Samen met de andere uiterlijke dingen die hij noemt sta ik denk ik minder dichtbij de rechterflank van de CGK dan ik dacht. Op een dergelijke dag zouden dat niet de dingen zijn waarvan ik wilde dat het in de krant naar voren kwam. Er zijn toch wel belangrijkere dingen die gezegd moeten worden. Die worden ook genoemd, maar dit leidt af van de echte zorgen vind ik.

[Herman]

https://www.nd.nl/geloof/protestant/122 ... ent-de-sit

Dan voel je dus vervreemding bij het overgrote deel van de wereldkerk.

De context en vorm paste niet bij het moment van conflict. Dáár ligt de vervreemding, niet in de inhoud op zichzelf. Je conclusie klopt dus niet.

[Anselmus]

https://www.nd.nl/geloof/protestant/122 ... ent-de-sit

Dan voel je dus vervreemding bij het overgrote deel van de wereldkerk.

De context en vorm paste niet bij het moment van conflict. Dáár ligt de vervreemding, niet in de inhoud op zichzelf. Je conclusie klopt dus niet.

Dat ben ik niet met je eens:

Ruis, predikant in Katwijk aan Zee, voelde ook vervreemding door de liturgie tijdens het convent. Pas na vier uur ‘s middags zongen de aanwezigen voor het eerst een psalm uit de Oude Berijming, Ruis miste een bijbellezing en dankgebed na de lunch, en voelde zich niet thuis bij het gezamenlijk uitspreken van het Onze Vader en de Apostolische Geloofsbelijdenis. ‘Het zijn gewoonten waarbij ik me niet thuis voel en die voor mij zeer vervreemdend werken.’

Let vooral op die laatste regel. Volgens mij klopt jouw analyse niet en mijn conclusie wel.

[HersteldHervormd]

Even weer terug naar de poll; ergens verbaast het mij wel dat een overgrote meerderheid kiest voor ontvlechten van de landelijke orde met als gevolg dat de plaatselijke gemeenten kiezen om zich aan te sluiten bij een ander verband.

Ik heb er zelf ook voor gekozen in de poll, het is en blijft heel erg lastig.

[DDD]

https://www.nd.nl/geloof/protestant/122 ... ent-de-sit

Ik vind het wel een vorm van heftig dat een predikant vervreemding voelt bij het gezamenlijk opzeggen van de Apostolische geloofsbelijdenis en het Onze Vader. Dan voel je dus vervreemding bij het overgrote deel van de wereldkerk. Samen met de andere uiterlijke dingen die hij noemt sta ik denk ik minder dichtbij de rechterflank van de CGK dan ik dacht. Op een dergelijke dag zouden dat niet de dingen zijn waarvan ik wilde dat het in de krant naar voren kwam. Er zijn toch wel belangrijkere dingen die gezegd moeten worden. Die worden ook genoemd, maar dit leidt af van de echte zorgen vind ik.

Geheel eens. Ik heb er ook nog vaak aan moeten denken vandaag. Maar zulke dominees zijn er in de Gereformeerde Gemeenten ook hoor. Niet dat ze de Apostolische geloofsbelijdenis ontkennen, maar ze vinden het ongemakkelijk om die in gemeenschap te belijden. Hun geloof is zo hyperindividueel, dat het gelovige zicht op de kerk in zijn geopenbaarde gestalte vrijwel geheel is verduisterd.

[Mannetje]

Ik ben geen predikant, en niet CGK, maar ik voel me ook een vreemde eend in de bijt als ik ergens ben waar met elkaar de geloofsbelijdenis wordt opgezegd. Heb ik er principiële moeite mee? Absoluut niet. Maar ik ben het niet gewend, vind het vaak erg ongeordend (ik zou liever zingen, dan gaat het tenminste gelijk), en voel er ook helemaal geen meerwaarde bij, ten opzichte van iemand die het voorleest, waarbij een ieder in zijn hart aldus spreekt.

[Herman]

Let vooral op die laatste regel. Volgens mij klopt jouw analyse niet en mijn conclusie wel.

Je citeert maar wat lukraak. Zowel op linkedin als in het rd vandaag staat het integraal.

Er staat onder andere ook:

Let op: wij willen op dit punt niemand veroordelen. We willen aannemen dat dit alles door sommige afgevaardigden als herkenbaar en samenbindend ervaren werd. We zijn ook voldoende op de hoogte van allerlei andere liturgische gewoonten en gebruiken. Maar het zijn gewoonten waarbij wij en diverse andere broeders zich niet thuis voelen en die voor ons zeer vervreemdend waren.

Het gaat dus niet op het inhoudelijke en ook niet sec om het liturgische. Maar het gaat erom dat op deze manier niet eens is geprobeerd om op liturgisch niveau een zekere mate van eenheid te zoeken.
En daarbij speelt een veel grotere onderliggende onvrede over het geheel van de dag wat al achter je ligt. Ik weet niet of je dat kent. Maar ik heb ook weinig behoefte aan om op een kerkelijke vergadering waar op een aantal diepgravende punten verschil is gerezen in de liturgie te doen alsof we met zijn allen God prijzen voor het goede wat Hij geeft. Dan doe je geen recht aan de omstandigheden. Je gevoel zit dan op een heel ander niveau. Je moet dan dat grote probleem neerleggen voor Gods Aangezicht en ruimte voor bieden voor heling van boven. De geloofsbelijdenis dan van stal halen, is gewoon over het probleem heenstappen en doen of dat we allemaal één zijn. Ik zou diep in mijn ziel geraakt zijn.

[DDD]

@Mannetje:

Dat vind ik dan weer vreemd. Waarom heeft dat geen meerwaarde en gezamenlijk zingen wel? Psalmen kun je immers ook door een voorzanger laten zingen?

@Herman:

Het gaat om dat vervreemdende. Maar het vervreemdende zit er dus in dat een deel van de aanwezigen de anderen niet als broeders en zusters ziet. Dáár zit het probleem. Je kunt toch van een deputaatschap vertegenwoordiging van alle kerken moeilijk verwachten dat ze in zoiets meegaan.

Ik vind dát dan weer erg vervreemdend. Dat je de ander als een dwalend schaap ziet, kan ik nog volgen. Maar dat je zelfs ontkent dat de ander zich binnen de grenzen van de algemene christelijke kerk begeeft, vind ik echt heel bijzonder.

[Anselmus]

Let vooral op die laatste regel. Volgens mij klopt jouw analyse niet en mijn conclusie wel.

Je citeert maar wat lukraak. Zowel op linkedin als in het rd vandaag staat het integraal.

Er staat onder andere ook:

Let op: wij willen op dit punt niemand veroordelen. We willen aannemen dat dit alles door sommige afgevaardigden als herkenbaar en samenbindend ervaren werd. We zijn ook voldoende op de hoogte van allerlei andere liturgische gewoonten en gebruiken. Maar het zijn gewoonten waarbij wij en diverse andere broeders zich niet thuis voelen en die voor ons zeer vervreemdend waren.

Het gaat dus niet op het inhoudelijke en ook niet sec om het liturgische. Maar het gaat erom dat op deze manier niet eens is geprobeerd om op liturgisch niveau een zekere mate van eenheid te zoeken.
En daarbij speelt een veel grotere onderliggende onvrede over het geheel van de dag wat al achter je ligt. Ik weet niet of je dat kent. Maar ik heb ook weinig behoefte aan om op een kerkelijke vergadering waar op een aantal diepgravende punten verschil is gerezen in de liturgie te doen alsof we met zijn allen God prijzen voor het goede wat Hij geeft. Dan doe je geen recht aan de omstandigheden. Je gevoel zit dan op een heel ander niveau. Je moet dan dat grote probleem neerleggen voor Gods Aangezicht en ruimte voor bieden voor heling van boven. De geloofsbelijdenis dan van stal halen, is gewoon over het probleem heenstappen en doen of dat we allemaal één zijn. Ik zou diep in mijn ziel geraakt zijn.

Ik citeer de hele alinea uit het nieuwsartikel. Erna staat over dominee Verhoeven, ervoor over der toon van de uitnodigingen. Ik citeer niet zomaar iets lukraak. Ik volg de betreffende predikant niet op LinkedIn. Je kunt hoogstens zeggen dat het ND selectief iets weergeeft. Ik begrijp je loyaliteit, maar de manier waarop je reageert vind ik niet netjes.

[Mannetje]

@DDD: Samen zingen werkt verbindend.* Samen door elkaar praten vervreemdend. Voor mij dan. Ik kan het niet mooier maken, noch beter uitleggen.

*Waarbij ik ook opmerk dat ik samen zingen in canon ook heel irritant vind, of met verschillende partijen iets anders door elkaar zingen. Meerstemmig, maar wel iedereen dezelfde lettergreep op hetzelfde moment kan nog net...

[Herman]

Ik citeer de hele alinea uit het nieuwsartikel. Erna staat over dominee Verhoeven, ervoor over der toon van de uitnodigingen. Ik citeer niet zomaar iets lukraak. Ik volg de betreffende predikant niet op LinkedIn. Je kunt hoogstens zeggen dat het ND selectief iets weergeeft. Ik begrijp je loyaliteit, maar de manier waarop je reageert vind ik niet netjes.

Zowel het linkedin bericht als het artikel in het rd zijn hier eerder al geplaatst, gisteren en vandaag. Ik veronderstel dat mensen enigszins weten hoe de discussie in een topic verloopt, voordat er ongegronde morele oordelen worden geplaatst.

[Tiberius]

Ik heb de artikelen op LinkedIn, in het RD en in het ND gelezen, en ben het eens met Anselmus.
Ik begrijp Ruis' standpunt, maar hij had zich beter tot dat ene belangrijke punt kunnen beperken. Nu creëert hij zelf ook vervreemding door bijzaken zo op te blazen.

[Refojongere]

Ja, eens, dat is jammer en onnodig.

Ds. C. Den Boer over Kuitert:

Heeft de Heilige Schrift de mensen door de eeuwen heen er niet voor bewaard, dat ze in een oeverloos relativisme terecht zouden komen? We weten heel goed, dat de Schrift niet voor alle situaties een pasklaar antwoord geeft. We weten ook van de leidingen van Gods Geest in het leven van Zijn kinderen. Maar als we Kuitert horen beweren, dat wij vandaag onmogelijk zo met onze vrouwen kunnen omgaan als indertijd door God aan Israël geboden is, dan begrijpen wij, hoe Kuitert aan de hand van zijn Schriftbeschouwing de situatie van nu dermate het volle pond kan geven, dat men met de Schrift alle kanten uit kan.

[DDD]

Wat niet wegneemt, dat het fijn is als je de discussie hebt gelezen voordat je reageert.

[pierre27]

Kan er geen poll gemaakt worden bij welke forumleden inmiddels al in de kerkelijke gemeente de vrouw in het ambt is ingevoerd, binnenkort zal worden ingevoerd en wie geen bezwaar heeft tegen invoeren? Ik vermoed dat dit proces al veel verder is dan menigeen denkt.

Dezelfde antwoorden als Zeeuw.

Wat je laatste zin betref: eens.
De kerk in Nederland staat er dan ook heel slecht voor.
Zonden zijn geen zonden meer. De tijdsgeest dringt overal door heen. Aanpassen aan de wereld gaat met een sneltreinvaart.
Veel onbestreden activistisch geloof dat tegelijkertijd overal in mee kan. En aan de andere kant een verstolde vormendienst waar geloof iets onbereikbaars is geworden.

Ik maak me grote zorgen over de toekomst van de kerk in Nederland.
Laten we God bidden om een opwekking. Om mannen als Luther en Calvijn. Edwards en Whitefield. Spurgeon en Ryle. Dat er tijden komen van ware bekering, boetvaardigheid, terugkeer en geloof.

Eens HHR met je zorgen. Ik heb de bijeenkomst van zaterdag bekeken. De zorgen zijn niet kleiner maar groter geworden. Kerkelijke afdwalingen worden weggeredeneerd. Het moet voor de rechterflank van de CGK ondanks het verlangen naar eenheid een bittere dag zijn geweest.