Ziekenzalving

[Orchidee]

Waarom ziekenzalving, wanneer gebeurt het en heeft iemand het al een of meerdere keren meegemaakt?

[J.C. Philpot]

Waarom ziekenzalving,

Omdat Gods Woord in Jacobus 5 dit als mogelijkheid geeft.

wanneer gebeurt het

Op het moment dat de zieke dit aanvraagt bij de ouderlingen.

Dat hij tot zich roepe de ouderlingen der Gemeente, en dat zij over hem bidden, hem zalvende met olie in den Naam des Heeren.

en heeft iemand het al een of meerdere keren meegemaakt?

Niet persoonlijk. Wel van gehoord. Maar in mijn kring is het niet gebruikelijk.

De boeken van ds. M.J. Paul hierover bieden hier gedegen uitleg over.

[Martijn]

Waarom ziekenzalving, wanneer gebeurt het en heeft iemand het al een of meerdere keren meegemaakt?

Niet meegemaakt.
Vorig jaar wel een preek over gehoord:
https://www.hhgkruiningen.nl/live-kerkd ... us-5-13n16

[Arja]

Er zijn reformatorische baptisten gemeenten, wereldwijd, die ziekenzalving als iets Bijbels zien. Het is voor hen geen sacrament zoals in sommige andere kerken. Baptisten hebben geen sacramenten. Doop en avondmaal zien zij ook niet als sacrament.

[DDD]

Dat zegt niet zoveel. Baptisten hebben vaak de neiging om de kerkgeschiedenis over te slaan en gewoon nieuwe termen te bedenken voor precies hetzelfde fenomeen. En het woord 'sacrament' komt niet in de Bijbel voor. Maar ze bedoelen daar in het algemeen toch hetzelfde mee als andere christenen, afgezien van het verschil met de volwassendoop.

[Orchidee]

Het is toch ook Bijbels?

[Ambtenaar]

Bij ons in de gemeente gebeurt het zo nu en dan op verzoek van een zieke.

[DDD]

Het is toch ook Bijbels?

Sacramenten zijn ook bijbels.

[Terri]

Bij ons in de gemeente gebeurt het zo nu en dan op verzoek van een zieke.

Bij ons ook.

[Arja]

Dat zegt niet zoveel. Baptisten hebben vaak de neiging om de kerkgeschiedenis over te slaan en gewoon nieuwe termen te bedenken voor precies hetzelfde fenomeen. En het woord 'sacrament' komt niet in de Bijbel voor. Maar ze bedoelen daar in het algemeen toch hetzelfde mee als andere christenen, afgezien van het verschil met de volwassendoop.

Nou volgens mij is er wel een fundamenteel verschillende interpretatie van de Bijbel en de "sacramenten".
Vergelijk hieronder:

1. Calvijn zag sacramenten als krachtige genademiddelen die door de Heilige Geest op een mystieke wijze werkzaam zijn om het geloof van gelovigen te versterken en hen dichter bij Christus te brengen. Hij benadrukte dat brood en wijn geestelijke voeding zijn. Zoals fysiek brood en wijn het lichaam voeden, zo voeden het lichaam en bloed van Christus, ontvangen door geloof, de ziel van de gelovigen. Brood en wijn, de zichtbare tekenen worden als instrumenten gezien die de beloften van God communiceren, mits de beloften door het geloof aanvaard worden.

2. Voor Baptisten is het avondmaal een herdenkingsmaal dat de gelovigen herinnert aan het lijden en sterven van Christus. Het een symbolische handeling is die wordt uitgevoerd in gehoorzaamheid aan de opdracht van Jezus, maar geen middel, waardoor genade middelijkerwijs wordt ontvangen als men de tekenen met een waar geloof ontvangt. Ze baseren dit op teksten zoals 1 Korintiërs 11:24-25, waar Jezus zegt: "Doe dit tot mijn gedachtenis" (1 Kor. 11:24-25). De maaltijd van de Heere word elke maand gehouden om het geloof te ondersteunen en te vernieuwen, door de herinnering aan Zijn dood en lijden levend te houden.

Dat is dus wel een verschilletje.

Ziekenzalving
Vanwege de ontwikkeling in de roomskatholieke kerk schafte Calvijn de ziekenzalving helemaal af. Luther schafte het niet helemaal af. Dus gemeentes in de PKN mogen zelf bepalen wat ze doen: het is immers een mix van vijf stromingen (zal wel meer zijn). Ik geloof dat ze hier echt zorgzaam mee omgaan, het is een teer onderwerp.

[DDD]

Ik weet niet waar jouw stellingen over Calvijn en over de baptisten vandaan komen, maar beide opvattingen vind je ook in het bredere protestantisme én binnen het baptisme. Het zijn dus beide generalisaties. Je kunt dat zo in zijn algemeenheid gewoon niet op deze manier (onder)scheiden, al is het wel zo dat baptisten/doopgsgezinden over het algemeen minder leerstellig zijn. Maar het is de vraag of dat bij bijvoorbeeld strict baptists in Engeland ook gezegd kan worden. Ik denk van niet. Als je bijvoorbeeld leest hoe Philpot over Independenten schrijft, dat is niet erg zachtzinnig en tamelijk leerstellig.

[Arja]

Ik weet niet waar jouw stellingen over Calvijn en over de baptisten vandaan komen, maar beide opvattingen vind je ook in het bredere protestantisme én binnen het baptisme. Het zijn dus beide generalisaties. Je kunt dat zo in zijn algemeenheid gewoon niet op deze manier (onder)scheiden, al is het wel zo dat baptisten/doopgsgezinden over het algemeen minder leerstellig zijn. Maar het is de vraag of dat bij bijvoorbeeld strict baptists in Engeland ook gezegd kan worden. Ik denk van niet. Als je bijvoorbeeld leest hoe Philpot over Independenten schrijft, dat is niet erg zachtzinnig en tamelijk leerstellig.

Ik leg simpel de verschillen uit tussen het calvinisme en het baptisme uit met betrekking tot het avondmaal, door te wijzen op de fundamentele verschillen. Die verschillen heb ik zelf ondervonden, toen ik deelnam aan de maaltijd van de Heere in verbondsgemeentes en elater bij de baptisten. Ik generaliseer niet echt maar probeerde het te onderbouwden. Sorry dat het me niet lukte

Ik ben geen Strict, Philpot, of Spurgeon baptist. Net als jij geen Koelman, Smytegeld, eh... Brakel Calvinist bent.

Calvijn zag het avondmaal als een krachtig middel van genade, waarin de Heilige Geest "mystiek" werkzaam is om het geloof van gelovigen te versterken. Voor baptisten is het avondmaal voornamelijk een symbolische herdenking van Christus' lijden en sterven. Hierin staan ze dichter bij Zwingli, dan bij Luther of Calvijn.

[DDD]

Maar wil je nu zeggen dat alle of de overgrote meerderheid van de baptisten niet gelooft dat het avondmaal ook dient tot versterking van het geloof?

Want ik betwijfel echt of je dat nu zo kunt stellen. Ik denk vooralsnog wel dat je je eigen ervaringen ten onrechte generaliseert.

[Arja]

Maar wil je nu zeggen dat alle of de overgrote meerderheid van de baptisten niet gelooft dat het avondmaal ook dient tot versterking van het geloof?
Want ik betwijfel echt of je dat nu zo kunt stellen. Ik denk vooralsnog wel dat je je eigen ervaringen ten onrechte generaliseert.

Globaal gezien zijn er duidelijke verschillen tussen baptistisch en calvinistisch denken over het avondmaal. Hoe iemand dat persoonlijk beleeft kan ik onmogelijk voor een ander bepalen. Daar waag ik me niet aan.

[Arja]

Terug naar ziekenzalving?

Doch vóór alle dingen, mijne broeders, zweert niet, noch bij den hemel, noch bij de aarde, noch enigen anderen eed; maar uw ja zij ja, en het neen neen, opdat gij in geen oordeel valt. Is iemand onder u in lijden? Dat hij bidde. Is iemand goedsmoeds? Dat hij psalmzinge. Is iemand krank onder u? Dat hij tot zich roepe de ouderlingen der gemeente, en dat zij over hem bidden, hem zalvende met olie in den Naam des Heeren: En het gebed des geloofs zal den zieke behouden, en de Heere zal hem oprichten, en zo hij zonden gedaan zal hebben, het zal hem vergeven worden. Belijdt elkander de misdaden, en bidt voor elkander, opdat gij gezond wordt. Een krachtig gebed des rechtvaardigen vermag veel.

Kanttekening: De apostel wil hiermede niet leren dat de gelovigen al hun zonden zouden moeten openbaren en belijden aan een kerkendienaar, om van dezelve ontslag of vergeving te verkrijgen, gelijk verkeerdelijk gemeend wordt. Want hij spreekt hier uitdrukkelijk van een belijdenis die men elkander moet doen, dat is, de ene gelovige aan den anderen, en dat ook onderling, naar gelegenheid der zaken. Door de zonden worden verstaan eerstelijk die zonden die de ene gelovige tegen den anderen zou mogen gedaan hebben, waardoor de liefde tot den naaste verbroken en onvrede zou mogen ontstaan zijn; waarvan de apostel wil dat degene die tegen zijn naaste misdaan heeft, zijn schuld zal belijden of bekennen, en met hem daarover verzoenen, gelijk ook Christus leert Matth. 5:23, hetwelk gelijk het te allen tijde wel behoort te geschieden, zo is het inzonderheid nodig als men ziek is. Daarbenevens, zo iemand in enige zonde zou mogen gevallen zijn, waarover hij zo bezwaard is dat hij zichzelven alleen niet wel kan troosten, dat hij alsdan die zonde openbare aan een ander, hetzij kerkendienaar, of enigen anderen goeden vriend, om van denzelven getroost te worden uit Gods Woord, en om hem te helpen bidden dat die zonde hem van God mag vergeven worden; gelijk de volgende woorden medebrengen

Simpeler: De apostel bedoelt hier niet dat gelovigen al hun zonden aan een kerkleider moeten opbiechten voor vergeving. Hij spreekt over het onderling belijden van zonden tussen gelovigen, afhankelijk van de situatie.

Het gaat vooral om twee soorten zonden:
1. Zonden tegen een medegelovige, die de onderlinge liefde hebben geschaad. De dader moet zijn fout erkennen en zich verzoenen, zoals Jezus ook leert in Mattheüs 5:23. Dit is altijd belangrijk, maar vooral als iemand ziek is.
2. Persoonlijke zonden die iemand zo bezwaren dat hij zichzelf niet kan troosten (er zelf niet uitkomt?) In dat geval kan hij deze delen met een vertrouwenspersoon (kerkleider of goede vriend) voor troost uit Gods Woord en hulp bij het bidden om vergeving.