Heb de laatste tijd weer aktes toegevoegd aan de stamboom. Meest aardige vond ik een officiële aankondiging van een huwelijk:

De Raden van Rechtspleging van de week, Gecommiteert tot de Huwelijkse zaken der Stadt Utrecht, hebben de Huwelijkse proclamatien van X en Y, etc., etc.

Wat leuk!

Mijn vader heeft zijn eigen stamboom uitgezocht. De stamboom gaat terug tot ver in de Middeleeuwen. Helaas staan daar weinig spannende zaken in. Alle voorouders komen in zijn stamboom van de Veluwe. Volgens mijn man klopt daar niets van en moet een voorouder ergens een scheve schaats gereden hebben. Wij zien er namelijk niet Kaukasisch uit.

@merel:
Om dat te weten zou je via My Heritage een DNA pakket kunnen aanvragen rond de €50,= en je krijgt een mooi overzicht hoeveel %
je afstamt van groepen op de wereld.
Tevens krijg je van allen die dit ook gedaan hebben op basis van dat DNA de verwantschappen
beginnend bij je dichtstbijzijnde tot heel ver weg (minder Mu)
Ik vond het heel verhelderend en ik heb zelfs nog iemand geholpen om zijn biologische vader te vinden.
Succes!

merel schreef:Wat leuk!

Mijn vader heeft zijn eigen stamboom uitgezocht. De stamboom gaat terug tot ver in de Middeleeuwen. Helaas staan daar weinig spannende zaken in. Alle voorouders komen in zijn stamboom van de Veluwe. Volgens mijn man klopt daar niets van en moet een voorouder ergens een scheve schaats gereden hebben. Wij zien er namelijk niet Kaukasisch uit.

Ik ben meer van eenvoudige komaf. Veel verder dan begin 18e eeuw, eind 17e eeuw kom ik voorlopig niet via de bronnen die online te raadplegen zijn. Veel bijzondere dingen ben ik ook niet tegengekomen in de directe lijn. Een keer een neef en een nicht die met elkaar getrouwd zijn, en twee voormoeders die ongehuwd zijnde een kind hebben gekregen, waarna de lijn dan ook meteen dood liep. Een van die voormoeders komt waarschijnlijk uit Duitsland, en dat is meteen de meest exotische voorouder die ik heb kunnen ontdekken. Tevens de vrouw met de mooiste naam: Catharina. Veelal heetten de vrouwen Gerritje, Evertje of Jannetje.

Ik heb hier ook een stamboom. Best leuk om door te nemen en de oudst bekende stamvader te lokaliseren. Hij is in 1660 geboren in Groot-IJsselmonde.

In de 6e generatie komt een echtpaar voor dat in beide bloedlijnen van mijn opa en oma zit.

Iets anders is het grote verschil tussen de mannelijke en vrouwelijke bloedlijn. Dat scheelt op 7 generaties tussen de 40 en 80 jaar.

Jammer om te constateren dat Pleun ook een veel voorkomende familievoornaam is geweest.

Het is vaak erg bepalend in welke sociale klasse voorouders verkeerden, om ver terug te kunnen zoeken.

Bij moeders kant kan ik terug tot 1232. Dat heeft te maken met adelijke lijnen, zittingen in schepenbanken etc.

Aan vaders kant is dat veel minder ver terug. Dat is een geslacht van landbouwers en veeboeren. Veelal keurige mensen die niet in registers staan opgenomen . Dan resten alleen nog de doop- en trouwregisters.

johannes schreef:@merel:
Om dat te weten zou je via My Heritage een DNA pakket kunnen aanvragen rond de €50,= en je krijgt een mooi overzicht hoeveel %
je afstamt van groepen op de wereld.
Tevens krijg je van allen die dit ook gedaan hebben op basis van dat DNA de verwantschappen
beginnend bij je dichtstbijzijnde tot heel ver weg (minder Mu)
Ik vond het heel verhelderend en ik heb zelfs nog iemand geholpen om zijn biologische vader te vinden.
Succes!

Het is zeker boeiend. Ik kreeg onlangs bericht dat Bas de Gaay Fortman een 3e-5e graads neef is. In de praktijk kun je wanneer je voorouders hebt uit dezelfde regio, bijna altijd een familierelatie vinden, als je teruggaat tot ca 1700. Soms ligt een familierelatie veel dichterbij.

En inderdaad: het zoeken van een onbekende vader, grootvader of overgrootvader: grote kans dat het lukt wanneer je een DNA-test instuurt en vervolgens de diverse matches systematisch onderzoekt op de familierelatie en de DNA-overeenkomsten.

Y-dna onderzoek is nog een speciaal fenomeen: ik vond 2 matches met dezelfde achternaam waarbij de gemeenschappelijke voorvader 10 generaties terugligt, rond 1650. Een van de matches woont al sinds drie generaties in Amerika en we hebben een tijd lang gecorrespondeerd. En een andere match met een andere achternaam waarbij de gemeenschappelijke voorvader rond 1300 geleefd moet hebben.

Tegelijk moet ik zeggen dat je er ook weer niet zo heel veel aan hebt; uiteindelijk denk ik dat ik mijn tijd beter gebruiken kan dan naar voorouders te blijven zoeken.

Een oudoom heeft ooit onze familiestamboom uitgezocht. Op een bepaald moment bleek dat voorouders in de 16e of 17e eeuw een boot overvallen hadden op de Merwede (ik weet niet meer of het met dodelijk gevolg was), en daarvoor berecht werden. Toen is hij gestopt met het uitzoeken. Zo gaat in ieder geval binnen de familie het verhaal.

Ambtenaar schreef:

merel schreef:Wat leuk!

Mijn vader heeft zijn eigen stamboom uitgezocht. De stamboom gaat terug tot ver in de Middeleeuwen. Helaas staan daar weinig spannende zaken in. Alle voorouders komen in zijn stamboom van de Veluwe. Volgens mijn man klopt daar niets van en moet een voorouder ergens een scheve schaats gereden hebben. Wij zien er namelijk niet Kaukasisch uit.

Ik ben meer van eenvoudige komaf. Veel verder dan begin 18e eeuw, eind 17e eeuw kom ik voorlopig niet via de bronnen die online te raadplegen zijn. Veel bijzondere dingen ben ik ook niet tegengekomen in de directe lijn. Een keer een neef en een nicht die met elkaar getrouwd zijn, en twee voormoeders die ongehuwd zijnde een kind hebben gekregen, waarna de lijn dan ook meteen dood liep. Een van die voormoeders komt waarschijnlijk uit Duitsland, en dat is meteen de meest exotische voorouder die ik heb kunnen ontdekken. Tevens de vrouw met de mooiste naam: Catharina. Veelal heetten de vrouwen Gerritje, Evertje of Jannetje.

Mijn komaf stelt ook niet zoveel voor. Aan mijn opa's kant zijn wel meerdere rijkere boeren geweest, maar aan mijn oma's kant voor het overgrote deel arbeiders. De namen van de vrouwen zijn veelal Jannetje, Hendrikje of Aaltje. De mannen heten Jan, Hendrik of Andries.

Ik koester de naam van mijn oma: Cornelia Everdina. Doorgaans het geheel afgekort door de roepnaam Cor, voor de dorpsgenoten tante Cor.

Grappige anekdote:

Mijn opa had zo’n hekel aan de naam Cor dat hij het eerst geboren kalf na zijn huwelijk de naam Everdina mee gaf. De bloedlijn van dat ene kalf is op ons bedrijf en op veel andere plaatsen zeer uitgebreid. Everdina 700 is inmiddels geboren. En zo is de tweede naam van mijn oma doorgegeven aan veel nazaten, al zijn het dan koeien .

Ik heb de lijn van mijn vaders familie uitgezocht tot ongeveer 1760. De voorvader die ik toen vond kwam uit een klein dorpje bij Osnabrück. Dus ver weg hebben we Duitse wortels.
Mijn mans familie is interessanter. Zijn vader stamt af van Gerard van Woerden. Zijn moeder van Floris de Vijfde - die vermoord werd door onder andere Gerard van Woerden . De grootmoeder van mijn man kreeg een jaar of dertig nog een uitkering uit de nalatenschap van de adellijke familie. Die was inmiddels erg groot geworden, en toen een of andere jonkvrouw overleed is er een uitkering gedaan aan alle nazaten en daarmee stopte het qua geld.
Op internet zoeken naar het voorgeslacht is erg interessant. Ik heb met mijn familie het geluk dat het erg gebruikelijke achternamen zijn, dat helpt. Erg leuk is het om actes te vinden van huwelijk of overlijden, of van de militaire dienst. Daar staan uiterlijke kenmerken bij, de haarkleur en dergelijke.

Ik kwam in de doopregisters een keer een drieling tegen die gedoopt was. Ik stel me zo voor dat het dorp toen op z'n kop gestaan heeft. Drie kinderen! En ze zijn oud genoeg geworden om gedoopt te kunnen worden, dus wie weet is het daarna ook goed gegaan met ze.

Mijn stamboom gaat terug tot 1630.
Die stamvader is gehuwd in 1657.
De zoon van wie ik afstam heeft 8 kinderen gekregen. De oudste was een dochter die in 1707 in elk geval nog leefde. Kind 2 t/m 6 werden maar tussen de 12 dagen en 7 maanden oud. De zevende, een zoon is mijn voorvader geworden. De achtste, ook een zoon, is 66 jaar oud geworden.
Als je in zo'n stamboom ziet hoeveel kleine kinderen er overleden in vroeger eeuwen, word je wel een beetje triest.

refo schreef:Mijn stamboom gaat terug tot 1630.
Die stamvader is gehuwd in 1657.
De zoon van wie ik afstam heeft 8 kinderen gekregen. De oudste was een dochter die in 1707 in elk geval nog leefde. Kind 2 t/m 6 werden maar tussen de 12 dagen en 7 maanden oud. De zevende, een zoon is mijn voorvader geworden. De achtste, ook een zoon, is 66 jaar oud geworden.
Als je in zo'n stamboom ziet hoeveel kleine kinderen er overleden in vroeger eeuwen, word je wel een beetje triest.

Het was een gezegde vroeger, als de nieuwe wereldburger geboren was en het er niet 'goed uit zag' :
"tis vast geen blievertje" . De acceptatie lag op een heel ander niveau dan nu.

Terri schreef:

refo schreef:Mijn stamboom gaat terug tot 1630.
Die stamvader is gehuwd in 1657.
De zoon van wie ik afstam heeft 8 kinderen gekregen. De oudste was een dochter die in 1707 in elk geval nog leefde. Kind 2 t/m 6 werden maar tussen de 12 dagen en 7 maanden oud. De zevende, een zoon is mijn voorvader geworden. De achtste, ook een zoon, is 66 jaar oud geworden.
Als je in zo'n stamboom ziet hoeveel kleine kinderen er overleden in vroeger eeuwen, word je wel een beetje triest.

Het was een gezegde vroeger, als de nieuwe wereldburger geboren was en het er niet 'goed uit zag' :
"tis vast geen blievertje" . De acceptatie lag op een heel ander niveau dan nu.

Nou, voor de ouders was het niet minder ingrijpend wanneer een kind stierf dan nu. Het is niet voor niets dat in preken van oudvaders dit onderwerp regelmatig terugkomt.

De stamboom van mijn vaders kant heb ik zelf uitgezocht. Voordat er internet was. Veel tijd in de provinciehuizen van Groningen en Leeuwarden doorgebracht. Ik ben tot net in de zestiende eeuw uitgekomen. Geen grote namen tegengekomen en veel van mijn voorouders zijn ‘ in armoede gestorven’ Beroepen als koemelker waren geen vetpot blijkbaar. De geslachtslijn bleek regelmatig flinterdun te zijn. Mijn opa was enig kind en zijn vader was ook enig kind. Pas veel vroeger waren er grotere gezinnen. Met inderdaad vaak kindersterfte en de gewoonte om een volgend kind dezelfde naam te geven als het vroeg gestorven kind.

De stamboom van mijn moeders kant heeft een oom uitgezocht en daar bleek o.a. uit dat Willem de Mérode in de geslachtslijn voorkomt. Niet rechtstreeks maar in een aftakking via mijn opoe uit Loppersum. Voor de rest ook veel arbeiders die zich krom werkten voor de rijke Groninger boeren. Daardoor kreeg de CPN zo’n grote aanhang in oost-Groningen.