Matthijs schreef:Avakti is een afhankelijk man van de Heere.
Ik ben er geweest vanavond en heb alles gehoord.
Johan was er ook en nog een persoon (dat wist ik niet hoor).
Ik heb geld zien overhandigen aan avakti en vrouw.
In 2 dagen tijd, duizenden euro's binnengekomen (nog niet genoeg hoor).
Bijzondere avond gehad.
Wat ik gehoord heb is, dat deze giften een antwoord op zijn gebeden zijn. Wie op de Heere vertrouwt zal niet beschaamd uitkomen. Hij heeft het aan geen mens verteld dat hij rood stond.
Hij wilde het zelf niet eens vertellen toen Johan bij hem kwam.
Waarom hij geen uitkering heeft, dat is een lang verhaal. Kortom: pure vervolging dat hij geen uitkering krijgt.
Zojuist hebben we de volgende mail ontvangen.
Glorie aan God!!!!!!!!!!
Blijmoedige gevers in de Heere.
Hebben jullie enig idee hoe onvoorstelbaar heerlijk het is om met €. 5135,=
( voor de duidelijkheid) vijfduizend honderd en vijfendertig euro dus.
in de binnenzak van mijn colbertje, dicht op mijn hart , richting Staphorst te rijden.
Mijn staf - meiter - en paard heb ik maar thuis gelaten, tenslotte was het nog geen 5 december, en het paard heeft geen clima control , veel te koud dus.
Heerlijk warm en comfortabel reed ik in mijn VW patat, richting Staphorst met een hart vol blijdschap en kinderlijke verwachting hoe ze zouden reageren.
Ik was ongeveer 10 km op weg, toen een zacht stemmetje in mij zij "Johan heb je het geld wel bij je?" even kreeg ik het erg warm en realiseerde mij dat ik alles bij me had behalve de envelop met het geld , een boosheid vlamde in me op, waarom nou, nu zou ik niet op de afgesproken tijd bij hun kunnen zijn. Wat is een mens, ongelofelijk, er hoeft maar iets fout te gaan, of we steken de vuist omhoog.
Ik voeg om vergeving en begon de Heere te danken , dat Hij me niet helemaal naar Staphorst liet rijden, maar het me na 10 km in mijn oor fluisterde, ik bemerkte dat ik mijn reis met een glimlach op mijn mond en dankbaarheid in mijn hart vervolgde. Wat bent U toch een schitterende God, die ons in alles laat weten dat we geen stap zonder U kunnen.
De eerstvolgende rotonde omgekeerd en weer richting Emmeloord gereden.
Ik kon het niet helpen maar even moest ik denken toen ik de straat van Avakthi inreed
"zo satan je hebt niet voor elkaar gekregen mij te weerhouden om dit heerlijke werk te gaan doen"
Hartelijk werd ik ontvangen ( zo als altijd trouwens ) heb verteld waarom ik laat was en zo, en ben gaan zitten op de bank.
Je voelde de spanning , (ik had ze zaterdagavond 23.45 uur nog gebeld en verteld dat er €. 1100,= was binnengekomen, ik dacht dan hebben ze niet meer zo,n zorgen zondag)
Maar maandag had ik de zoon gebeld en gezegt dat de Heere grote dingen aan het doen was.
Je hebt ook zo je voorstelling van hoe het zal gaan en zo, nou dat ging dus weer eens anders dan ik verwachte.
Ik was midden in mijn verhaal ( als inleiding op het overhandigen van het geld) toen er werd gebeld, aan de deur, he, irritatie kwam in mij op, want de telefoon was ook al 3 keer gegaan.
Werden de mensen nog binnen gelaten ook, pats het plaatje in duigen.
Twee boomlange kerels uit Hogeveen kwamen binnen en gingen lekker zitten.
Ja, wij kwamen even informeren of het wel waar was van die mail en zo.
En weer werd ik pijnlijk geconfronteerd met mijn egoïsme, Heere help.
Ik zei jongens das mooi, heb ik meteen getuigen bij het overhandigen van het geld.
U kunt zich wel een voorstelling maken denk ik, hoe ongelofelijk blij en dankbaar deze twee mensen waren toen ze zagen hoe ik langzaam het geld uittelde voor hen op de tafel.
De Heere werd geprezen en gedankt , heerlijk om naar deze blije en ontroerde mensen te kijken.
Daarvoor, hadden we eerst gebeden en de Heere gevraagd of Hij er bij wilde zijn.
Weten jullie trouwens dat de familie Avakthi elke zaterdagavond op hun knieën elkaar de voeten wassen. Ze gaan niet eerder de zondag in, of ze hebben elkaar beleden wat ze fout hebben gedaan, en om vergeving gevraagd aan elkaar en aan de Heere.
Lieve christenen wat een voorbeeld!!!!!! wie doet dat in Nederland, zullen we er met ze,n allen eens aan beginnen? wat zal dat een zegen geven.
En nog was het niet over want de Heere had nog meer.
Samen met de mannen uit Hogeveen hebben we over de dingen van de Heere gesproken, en de vraag kwam of ze ook wederomgeboren zijn.
De een mocht zeggen dat hij er geen vreemdeling van was, de ander kon het niet met ja beantwoorden en zei dat dat hij zo graag wat meer last van zijn zonden zou willen hebben, ze duidelijker zou zien.
Als u Avakthi en mij een beetje kent, weet u wel wat er zich toen ging afspelen.
Vol vuur hebben afgewisseld hij en dan weer ik in alle toonaarden en steeds de bijbel citerend , hem voorgehouden hoe gewillig onze Zaligmaker is om zondaren zalig te maken.
Mensen u geloofd het misschien niet, maar deze boomlange grote kerel is samen met ons allen, rondom de salontafel op de knieën gegaan en heeft zijn zonden beleden en Heere om vergeving van zonden gevraagd en gevraagd "Heere wild U in mijn hart komen."
Wat een God hebben wij, Stel u nu eens voor dat niet de nood van de fam, Avakthi de reden is dat we op deze avond in het huis van Avakthi waren maar dat deze grote kerel juist op die avond zijn hart mocht kwijtraken aan die Lieve Borg en zaligmaker,
Wonderlijk zijn U wegen Heere. Schepper van Hemel en aarde U zij de eer en de glorie tot in der eeuwigheid.
Zullen we massaal bidden en smeken of God hem( hij heet Alex) het geloof wil geven dat God hem niet meer los zal laten?
Er is groot feest in de hemel, ik weet het zeker.
Lieve mensen tot de volgende brief, want we zijn er nog niet.
( misschien is het wel goed om ook deze brieven door te sturen , naar ik hoor is daar belangstelling voor.)
groeten en Gods onmisbare zegen Johan Vreugdenhil.
Groet,
Houthakker.
: 
