Ik heb een aantal reacties gekregen waaruit blijkt dat men mijn gedrag niet begrijpt.
Tot op heden heb ik daar min of meer het zwijgen toe gedaan omtrent de achtergronden daarvan.
Ik voel me nu uiteindelijk gedwongen om hier openlijk tot een verklaring te komen, een soort "openheid van zaken" te geven, die echter niet moeten worden opgevat als een excuus, maar eerder het beter begrijpen waarom ik op bepaalde zaken reageer zoals dat gebeurd (is), en waarom ik handel zoals ik handel.
Nou het is even simpel als dat het evenzo moeilijk is: ik heb de zwaarste vorm van borderlinestoornis, plus een meervoudige persoonlijkheidsstoornis, daarnaast een volledige persoonlijkheidsstoornis NAO én een niet aangeboren hersenletsel (door een zwaar auto-ongeval door een dronken automobilist veroorzaakt).
Daardoor kan ik plotseling van het ene uiterste in het andere vallen, en er ook volledig voor gáán. Daar heb jezelf geen controle over, en je kan ook niet door anderen gecorrigeerd worden. Wél als je een lichte(re) vorm van borderline hebt.
Uiteindelijk "zwiep" je dus continu tussen uitersten in, en dat komt nooit tot stilstand. Je wordt er vaak zélf horendol van, laat staan dat anderen er horendol van worden. Ook in het uitingspatroon verval je soms tegen je eigen wil in tot bijtend sarcasme of gewoon woedeaanvallen.
Maar ik kan er geen mallemoeder aan doen, het gebéúrd gewoon zonder dat je er zélf invloed op uit kunt oefenen. Helaas.
Kun je nu IETS beter begrijpen dat ik soms ook heel plotseling dingen kan doen en zeggen die niemand snapt?
Uiteindelijk, als je weer eens in het ándere uiterste "gezwiept" bent, kom je na enige tijd weer tot "stilstand", en ga je héél moeizaam de weg naar je bron weer terug bevechten.
Het "wegzwiepen naar het andere uiterste" kan in enkele minuten tot stand komen, het "terugvechten naar je beginpunt" kan weken of maanden duren. Soms weet je al na een aantal dagen dat je weer zo'n aanval hebt gehad, maar de terugweg is er niet minder moeizaam om.
Het is geen excuus, maar een uitleggen hoe sommige dingen bij mij werken.
Ik hoop dat er nu wat méér begrip is voor mijn "handel en wandel", hoewel het tóch moeilijk is om zó in de openbaarheid te treden met zaken die je liever in het verborgene had gehouden. Maar er was zo langzamerhand té veel onbegrip gerezen.
Daarom deze, bovenstaande, openheid van zaken.
Open verklaring, géén excuus.
Lijkt me heel moeilijk, Rens, voor jou maar ook voor de mensen in je omgeving die je na zo'n zwieperd verbijsterd achterlaat. Hou in ieder geval het oog op Jezus gericht. Hij houdt je dan vast, ook al zwiep je soms een rare kant uit.
Bij 7500 postings kom ik weer terug (en af en toe tussendoor als ik zin heb)
-
Petrus
éven een korte aanvulling n.a.v. mijn mededeling dat ik refoforum zou verlaten: (ik heb het even gekopieëerd uit een door mij verzonden PB'tje)
----
Want als je zoals ik vanaf het allereerste begin van OSW al lid bent, dan is het hele zooitje ongeregeld mijn tweede familie geworden. En die laat je niet in de steek, dat kán ik gewoon niet!
-----
daarom post ik nog steeds hier op refoforum
Rens
----
Want als je zoals ik vanaf het allereerste begin van OSW al lid bent, dan is het hele zooitje ongeregeld mijn tweede familie geworden. En die laat je niet in de steek, dat kán ik gewoon niet!
-----
daarom post ik nog steeds hier op refoforum
Rens
-
Petrus
Dat is fijn! Al ben ik veeel later hier gekomen, toch gezellig dat je blijft.Petrus schreef:éven een korte aanvulling n.a.v. mijn mededeling dat ik refoforum zou verlaten: (ik heb het even gekopieëerd uit een door mij verzonden PB'tje)
----
Want als je zoals ik vanaf het allereerste begin van OSW al lid bent, dan is het hele zooitje ongeregeld mijn tweede familie geworden. En die laat je niet in de steek, dat kán ik gewoon niet!
-----
daarom post ik nog steeds hier op refoforum
Rens
-
Tamarinde
Petrus ik kén je syndroom en gelukkig weet ik ermee om te gaan met kracht van de Heere al is het vaak moeilijk. Maar omdat ik weet dat het voor jou het moeilijkste is blijf ik voor je bidden en naast je staan om je tot steun en toeverlaat te zijn in "crisis" periodes. Met de kracht van de Allerhoogste komen we er wel door.
-
Tamarinde
-
Petrus
