Joannah schreef:
Je toonzetting is al zo naar, dat het de ene bijbeltekst tegenover de andere is, waarbij mijn aangehaalde tekst natuurlijk "verkeerd gebruikt" wordt.
Wie zegt dat de jouwe niet verkeerd gebruikt wordt?
Het gaat om evenwicht. Dat mis ik helaas in je eerder post. Je deed net of de Bijbel eigenlijk zelf de remonstrantse leer brengt.
Nergens staat dat God Zijn enig geboren Zoon gestuurd heeft om te verwerpen, maar om te behouden.
Hij wil NIET dat sommigen verloren gaan,doch dat ALLEN tot bekering komen.
Ook "verkeerd gebruikt" ?
Lees even de kanttekeningen:
31) enigen verloren gaan,
Namelijk uit ons, die krachtig geroepen zijn en nog zullen worden. Want alzo God al wat Hij wil doen kan en ook doet, zo kan dit niet verstaan worden van ale en een ieder mens, dewijl de Schrift en de ervaring zelf getuigen, dat niet alle mensen zalig worden, maar velen verloren gaan.
32) allen
Namelijk uitverkorenen, van wie Hij hier spreekt; Openb. 6:11.
33) tot bekering komen.
Namelijk dat hun daartoe tijd gegeven worde.
Overigens begrijp ik niet wat deze discussies met elkaar te maken hebben?
refo schreef:Wat me in deze soort discussies stoort is dat je pas voor vol wordt aangezien als je bekent 'een remonstrant in het hart te hebben'.
Waar zeg ik dat? Dat zeg ik juist niet. Het is een verklaring waarom mensen bang zijn voor remonstrantisme. Beter lezen, graag.
Het Remonstrantisme is veroordeeld door de DL. Nu gaan we niet de bekering van een mens herdefiniëren als 'de remonstrant ontdekken in je hart'.
Wie doet dat?
Overigens: zonden worden door Gods Wet veroordeeld. Nu gaan we niet de bekering van een mens herdefiniëren als "zondaar worden voor God". Vreemde redenering?
Joh 6:44 is geen oproep tot lijdelijkheid. Ook niet met eerbied gesproken.
Precies. Waarom vindt men dat dan wel?