Hertrouwen na echtscheiding?

[HersteldHervormd]

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/29 ... na-bedrog/

Wat apart dat je volgens deze dominee alsnog mag hertrouwen met een ander!? Mij is geleerd dat alleen het sterven van je partner voor de Heere een beëindiging van het huwelijk is, en geen één andere rede. Dus dat je ook na overspel van de ander nog steeds niet met een ander mag trouwen.

Of ben ik nou abuis?

[Tiberius]

Ik heb dat ook altijd geleerd, n.a.v. Romeinen 7:3.

Maar tegenwoordig gaat het iets anders. Er worden 2 vragen gesteld:
1. Is de echtscheiding jouw schuld?
2. Is er nog verzoening mogelijk, d.w.z. is die weg niet geblokkeerd door een nieuwe relatie van de partner die de echtscheiding veroorzaakte?

Als op beide vragen nee geantwoord wordt, staat de weg naar een nieuwe relatie open.

[HersteldHervormd]

Ik heb dat ook altijd geleerd, n.a.v. Romeinen 7:3.

Maar tegenwoordig gaat het iets anders. Er worden 2 vragen gesteld:
1. Is de echtscheiding jouw schuld?
2. Is er nog verzoening mogelijk, d.w.z. is die weg niet geblokkeerd door een nieuwe relatie van de partner die de echtscheiding veroorzaakte?

Als op beide vragen nee geantwoord wordt, staat de weg naar een nieuwe relatie open.

En wat vind jij daar persoonlijk van?
Wel vreemd dat het blijkbaar eerder niet geoorloofd was en nu wel, heel apart.

[Tiberius]

Ik heb dat ook altijd geleerd, n.a.v. Romeinen 7:3.

Maar tegenwoordig gaat het iets anders. Er worden 2 vragen gesteld:
1. Is de echtscheiding jouw schuld?
2. Is er nog verzoening mogelijk, d.w.z. is die weg niet geblokkeerd door een nieuwe relatie van de partner die de echtscheiding veroorzaakte?

Als op beide vragen nee geantwoord wordt, staat de weg naar een nieuwe relatie open.

En wat vind jij daar persoonlijk van?
Wel vreemd dat het blijkbaar eerder niet geoorloofd was en nu wel, heel apart.

We hebben daar een paar jaar geleden hier op het forum over gediscussieerd. Ik dacht dat Valcke toen stelde dat dat Bijbels gezien wel geoorloofd is; uiteraard sla ik de vragen een beetje plat, maar die zijn wel de essentie.

Zelf houd ik me liever aan dat eerder geleerde vast. Maar ik besef tegelijkertijd dat het moeilijk is om over zo'n situatie als in die vraag beschreven wordt, te oordelen.

[Terri]

Ik heb dat ook altijd geleerd, n.a.v. Romeinen 7:3.

Maar tegenwoordig gaat het iets anders. Er worden 2 vragen gesteld:
1. Is de echtscheiding jouw schuld?
2. Is er nog verzoening mogelijk, d.w.z. is die weg niet geblokkeerd door een nieuwe relatie van de partner die de echtscheiding veroorzaakte?

Als op beide vragen nee geantwoord wordt, staat de weg naar een nieuwe relatie open.

En wat vind jij daar persoonlijk van?
Wel vreemd dat het blijkbaar eerder niet geoorloofd was en nu wel, heel apart.

We hebben daar een paar jaar geleden hier op het forum over gediscussieerd. Ik dacht dat Valcke toen stelde dat dat Bijbels gezien wel geoorloofd is; uiteraard sla ik de vragen een beetje plat, maar die zijn wel de essentie.

Zelf houd ik me liever aan dat eerder geleerde vast. Maar ik besef tegelijkertijd dat het moeilijk is om over zo'n situatie als in die vraag beschreven wordt, te oordelen.

Dat klopt, het was (op een gegeven moment) een discussie tussen Valcke en Lillian 1975.

[Valcke]

De discussie hoeft niet overgedaan te worden. Maar het is zonder meer waar dat Reformatie, Nadere Reformatie en de gehele gereformeerde en puriteinse stroming geleerd heeft dat overspel een echtscheidingsgrond is volgens Matth. 5:32 en Matth. 19:9.

Ook de kanttekeningen in de Statenvertaling leren dit. Zie 1 Kor. 7:11, kt. 16 en 1 Kor. 7:39, kt. 77.

De tekst Rom. 7:3 behandelt een argument met betrekking tot de verhouding van de mens tot de wet. Wie voor de wet gedood is, is van een Ander, namelijk Christus. De tekst Rom. 7:3 geeft de algemene regel met betrekking tot het huwelijk, maar handelt niet over overspel en echtscheiding. Daarentegen behandelt Christus wel expliciet huwelijk en echtscheiding; idem de apostel in 1 Korinthe 7.

Alle kerken met een gereformeerde belijdenis, en nu ook bv. HHK, Ger. Gem., Ger. Gem. in Ned., Oud Geref. Gem. erkennen overspel als echtscheidingsgrond. In de Westminster belijdenisschriften is dit ook expliciet vastgelegd. Nogmaals: ik ga de discussie niet overdoen. Echter, het is nogal een forse misvatting wanneer men meent dat vroeger overspel niet als echtscheidingsgrond erkend werd. Dat is eerder een gedachte die vanuit sommige evangelische groepen gekomen is. Onder de reformatoren en oudvaders werd deze grond unaniem wél erkend.

[Lilian1975]

Zie hertrouwen na overspel https://www.refoforum.nl/forum/viewtopi ... 60#p798457 . Je kunt hier alles teruglezen. Geloof vanaf pagina 24 ongeveer. En ja ik dacht eerst ook scheiden na overspel is de enige grond. In die discussie kwamen steeds meer gronden naar boven. En tijdens het overdenken en onderzoeken kwam ik tot het standpunt dat echtscheiding in zijn geheel niet mag. (En meen ook dat dat naar de Schrift is) Onder andere op grond van het feit dat Christus de Wet volkomen gehoorzaamd heeft en Hij dus geen wijziging aangebracht heeft. Hoe kan Hij hem anders volkomen gehoorzaamd hebben? En van daaruit dus ook niet hertrouwen. Dus ben in de loop van het geheel wat verandert van standpunt (Daarbij wil ik bij voorbaat zeggen. Soms zijn er situaties dat men beter niet meer in een huis woont. Maar daarmee komt er geen eind aan een huwelijk vanuit God gezien. En ik ontken niet en wil zeker niet voorbij gaan aan zeer schrijnende situaties). Een heel uitgebreide discussie waar geloof ik alles wel aan de orde is geweest. Ik weet dat ik nog beloofd had alles op een rij te zetten/schema. Ik zie op mijn pc een bestand staan waar ik begonnen was dat te ordenen. Dus Valcke/zonderling opmerkingen en mijn weerlegging en andersom. Iedere argument of tekst...Alleen wordt het dan weer een groot bestand. Want ik durf niet zomaar in andermans tekst te gaan knippen. . Dus liep een beetje vast. Maar het zou misschien mooi zijn dat alsnog eens te doen.

[HersteldHervormd]

De discussie hoeft niet overgedaan te worden. Maar het is zonder meer waar dat Reformatie, Nadere Reformatie en de gehele gereformeerde en puriteinse stroming geleerd heeft dat overspel een echtscheidingsgrond is volgens Matth. 5:32 en Matth. 19:9.

Ook de kanttekeningen in de Statenvertaling leren dit. Zie 1 Kor. 7:11, kt. 16 en 1 Kor. 7:39, kt. 77.

De tekst Rom. 7:3 behandelt een argument met betrekking tot de verhouding van de mens tot de wet. Wie voor de wet gedood is, is van een Ander, namelijk Christus. De tekst Rom. 7:3 geeft de algemene regel met betrekking tot het huwelijk, maar handelt niet over overspel en echtscheiding. Daarentegen behandelt Christus wel expliciet huwelijk en echtscheiding; idem de apostel in 1 Korinthe 7.

Alle kerken met een gereformeerde belijdenis, en nu ook bv. HHK, Ger. Gem., Ger. Gem. in Ned., Oud Geref. Gem. erkennen overspel als echtscheidingsgrond. In de Westminster belijdenisschriften is dit ook expliciet vastgelegd. Nogmaals: ik ga de discussie niet overdoen. Echter, het is nogal een forse misvatting wanneer men meent dat vroeger overspel niet als echtscheidingsgrond erkend werd. Dat is eerder een gedachte die vanuit sommige evangelische groepen gekomen is. Onder de reformatoren en oudvaders werd deze grond unaniem wél erkend.

Maar betekent het dan dat je na een echtscheiding weer mag hertrouwen?

[Anselmus]

De discussie hoeft niet overgedaan te worden. Maar het is zonder meer waar dat Reformatie, Nadere Reformatie en de gehele gereformeerde en puriteinse stroming geleerd heeft dat overspel een echtscheidingsgrond is volgens Matth. 5:32 en Matth. 19:9.

Ook de kanttekeningen in de Statenvertaling leren dit. Zie 1 Kor. 7:11, kt. 16 en 1 Kor. 7:39, kt. 77.

De tekst Rom. 7:3 behandelt een argument met betrekking tot de verhouding van de mens tot de wet. Wie voor de wet gedood is, is van een Ander, namelijk Christus. De tekst Rom. 7:3 geeft de algemene regel met betrekking tot het huwelijk, maar handelt niet over overspel en echtscheiding. Daarentegen behandelt Christus wel expliciet huwelijk en echtscheiding; idem de apostel in 1 Korinthe 7.

Alle kerken met een gereformeerde belijdenis, en nu ook bv. HHK, Ger. Gem., Ger. Gem. in Ned., Oud Geref. Gem. erkennen overspel als echtscheidingsgrond. In de Westminster belijdenisschriften is dit ook expliciet vastgelegd. Nogmaals: ik ga de discussie niet overdoen. Echter, het is nogal een forse misvatting wanneer men meent dat vroeger overspel niet als echtscheidingsgrond erkend werd. Dat is eerder een gedachte die vanuit sommige evangelische groepen gekomen is. Onder de reformatoren en oudvaders werd deze grond unaniem wél erkend.

Maar betekent het dan dat je na een echtscheiding weer mag hertrouwen?

Het helpt om verschil te maken tussen echtscheiding en echtbreuk. Wanneer één van beide de echt breekt door overspel mag de ander scheiden (en trouwen). Bij scheiden zonder dat er sprake is van overspel (echtbreuk) is vanuit God gezien geen echte scheiding, want het huwelijk is niet verbroken ook al woon je niet bij elkaar. Voor de Heere kan alleen seksualiteit met een ander het verbond tussen twee mensen verbreken. Zo heb ik het begrepen. In het tweede geval blijft dus de weg open tot verzoening en terugkeer, bij de eerste situatie is er een breuk waarbij verzoening mag, maar niet verplicht is.

[Valcke]

Maar betekent het dan dat je na een echtscheiding weer mag hertrouwen?

Alleen dan wanneer de echtscheiding geoorloofd was volgens Gods Woord. En dat is het geval wanneer de andere partij het huwelijk breekt. Na een echtscheiding die geoorloofd is, is de (in dit opzicht) onschuldige partij vrij om te hertrouwen. Dat volgt uit de genoemde teksten in Mattheüs wanneer die nauwkeurig gelezen worden. Zie bv ook de verklaring van Calvijn en anderen. (Ook had ik in mijn vorige post verwezen naar enkele kanttekeningen. Daar vind je dit ook.)

Het argument dat Christus niet iets kon toestaan dat volgens de scheppingsinstelling niet geoorloofd was, is gegrond op een denkfout. Christus staat het echtbreken niet toe. Het echtbreken vindt plaats door de "schuldige" partij, niet door de onschuldige. (Met hetzelfde recht zou men kunnen stellen dat de doodstraf na een doodslag door Christus niet geleerd zou kunnen zijn. Wat natuurlijk niet juist is. Christus leerde niet dat de doodslag geoorloofd is. Wie de wet overtreedt is de doodslager, niet degene die de straf uitvoert.)

Nogmaals: ik wil de discussie hierover niet aangaan. Dan moet men maar teruglezen wat er eerder over geschreven is. Of een brochure bestellen die bv. vanuit de GGiN over dit onderwerp geschreven is en waarin de Bijbelse lijnen uiteengezet worden.

[Tiberius]

Klopt, dat waren zo'n beetje de standpunten. Ik heb een ander standpunt; dat is hier nog niet is overgenomen. (Het was ook een tamelijk verwarde discussie op een gegeven moment).

Ik ben het niet eens om een is-gelijk-teken te zetten tussen een geldige echtscheidingsgrond en de legitimatie van een nieuwe relatie.
M.a.w: Ik kan me vinden in de hierboven genoemde geldige echtscheidingsgronden, maar het is niet per definitie zo dat je Bijbels gezien met zo'n geldige grond een nieuwe relatie kan aangaan.
Hiervoor baseer ik me op de al eerder genoemde tekst Romeinen 7: 3.
En verder de hele openbaring van de Bijbel, met als hoofdlijn dat het huwelijk een afschaduwing is van het verbond van God met Zijn volk. Ondanks dat Gods volk steeds weer ontrouw is, blijft God trouw.
Zie bijvoorbeeld de geschiedenis van de profeet Hosea, waarin Hosea een type is van Gods trouw. Ondanks dat Hosea wist dat hij een promiscue vrouw getrouwd had, bleef hij haar trouw.

[Lilian1975]

@Tiberius
Romeinen 7 is wel kort aan bod geweest in die grote discussie.
Eerst citaat Valcke in die grote discussie

In deze passage gaat het de apostel Paulus niet om een specifieke behandeling van het huwelijk. De statenvertalers vatten vers 1-3 als volgt samen: ‘De apostel in het voorgaande hoofdstuk verklaard hebbende dat de zonde over degenen die in Christus zijn, niet meer heerst, gelijk zij heerst over degenen die onder de wet zijn, bewijst nu hetzelve door het voorbeeld van de vrijmaking ener vrouw van de heerschappij haars mans door den dood des mans.’ De band van het huwelijk dient hier dus als een illustratie of voorbeeld van de band die de wet (de wet der zeden, de wet van de tien geboden in zijn algemeenheid) heeft over de mens, totdat een mens van die wet wordt vrijgemaakt door Christus. Kortom: het gaat hier niet om uiteenzetting over het huwelijk, maar het huwelijk wordt alleen als voorbeeld genoemd.
En daarbij noemt de apostel de algemene regel, namelijk dat het huwelijk voor de vrouw geldt zolang de man leeft. Om een eventuele uitzondering bekommert hij zich niet, want hij spreekt over een geheel ander onderwerp, namelijk de vrijmaking van de mens van de wet voor degenen die in Christus zijn.

citaat Valcke vandaag

De tekst Rom. 7:3 behandelt een argument met betrekking tot de verhouding van de mens tot de wet. Wie voor de wet gedood is, is van een Ander, namelijk Christus. De tekst Rom. 7:3 geeft de algemene regel met betrekking tot het huwelijk, maar handelt niet over overspel en echtscheiding. Daarentegen behandelt Christus wel expliciet huwelijk en echtscheiding; idem de apostel in 1 Korinthe 7.

citaat Lianne1975 als reactie hierop in die grote discussie

Paulus gebruikt de illustraties van het huwelijk om een geestelijke werkelijkheid duidelijk te maken. En dan kan het niet zo zijn dat de kern van wat hij zegt over huwelijk en wanneer je daarvan vrij ben afwijkt van wat de Bijbel daar elders over zegt. Want dan ontkracht je het betoog van de geestelijke werkelijkheid die hij daarmee duidelijk probeert te maken.

[GerefGemeente-lid]

Ik heb ontzettend veel moeite met de manier waarop @Lilian1975 deze discussie opnieuw voert. Het missen van de pastorale bewogenheid en de manier waarop zij overspel afwijst in álle gevallen, komt erg hard en veroordelend op mij over.

[Ambtenaar]

Ik heb ontzettend veel moeite met de manier waarop @Lilian1975 deze discussie opnieuw voert. Het missen van de pastorale bewogenheid en de manier waarop zij overspel afwijst in álle gevallen, komt erg hard en veroordelend op mij over.

Jij bent voor overspel?

[Lilian1975]

Ik heb ontzettend veel moeite met de manier waarop @Lilian1975 deze discussie opnieuw voert. Het missen van de pastorale bewogenheid en de manier waarop zij overspel afwijst in álle gevallen, komt erg hard en veroordelend op mij over.

Je hebt het denk ik over echtscheiding.
Ik heb NB gisteren nog dit gezegd hierover. Kan dat niet bij iedere zin en post herhalen:
Bericht door Lilian1975 » Gisteren, 20:30

(Daarbij wil ik bij voorbaat zeggen. Soms zijn er situaties dat men beter niet meer in een huis woont. Maar daarmee komt er geen eind aan een huwelijk vanuit God gezien. En ik ontken niet en wil zeker niet voorbij gaan aan zeer schrijnende situaties)

Het is geen discussie om te veroordelen of wat dan ook. Maar zoeken naar wat de Schrift zegt. Los van wat wij voelen of vinden. Voor de rest lees je die discussie uit 2018 maar door.