johann sebastian schreef:
Over die rescrities.
De regie maakt een draaiboek wat tot op de seconde moet kloppen. Een organist krijgt de partituren voorgeschreven van de programmamakers. Ik heb het idee dat de organist slechts een enkele keer een eigen inbreng heeft, omdat er veelal met meerdere instrumenten wordt gewerkt. Die eigen inbreng zal zich dan beperken tot een zeer kort intro of tussenspel voor een samenzang.
De harmonisaties voor de samenzang zijn niet uitgeschreven zover ik weet, en ook niet alle voorspelen als het enkel orgel betreft.
Draaiboek is wel strak, maar zegt niet altijd alles over muzikale invulling. Als dat wel zo was, dan is de redactie toch wel heel erg bezig met een beperkte focus door werkelijk alles met een saus te overgieten die nog steeds geen herkenning van vakmanschap oplevert bij de gemiddelde vakmusicus. Ergens rammelt het verhaal, stel ik dan nuchter vast.
Over de stijl.
De Asma/Zwart-stijl is een Nederlandse stijl. Niet internationaal, inderdaad, maar Nederlands. En we hebben het over Nederland Zingt. Lijkt mij dat dit prima bij elkaar past.
Als het die stijl was overeenkomstig Asma en Zwart. Maar dat is het juist niet. Het is een slap aftreksel daarvan. Het is een verarming, een versimpeling, een verschraling van hun muzikale orginaliteit.
Dat is de dood in de pot voor muziek, dat binnen de kunst thuishoort.
Voorts hoor ik in de harmonisaties en bewerkingen bij NZ wel degelijk een voortgaande ontwikkeling. Onlangs hoorde ik een 'vrij' intro van Harm Hoeve bij NZ en dat deed me toch meer dan 146 van Jan Zwart.
Door de redactie voorgeschreven idioom? En wat is het probleem als de vakmusici de vrije hand krijgen in een ambachtelijk uitwerken op een wijze dat het in het draaiboek past?
Voorts hoor ik in NZ regelmatig bewerkingen in bijv. trio-vorm door fluit, hobo en fagot. Zit zeer goed in elkaar en klinkt fris!
Die regelmaat wordt alleen binnen het beperkte wereldje waargenomen,voor zover het als goed en fris wordt gekwalificeert. Nogmaals: Waarom denkt de muziekwereld daar in het algemeen anders over?
Niveau.
Ik denk dat een Ben van Oosten zeer goed zou kunnen passen in het programma! Ik herinner me nog zijn begeleidingen bij diverse NCRV-programma's. De stijl van begeleiden van diverse organisten (niet van alle!) die momenteel bij NZ spelen ligt daar zeker niet ver vanaf!
En jij denkt dat Ben van Oosten zonder eigen inbreng te eisen gewoon de redactie volgt? Ik heb het niet over technisch niveua, maar muzikaal niveau. Ik vraag me af of de redactie ruimte geeft voor een muzikaal hoger niveau. Zolang er organisten zijn die de redactie niet wijzen op de muzikale armoede, houdt je het vanzelf in stand. Wees eens kritisch naar binnen toe als NZ team om na te gaan waarom NZ toch zo'n slecht image blijft houden in de muziekwereld. En waarom enkel binnen het eigen wereldje de stijl mooi wordt gevonden. Het is niet meer dan een zelf gecreeerde muzikale zuil die de achterban van die zuil doet denken dat wat geboden wordt normatief is voor wat muziek hoort te zijn. Zo krijg je enkel een zelfbevestigend antwoord vanuit het publiek dat het mooi is, want zo hoort men nu eenmaal, en zo wordt het nu eenmaal voor goed aangeleerd. Dat er meer is, weet men bijna niet meer. De redactie wordt kennelijk vooral bevestigd in hun onevenwichtig muzikale programmering zolang musici gewoon meegaan hierin zonder hun kennis en kunde in opbouwende zin in te brengen.
Wees eens eerlijk: Durft NZ het aan met enkel musici in te vullen die bekend staan als gerespecteerd in de muziekwereld zonder een bepaalde eenzijdigheid uit te stralen? Bijvoorbeeld met Bram Beekman, Gerben Mourik, Dick Sanderman, Jan Jongepier, Cor Ardesch, Jan Jansen. Oftewel: De organisten van die kerken waarin de opnames plaats vinden? Het feit dat de lokale organisten geen rol spelen, is toch niet bepaald door een gebrek aan vakmanschap? Zeker niet als het om organisten gaat die internationaal bekend zijn?
