Verhouding man-vrouw

[Ariene]

Wanneer jullie dat "heersen" ontlenen aan Genesis
Tot de vrouw zeide Hij: Ik zal zeer vermenigvuldigen uw smart, namelijk uwer dracht; met smart zult gij kinderen baren; en tot uw man zal uw begeerte zijn, en hij zal over u heerschappij hebben.
Hebben jullie dan ook gelezen dat dit een straf op de zonden is?

Dat heersen is daarin niet een eis van God, maar een gevolg van de zonden.
De vrouw is daarom niet meer gerechtvaardigd om over de man te heersen, maar hem onderdanig te zijn.

Daarnaast blijft Gods eis voor de mannen ook van kracht

Efeze 5

25 Gij mannen, hebt uw eigen vrouwen lief, gelijk ook Christus de Gemeente liefgehad heeft, en Zichzelven voor haar heeft overgegeven;
26 Opdat Hij haar heiligen zou, haar gereinigd hebbende met het bad des waters door het Woord;
27 Opdat Hij haar Zichzelven heerlijk zou voorstellen, een Gemeente, die geen vlek of rimpel heeft, of iets dergelijks, maar dat zij zou heilig zijn en onberispelijk.
28 Alzo zijn de mannen schuldig hun eigen vrouwen lief te hebben, gelijk hun eigen lichamen. Die zijn eigen vrouw liefheeft, die heeft zichzelven lief.
29 Want niemand heeft ooit zijn eigen vlees gehaat, maar hij voedt het, en onderhoudt het, gelijkerwijs ook de Heere de Gemeente.
30 Want wij zijn leden Zijns lichaams, van Zijn vlees en van Zijn benen.

[Bert Mulder]

Even in het verband:

22 sGij vrouwen, weest uw eigen mannen onderdanig, 30gelijk den Heere;
23 tWant de man is het hoofd der vrouw, vgelijk ook Christus het Hoofd der gemeente is; en 31Hij is de 32Behouder xdes lichaams.
24 Daarom, gelijk de gemeente Christus onderdanig is, alzo ook de vrouwen haar eigen mannen 33in alles.
25 yGij mannen, hebt uw eigen vrouwen lief, gelijk ook Christus de gemeente liefgehad heeft zen Zichzelven voor haar heeft 34overgegeven;
26 Opdat Hij haar 35heiligen zou, haar agereinigd hebbende 36met het bad des waters 37door het Woord;
27 38Opdat Hij haar Zichzelven zou heerlijk voorstellen, een gemeente die geen vlek of rimpel heeft of iets dergelijks, bmaar dat zij zou heilig zijn en onberispelijk.
28 Alzo zijn de mannen schuldig hun eigen vrouwen 39lief te hebben gelijk hun 40eigen lichamen. Die zijn eigen vrouw liefheeft, die heeft zichzelven lief.
29 Want niemand heeft ooit zijn eigen vlees gehaat, maar hij voedt het en onderhoudt het, gelijkerwijs ook de Heere de gemeente.
30 cWant wij zijn 41leden Zijns lichaams, van Zijn vlees en van Zijn benen.
31 dDaarom zal een mens zijn vader en moeder verlaten en zal zijn vrouw aanhangen, en 42zij twee zullen etot één vlees wezen.
32 43Deze verborgenheid is groot; doch ik zeg dit ziende op Christus en op de gemeente.
33 44Zo dan ook gijlieden, elk in het bijzonder, een iegelijk hebbe zijn eigen vrouw alzo lief als zichzelven; en de vrouw zie dat zij 45den man vreze.

Dus is het duidelijk, dat ook in het NT, de man gezag heeft over de vrouw. Niet als tiran, inderdaad, dus welke connotatie je geeft aan 'heersen'... De man, in de eerste plaats, is gemaand zijn vrouw lief te hebben. De vrouw wordt gemaand onderdanig te zijn. Omdat voor beiden dat respectief de zwakke kant is.

[monique]

In de bijbel zien we een man-vrouw verhouding voorkomen, waarbij de man 'heerst' over de vrouw, en niet zijn gelijke is. Ook in het Nieuwe Testament.

Hoe zien jullie de man-vrouw verhouding in bijbels licht, en (voor zo ver getrouwt) heeft dit praktisch ook gevolgen, of is het slechts theorie?

ik vind dat een vrouw ook wel wat te zeggen heeft en heerst vind ik wel een groot woord
ik vind dat je samen beslist over dingen maar ja het staat wel zo in de bijbel

[Josephus]

In de bijbel zien we een man-vrouw verhouding voorkomen, waarbij de man 'heerst' over de vrouw, en niet zijn gelijke is. Ook in het Nieuwe Testament.

Hoe zien jullie de man-vrouw verhouding in bijbels licht, en (voor zo ver getrouwt) heeft dit praktisch ook gevolgen, of is het slechts theorie?

deze nog even naar boven halen

De belangrijkste zaken die je tijdens je huwelijksdienst belooft, gaan over het elkaar liefhebben, eren en bijstaan. Dat kun je op elk huwelijk toepassen, ongeacht hoe de taakverdeling is. Wij werken allebei en niet altijd op dezelfde tijdstippen, dus dat betekent dat ik ook wel eens met een wasmand of een strijkplank te zien ben en dat mijn wederhelft wel eens een schroevendraaier in handen heeft. En mocht er bij een bepaald onderwerp sprake zijn van onenigheid, dan gaan we daar gewoon pragmatisch mee om. Het is in ieder geval niet zo dat ik mijn mannelijke mening dan altijd de doorslag zou moeten geven (gelukkig niet, want in veel zaken is mijn vrouw een stuk wijzer dan ik ).

[Ariene]

Het huwelijksformulier geeft wel degelijk een verschil tussen de mannelijke en de vrouwelijke rol aan

Eerstelijk , zult gij, man, weten, dat God u gezet heeft tot een hoofd der vrouw; opdat gij haar naar uw vermogen, verstandig leidende, zoudt onderwijzen, troosten en beschermen, ge‑ lijk het hoofd het lichaam regeert, ja gelijk Christus het Hoofd, de wijsheid, troost en bijstand zijner gemeente is. Bovendien zult gij uw huisvrouw liefhebben als uw eigen lichaam, gelijk Christus zijn gemeente liefgehad heeft. Gij zult niet bitter tegen haar zijn, maar bij haar wonen met verstand, en aan de vrouw, als het zwakkere vat, haar eer geven; als die ook mede‑ erfgenamen der genade des levens zijt, opdat uw gebed niet verhinderd worde. En naardien het Gods bevel is, dat de man in het zweet zijns aanschijns zijn brood eten zal, zo zult gij getrouw en naarstig in uw Goddelijk beroep arbeiden; opdat gij uw huisgezin met God en met eer moogt onderhouden en ook daarenboven iets hebt, om aan de nooddruftigen mede te delen.

Ten andere , zult gij, vrouw, weten, hoe gij u, naar het Woord van God, houden zult jegens uw man. Gij zult uw wettige man liefhebben, eren en vrezen, ook hem gehoorzaam zijn in alle dingen, die recht en billijk zijn, als uw heer; gelijkerwijs het lichaam aan het hoofd en de gemeente aan Christus onderdanig is. Gij zult geen heerschappij gebruiken over uw man, maar stil zijn; want Adam is eerst gemaakt, daarna Eva, Adam tot hulp. En na de val heeft God tot Eva, en in haar persoon, tot het ganse vrouwelijk geslacht gesproken: Tot uw man zal uw begeerte zijn, en hij zal over u heerschappij hebben. Deze ordinantie van God zult gij niet tegenstaan, maar veel meer het gebod van God gehoorzaam zijn en het voorbeeld der heilige vrouwen navolgen, welke op God hoopten en aan hun mannen onderdanig waren; gelijkerwijs Sara gehoorzaam geweest is aan haar man Abraham, hem noemende haar heer. Gij zult ook uw man in alle goede en oprechte dingen behulpzaam zijn, op uw huishouding goede acht hebben en in alle zedigheid en eerbaarheid, zonder wereldlijke pracht, wandelen, opdat gij anderen een goed voorbeeld der zedigheid moogt geven.

Dat zit niet zozeer in wasmanden en strijk.
Maar wel in een bepaalde leiding binnen het gezin.

Door de zondeval zijn wij onder de man geplaatst.
Deze plaats heeft de Heere ons toen gegeven.

Daarnaast heeft Hij ons nog zo'n mooie plaats gegeven.
Wij mogen de man tot hulp zijn en hem liefhebben.

(en het mooie is dat je die liefde dan in dubbele mate terug mag krijgen)

[Afgewezen]

Daarnaast heeft Hij ons nog zo'n mooie plaats gegeven.
Wij mogen de man tot hulp zijn en hem liefhebben.

(en het mooie is dat je die liefde dan in dubbele mate terug mag krijgen)

Dat is heel mooi, maar dat is niet voor iedere vrouw weggelegd.

[Marnix]

Net als dat het niet aan iedere man is om over zijn vrouw te "heersen" en haar dus te dienen.

Maar er valt verder nog genoeg te dienen en aan te vullen, al je naasten... en vooral God.

Volgens Paulus is het geen ramp, sterker nog, het is beter. Hij zegt onder andere:

Ik zou liever zien dat alle mensen waren zoals ik, maar iedereen heeft van God zijn eigen gave gekregen, de een deze, de ander die.

Voor de ongehuwden heb ik geen voorschrift van de Heer, dus ik geef mijn eigen mening, als iemand die door de barmhartigheid van de Heer betrouwbaar is. Ik meen dat het vanwege de huidige beproevingen voor een mens goed is te blijven wat hij is. Hebt u een vrouw beloofd met haar te trouwen, verbreek die belofte dan niet; bent u niet gebonden aan een vrouw, zoek er dan ook geen. Het is weliswaar niet zo dat u door te trouwen zondigt, en ook wanneer een meisje trouwt zondigt ze niet, maar het huwelijk wordt een zware belasting die ik u graag zou besparen.

Ik zou willen dat u geen zorgen hebt. Een ongetrouwde man draagt zorg voor de zaak van de Heer en wil de Heer behagen. Een getrouwde man draagt zorg voor aardse zaken en wil zijn vrouw behagen, dus zijn aandacht is verdeeld. Een ongetrouwde vrouw en een meisje dat nog niet getrouwd is, dragen zorg voor de zaak van de Heer, en wel zo dat ze God met heel hun lichaam en geest zijn toegewijd. Maar een getrouwde vrouw draagt zorg voor aardse zaken en wil haar man behagen. Ik zeg dit in uw eigen belang, niet om u aan banden te leggen, maar om u tot onberispelijk gedrag en onverminderde toewijding aan de Heer te brengen.

Iemand echter die uit overtuiging, dus zonder dwang en uit vrije wil, voor zichzelf besloten heeft niet met haar te trouwen, handelt uitstekend. Dus iemand die met haar trouwt handelt goed, maar iemand die niet met haar trouwt handelt beter.

Een vrouw is gebonden aan haar man zolang hij leeft, maar wanneer hij is gestorven, is ze vrij om te trouwen met wie ze wil, mits het een huwelijk is in verbondenheid met de Heer. Maar ze is gelukkiger wanneer ze ongetrouwd blijft. Dat is althans mijn mening, en ik meen dat ook ik de Geest van God bezit.

[oesterschelpje]

Deze topic maar even opgerakeld, nav opmerkingen in het topic kleding van ambstdragers.

Hoe man / vrouw vriendelijk zijn we forummers?

Mijn man is zeer vrouwvriendelijk, laat zijn handen wapperen in het huishouden tot grote vreugde van mij.
Hij kan wassen, strijken, stropdas strikken, schoenen poetsen, enz.
Andersom ploeg ik ook de tuin voor hem, maai het gras, snoei bomen, verbouw van alles.
Kortom wij doen veel samen en ik geniet enorm om mannelijke klusjes beet te pakken en hij steekt een helpend handje uit naar het huishouden.

Hoe zit dat bij jullie?

[Mara]

Heeft dat met man/vrouwvriendelijk te maken ? Mijn man werkt fulltime buitenshuis en van mij hoeft hij niet te strijken en te koken. Ik heb het hem wel eens voorgedaan, voor het geval dat. Gelukkig is dat tot nu toe niet voorgekomen.
Ik vind een man niet vrouwvriendelijk als hij kan schoenen poetsen en overhemden strijken. Je kunt tegelijkertijd een dictator in huis zijn. Dus wat zegt dat ?
Maar hoe ver komen wij van de Bijbelse instelling van het huwelijk af als de man "verplicht" wordt om de helft van de huishoudelijke taken op zich te nemen ? En waarom moet hij dat doen, als de vrouw de zorgende is ? Komt zij tijd tekort om bepaalde reden of is het een kwestie van sam-sam ?

[Bert Mulder]

Deze topic maar even opgerakeld, nav opmerkingen in het topic kleding van ambstdragers.

Hoe man / vrouw vriendelijk zijn we forummers?

Mijn man is zeer vrouwvriendelijk, laat zijn handen wapperen in het huishouden tot grote vreugde van mij.
Hij kan wassen, strijken, stropdas strikken, schoenen poetsen, enz.
Andersom ploeg ik ook de tuin voor hem, maai het gras, snoei bomen, verbouw van alles.
Kortom wij doen veel samen en ik geniet enorm om mannelijke klusjes beet te pakken en hij steekt een helpend handje uit naar het huishouden.

Hoe zit dat bij jullie?

Is het mogelijk dat je niet al te man-vriendelijk bent?

(zie de rotte tomate al kome.....)

[ejvl]

Ik las laatst een mooi stukje van een DS over de man/vrouw verhouding:

Laten we niet uit het oog verliezen, dat wij allen besmet worden door het geestelijk klimaat waarin wij leven. Dat klimaat is niet neutraal en evenmin waardenvrij. We ademen de lucht van de geest van deze eeuw in en, laten we niet vergeten, dat de geest van deze eeuw maar al te gemakkelijk aansluiting bij ons zondige hart vindt. Wat betreft de verhouding tussen man en vrouw (en in het verlengde daarvan het huwelijk) wordt allerwege gelijkwaardigheid en gelijkheid gepredikt. Dat gebeurt op een krampachtige manier, omdat geprobeerd wordt af te rekenen met het eeuwenoude culturele erfgoed dat de sporen draagt van de doorwerking van de Bijbel als Gods Woord. Die krampachtigheid openbaart zich in de tunnelvisie als was de man identiek aan de vrouw en de vrouw identiek aan de man. Die gedachte moet maatschappelijk worden doorgevoerd.

Niet te ontkennen valt echter dat er een schepselmatig verschil is tussen man en vrouw. Zowel de man als de vrouw hebben elk hun eigenheid zoals hen door de Schepper gegeven. Dat strekt zich ook uit over de positie van de één tot de ander. Er zijn gegevenheden in dit leven die zijn zoals ze zijn, niet omdat het noodlot dat zo bepaald heeft, maar omdat de Heere dat zo gewild heeft. Zo wordt de één geboren als man en niet als vrouw en de ander als vrouw en niet als man. Wij allen worden wel geboren als kind van onze ouders, maar niet ieder is de oudste in het gezin. Niet ieder ontvangt dezelfde kwaliteiten. Daarin is diversiteit en dat is maar goed ook. Niet ieder krijgt immers dezelfde plaats van Gods wege in het maatschappelijk bestel. Ook daarin openbaart zich Gods voorzienigheid en wijsheid.

Als het gaat over Gods eeuwige verkiezing en verwerping gebruikt de apostel Paulus in rom 9 het voorbeeld van de pottenbakker: “Of heeft de pottenbakker geen macht over het leem, om uit denzelfden klomp te maken het ene vat ter ere, en het andere ter onere?” (vers. 21). Datzelfde voorbeeld zouden we ook in dit verband kunnen toepassen. Het schuilt in ons aller harte niet tevreden te zijn met de plaats die God ons heeft gegeven. Ik schrijf dat uit de aard der liefde! Dat geldt echt voor ons allemaal! Opstand, het niet eens zijn met de Heere, leeft veel meer in ons aller hart dan wij vaak ook maar beseffen en vanuit die opstand wagen wij het om de Heere ter verantwoording te roepen.

Toch wil ik een aantal dingen uit Gods Woord er uitlichten. In Ef. 5:23 en 24 staat: “Want de man is het hoofd der vrouw, gelijk ook Christus het Hoofd der gemeente is; en Hij is de Behouder des lichaams. Daarom, gelijk de gemeente Christus onderdanig is, alzo ook de vrouwen haar eigen mannen in alles.” In 1 Kor. 11:3 lezen wij iets soortgelijks: “Doch ik wil dat gij weet, dat Christus het Hoofd is eens iegelijken mans, en de man het hoofd der vrouw, en God het Hoofd van Christus.” Op beide Schriftplaatsen wordt het beeld van het hoofd gebruikt. Nu zijn wij gewend om het woord "hoofd" veelvuldig in de overdrachtelijke betekenis te gebruiken. De betekenis is dan: "iemand die leiding geeft." Ongetwijfeld klinkt deze betekenis ook in Ef. 5:23 en 1 Kor. 11:3 door. Dat blijkt wel uit Ef. 5:22: “Gij vrouwen, weest uw eigen mannen onderdanig, gelijk den Heere.” Toch ligt de klemtoon wanneer dit beeld gebruikt wordt in het Nieuwe Testament in eerste instantie op iets anders, namelijk daarop, dat er geen lichaam is zonder hoofd en dat er omgekeerd geen hoofd is zonder lichaam. Er bestaat tussen die beide een onlosmakelijke band. Die band is een van God geschapen en daarmee een van God gewilde band. De nadruk ligt er dus op dat hoofd en lichaam een eenheid vormen. Daarom schrijft Paulus binnen het verband van 1 Kor. 11: “Nochtans is noch de man zonder de vrouw, noch de vrouw zonder den man, in den Heere” (vers 11). Je/u kunt dat vergelijken met Gen. 2:24: “Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aankleven; en zij zullen tot één vlees zijn”. Het hoofd is op het lichaam aangewezen en het lichaam op het hoofd.

Nu wordt er in Ef. 5 een vergelijking gemaakt tussen de eenheid die er is tussen Christus en Zijn gemeente en de eenheid tussen man en vrouw. Paulus schrijft, dat de man het hoofd is van de vrouw op dezelfde wijze als Christus het Hoofd der gemeente is. Dat is nogal een vergelijking! Wie is Christus immers voor Zijn gemeente? Hij is de Behouder van het lichaam. Hij verderft haar niet. Hij is niet als een despoot jegens haar. Hij behandelt haar niet als slavin die in afgedwongen gehoorzaamheid uit angst voor straf bevelen ten uitvoer brengt. Nee, Hij is haar Behouder of Zaligmaker, zoals het Griekse woord ook vertaald kan worden. In Ef. 5:25 wordt dat wat het Hoofd Christus jegens Zijn lichaam doet, omschreven als liefde en wel zulk een volkomen, zichzelf in alle opzichten wegcijferende liefde, dat Hij alles, want Zichzelf, in de waagschaal legt ten behoeve van de behoudenis, de zaligheid van Zijn gemeente. Hij stoot niet weg omdat de zonde Hem een gruwel is, maar, terwijl de zonde Hem een gruwel is, offert Hij Zichzelf op, nota bene door tot een vloek te worden, opdat Hij zo anderen die zich een eeuwige schuld op de hals hebben gehaald, verlossen zou van Gods toorn. Welk een liefde klinkt er door in de woorden: “Opdat Hij haar Zichzelven zou heerlijk voorstellen, een gemeente die geen vlek of rimpel heeft of iets dergelijks, maar dat zij zou heilig en onberispelijk zijn voor Hem” (Ef. 5:27). Daarin klinkt door hoezeer Hij Zich erin verlustigt hoe Zijn gemeente wordt door het alles overtreffende offer dat Hij brengt. Lees in dit verband ook een Hebr. 12:2: “… Dewelke voor de vreugde, die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen en schande veracht …”

Zo, zoals Christus Zijn gemeente liefheeft, heeft naar Gods Woord een man zijn vrouw lief te hebben: “Alzo zijn de mannen schuldig hun eigen vrouwen lief te hebben gelijk hun eigen lichamen” (Ef. 5:28). Let hierbij ook een op het woordje "schuldig"! Er is een plicht, een opdracht en dat van Godswege! Aan minder mag een man niet voldoen! Alles wat minder is, is schuld, zonde. Echter welke man kan hieraan voldoen? Welke man die zichzelf in het licht van deze Schriftplaatsen onderzoekt, heeft niet alle reden zich met schaamte voor Gods aangezicht te verootmoedigen, omdat hij niet de man is die hij in het licht van Gods Woord en daarmee volgens Gods bedoeling zou moeten zijn? Het is niet zo dat in deze Schriftgedeelten eerst en vooral of zelfs uitsluitend iets wordt gevraagd van de vrouw. Er wordt minstens zoveel (en misschien nog wel veel meer!) de nadruk gelegd op hoe de Heere wil dat de man is in het huwelijk! Liefde als eigenliefde is God-loos en daarmee goddeloos.

Het gaat er in het huwelijk niet om dat de wil van de man mag en (met de Bijbel in de hand) moet prevaleren boven de wil van de vrouw. Het gaat daarom dat zij beiden zich hebben te schikken naar de wil van de Heere en daarin is het een heilige plicht van de man zichzelf en zijn vrouw (als een eenheid, zoals het hoofd niet los kan bestaan van het lichaam) voor te gaan. Samen de knieën te buigen, samen het niet te weten en Gods hulp en bijstand in te wachten, welk een weldaad is dat! Samen te zoeken naar datgene wat de Heere (en niet de man noch de vrouw) wil dat wij doen zullen. Gods geboden zijn heilzaam: “Ook wordt uw knecht door dezelve klaarlijk vermaand; in het houden van die is groot loon” (Ps. 19:12). Dat geldt ook in dit opzicht. Laat de maatschappij ons maar voor ouderwets of erger houden, maar geloof me, dat te mogen gaan in de weg die de Heere ons wijst (hoezeer dat ook na genade te hebben ontvangen met vallen en opstaan is) neemt alle negatieve gedachten weg en maakt dankbaar.

[Willem]

.

[Orchidee]

Wij hebben nog een vrij "traditioneel" gezin...mijn man werkt buitenshuis, en ik doe hoofdzakelijk het huishouden, maar bij gebrek aan gezondheid oid. springt mijn man vanzelf bij daar hoeft hier helemaal niet over gediscussieerd te worden, hij doet ook weleens een witte was in de wasmachine, als hij ziet dat de mand vol is na een douchebeurt, en stofzuigen, moet ook weleens even extra onverwachts,en de aanrecht na het eten opruimen doet hij ook meestal, maar niet omdat het van mij moet, maar dat gaat vanzelf!, maar zoals wassen, strijken, eten koken doe ik zelf, geeft toch niets ik vind het fijn om te zorgen,zie het ook als mijn taak, en mijn man werkt hard genoeg buitenshuis!
Wij zijn hier beiden gelukkig met de "taakverdeling", en zijn daarin nog "ouderwets"

[Fjodor]

Deze topic maar even opgerakeld, nav opmerkingen in het topic kleding van ambstdragers.

Hoe man / vrouw vriendelijk zijn we forummers?

Mijn man is zeer vrouwvriendelijk, laat zijn handen wapperen in het huishouden tot grote vreugde van mij.
Hij kan wassen, strijken, stropdas strikken, schoenen poetsen, enz.
Andersom ploeg ik ook de tuin voor hem, maai het gras, snoei bomen, verbouw van alles.
Kortom wij doen veel samen en ik geniet enorm om mannelijke klusjes beet te pakken en hij steekt een helpend handje uit naar het huishouden.

Hoe zit dat bij jullie?

Gelet op de richting die dit topic uitgaat moet ik toch wel een aantal dingen rechtzetten. Hoe de taakverdeling in het huishouden geregeld wordt is uiteraard iets wat daarbinnen wordt bepaalt. En zoals we allemaal weten is de man het hoofd van het gezin. Uiteindelijk is hij degene die dus verantwoordelijk is voor de taakverdeling. In het eerdere topic heb ik aangegeven dat m.i. elke man niet met een mond vol tanden zou moeten staan indien er klussen als strijken en stropdassen knopen op zijn pad komen en eerder gemaakte werkverdelingen om wat voor reden dan niet kunnen worden gehandhaafd. Deze aanreiking was - uiteraard - met name bedoeld voor de mannen daar het verre van mij is vrouwen buiten hun mannen om dergelijke handreikingen te doen.

Dat deze opmerking vervolgens hier door de vrouwelijke forummers wordt gekaapt die wel eens even zullen vertellen hoe volgens hun e.e.a in elkaar zit is typerend. Zoals al eerder gememoreerd, niet de acties an sich (wie doet nu eigenlijk wat) maar de manier waarop e.e.a. wordt beargumenteerd en bsproken geeft aan, ook in deze, dat de notie dat de man het hoofd is toch ver is te zoeken. Gelet op de reacties is deze notie overigens ook bij de mannen ver te zoeken.

Nou, ik moet eerlijk zeggen dat ik van die verkeerde verhouding in de post die jij quootte niet veel merk..
Volgens mij zit je wat spijkers op laag water te zoeken..

[oesterschelpje]

Deze topic maar even opgerakeld, nav opmerkingen in het topic kleding van ambstdragers.

Hoe man / vrouw vriendelijk zijn we forummers?

Mijn man is zeer vrouwvriendelijk, laat zijn handen wapperen in het huishouden tot grote vreugde van mij.
Hij kan wassen, strijken, stropdas strikken, schoenen poetsen, enz.
Andersom ploeg ik ook de tuin voor hem, maai het gras, snoei bomen, verbouw van alles.
Kortom wij doen veel samen en ik geniet enorm om mannelijke klusjes beet te pakken en hij steekt een helpend handje uit naar het huishouden.

Hoe zit dat bij jullie?

Gelet op de richting die dit topic uitgaat moet ik toch wel een aantal dingen rechtzetten. Hoe de taakverdeling in het huishouden geregeld wordt is uiteraard iets wat daarbinnen wordt bepaalt. En zoals we allemaal weten is de man het hoofd van het gezin. Uiteindelijk is hij degene die dus verantwoordelijk is voor de taakverdeling. In het eerdere topic heb ik aangegeven dat m.i. elke man niet met een mond vol tanden zou moeten staan indien er klussen als strijken en stropdassen knopen op zijn pad komen en eerder gemaakte werkverdelingen om wat voor reden dan niet kunnen worden gehandhaafd. Deze aanreiking was - uiteraard - met name bedoeld voor de mannen daar het verre van mij is vrouwen buiten hun mannen om dergelijke handreikingen te doen.

Dat deze opmerking vervolgens hier door de vrouwelijke forummers wordt gekaapt die wel eens even zullen vertellen hoe volgens hun e.e.a in elkaar zit is typerend. Zoals al eerder gememoreerd, niet de acties an sich (wie doet nu eigenlijk wat) maar de manier waarop e.e.a. wordt beargumenteerd en bsproken geeft aan, ook in deze, dat de notie dat de man het hoofd is toch ver is te zoeken. Gelet op de reacties is deze notie overigens ook bij de mannen ver te zoeken.

Nou, ik moet eerlijk zeggen dat ik van die verkeerde verhouding in de post die jij quootte niet veel merk..
Volgens mij zit je wat spijkers op laag water te zoeken..

De vraag waarom je taken van elkaar over neemt is van andere strekking, als een oordeel uitspreken dat ik door mijn posting mijn man niet zou zien als het hoofd van het gezin!

Gezien sommige zure, negatieve reacties ben ik des te dankbaarder dat ik een positieve, lieve, behulpzame, begrijpende man uit Gods hand heb mogen ontvangen, die mij met veel liefde en zorg omringd!
En nee, mijn man moet helemaal niks, hij steunt zijn zwakkere vat en helpt geheel vrijwillig haar!