-DIA- schreef:Bevragen kan goed zijn, ja, zelfs wel wenselijk. Mits het bevragen niet overgaat in een niet zo vriendelijk kruisverhoor, als ware het of ik iets verkeerd of vreemds had gezegd. Dan is het gezien de ervaring niet altijd wijs om dan nog wat te zeggen. Er zijn uit de dan gegeven antwoorden, de meest onverkwikkelijke zaken voortkomen, van sluiten van topic tot aan een ban toe. Voor de forummers die hier langer posten hoeft het geen vraag te zijn wat ik denk en voorsta. Wel merk ik dat hetgeen ik hier post al vanaf het prilste begin wat onder een vergrootglas lijkt te liggen. Door de vele reacties die soms een berichtje oproept, en de weinige geestverwanten op dit forum, die er wel zijn (of zijn geweest, maar die de wijk hebben genomen) en door aan wantrouwen grenzende vragen, dat maar niet weggenomen lijkt te kunnen worden, wordt de lust om hier nog weer eens op in te gaan me wel eens wat benomen. We gingen er altijd vanuit dat we hier spraken met mensen die de 'oude waarheid' waren toegedaan, dat is ouderwets gezegd, mensen uit de reformatorische kerken. Blijkbaar, en ik weet dat zelf ook, want ook ik onderzoek dat wel, klinkt er nu een veel mildere boodschap van vele kansels waar vroeger die klemmende waarheid werd verkondigd. Het lijk me haast toe dat niet weinigen deze prediking te 'hard' of te 'beklemmend' vinden. Ergens kan ik dat zeker begrijpen, maar toch... Ik geloof dat een nauw zelfonderzoek nog even noodzakelijk is dan toen die nog van de vele kansels klonk, waar men nu een 'mildere' preek wenst.
"te hard of te beklemmend".... deze woorden blijven bij mij haken.
Weten jullie: ik heb een onderbuikgevoel bij hard of beklemmend als het over prediking gaat.
Het raakt me altijd als ik in mijn Bijbel lees hoe Jezus zelf sprak.
Tegen "de gewone man": liefdevol, wel heel duidelijk.
Tegen de religieuze leiders uit die tijd: hard en beklemmend.
Dit heeft wat te zeggen, denk ik. Juist ook voor predikanten...
Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk