Ik ben God zo dankbaar dat Hij me tot 2 keer toe deze week gespaard heeft op de weg.
Maandagmiddag, op de snelweg richting de Ikea. Ik reed op n 3baansweg, was net van de rechterbaan 1 baan opgeschoven dus reed in het midden. De rechterbaan zou afbuigen een andere richting in. Ik zie achter me een auto, naar de rechterkant schuiven om de andere richting in te gaan. Op de andere baan werd harder gereden dus die auto die achter me reed, reed op dat moment naast me en haalde me een soort van in (mag omdat t andere weg is..). Links achter kreeg een mevrouw het op haar heupen en gaf behoorlijk gas, ze was bang haar afslag te missen (moest dus rechts afslaan) en sneed me onverwachts behoorlijk. Ik gaf n ruk aan mn stuur naar rechts, met het risico dat ik de aan de rechterkant inhalende auto zou raken. Als ik dit niet gedaan had, had ze me geschampt en was er een groot ongeluk gebeurd.
Gelukkig raakte ik de rechter auto niet, maar volgens mij scheelde dat niet heel veel...
Ik dank God dat Hij me het inzicht en het reflex heeft gegeven door aan mn stuur te trekken!
Vanmiddag was ik rond 17.45 klaar met werken, ik moest zo´n 23 kilometer rijden, donker. Ik rij op de provinciale weg, waar je 80 kmh mag. Voor me reed een auto´tje die amper 60 haalde. Ik ben niet zo´n inhaler maar als er echt niets aan komt in de verte, dan waag ik de gok en haal in.
Ik gaf wat meer gas, kwam dichterbij de auto en zette mn knipperlichtje aan. Ik reed op de linkerbaan (2baansweg), niemand te zien. Veilig dus! Aan de linkerkant stonden allerlei boerderijen. Op 1 erf stond een auto die de weg op wilde draaien, maar aangezien de auto´s op de prov. weg voorrang hebben dacht ik dat wij dat ook zouden krijgen.
Ik haalde in... met dat ik hem inhaalde kwamen we in de buurt van de auto en op t moment dat ik er voor de helft voorbij was, reed de auto die stond te wachten de weg op... Hij had me niet gezien :shock: :shock: :shock: hij had me niet gezien en reed gewoon de weg op. Ik reed op de linkerbaan, de baan waar hij op draaide. Ik gaf een ruk aan mn stuur, omdat als deze auto verderreed raakte hij mn zijkant en dus mij en dus lag ik in de kreukels. Maar wel met t risico dat ik de auto die ik inhaalde sneed en dat deze bovenop mij knalde.... beide geen fijne opties.
Ik zag het gebeuren, naar het ziekenhuis, ambulances misschien wel erger.... Ik dacht echt, nu ben k er geweest....
Gelukkig ging het net goed... waarschijnlijk heb ik de auto die ik inhaalde wel gesneden... en heeft deze persoon er goed opgereageerd... en de auto´s er achter ook.
Ik ben ZO geschrokken... je leven hangt aan n zijden draad....t kan zo voorbij zijn. Dat besef ik meer dan ooit...
Dank God!
Dankbaar
We lazen vandaag uit 1 Sam 27:
David nu zeide in zijn hart: Nu zal ik een der dagen door Sauls hand omkomen; mij is niet beter, dan dat ik haastelijk ontkome in het land der Filistijnen, opdat Saul van mij de hoop verlieze, om mij meer te zoeken in de ganse landpale van Israël; zo zal ik ontkomen uit zijn hand.
Daar heeft David dus niet meer zoveel geloofsvertrouwen en rekent hij naar de menselijke maat: nou, als dat zo doorgaat krijgt Saul me vandaag of morgen wel een keer te pakken.
Wonderlijk, Daph, hoe je vandaag hebt ervaren dat de Heere je bewaarde. Laten we nooit te klein, te menselijk van Hem denken.
Leren ons leven aan Hem toe te vertrouwen: dat is niet iets wat we van nature kunnen en willen, maar dat kan Zijn Geest ons leren!
David nu zeide in zijn hart: Nu zal ik een der dagen door Sauls hand omkomen; mij is niet beter, dan dat ik haastelijk ontkome in het land der Filistijnen, opdat Saul van mij de hoop verlieze, om mij meer te zoeken in de ganse landpale van Israël; zo zal ik ontkomen uit zijn hand.
Daar heeft David dus niet meer zoveel geloofsvertrouwen en rekent hij naar de menselijke maat: nou, als dat zo doorgaat krijgt Saul me vandaag of morgen wel een keer te pakken.
Wonderlijk, Daph, hoe je vandaag hebt ervaren dat de Heere je bewaarde. Laten we nooit te klein, te menselijk van Hem denken.
Leren ons leven aan Hem toe te vertrouwen: dat is niet iets wat we van nature kunnen en willen, maar dat kan Zijn Geest ons leren!
-
Jan Klaassen
- Berichten: 278
- Lid geworden op: 20 nov 2007, 14:20
Ik las gister voor t slapen gaan psalm 107...
107
1 ‘Loof de HEER, want hij is goed,
eeuwig duurt zijn trouw.’
2 Zo spreken zij die door de HEER zijn verlost,
die hij verloste uit de greep van de angst,
3 bijeenbracht uit alle landen,
uit het oosten en het westen,
uit het noorden en het zuiden. (107:3) het zuiden – Voorgestelde lezing. MT: ‘de zee’.
4 Soms doolden zij door de woestijn,
maar een weg in de wildernis,
een stad, een woonplaats vonden ze niet.
5 Ze kregen honger en dorst
en kwijnden van uitputting weg.
6 Ze riepen in hun angst tot de HEER –
hij heeft hen bevrijd uit vele gevaren,
7 hij wees hun de rechte weg,
de weg naar een stad, een woonplaats.
8 Laten zij de HEER loven om zijn trouw,
om zijn wonderen aan mensen verricht,
9 wie dorst had, gaf hij te drinken,
wie honger had, volop te eten.
10 Soms woonden zij in donkere krochten
als slaven met ijzeren boeien,
11 want ze hadden zich tegen Gods woorden verzet,
de raad van de Allerhoogste verworpen,
12 hij liet hen buigen onder een zware last,
ze vielen, en er was niemand die hielp.
13 Ze schreeuwden in hun angst tot de HEER –
hij heeft hen gered uit vele gevaren,
14 haalde hen weg uit donkere holen
en brak hun boeien aan stukken.
15 Laten zij de HEER loven om zijn trouw,
om zijn wonderen aan mensen verricht,
16 bronzen deuren heeft hij verbrijzeld,
ijzeren grendels verbroken.
17 Soms leidden zij een lichtzinnig leven
en gingen onder hun zonden gebukt,
18 ze gruwden van elk voedsel
en waren de poorten van de dood nabij.
19 Ze schreeuwden in hun angst tot de HEER –
hij heeft hen gered uit vele gevaren,
20 hij zond zijn woord en genas hen,
ontrukte hen aan het graf.
21 Laten zij de HEER loven om zijn trouw,
om zijn wonderen aan mensen verricht,
22 laten zij hem dankoffers brengen,
juichend zijn daden bezingen.
23 Soms daalden zij af naar zee,
gingen scheep en bevoeren het wijde water,
24 ze zagen de daden van de HEER,
zijn wonderen op de oceaan.
25 Hij sprak en ontketende storm,
hoog zweepte hij de golven op.
26 Zij stegen tot aan de hemel, vielen neer in de diepte,
hun maag keerde om van ellende,
27 ze tolden en tuimelden als dronkaards,
alle kennis baatte hun niets.
28 Ze riepen in hun angst tot de HEER –
hij leidde hen weg uit vele gevaren,
29 hij bracht de storm tot zwijgen,
de golven gingen liggen.
30 Het verheugde hen dat de zee tot rust kwam,
hij bracht hen naar een veilige haven.
31 Laten zij de HEER loven om zijn trouw,
om zijn wonderen aan mensen verricht,
32 hem hoog verheffen als het volk bijeen is,
hem loven in de kring van de oudsten.
33 Hij maakt van rivieren woestijn,
van waterbronnen dorstig land,
34 van vruchtbaar land een zoutzee
vanwege het kwaad van de bewoners.
35 Hij maakt van woestijnen waterland,
van dor gebied een bronrijke streek.
36 Hij laat daar wonen wie honger leden,
zij stichten een stad, een woonplaats,
37 zaaien akkers in, planten wijngaarden,
met een rijke oogst aan vruchten.
38 Zegent hij hen, zij worden zeer talrijk
en ook hun vee breidt zich uit,
39 zegent hij niet, hun aantal neemt af, ze buigen
onder de last van onheil en verdriet.
40 Hij stort schande uit over de aanzienlijken,
hij laat hen dolen in een woestenij zonder uitweg;
41 de armen behoedt hij voor slavernij,
hun families maakt hij talrijk als kudden.
42 Wie oprecht zijn, zien het met blijdschap,
wie onrecht doet, moet zwijgen.
43 De wijze neemt dit ter harte
en kent de trouw van de HEER.
De Nieuwe Bijbelvertaling
© 2004 Nederlands Bijbelgenootschap
107
1 ‘Loof de HEER, want hij is goed,
eeuwig duurt zijn trouw.’
2 Zo spreken zij die door de HEER zijn verlost,
die hij verloste uit de greep van de angst,
3 bijeenbracht uit alle landen,
uit het oosten en het westen,
uit het noorden en het zuiden. (107:3) het zuiden – Voorgestelde lezing. MT: ‘de zee’.
4 Soms doolden zij door de woestijn,
maar een weg in de wildernis,
een stad, een woonplaats vonden ze niet.
5 Ze kregen honger en dorst
en kwijnden van uitputting weg.
6 Ze riepen in hun angst tot de HEER –
hij heeft hen bevrijd uit vele gevaren,
7 hij wees hun de rechte weg,
de weg naar een stad, een woonplaats.
8 Laten zij de HEER loven om zijn trouw,
om zijn wonderen aan mensen verricht,
9 wie dorst had, gaf hij te drinken,
wie honger had, volop te eten.
10 Soms woonden zij in donkere krochten
als slaven met ijzeren boeien,
11 want ze hadden zich tegen Gods woorden verzet,
de raad van de Allerhoogste verworpen,
12 hij liet hen buigen onder een zware last,
ze vielen, en er was niemand die hielp.
13 Ze schreeuwden in hun angst tot de HEER –
hij heeft hen gered uit vele gevaren,
14 haalde hen weg uit donkere holen
en brak hun boeien aan stukken.
15 Laten zij de HEER loven om zijn trouw,
om zijn wonderen aan mensen verricht,
16 bronzen deuren heeft hij verbrijzeld,
ijzeren grendels verbroken.
17 Soms leidden zij een lichtzinnig leven
en gingen onder hun zonden gebukt,
18 ze gruwden van elk voedsel
en waren de poorten van de dood nabij.
19 Ze schreeuwden in hun angst tot de HEER –
hij heeft hen gered uit vele gevaren,
20 hij zond zijn woord en genas hen,
ontrukte hen aan het graf.
21 Laten zij de HEER loven om zijn trouw,
om zijn wonderen aan mensen verricht,
22 laten zij hem dankoffers brengen,
juichend zijn daden bezingen.
23 Soms daalden zij af naar zee,
gingen scheep en bevoeren het wijde water,
24 ze zagen de daden van de HEER,
zijn wonderen op de oceaan.
25 Hij sprak en ontketende storm,
hoog zweepte hij de golven op.
26 Zij stegen tot aan de hemel, vielen neer in de diepte,
hun maag keerde om van ellende,
27 ze tolden en tuimelden als dronkaards,
alle kennis baatte hun niets.
28 Ze riepen in hun angst tot de HEER –
hij leidde hen weg uit vele gevaren,
29 hij bracht de storm tot zwijgen,
de golven gingen liggen.
30 Het verheugde hen dat de zee tot rust kwam,
hij bracht hen naar een veilige haven.
31 Laten zij de HEER loven om zijn trouw,
om zijn wonderen aan mensen verricht,
32 hem hoog verheffen als het volk bijeen is,
hem loven in de kring van de oudsten.
33 Hij maakt van rivieren woestijn,
van waterbronnen dorstig land,
34 van vruchtbaar land een zoutzee
vanwege het kwaad van de bewoners.
35 Hij maakt van woestijnen waterland,
van dor gebied een bronrijke streek.
36 Hij laat daar wonen wie honger leden,
zij stichten een stad, een woonplaats,
37 zaaien akkers in, planten wijngaarden,
met een rijke oogst aan vruchten.
38 Zegent hij hen, zij worden zeer talrijk
en ook hun vee breidt zich uit,
39 zegent hij niet, hun aantal neemt af, ze buigen
onder de last van onheil en verdriet.
40 Hij stort schande uit over de aanzienlijken,
hij laat hen dolen in een woestenij zonder uitweg;
41 de armen behoedt hij voor slavernij,
hun families maakt hij talrijk als kudden.
42 Wie oprecht zijn, zien het met blijdschap,
wie onrecht doet, moet zwijgen.
43 De wijze neemt dit ter harte
en kent de trouw van de HEER.
De Nieuwe Bijbelvertaling
© 2004 Nederlands Bijbelgenootschap
God said: "Fear not, for I have redeemed you; I have summoned you by name; you are Mine."
-
Wilma van den Berg
- Berichten: 3849
- Lid geworden op: 17 okt 2005, 16:24
Is psalm 139 hier niet van toepassing? God kent ons. Hij wéét waar we zijn, wat we gaan doen... alles. Hij bestuurd ons leven, wat vertrouwen kan geven, of grote rust.
Als we opletten, ook op de kleinste dingen, zie je overal de hand van God in. Waarom overlijden elke dag mensen, en ik tot nog toe niet?
Als we opletten, ook op de kleinste dingen, zie je overal de hand van God in. Waarom overlijden elke dag mensen, en ik tot nog toe niet?
Natuur. Alles geschapen om God te loven.
Ik. Geschapen om God te loven. Ik?
Ik. Geschapen om God te loven. Ik?
Amen! Ik heb vandaag (tijdens mn vrolijke werk) toch behoorlijk wat nagedacht. Ik dank God voor Zijn liefde voor mij. Ik had er wel niet meer kunnen zijn. Maar ik besef ook dat Hij het ´mijn tijd´ nog niet vind en dat Hij me nog nodig heeft in Zijn dienst. Misschien klinkt dit zwaar op de hand of heeft t een hoog blablabla gehalte... maar toch ben ik Hem dankbaar dat ik er nog ben en wil ik mijn leven voor Hem inzetten!
Daphne
Daphne
God said: "Fear not, for I have redeemed you; I have summoned you by name; you are Mine."
-
uitgeworpen
- Berichten: 939
- Lid geworden op: 11 sep 2006, 20:10
Een tweede kansDaphne schreef:Amen! Ik heb vandaag (tijdens mn vrolijke werk) toch behoorlijk wat nagedacht. Ik dank God voor Zijn liefde voor mij. Ik had er wel niet meer kunnen zijn. Maar ik besef ook dat Hij het ´mijn tijd´ nog niet vind en dat Hij me nog nodig heeft in Zijn dienst. Misschien klinkt dit zwaar op de hand of heeft t een hoog blablabla gehalte... maar toch ben ik Hem dankbaar dat ik er nog ben en wil ik mijn leven voor Hem inzetten!
Daphne
Het gebed is de gouden sleutel die de poort der genade kan openen.
Re: Dankbaar
Op verzoek van marivt dit berichtje:
Dankbaar vanwege gunstige uitslagen betreffende haar gezondheid.
En iedereen de groeten.
Dankbaar vanwege gunstige uitslagen betreffende haar gezondheid.
En iedereen de groeten.
Re: Dankbaar
Doe ze maar terug.helma schreef:Op verzoek van marivt dit berichtje:
Dankbaar vanwege gunstige uitslagen betreffende haar gezondheid.
En iedereen de groeten.
-
J.C. Philpot
- Berichten: 9410
- Lid geworden op: 22 dec 2006, 15:08
Re: Dankbaar
Klaagliederen 3:22,23
Het is de goedertierenheid van de HEERE dat wij niet omgekomen zijn,
dat Zijn barmhartigheid niet opgehouden is!
Nieuw zijn ze, elke morgen;
groot is Uw trouw!
Dit mag ons elke dag wel verwonderen. Wat heerlijk als we dat zo mogen zien!
Als ik volgende week duizenden kilometers over de gevaarlijke wegen moet rijden naar onze vakantiebestemming, vers 24: Mijn deel is de HEERE, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.
Stof tot mediteren.
Het is de goedertierenheid van de HEERE dat wij niet omgekomen zijn,
dat Zijn barmhartigheid niet opgehouden is!
Nieuw zijn ze, elke morgen;
groot is Uw trouw!
Dit mag ons elke dag wel verwonderen. Wat heerlijk als we dat zo mogen zien!
Als ik volgende week duizenden kilometers over de gevaarlijke wegen moet rijden naar onze vakantiebestemming, vers 24: Mijn deel is de HEERE, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.
Stof tot mediteren.
Man is nothing: he hath a free will to go to hell, but none to go to heaven, till God worketh in him to will and to do of His good pleasure.
George Whitefield
George Whitefield
Re: Dankbaar
Dank je wel. Erg mooi.J.C. Philpot schreef:Klaagliederen 3:22,23
Het is de goedertierenheid van de HEERE dat wij niet omgekomen zijn,
dat Zijn barmhartigheid niet opgehouden is!
Nieuw zijn ze, elke morgen;
groot is Uw trouw!
Dit mag ons elke dag wel verwonderen. Wat heerlijk als we dat zo mogen zien!
Als ik volgende week duizenden kilometers over de gevaarlijke wegen moet rijden naar onze vakantiebestemming, vers 24: Mijn deel is de HEERE, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.
Stof tot mediteren.
-
SecorDabar
- Berichten: 1541
- Lid geworden op: 14 okt 2011, 16:18
Re: Dankbaar
Ds. F. Bakker, CGK te Driebergen in zijn boekje "Gebedsgestalten" :
Blijdschap ziet om zich heen.
Dankbaarheid ziet naar Boven.
Mee eens ?
Waar zijn wij dankbaar voor ?
Blijdschap ziet om zich heen.
Dankbaarheid ziet naar Boven.
Mee eens ?
Waar zijn wij dankbaar voor ?
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
Re: Dankbaar
Hou maar eens een dag bij waar we allemaal dankbaar voor mogen zijn. dan kan je niet anders zeggen dan: Geloofd zij God met diepst ontzag; Hij óverlaadt ons dag aan dag, met Zijne gunstbewijzen.SecorDabar schreef:Ds. F. Bakker, CGK te Driebergen in zijn boekje "Gebedsgestalten" :
Blijdschap ziet om zich heen.
Dankbaarheid ziet naar Boven.
Mee eens ?
Waar zijn wij dankbaar voor ?
Ik kan niet anders dan verwonderd zijn over alle zegeningen....