Liggen er vermogens in de mens?

[Afgewezen]

Ik denk dat niemand kan ontkennen dat er twee 'soorten' roeping zijn. Las vanavond nog bij Lloyd-Jones een bijbelse en hele sterke onderbouwing van deze twee verschillende roepingen. Er is het werk van de Geest waarmee Hij allen uitwendig roept. Er is het werk van de Geest waardoor mensen veranderen.
Toch ben ik het met freek eens dat deze niet als zodanig gescheiden moeten worden in de prediking, dat is niet Bijbels. Dat is dus wel iets anders als in de leer.

Mijns insziens is het juist gevaarlijk als we niet erkennen dat er twee aspecten aan de roeping zijn. Zodat men het aan de predikant gaat hangen, omdat hij niet 'appelerend' genoeg zijn zou...

Volgens mij is dit wel de kern die je nu raakt. Ten eerste: wat is erkennen? Ik geloof dat Paulus en zeker Petrus (lees zijn prachtige brieven) ten volle erkende dat er ook een inwendige roeping is (om de bekende term maar te gebruiken voor deze werking van de Geest) en àlsnog konden zeggen: Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.
Je zegt: gaat het dan van de predikant afhangen? Nee, dat geloof ik niet. Paulus zelf erkent dat hij geen geweldige redenaar is aan de gemeente van Korinthe. Maar toch kan hij zeggen: En mijn rede, en mijn prediking was niet in bewegelijke woorden der menselijke wijsheid, maar in betoning des geestes en der kracht.
Volgens mij Bert, als je denkt dat het blijkbaar van de predikant af gaat hangen als je de inwendige en uitwendige roeping niet als zodanig benoemt in de prediking vergeet je juist het werk van de Heilige Geest. Hoe kon Paulus nu zeggen tegen die stokbewaarder dat hij zalig zou worden, met zo'n kracht dat het geloof er haast in mee werd gestort? Dat kon hij door de kracht van de Heilige Geest. Het was geen verhaal van woorden (geen bepaald soort appèlerende prediking). Ik geloof dat mensen zo appèlerend en ruim kunnen preken als ze maar willen terwijl er nog niets veranderd. (Overigens geloof ik ook dat een bepaalde appèlerende en ruime prediking een gevolg is van de werking van de Heilige Geest. Maar niet een manier waarop preken het meeste resultaat zou bieden) Maar een dienaar van God moet weten wie hij is en wat hij mag doen! En niet alleen weten, maar staan in en werken vanuit die kracht. Dat is een heel bijbelse notie, die ik maar weinig terug lees. Een predikant is de gezant van God die in de naam van Christus mag bidden(!). We vergeten heel vaak welk effect pinksterdag nu ècht heeft gehad op de wereld. De Heilige Geest is uitgestort op aarde en dit heeft grote gevolgen. Maar ik ben bang dat wij met Hem vaak niet zo'n rekening houden, daarmee de oproep van Paulus vergetend: Blust den Geest niet uit.

Kort samen gevat lees je dit in 1 Thessalonicensen 1 waar Paulus net zoiets zegt als aan de gemeente in Korinthe:
Want ons Evangelie is onder u niet alleen in woorden geweest, maar ook in kracht, en in den Heiligen Geest, en in vele verzekerdheid;
Op die manier is het evangelie onder deze gemeente geweest, maar niet alleen het evangelie, maar de dienaar is net zo (vanuit die kracht) onder hen geweest:
gelijk gij weet, hoedanigen wij onder u geweest zijn om uwentwil.
En vanuit deze kracht wéét Paulus dat er vrucht is gekomen.
En gij zijt onze navolgers geworden, en des Heeren, het Woord aangenomen hebbende in vele verdrukking, met blijdschap des Heiligen Geestes;

Want zo spreekt de Schrift daarover, niet over allerlei discussies of we wel op de goede manier preken en of het niet beter anders zou kunnen. Maar preken we uit de goede Bron? En misschien willen veel mensen dat nog wel beamen. Maar toch is het maar de vraag of wij dit ècht geloven. Want waar is dan die vrucht op de prediking? Die bijna kinderlijke logica waarmee mensen die worden aangesproken veranderen. Tot drieduizend toe! En ik geloof dat deze kracht niet beperkt is alleen voor na de Pinksterdag, want ook in de geschiedenis zijn deze dingen gebeurt. Gods Geest is dezelfde en Hij is uitgestort!

En Hij zeide tot mij: Profeteer tot den geest; profeteer, mensenkind! en zeg tot den geest: Zo zegt de Heere HEERE: Gij geest! kom aan van de vier winden, en blaas in deze gedoden, opdat zij levend worden.
En ik profeteerde, gelijk als Hij mij bevolen had. Toen kwam de geest in hen, en zij werden levend en stonden op hun voeten, een gans zeer groot heir.

Ik ben het helemaal met je eens. Het is overigens 'appelleren' (best handig om te weten).

[Herman]

Ik vind het uiterst gevaarlijk om innerlijke en uiterlijke roeping zo gescheiden worden. De kwalijke gevolgen ervan zijn me al lang duidelijk. De nodiging gaat uit, maar gemeente, kijk uit hoor, u moet nu ook nog inwendig geroepen worden.

Juist, maar ik denk niet dat er mensen zijn die voor dit soort prediking een pleidooi voeren. Het voorbeeld van een ontsporing naar links, moet er niet toe leiden om vervolgens over rechts te ontsporen.

[Jongere]

Het is overigens 'appelleren' (best handig om te weten).

Ow, dankjewel.

Het was wat laat...

[Afgewezen]

Ik vind het uiterst gevaarlijk om innerlijke en uiterlijke roeping zo gescheiden worden. De kwalijke gevolgen ervan zijn me al lang duidelijk. De nodiging gaat uit, maar gemeente, kijk uit hoor, u moet nu ook nog inwendig geroepen worden.

Juist, maar ik denk niet dat er mensen zijn die voor dit soort prediking een pleidooi voeren. Het voorbeeld van een ontsporing naar links, moet er niet toe leiden om vervolgens over rechts te ontsporen.

Bedoel je het niet andersom??

[Herman]

Ik vind het uiterst gevaarlijk om innerlijke en uiterlijke roeping zo gescheiden worden. De kwalijke gevolgen ervan zijn me al lang duidelijk. De nodiging gaat uit, maar gemeente, kijk uit hoor, u moet nu ook nog inwendig geroepen worden.

Juist, maar ik denk niet dat er mensen zijn die voor dit soort prediking een pleidooi voeren. Het voorbeeld van een ontsporing naar links, moet er niet toe leiden om vervolgens over rechts te ontsporen.

Bedoel je het niet andersom??

Het was als algemene waarheid bedoeld. En ja, ik was ervan op de hoogte dat het verwarring kon zaaien. Excuus.

[freek]

Ik vind het uiterst gevaarlijk om innerlijke en uiterlijke roeping zo gescheiden worden. De kwalijke gevolgen ervan zijn me al lang duidelijk. De nodiging gaat uit, maar gemeente, kijk uit hoor, u moet nu ook nog inwendig geroepen worden.

Juist, maar ik denk niet dat er mensen zijn die voor dit soort prediking een pleidooi voeren. Het voorbeeld van een ontsporing naar links, moet er niet toe leiden om vervolgens over rechts te ontsporen.

Misschien geen pleidooi voeren, maar het in de praktijk wel zo doen.

[Zonderling]

Een aantal zaken die ik hier (mede) ter sprake heb gebracht wordt hier uitgespit, maar m.i. zonder de oorspronkelijke context in de gaten te houden.

Het oorspronkelijke punt in kwestie was niet of de prediking in de Evangelieverkondiging in zijn algemeenheid onderscheid maakt tussen inwendige en uitwendige roeping, maar of het artikel van Heartcry dit onderscheid wel (voldoende) maakt hetgeen zeker nodig is gezien de besproken kwestie, namelijk de verhouding tussen prediking en menselijke vermogens.

Hieraan verbonden is de andere vraag, namelijk waar het appelleren of aanspreken van de vermogens van de mens in de prediking op gericht is. Natuurlijk wordt de mens in zijn geheel aangesproken en gaat het daarbiji ook altijd om verstand, wil en genegenheden. De kwestie was of dit appelleren of aanspreken gericht is op het kunnen beantwoorden van de Evangelieroeping met onze menselijke vermogens of dat er nog iets méér moet gebeuren. Zeker, Heartcry ontkent dat niet. De kwestie is wel of bepaalde uitlatingen van Heartcry (ook in het besproken artikel) toch niet neigen naar een wél kunnen en willen. Waarbij vervolgens het werk van de Heilige Geest geheel impliciet wordt gemaakt zónder werkelijke, bevindelijke overtuiging van onze zonden, van ons niet-kunnen, van ons niet-willen en van ons niet-geloven. En ook zónder werkelijke wederbarende genade door een onmiddellijk en onwederstandelijk werk van de Heilige Geest die de onwillende willend maakt, de niet-kunnende doet kunnen en de niet-gelovende doet geloven.