Tolle lege!helma schreef:http://www.gereformeerdblijven.nl/avondmaal1.pdf
Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
Dat jij je nog eens beroept op een gereformeerd vrijgemaakt stuk. Overigens volg ik de lijn De Vries.Erasmiaan schreef:
Tolle lege!
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
Een beetje minder op de persoon spelen, aub.cosmo schreef:Zo gemakkelijk kom je er niet vanaf. Ik heb namelijk al jouw bijdragen gelezen in dit topic. Je mag jezelf voor de gek houden maar mij niet.
Wat mijn bijdragen betreft over de avondmaalsgang van vreemdelingen, denk ik niet dat je NGB art 28 hoeft te gebruiken.
Wat ik steeds naar voren haal, is de regering van de kerk die op grond van Gods Woord in handen van de ambtsdragers is gelegd (ik neem aan, dat je daarvoor de teksten zelf wel kan vinden).
Zij (de ambtsdragers) hebben opzicht over de kudde, ze moeten waken voor hun zielen en oppassen dat er geen wolven in de kudde insluipen (Hand. 20:28, Efeze 4, 1 Petrus 5). Ze worden ook geroepen om de sacramenten heilig te houden, dat wil zeggen: alleen gebruikt door gelovigen.
De tafelwacht is bedoeld om mensen die in openbare zonden leven (zoals opgesomd in het avondmaalsformulier) te weren. Deze opsomming is gebaseerd op (ik dacht) 1 Petrus 2.
In de praktijk is het zo (dat heb ik ook ergens getypt), dat onbekende mensen niet geweerd worden. Althans: eenmalig, daarna wordt onderzoek gedaan en zijn ze niet meer onbekend.
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
Over sommige dingen bestaat wel overeenstemming. Over veel dingen zelfs. Maar over enkele zeer wezenlijk zaken niet.cosmo schreef:Dat jij je nog eens beroept op een gereformeerd vrijgemaakt stuk.Erasmiaan schreef:
Tolle lege!
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
Ik wilde niet op de persoon spelen, echter behoudens twee reacties van jou, verwees je nergens naar de bijbel of een ander geschrift.Tiberius schreef: Een beetje minder op de persoon spelen, aub.
Hier ben ik het mee eens.Wat ik steeds naar voren haal, is de regering van de kerk die op grond van Gods Woord in handen van de ambtsdragers is gelegd (ik neem aan, dat je daarvoor de teksten zelf wel kan vinden).
Zij (de ambtsdragers) hebben opzicht over de kudde, ze moeten waken voor hun zielen en oppassen dat er geen wolven in de kudde insluipen (Hand. 20:28, Efeze 4, 1 Petrus 5). Ze worden ook geroepen om de sacramenten heilig te houden, dat wil zeggen: alleen gebruikt door gelovigen.
De tafelwacht is bedoeld om mensen die in openbare zonden leven (zoals opgesomd in het avondmaalsformulier) te weren. Deze opsomming is gebaseerd op (ik dacht) 1 Petrus 2.
In de praktijk is het zo (dat heb ik ook ergens getypt), dat onbekende mensen niet geweerd worden. Althans: eenmalig, daarna wordt onderzoek gedaan en zijn ze niet meer onbekend.
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
Daar kan ik me ook wel in vinden. En als het op de een of andere manier niet mogelijk of niet nodig is om vooraf te melden dat je als gast wilt deelnemen aan de avondmaalsviering, is het op zijn minst netjes om je na afloop even te melden.Tiberius schreef:Wat ik steeds naar voren haal, is de regering van de kerk die op grond van Gods Woord in handen van de ambtsdragers is gelegd (ik neem aan, dat je daarvoor de teksten zelf wel kan vinden).
Zij (de ambtsdragers) hebben opzicht over de kudde, ze moeten waken voor hun zielen en oppassen dat er geen wolven in de kudde insluipen (Hand. 20:28, Efeze 4, 1 Petrus 5). Ze worden ook geroepen om de sacramenten heilig te houden, dat wil zeggen: alleen gebruikt door gelovigen.
De tafelwacht is bedoeld om mensen die in openbare zonden leven (zoals opgesomd in het avondmaalsformulier) te weren. Deze opsomming is gebaseerd op (ik dacht) 1 Petrus 2.
In de praktijk is het zo (dat heb ik ook ergens getypt), dat onbekende mensen niet geweerd worden. Althans: eenmalig, daarna wordt onderzoek gedaan en zijn ze niet meer onbekend.
Ik wantrouw iedereen die een theologie heeft. Ware theologie ademt en loopt. (Willem Barnard)
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
En nu draaien we het wieltje nog eens om
Rom Bom!
Rom Bom!
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
Leg dat svp eens uit.....Jo-Ann schreef: En nu draaien we het wieltje nog eens om
Rom Bom!
- Bert Mulder
- Berichten: 9087
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
Bij ons wel...Tiberius schreef:
In de praktijk is het zo (dat heb ik ook ergens getypt), dat onbekende mensen niet geweerd worden. Althans: eenmalig, daarna wordt onderzoek gedaan en zijn ze niet meer onbekend.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
Dus jouw kerkenraad is in staat om onbekende Avondmaalsgangers te beoordelen?Bert Mulder schreef:Bij ons wel...Tiberius schreef:
In de praktijk is het zo (dat heb ik ook ergens getypt), dat onbekende mensen niet geweerd worden. Althans: eenmalig, daarna wordt onderzoek gedaan en zijn ze niet meer onbekend.
Dat kan ik haast niet geloven.
Stel nou eens dat ik als gelovige in een Avondmaalsdienst in jullie gemeente wordt getrokken, terwijl ik de kerkenraad niet vooraf heb ingelicht, mag ik dan om het (eventuele) oordeel van de kerkenraad afblijven?
Doen we onze Zaligmaker dan niet tekort?
- Bert Mulder
- Berichten: 9087
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
Ja, temeer dat je ons 'church bulletin' blijkbaar niet gelezen hebt...jvdg schreef:Dus jouw kerkenraad is in staat om onbekende Avondmaalsgangers te beoordelen?Bert Mulder schreef:Bij ons wel...Tiberius schreef:
In de praktijk is het zo (dat heb ik ook ergens getypt), dat onbekende mensen niet geweerd worden. Althans: eenmalig, daarna wordt onderzoek gedaan en zijn ze niet meer onbekend.
Dat kan ik haast niet geloven.
Stel nou eens dat ik als gelovige in een Avondmaalsdienst in jullie gemeente wordt getrokken, terwijl ik de kerkenraad niet vooraf heb ingelicht, mag ik dan om het (eventuele) oordeel van de kerkenraad afblijven?
Doen we onze Zaligmaker dan niet tekort?
stond vorige zondag dit bericht in:
zal as zondag een gelijkluidend soort bericht in staan. Wij, als kerkenraad, hebben de plicht om het Avondmaal zuiver te houden, zo ver wij kunnen beoordelen. Vreemden die wij niet kunnen onderzoeken of ze 1 in geloof met ons zijn kunnen we dus niet toelaten.This afternoon’s service is preparatory with a view to celebrating the Lord’s Supper next Sunday morning. Those who are not members of our congregation and would like to partake of the Supper with us must receive permission from the consistory. Members of another Protestant Reformed or sister church may seek permission just prior to the service next week; all others must meet with consistory this week to obtain permission.
Vergelijk Rutgers, in zijn 'Kerkelijke Adviezen':
http://www.kerkrecht.nl/main.asp?pagety ... 1972&page=Moeielijkheid kan er hier te lande bij dit punt slechts voorkomen in het betrekkelijk zeldzame geval, dat tijdelijke toelating gevraagd wordt door eenen hier vertoevenden vreemdeling uit het buitenland. Ook in zoodanig geval moet er van te voren voldoende zekerheid zijn, dat hij in de kerk, waar hij toe behoort, tot het H. Avondmaal is toegelaten, en dat hij met betrekking tot belijdenis en wandel genoegzaam voldoet aan hetgeen onze kerken, naar den eisch van Gods Woord, voor de deelneming aan de Avondmaalsviering noodig achten. Waar dit een en ander blijkt uit betrouwbaar getuigenis, en voor zooveel noodig ook uit verklaringen van den aanvrager zelven, pleegt men tegen de toelating geen bezwaar te maken. Maar gemakkelijk is het zeker niet om zoodanig getuigenis te verkrijgen, en evenmin om het te beoordeelen. Hiervoor regelen op te stellen, die voor alle mogelijke gevallen eene formeele beslissing zouden aangeven, is ook niet wel doenlijk; zoowel om het groote aantal en de groote verscheidenheid van de buitenlandsche kerken, als ook om haar zeer verschillend karakter met betrekking tot de Christelijke belijdenis en tot hare kerkelijke handhaving. En daarom was en is de kerkelijke practijk, ieder voorkomend geval op zichzelf te beoordeelen; altijd met vasthouding van hetgeen als hoofdzaak te stellen is, nl. dat genoegzaam blijken moet: 11. dat de aanvrager in zijne eigene kerk tot het H. Avondmaal is toegelaten; 2°. dat zijn levenswandel onbesproken is; en 3°. dat zijne persoonlijke geloofsovertuiging overeenkomt met de Christelijke geloofsbelijdenis, gelijk die voor de toelating tot het H. Avondmaal in den Catechismus onzer kerken nader ontwikkeld is; voor welk laatste wel niet noodig is, dat hij eerst dien Catechismus onderzoeke, daar er nog een aantal andere Catechismussen en Confessies zijn van kerken, die reeds in de 16de eeuw door de Gereformeerde kerken als zusterkerken erkend werden, en het dan zeker voldoende is, als de aanvrager verklaart, dat hij met eene van deze, die hem bekend is, van harte instemt. Zoo wordt hier te lande doorgaans gehandeld; en op soortgelijke wijze zullen onze kerken zeker ook op Midden-Java hebben te handelen.
Let wel, dat we het hart van de prospectieve Avondmaalganger niet beoordelen. Dat kan de mens nooit. Als we de gelegenheid krijgen, om iemand belijdenis en leven te beoordelen, dan zullen we daarop oordelen, en, indien gepast, zal die persoon toegelaten worden. Als we die gelegenheid niet krijgen, dan sorry, maar geen deelneme dan.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
jvdg schreef:Leg dat svp eens uit.....Jo-Ann schreef: En nu draaien we het wieltje nog eens om
Rom Bom!
~~Soli Deo Gloria~~
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
Juist ik ben zo bang voor het oordelen door mensen....Bert Mulder schreef:Ja, temeer dat je ons 'church bulletin' blijkbaar niet gelezen hebt...jvdg schreef:Dus jouw kerkenraad is in staat om onbekende Avondmaalsgangers te beoordelen?Bert Mulder schreef:Bij ons wel...Tiberius schreef:
In de praktijk is het zo (dat heb ik ook ergens getypt), dat onbekende mensen niet geweerd worden. Althans: eenmalig, daarna wordt onderzoek gedaan en zijn ze niet meer onbekend.
Dat kan ik haast niet geloven.
Stel nou eens dat ik als gelovige in een Avondmaalsdienst in jullie gemeente wordt getrokken, terwijl ik de kerkenraad niet vooraf heb ingelicht, mag ik dan om het (eventuele) oordeel van de kerkenraad afblijven?
Doen we onze Zaligmaker dan niet tekort?
stond vorige zondag dit bericht in:
zal as zondag een gelijkluidend soort bericht in staan. Wij, als kerkenraad, hebben de plicht om het Avondmaal zuiver te houden, zo ver wij kunnen beoordelen. Vreemden die wij niet kunnen onderzoeken of ze 1 in geloof met ons zijn kunnen we dus niet toelaten.This afternoon’s service is preparatory with a view to celebrating the Lord’s Supper next Sunday morning. Those who are not members of our congregation and would like to partake of the Supper with us must receive permission from the consistory. Members of another Protestant Reformed or sister church may seek permission just prior to the service next week; all others must meet with consistory this week to obtain permission.
Vergelijk Rutgers, in zijn 'Kerkelijke Adviezen':
http://www.kerkrecht.nl/main.asp?pagety ... 1972&page=Moeielijkheid kan er hier te lande bij dit punt slechts voorkomen in het betrekkelijk zeldzame geval, dat tijdelijke toelating gevraagd wordt door eenen hier vertoevenden vreemdeling uit het buitenland. Ook in zoodanig geval moet er van te voren voldoende zekerheid zijn, dat hij in de kerk, waar hij toe behoort, tot het H. Avondmaal is toegelaten, en dat hij met betrekking tot belijdenis en wandel genoegzaam voldoet aan hetgeen onze kerken, naar den eisch van Gods Woord, voor de deelneming aan de Avondmaalsviering noodig achten. Waar dit een en ander blijkt uit betrouwbaar getuigenis, en voor zooveel noodig ook uit verklaringen van den aanvrager zelven, pleegt men tegen de toelating geen bezwaar te maken. Maar gemakkelijk is het zeker niet om zoodanig getuigenis te verkrijgen, en evenmin om het te beoordeelen. Hiervoor regelen op te stellen, die voor alle mogelijke gevallen eene formeele beslissing zouden aangeven, is ook niet wel doenlijk; zoowel om het groote aantal en de groote verscheidenheid van de buitenlandsche kerken, als ook om haar zeer verschillend karakter met betrekking tot de Christelijke belijdenis en tot hare kerkelijke handhaving. En daarom was en is de kerkelijke practijk, ieder voorkomend geval op zichzelf te beoordeelen; altijd met vasthouding van hetgeen als hoofdzaak te stellen is, nl. dat genoegzaam blijken moet: 11. dat de aanvrager in zijne eigene kerk tot het H. Avondmaal is toegelaten; 2°. dat zijn levenswandel onbesproken is; en 3°. dat zijne persoonlijke geloofsovertuiging overeenkomt met de Christelijke geloofsbelijdenis, gelijk die voor de toelating tot het H. Avondmaal in den Catechismus onzer kerken nader ontwikkeld is; voor welk laatste wel niet noodig is, dat hij eerst dien Catechismus onderzoeke, daar er nog een aantal andere Catechismussen en Confessies zijn van kerken, die reeds in de 16de eeuw door de Gereformeerde kerken als zusterkerken erkend werden, en het dan zeker voldoende is, als de aanvrager verklaart, dat hij met eene van deze, die hem bekend is, van harte instemt. Zoo wordt hier te lande doorgaans gehandeld; en op soortgelijke wijze zullen onze kerken zeker ook op Midden-Java hebben te handelen.
Let wel, dat we het hart van de prospectieve Avondmaalganger niet beoordelen. Dat kan de mens nooit. Als we de gelegenheid krijgen, om iemand belijdenis en leven te beoordelen, dan zullen we daarop oordelen, en, indien gepast, zal die persoon toegelaten worden. Als we die gelegenheid niet krijgen, dan sorry, maar geen deelneme dan.
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
En terecht!jvdg schreef:Juist ik ben zo bang voor het oordelen door mensen....
Wat is er al niet een schade aangericht door dat geoordeel van mensen. Vreselijk!! Ik ken ze van nabij, mensen die de kerk de rug toe hebben gekeerd "dankzij" kerkenraadsleden die zich een oordeel aanmatigden.
En daarom ben ik ook mordicus tegen die levenslange ambtsdragers. De praktijk leert dat het juist die veteranen zijn, die ambtsdragers die al dertig, veertig jaar in de kerkenraad zitten, die zich een houding aanmeten alsof ze met goddelijk gezag kunnen oordelen.
Bewáár me...
~~Soli Deo Gloria~~
Re: Onze plicht om op vakantie ter kerke te gaan, en waar
nou inderdaad.. brrr...Hendrikus schreef:En terecht!jvdg schreef:Juist ik ben zo bang voor het oordelen door mensen....
Wat is er al niet een schade aangericht door dat geoordeel van mensen. Vreselijk!! Ik ken ze van nabij, mensen die de kerk de rug toe hebben gekeerd "dankzij" kerkenraadsleden die zich een oordeel aanmatigden.
En daarom ben ik ook mordicus tegen die levenslange ambtsdragers. De praktijk leert dat het juist die veteranen zijn, die ambtsdragers die al dertig, veertig jaar in de kerkenraad zitten, die zich een houding aanmeten alsof ze met goddelijk gezag kunnen oordelen.
Bewáár me...
gelukkig is dat dan ook niet overal he..
Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten maar de echo ervan duurt eindeloos....