Hypocrieten bekeren zich niet met hun hart ( waren hart) tot God, staat er in zondag 30 vraag en antwoord 81.

Ik vroeg me gisteren onder de preek af: Maar als gelovige voel ik me ook vaak zo hypocriet.
En wat als je tijdens een avondmaalsbediening alleen maar je hypocriete kant zie. Dan kan je beter afblijven op zo'n moment? Ook al ben je een ware gelovige?

Wat is het verschil tussen het leven van een hypocriet en het ontdekken van hypocritisme in je eigen leven?

Ik denk dat een echte hypocriet zich nooit hypocriet voelt en ook nooit bang is om het te zijn.

Het woord hypocriet krijgt langzamerhand in de theologie een verkeerde betekenis.

Het is niet iemand die op verkeerde gronden meent behouden te zijn.

Een hypocriet is een huichelaar. En een huichelaar weet heel goed dat hij zich aanstelt als ware gelovige, maar het niet is en mogelijk zelfs niet wil zijn. Het is dus onmogelijk hypocriet te zijn en het niet te voelen. Het is een opzettelijke daad.

Ik weet niet precies hoe je je 'hypocriet' kunt voelen in je relatie met God. Het kan zijn dat je zou willen dat dingen beter waren, maar God kijkt dwars door je heen. Ten opzichte van Hem kun je niet hypocriet zijn. Wel tenopzichte van mensen, omdat die zien wat voor ogen is, maar God ziet het hart aan.

refo schreef:Het woord hypocriet krijgt langzamerhand in de theologie een verkeerde betekenis.

Het is niet iemand die op verkeerde gronden meent behouden te zijn.

Een hypocriet is een huichelaar. En een huichelaar weet heel goed dat hij zich aanstelt als ware gelovige, maar het niet is en mogelijk zelfs niet wil zijn. Het is dus onmogelijk hypocriet te zijn en het niet te voelen. Het is een opzettelijke daad.

Het kan zijn, dat de term niet klopt.
Alleen denk ik, dat er tegenwoordig weinig tot geen bewuste huichelaars (die zich aanstellen als ware gelovige, maar weten dat dat niet zo is) zijn. Veel meer, die op valse gronden menen behouden te zijn.

In de tijd van het opstellen van de HC, werden velen omwille van politieke/zakelijke belangen gereformeerd. Waarschijnlijk worden zij met de hypocrieten bedoeld.

Vandaag de dag zijn er andere redenen om hypocriet te zijn, bv omdat het volk van God een hoog aanzien geniet in de kerk, of andere redenen die niets met het geestelijke te maken hebben.

aritha schreef:Hypocrieten bekeren zich niet met hun hart ( waren hart) tot God, staat er in zondag 30 vraag en antwoord 81.

Ik vroeg me gisteren onder de preek af: Maar als gelovige voel ik me ook vaak zo hypocriet.
En wat als je tijdens een avondmaalsbediening alleen maar je hypocriete kant zie. Dan kan je beter afblijven op zo'n moment? Ook al ben je een ware gelovige?

Wat is het verschil tussen het leven van een hypocriet en het ontdekken van hypocritisme in je eigen leven?

Omschrijf "hypocriet" eens en leg het naast de nodiging en weigering van het avondmaalsformulier. En reageer dan nog eens op je eigen vraag. Ik ben benieuwd!

Marnix schreef:

aritha schreef:Hypocrieten bekeren zich niet met hun hart ( waren hart) tot God, staat er in zondag 30 vraag en antwoord 81.

Ik vroeg me gisteren onder de preek af: Maar als gelovige voel ik me ook vaak zo hypocriet.
En wat als je tijdens een avondmaalsbediening alleen maar je hypocriete kant zie. Dan kan je beter afblijven op zo'n moment? Ook al ben je een ware gelovige?

Wat is het verschil tussen het leven van een hypocriet en het ontdekken van hypocritisme in je eigen leven?

Omschrijf "hypocriet" eens en leg het naast de nodiging en weigering van het avondmaalsformulier. En reageer dan nog eens op je eigen vraag. Ik ben benieuwd!

Eh Marnix, na diep nadenken over jou stukje, kom ik eigenlijk niet bij hypocriet - zijn uit voor mezelf, maar eerder bij tekorten in de inheiligmaking
En als ik daar de nodiging en weigering van het avondmaalsformulier naast leg...dan mag ik niet afbijven van de Tafel. Ik heb Hem juist heel erg nodig, niet alleen voor de zondenvergeving maar ook voor de heiliging.
Dank je Marnix!

Geen dank. Ik heb het avondmaalsformulier en de vertroostende woorden die daarin klinken niet bedacht. Richt je dank maar naar boven, het is Zijn liefde en genade!