adoptie door single

[Marie-Henriëtte]

Ga er maar vanuit dat een alleenstaande vrouw die een kindje adopteert, alles goed geregeld heeft. Je krijgt niet zomaar een adoptie kindje toegewezen. Mooi initiatief trouwens van zo'n vrouw. Of een kind nou verzorgd en opgevoed wordt in een opvanghuis, of door een alleenstaande vrouw thuis, dat maakt niet uit.

Ik snap niet zo goed al die vergelijkingen met andere instanties. Het gaat om de principiele vraag van een christen of zij alleenstaand een kind mag adopteren.
Ik heb daar ook wel mijn vraagtekens bij. Bovendien ken ik een stel dat al geruime tijd wacht in de adoptieprocedure. Onlangs weer een tegenslag op de wachtlijst. Is er dan echt zo'n 'overschot' in de adoptiekinderen?

Maar het lijkt mij dat het hier moet gaan in hoeverre het verantwoord is alleenstaand te adopteren. Ik merk dat er al heel snel gevoelsargumenten om de hoek komen kijken. Zoals: mooi initiatief, fijn voor het kind, naar voor het kind, enz. Wat leert de Bijbel ons?

Dat kinderen per definitie in een gezin thuishoren met twee ouders? Ik lees daar niets over dat dat zou moeten. Ik lees ook niets in de Bijbel over een verbod voor alleenstaande vrouwen om een kindje te adopteren omdat dit een zeer zondige daad is. Ik vind het meer van werken van barmhartigheid getuigen. Een ander de zorg uit handen nemen en er liefdevol aandacht aanbesteden.

[Democritus]

Ga er maar vanuit dat een alleenstaande vrouw die een kindje adopteert, alles goed geregeld heeft. Je krijgt niet zomaar een adoptie kindje toegewezen. Mooi initiatief trouwens van zo'n vrouw. Of een kind nou verzorgd en opgevoed wordt in een opvanghuis, of door een alleenstaande vrouw thuis, dat maakt niet uit.

Dat is inderdaad het ralationele argument, vanuit het kind gezien.

Maar hoe kijk jij dan tegen de principiele lijn dat een gezin bestaat uit een vader en een moeder. Kun je daar alleen vanwege het relationele argument aan voorbij?
Dat het natuurlijk gezien een man en een vrouw noodzakelijk zijn om kinderen te laten ontstaan zal ook niet zonder bedoeling zijn. Misschien is voor een kind in de eerste levensjaren een moeder belangrijker als een vader maar in de latere levensjaren wordt een vaderfiguur (zeker voor een jongen) heel belangrijk. Wat betekent het ontbreken van een vader voor de beeldvorming van een Godsbeeld als kind? Moet je dan bewust een kind in een vaderloos gezin plaatsen?

Zomaar een heleboel vragen? Niet dat ik er per definitie op tegen ben maar ik vond het verhaal behoorlijk juichend en eenzijdig.

Oftewel nogmaals een vraag die ik al eerder in het algemeen gesteld heb.... Welke principe gaat er voor?

Wat te doen als het geen alleenstaande vrouw maar een alleenstaande man...hoe staan we er dan tegenover?

Hoe verhouden in het denken hierover het feit dat iemand een man of een vrouw is?

[Jongere]

Er is nog iets meer dan een letterlijke bijbeltekst, MH. Ik lees nergens in de Bijbel dat Sinterklaas niet geoorloofd is. Of een minaret.
Maar misschien valt uit een bepaalde context iets op te maken? Scheppingsorde bijvoorbeeld.

[Jongere]

Zomaar een heleboel vragen? Niet dat ik er per definitie op tegen ben maar ik vond het verhaal behoorlijk juichend en eenzijdig.

Dit is het inderdaad vooral. Ik bedoel het niet persoonlijk, maar zoals ik dit verhaal las lijkt er ook haast geen tegenspraak te mogen zijn. Nog meer kom ik dat in het topic tegen. Prachtig toch? Punt. er is altijd een stap terug te doen om dingen Bijbels te bekijken. Eén waarde uit de Bijbel, zoals naastenliefde, is toch een heel wankele basis? Zo kan een homopaar met een beroep daarop adopteren. En toch zeg je dan: nee, ik zie veel meer in de Bijbel wat mij een bepaalde richting uit wijst.

[Democritus]

Dat kinderen per definitie in een gezin thuishoren met twee ouders? Ik lees daar niets over dat dat zou moeten. Ik lees ook niets in de Bijbel over een verbod voor alleenstaande vrouwen om een kindje te adopteren omdat dit een zeer zondige daad is. Ik vind het meer van werken van barmhartigheid getuigen. Een ander de zorg uit handen nemen en er liefdevol aandacht aanbesteden.

Waarom gelijk het woord zondig in de mond nemen? Daar spreekt niemand over. Laat alleen niet je oordeel gebaseerd zijn op iets van: mooi toch.

Toen ik het artikel las dacht ik ook eerst: Dapper en mooi....maar dan denk je er eens over na en besef dat het wel wat complexer is.

Lastig he mannen..... allemaal vervelende vragen stellen bij zaken die toch zo goed aanvoelen.

[priscilla]

Zomaar een heleboel vragen? Niet dat ik er per definitie op tegen ben maar ik vond het verhaal behoorlijk juichend en eenzijdig.

Dit is het inderdaad vooral. Ik bedoel het niet persoonlijk, maar zoals ik dit verhaal las lijkt er ook haast geen tegenspraak te mogen zijn. Nog meer kom ik dat in het topic tegen. Prachtig toch? Punt. er is altijd een stap terug te doen om dingen Bijbels te bekijken. Eén waarde uit de Bijbel, zoals naastenliefde, is toch een heel wankele basis? Zo kan een homopaar met een beroep daarop adopteren. En toch zeg je dan: nee, ik zie veel meer in de Bijbel wat mij een bepaalde richting uit wijst.

Er wordt vaak vanuit gegaan dat bijv. Abraham ook een soort adoptieverhouding had met zijn knecht Eliezer. Dat scheen toen wel meer te gebeuren.
Maar ja, Abraham had natuurlijk wel een vrouw.
Aan de andere kant: waar is een kind beter af. In een weeshuis in China of bij een alleenstaande?
Ik denk dat deze dingen heel moeilijk zijn.

[Democritus]

Aan de andere kant: waar is een kind beter af. In een weeshuis in China of bij een alleenstaande?
Ik denk dat deze dingen heel moeilijk zijn.

Deze dingen zijn moeilijk.

Menselijkerwijs is dat kind beter af bij een alleenstaande. Maar mag je vanuit het einddoel redeneren? Heiligt het doel de middelen?

Ik weet het eerlijk gezegd niet.

[priscilla]

Aan de andere kant: waar is een kind beter af. In een weeshuis in China of bij een alleenstaande?
Ik denk dat deze dingen heel moeilijk zijn.

Deze dingen zijn moeilijk.

Menselijkerwijs is dat kind beter af bij een alleenstaande. Maar mag je vanuit het einddoel redeneren? Heiligt het doel de middelen?

Ik weet het eerlijk gezegd niet.

Ik weet het ook niet.

[MarthaMartha]

Maar als het dan geen zonde is... waarom er dan zo moeilijk over doen?
Waarom het niet bij haar laten en vertrouwen dat ze er -wellicht biddend- goed over nagedacht heeft?

Jongere, met een homopaar breng je een kind in een onbijbelse leef-situatie, ik neem aan dat je single zijn niet als onbijbels ziet? Dit lijkt me dus geen argument in deze discussie.

Vanuit de scheppingsorde dient een man zijn vader en moeder te verlaten en zijn vrouw aan te hangen... toch blijven er mensen single, vrouwen met een -van nature veel sterkere? - kinderwens....
Vanuit de scheppingsorde worden kinderen geboren in een liefdevol gezin en groeien op met liefde.... toch zijn er kinderen die niet bij hun ouder(s) kunnen blijven en ergens anders heen moeten....

Welk probleem is er om die twee bij elkaar te brengen???

en kom dan ook met argumenten waarom langdurige pleegzorg wel mag en adoptie niet...

[priscilla]

Maar als het dan geen zonde is... waarom er dan zo moeilijk over doen?
Waarom het niet bij haar laten en vertrouwen dat ze er -wellicht biddend- goed over nagedacht heeft?

Jongere, met een homopaar breng je een kind in een onbijbelse leef-situatie, ik neem aan dat je single zijn niet als onbijbels ziet? Dit lijkt me dus geen argument in deze discussie.

Vanuit de scheppingsorde dient een man zijn vader en moeder te verlaten en zijn vrouw aan te hangen... toch blijven er mensen single, vrouwen met een -van nature veel sterkere? - kinderwens....
Vanuit de scheppingsorde worden kinderen geboren in een liefdevol gezin en groeien op met liefde.... toch zijn er kinderen die niet bij hun ouder(s) kunnen blijven en ergens anders heen moeten....

Welk probleem is er om die twee bij elkaar te brengen???

en kom dan ook met argumenten waarom langdurige pleegzorg wel mag en adoptie niet...

Ik denk dat het voor langdurige pleegzorg misschien nog wel belangrijker is om een vader en moeder te hebben. Het zijn toch vaak kinderen die "meer zorg" nodig hebben. Ga daar maar in je eentje aanstaan. Lijkt me erg pittig.

[Jo-Ann]

(Even buiten de discussie om: deze casus maakt wel duidelijk dat de kinderwens ook duidelijk bij singles leeft. Ik vind dat positief. Niet alleen kinderloze echtparen hebben het hier moeilijk mee...
't Is vast een denkfout, maar dat is wel mijn conclusie naar aanleiding van het gebed in kerken voor kinderloze echtparen)

[Bernadientje]

Ik heb het inderdaad ook gelezen, herlezen en er over nagedacht. Ik wist eigenlijk niet eens dat dit mogelijk was voor een alleenstaande.
In dit voorbeeld wordt heel erg ingegaan op de kinderwens van de alleenstaande. Als ik eerlijk ben, vind ik adoptie door een alleenstaande om deze reden nogal 'ik-gericht'. Ik vraag me af of het welzijn van het kind niet over het hoofd gezien wordt? Het kind zal wellicht een vaderwens hebben/krijgen. Wat weegt dan zwaarder?

waarin is dit ik-gerichter dan bij een echtpaar?

In wat een alleenstaande tegenover een echtpaar een kind bieden kan. Een allenstaande vrouw biedt geen vaderschap aan een kind terwijl wanneer een echtpaar een kind adopteert het kind een vader en moeder krijgt. Het eenouder gezin (in dit geval), wat nu bewust gecreerd wordt, stuit me tegen de borst. Het lijkt nu net of dat normaal is en ik hoop dat we dat nooit normaal gaan vinden.

maar dat moet je niet ik-gericht noemen.... een alleenstaande kan net zo'n hart vol liefde hebben voor het kind als een echtpaar, dit gaat om het ontbreken van het vaderschap, niet over ik-gerichtheid.

Ik ga na een dag werken achterlopen zie ik. Toch nog even een antwoord: Ik weet niet hoe ik het anders / beter moet verwoorden. Het is ook niet zo dat een alleenstaande geen hart vol liefde kan hebben (het blijkt dat dat wel kan). Ik bedoel ermee te zeggen dat doordat IK een kinderwens heb, ik hiermee het kind een vader onthoud. Ik zie dat als een gevolg van. Dan denk ik dat je hierbij eerst aan jezelf denkt (mens/ik gericht) en dan pas aan een ander (het kind). En dat vind ik hierin echt geen goede volgorde.

W.b. de vraag of een kind beter af zou zijn in een weeshuis in China of bij een alleenstaande: Is dat niet een beetje een scheve vergelijking? Je kunt het ook zo stellen: waar zou een kind beter af zijn, bij een echtpaar of een alleenstaande?

Het blijft een moeilijk iets en een echt persoonlijke zaak, maar ik ben in het geval van een adoptie door een single toch geneigd meer te hechten aan het bijbelse principe vader/moeder (scheppingsorde) dan aan de wens van een mens.

Weet iemand hoe het overigens kan dat echtparen vaak jaren moeten wachten voordat de procedure rond is en dit bij een alleenstaande in 3 maanden rond kan zijn?

[Marie-Henriëtte]

Maar hoe kijk jij dan tegen de principiele lijn dat een gezin bestaat uit een vader en een moeder. Kun je daar alleen vanwege het relationele argument aan voorbij?

Bij voorkeur groeit een kind op in een gezin met vader en moeder. Dat is mijn mening. In 2008 adopteerden 767 Nederlanders (bron cijfers www.adoptie.nl) een kindje, hoeveel zouden hiervan alleenstaand zijn geweest? Ik denk niet dat we het moeten gaan dramatiseren als er een keer een alleenstaande vrouw tussen zit die een kindje adopteert. Zeker niet wanneer het een christin betreft.

[Zita]

Maar hoe kijk jij dan tegen de principiele lijn dat een gezin bestaat uit een vader en een moeder. Kun je daar alleen vanwege het relationele argument aan voorbij?

Bij voorkeur groeit een kind op in een gezin met vader en moeder. Dat is mijn mening. In 2008 adopteerden 767 Nederlanders (bron cijfers http://www.adoptie.nl) een kindje, hoeveel zouden hiervan alleenstaand zijn geweest? Ik denk niet dat we het moeten gaan dramatiseren als er een keer een alleenstaande vrouw tussen zit die een kindje adopteert. Zeker niet wanneer het een christin betreft.

da's pragmatisch. Maar dat is geen antwoord op de principiele vraag.

[jvdg]

Maar hoe kijk jij dan tegen de principiele lijn dat een gezin bestaat uit een vader en een moeder. Kun je daar alleen vanwege het relationele argument aan voorbij?

Bij voorkeur groeit een kind op in een gezin met vader en moeder. Dat is mijn mening. In 2008 adopteerden 767 Nederlanders (bron cijfers http://www.adoptie.nl) een kindje, hoeveel zouden hiervan alleenstaand zijn geweest? Ik denk niet dat we het moeten gaan dramatiseren als er een keer een alleenstaande vrouw tussen zit die een kindje adopteert. Zeker niet wanneer het een christin betreft.

da's pragmatisch. Maar dat is geen antwoord op de principiele vraag.

M.i. is het principiële antwoord op die vraag, dat we volgens de scheppingsorde een kind alleen mogen aanvaarden als echtpaar, hoezeer ik me ook gevoelsmatig in kan leven in de (schreeuwende) kinderwens van alleengaanden.
Daarbij weegt voor mij ook het belang van het kind heel zwaar.

Tegelijkertijd besef ik dat een kind beter af kan zijn met een single-ouder dan met een niet 'harmonieus' zelfzuchtig echtpaar, welk het alleen maar te doen is om een kind te "hebben".

Zelf geloof ik wel in situaties waarbij een kind heel duidelijk op de weg van een single wordt geplaatst, dusdanig dat er geen andere weg is om zo'n kind te helpen.
Dan, meen ik, dat het wel geoorloofd is om zo'n kind te verzorgen en te adopteren.