Niet durven geloven...

[vogeltje]

Citaat: Het is aangrijpend dat veel reformatorische christenen die de Heere van jongs af vrezen, hun leven lang onder het juk van de slaafse vrees blijven omdat ze niet durven geloven dat hun geloof echt Gods werk is.

Waar komt het dan precies door?
Ik vind het aan de ene kant herkenbaar.
Aan de andere kant te generaliserend.

[Bureaucraat]

Beter duizendmaal twijfelen dan je éénmaal voor eeuwig bedriegen...

Een bekende wijsgeer zei ooit al: Twijfel is het begin van alle wijsheid.

[Bert Mulder]

Beter duizendmaal twijfelen dan je éénmaal voor eeuwig bedriegen...

2 Petrus 2:1
EN er zijn ook valse profeten onder het volk geweest, gelijk ook onder u valse leraars zijn zullen, die verderfelijke ketterijen bedektelijk invoeren zullen, ook den Heere, Die hen gekocht heeft, verloochenende, en een haastig verderf over zichzelven brengende.

[memento]

Beter duizendmaal twijfelen dan je éénmaal voor eeuwig bedriegen...

Een bekende wijsgeer zei ooit al: Twijfel is het begin van alle wijsheid.

Dan heb ik liever die andere wijze man, die zei: De vreze des Heeren is het begin van alle wijsheid. En het mooie aan de vreze des Heeren is: dat is juist zekerheid in plaats van twijfel. Wie twijfelt is een baar der zee gelijk. Het geloof echter is een vaste grond, en een zeker bewijs.

[refo]

Citaat: Het is aangrijpend dat veel reformatorische christenen die de Heere van jongs af vrezen, hun leven lang onder het juk van de slaafse vrees blijven omdat ze niet durven geloven dat hun geloof echt Gods werk is.

Waar komt het dan precies door?
Ik vind het aan de ene kant herkenbaar.
Aan de andere kant te generaliserend.

Dat komt omdat het geloof 'tussen de oren' is gaan zitten.
Daar mist het zijn vastigheid.
Een bepaalde geestelijke ervaring komt dan in de plaats van het Woord van God, Wat zeer vast is.
Die ervaringen, bevindingen of wat voor namen ze ook hebben: ze zijn er maar even en ze zijn er maar soms.
En het kán natuurlijk van God zijn, zeker als het meer aan Hem bindt.
Maar een bepaalde ervaring kan ook níet van God zijn. Alleen maar geestelijk prettig. Alle geesten moeten beproefd worden of ze uit God zijn.

De gereformeerd gezindte doet steevast badinerend over de mensen die het maar zo makkelijk kunnen geloven. Het is gemakkelijk te geloven. Maar het is niet verplicht. Er staat nergens in de Bijbel dat er naast het Woord nog iets anders is, namelijk een bevinding, waardoor dat Woord pas echt voor jou is.

Gods beloften zijn niet voor de één ja en voor de ander nee. Ze zijn ja én amen.

Geloof lijkt nu vooral voor mensen die lijden aan slapeloosheid (heb je wel een wakker gelegen?)
Of voor depressieve mensen: dat wordt dan verward met ellendekennis. Een genezing lucht zo op, dat dat voor Christuskennis wordt gehouden. Dat is niet erg imo, maar zeg niet dat dat dan zo moet bij iedereen.
Of voor gevoelige mensen, die in het dagelijks leven al gemakkelijk een traantje laten.

[memento]

Refo, je spreekt ongereformeerd....

Een bepaalde geestelijke ervaring komt dan in de plaats van het Woord van God, Wat zeer vast is.
Die ervaringen, bevindingen of wat voor namen ze ook hebben: ze zijn er maar even en ze zijn er maar soms.
En het kán natuurlijk van God zijn, zeker als het meer aan Hem bindt.
Maar een bepaalde ervaring kan ook níet van God zijn. Alleen maar geestelijk prettig. Alle geesten moeten beproefd worden of ze uit God zijn.

Het is zker zo dat de geesten beproeft moeten worden. Want veel wat bevinding heet, is vrees ik slechts een gevoel, ipv ware bevinding. Ware bevinding resulteert altijd in een andere levenshouding, die meer op God gericht is. Als een psalmversje of een ernstige preek je diep beroerd, maar dát niet tot resultaat heeft, is het geen ware bevinding. En omgedraait: Ook al gaat het er minder emotioneel aan toe, maar er komt een verandering in het leven, een leren zien van zonden en schuld voor God, een jagen naar de verlossing in Christus, en een anders leven (niet meer ik-gericht) dan is er sprake van ware bevinding.

De gereformeerd gezindte doet steevast badinerend over de mensen die het maar zo makkelijk kunnen geloven. Het is gemakkelijk te geloven. Maar het is niet verplicht.

Dat is een groot kwaad. Velen praten maar over hoe onmogelijk het is om jezelf te bekeren, zonder het ooit serieus geprobeert te hebben. Zulk een houding is tegen Gods woord in.

Er staat nergens in de Bijbel dat er naast het Woord nog iets anders is, namelijk een bevinding, waardoor dat Woord pas echt voor jou is. Gods beloften zijn niet voor de één ja en voor de ander nee. Ze zijn ja én amen.

Je maakt hier een hele grote denkfout. Ongereformeerd en onBijbels. Tenzij een mens wederom geboren wordt, hij kan het koninkrijk van God niet zijn. Wedergeboorte, bekering en geloof zijn nodig. Het is waar dat al die dingen nauw verbonden zijn aan het gehoorzamen van Gods Woord. Maar het is wel degelijk een ervaring, een bevinding. De noties ellende, verlossing en dankbaarheid (alle 3, want met alleen ellende is het geen ware bekering, maar slechts depressief-doenerij) zijn uiterst Bijbels, het OT en NT staan er vol mee, en zijn zaken die niet buiten de bevinding omgaan.

Geloof lijkt nu vooral voor mensen die lijden aan slapeloosheid (heb je wel een wakker gelegen?)
Of voor depressieve mensen: dat wordt dan verward met ellendekennis. Een genezing lucht zo op, dat dat voor Christuskennis wordt gehouden. Dat is niet erg imo, maar zeg niet dat dat dan zo moet bij iedereen.
Of voor gevoelige mensen, die in het dagelijks leven al gemakkelijk een traantje laten.

In de Schrift horen ellende, verlossing en dankbaarheid bij elkaar. Mensen die alleen maar klagen kunnen over hun ellende, zonder God in Christus te roemen voor Zijn verlossing, en vanuit die verlossing dagelijks hun leven in Gods dienst willen besteden, zijn NIET bekeerd, maar gewoon zwaarmoedig aangelegd. Ook mensen die wel eens geraakt worden door een psalm, wat heel goed en fijn voelt, en waarbij de tranen veelvuldig vloeien, maar bij wie er geen sprake is van bekering (verandering van leven en van hart) missen nog de ware bekering.

Bevinding is het leren kennen van eigen zonde en ellende. Hoe verloren je ligt voor God, en hoe hopeloos het aan jouw kant is. Maar ook het van God verwachten, het niet kunnen leven zonder de vergeving in Christus Jezus. Ja, het niet kunnen leven zonder de Persoon van Jezus, zonder vrede met God. Het werkt een verandering van leven, niet alleen richting God, maar ook richting je naaste. Niet meer leven voor je eigen IK, maar leven zoals God wil. Bevinding is niet iets naars, waarvan je neerslagtig wordt, maar juist iets moois. Wat is nu heerlijker dan het gemeenschap oefenen met God. Ja, zelfs als er het gemis van God is, en een teneergeslagenheid vanwege eigen zonde en ellende, dan is dat geen depressief, uitzichtloos gebeuren, maar een hoopvolle verwachting als van iemand die zijn geliefde mist en hoopt dat hij/zij spoedig komen zal. Lees de psalmen maar, lees Paulus brieven maar. Daar zie je bevinding zoals die Gode behagen kan.

[albion]

Refo, je spreekt ongereformeerd....

. En omgedraait: Ook al gaat het er minder emotioneel aan toe, maar er komt een verandering in het leven, een leren zien van zonden en schuld voor God, een jagen naar de verlossing in Christus, en een anders leven (niet meer ik-gericht) dan is er sprake van ware bevinding

Nooit gehoord van een bekering van de kroeg naar de kerk? Met een anders leven hoeft er helemaal geen sprake te zijn van een ware bevinding.

Meade zou zeggen: Je kunt preken als een apostel, bidden als een engel en toch het hart van een duivel hebben.

[Terri]

Refo, je spreekt ongereformeerd....

. En omgedraait: Ook al gaat het er minder emotioneel aan toe, maar er komt een verandering in het leven, een leren zien van zonden en schuld voor God, een jagen naar de verlossing in Christus, en een anders leven (niet meer ik-gericht) dan is er sprake van ware bevinding

Nooit gehoord van een bekering van de kroeg naar de kerk? Met een anders leven hoeft er helemaal geen sprake te zijn van een ware bevinding.

Meade zou zeggen: Je kunt preken als een apostel, bidden als een engel en toch het hart van een duivel hebben.

Refo, je spreekt ongereformeerd....

. En omgedraait: Ook al gaat het er minder emotioneel aan toe, maar er komt een verandering in het leven, een leren zien van zonden en schuld voor God, een jagen naar de verlossing in Christus, en een anders leven (niet meer ik-gericht) dan is er sprake van ware bevinding

Nooit gehoord van een bekering van de kroeg naar de kerk? Met een anders leven hoeft er helemaal geen sprake te zijn van een ware bevinding.

Meade zou zeggen: Je kunt preken als een apostel, bidden als een engel en toch het hart van een duivel hebben.

Precies en zo weet niemand meer wat het nu werkelijk inhoud.
Als je de bijbel leest vind ik de bijbel-heiligen voldoen aan maatstaven waar wij onze neus voor op zullen halen

[memento]

En omgedraait: Ook al gaat het er minder emotioneel aan toe, maar er komt een verandering in het leven, een leren zien van zonden en schuld voor God, een jagen naar de verlossing in Christus, en een anders leven (niet meer ik-gericht) dan is er sprake van ware bevinding

Nooit gehoord van een bekering van de kroeg naar de kerk? Met een anders leven hoeft er helemaal geen sprake te zijn van een ware bevinding.

Meade zou zeggen: Je kunt preken als een apostel, bidden als een engel en toch het hart van een duivel hebben.

Een ieder wie zijn zonde en schuld leert zien van God, en gaat jagen naar de verlossing in Christus, en bij wie dit alles gepaard gaat met een veranderde levenshouding, is wel zeker bekeert.

Ik bedoel daarmee dus niet een uiterlijke bekering, vanuit een besef dat je levenswandel erg slecht is, maar een hartelijk berouw over de zonden, en een jagen naar de gerechtigheid die in God te vinden is.

[Gian]

Die afhankelijkheid schijnt weg, of er is een krachtige opwekking bezig waar
ik dan niet van weet. Maar dat zou vreemd zijn, gezien het werk van God nooit
verborgen kan blijven...


Daar mag het juichende christendom van deze dagen de schouder over ophalen.
Het is niet anders, zelfs het reformatorisch erfdeel gaat in een steeds sneller
tempo het juichende christendom na...

Opmerkelijke posting.

[Democritus]

Refo, je spreekt ongereformeerd....

Een bepaalde geestelijke ervaring komt dan in de plaats van het Woord van God, Wat zeer vast is.
Die ervaringen, bevindingen of wat voor namen ze ook hebben: ze zijn er maar even en ze zijn er maar soms.
En het kán natuurlijk van God zijn, zeker als het meer aan Hem bindt.
Maar een bepaalde ervaring kan ook níet van God zijn. Alleen maar geestelijk prettig. Alle geesten moeten beproefd worden of ze uit God zijn.

Het is zker zo dat de geesten beproeft moeten worden. Want veel wat bevinding heet, is vrees ik slechts een gevoel, ipv ware bevinding. Ware bevinding resulteert altijd in een andere levenshouding, die meer op God gericht is. Als een psalmversje of een ernstige preek je diep beroerd, maar dát niet tot resultaat heeft, is het geen ware bevinding. En omgedraait: Ook al gaat het er minder emotioneel aan toe, maar er komt een verandering in het leven, een leren zien van zonden en schuld voor God, een jagen naar de verlossing in Christus, en een anders leven (niet meer ik-gericht) dan is er sprake van ware bevinding.

De gereformeerd gezindte doet steevast badinerend over de mensen die het maar zo makkelijk kunnen geloven. Het is gemakkelijk te geloven. Maar het is niet verplicht.

Dat is een groot kwaad. Velen praten maar over hoe onmogelijk het is om jezelf te bekeren, zonder het ooit serieus geprobeert te hebben. Zulk een houding is tegen Gods woord in.

Er staat nergens in de Bijbel dat er naast het Woord nog iets anders is, namelijk een bevinding, waardoor dat Woord pas echt voor jou is. Gods beloften zijn niet voor de één ja en voor de ander nee. Ze zijn ja én amen.

Je maakt hier een hele grote denkfout. Ongereformeerd en onBijbels. Tenzij een mens wederom geboren wordt, hij kan het koninkrijk van God niet zijn. Wedergeboorte, bekering en geloof zijn nodig. Het is waar dat al die dingen nauw verbonden zijn aan het gehoorzamen van Gods Woord. Maar het is wel degelijk een ervaring, een bevinding. De noties ellende, verlossing en dankbaarheid (alle 3, want met alleen ellende is het geen ware bekering, maar slechts depressief-doenerij) zijn uiterst Bijbels, het OT en NT staan er vol mee, en zijn zaken die niet buiten de bevinding omgaan.

Geloof lijkt nu vooral voor mensen die lijden aan slapeloosheid (heb je wel een wakker gelegen?)
Of voor depressieve mensen: dat wordt dan verward met ellendekennis. Een genezing lucht zo op, dat dat voor Christuskennis wordt gehouden. Dat is niet erg imo, maar zeg niet dat dat dan zo moet bij iedereen.
Of voor gevoelige mensen, die in het dagelijks leven al gemakkelijk een traantje laten.

In de Schrift horen ellende, verlossing en dankbaarheid bij elkaar. Mensen die alleen maar klagen kunnen over hun ellende, zonder God in Christus te roemen voor Zijn verlossing, en vanuit die verlossing dagelijks hun leven in Gods dienst willen besteden, zijn NIET bekeerd, maar gewoon zwaarmoedig aangelegd. Ook mensen die wel eens geraakt worden door een psalm, wat heel goed en fijn voelt, en waarbij de tranen veelvuldig vloeien, maar bij wie er geen sprake is van bekering (verandering van leven en van hart) missen nog de ware bekering.

Bevinding is het leren kennen van eigen zonde en ellende. Hoe verloren je ligt voor God, en hoe hopeloos het aan jouw kant is. Maar ook het van God verwachten, het niet kunnen leven zonder de vergeving in Christus Jezus. Ja, het niet kunnen leven zonder de Persoon van Jezus, zonder vrede met God. Het werkt een verandering van leven, niet alleen richting God, maar ook richting je naaste. Niet meer leven voor je eigen IK, maar leven zoals God wil. Bevinding is niet iets naars, waarvan je neerslagtig wordt, maar juist iets moois. Wat is nu heerlijker dan het gemeenschap oefenen met God. Ja, zelfs als er het gemis van God is, en een teneergeslagenheid vanwege eigen zonde en ellende, dan is dat geen depressief, uitzichtloos gebeuren, maar een hoopvolle verwachting als van iemand die zijn geliefde mist en hoopt dat hij/zij spoedig komen zal. Lees de psalmen maar, lees Paulus brieven maar. Daar zie je bevinding zoals die Gode behagen kan.

[Gian]

Ik denk dat Refo vooral de extra-ordinaire bevinding bedoelt en niet de zielsgestalte van het dagelijkse christenleven.

[eilander]

Refo, je spreekt ongereformeerd....

. En omgedraait: Ook al gaat het er minder emotioneel aan toe, maar er komt een verandering in het leven, een leren zien van zonden en schuld voor God, een jagen naar de verlossing in Christus, en een anders leven (niet meer ik-gericht) dan is er sprake van ware bevinding

Nooit gehoord van een bekering van de kroeg naar de kerk? Met een anders leven hoeft er helemaal geen sprake te zijn van een ware bevinding.

Meade zou zeggen: Je kunt preken als een apostel, bidden als een engel en toch het hart van een duivel hebben.

Even hier op voortbordurend: als iemand Judas vóór hij verraad pleegde, had uitgemaakt voor een duivel, zou ik dat lasterlijk gevonden hebben.
Waarmee ik bedoel dat zoiets voor de buitenwacht niet zichtbaar is, volgens mij mogen we daar ook niets mee doen. Of denk jij als je een dominee hoort, steeds: maar misschien is het wel een duivel?

[-DIA-]

Beter duizendmaal twijfelen dan je éénmaal voor eeuwig bedriegen...

Een bekende wijsgeer zei ooit al: Twijfel is het begin van alle wijsheid.

Mag ik ook nog iets aan toevoegen?
Twijfel is tevens het begin van alle ketterijen en dwalingen...

[Jongere]

Ik denk dat Refo vooral de extra-ordinaire bevinding bedoelt en niet de zielsgestalte van het dagelijkse christenleven.

Dat vraag ik me af. Als je zegt dat de Christuskennis 'zwart op wit' in de Bijbel staat, mis je een fundamenteel begrip van het N.T. Alles wijst op een bevindelijk kennen van een persoonlijke God. Wel door het Woord.

En Ik zal u Mij ondertrouwen in geloof; en gij zult den HEERE kennen.

Dan zullen wij kennen, wij zullen vervolgen, om den HEERE te kennen.

Gij kent noch Mij, noch Mijn Vader; indien gij Mij kendet, zo zoudt gij ook Mijn Vader kennen.

En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, den enigen waarachtigen God, en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt.

En hieraan kennen wij, dat wij Hem gekend hebben, zo wij Zijn geboden bewaren.


Kijk, reageren op dingen die in je opvatting verkeerd worden gezien in onze kringen is één ding. Maar om dan alle Bijbelse begrippen overboord te gooien is gevaarlijk. Het enige waar je dan in terecht komt is het drijfzand van je eigen gedachten. Kennen, wedergeboorte, het gaat allemaal de prullenbak in omdat er mensen een verkeerd gebruik maken van deze begrippen.