ChristenConservatief schreef:Ik ben benieuwd hoeveel praktisch resultaat de Joden bereiken met enkel en alleen naïef pacifisme. De mohammedaan zal zich daaraan niet storen, maar met verdubbelde valsheid toeslaan om Israël te veroveren en het volk van de Joden uit te roeien. Tegen de duivelse leer van Mohammed is de Bijbel, het gebed en christelijk pacifisme niet genoeg: er moet, evenals in de dagen van rome's juk hier gestreden worden. Vergeet niet dat het ware geloof terugvechten niet uitsluit. Gustav Adolf, de godvrezende koning van Zweden ging op zijn knieën, maar trok daarna het zwaard en vergoot ook bloed. De Joden zouden dit, zelfs al erkenden zij de Messias, ook gewoon moeten doen.blijmoedig schreef:
Wanneer zijn kansen definitief verkeken? Draagt de Heere Jezus ons niet op om de ander zeventigmaal zevenmaal (dus oneindig veel) te vergeven? Zouden de Israeliers dan ook niet zeventigmaal zevenmaal mogen proberen het vredesproces opnieuw leven in te blazen?
Gustav Adolf was wel een goed strateeg ja, maar als je een keer in het Vasa museum in Stockholm geweest bent weet je dat hij ook zo zijn zwaktes had (zoals ijdelheid). Ik denk dat hij inderdaad wel een godvrezend man was. Alleen om nu zijn leven (en dood) te gebruiken als argument tegenover pacifisme wat letterlijk op de Bijbel gebaseerd is gaat wat ver.
De discussie is zeker niet klaar, omdat het niet vanzelfsprekend is dat de plicht van de individuele Christen ook de plicht van een staat is (ik denk zelf dat dit niet het geval is, al moet de liefde en achting die de bergrede eist ook de basis zijn voor overheids handelen).