Anonieme beschuldigingen

[Luther]

Het is sowieso niet een Bijbelse manier (zie Matth. 18).
Het enige waar het goed voor is, is het oud papier

Alsof die bijbelse manier altijd opgaat. Wie zegt dat er geen omstandigheden zijn waardoor er een andere manier (die ook bijbels is) gevolgd moet worden dan die van Mat. 18?
Ik zou zeggen over dat anonieme: laat dat voor wat het is. Dat is in eerste instantie niet jouw zaak. Als je het echt verkeerd vindt dan kan je diegene er toch op wijzen.
Maar daarbij lijkt het me wel verstandig om de inhoud voor jezelf serieus te nemen. Jij hebt ergens zijdelings mee te maken en datgene keur je af. Nu is het de vraag of jij nu ook je gedrag moet veranderen. Zoek dat voor je zelf uit, biddend en bijbel lezend voor Gods aangezicht.

Dat laatste ben ik met Fjodor eens.
Dat eerste niet. Want daarmee suggereer je dat er situaties zijn, waarin Mattheüs 18 niet opgaat en anoniem beschuldigingen geuit mogen worden. Kun je daar een voorbeeld van geven?

[Afgewezen]

Als je het echt verkeerd vindt dan kan je diegene er toch op wijzen.

Dat is wel lastig bij iemand die anoniem is.

[Fjodor]

Het is sowieso niet een Bijbelse manier (zie Matth. 18).
Het enige waar het goed voor is, is het oud papier

Alsof die bijbelse manier altijd opgaat. Wie zegt dat er geen omstandigheden zijn waardoor er een andere manier (die ook bijbels is) gevolgd moet worden dan die van Mat. 18?
Ik zou zeggen over dat anonieme: laat dat voor wat het is. Dat is in eerste instantie niet jouw zaak. Als je het echt verkeerd vindt dan kan je diegene er toch op wijzen.
Maar daarbij lijkt het me wel verstandig om de inhoud voor jezelf serieus te nemen. Jij hebt ergens zijdelings mee te maken en datgene keur je af. Nu is het de vraag of jij nu ook je gedrag moet veranderen. Zoek dat voor je zelf uit, biddend en bijbel lezend voor Gods aangezicht.

Dat laatste ben ik met Fjodor eens.
Dat eerste niet. Want daarmee suggereer je dat er situaties zijn, waarin Mattheüs 18 niet opgaat en anoniem beschuldigingen geuit mogen worden. Kun je daar een voorbeeld van geven?

Het gaat in Mat 18 over twee christenen. Wat nu als de situatie anders is? Laat ik dan beginnen met de zeggen dat je dan heel voorzichtig moet zijn met het gebruiken van Mat 18.
Voorbeelden zijn gemakkelijk te geven. Stel dat er een situatie is waarin een beschuldiging waarschijnlijk zeer ernstige gevolgen heeft voor degene die de beschuldiging uit. Bijvoorbeeld omdat de beschuldigde daardoor overgaat tot gewelddadig gedrag. Mag het dan niet anoniem gebeuren? Zelfs onder twee broeders. Zou die tekst uit Mat 18 echt zonder pardon gebieden dat anonimiteit in zo'n situatie verboden is? Ik denk het niet.

[Luther]

Als je het echt verkeerd vindt dan kan je diegene er toch op wijzen.

Dat is wel lastig bij iemand die anoniem is.

[Fjodor]

Als je het echt verkeerd vindt dan kan je diegene er toch op wijzen.

Dat is wel lastig bij iemand die anoniem is.

Ha, ja, dat is ook zo.
(meestal trouwens, we zijn hier ook redelijk anoniem en we kunnen elkaar toch op fouten wijzen. denk ook aan onbekende email-adressen.)

[Da Capo]

Het is sowieso niet een Bijbelse manier (zie Matth. 18).
Het enige waar het goed voor is, is het oud papier

Alsof die bijbelse manier altijd opgaat. Wie zegt dat er geen omstandigheden zijn waardoor er een andere manier (die ook bijbels is) gevolgd moet worden dan die van Mat. 18?
Ik zou zeggen over dat anonieme: laat dat voor wat het is. Dat is in eerste instantie niet jouw zaak. Als je het echt verkeerd vindt dan kan je diegene er toch op wijzen.
Maar daarbij lijkt het me wel verstandig om de inhoud voor jezelf serieus te nemen. Jij hebt ergens zijdelings mee te maken en datgene keur je af. Nu is het de vraag of jij nu ook je gedrag moet veranderen. Zoek dat voor je zelf uit, biddend en bijbel lezend voor Gods aangezicht.

Dat laatste ben ik met Fjodor eens.
Dat eerste niet. Want daarmee suggereer je dat er situaties zijn, waarin Mattheüs 18 niet opgaat en anoniem beschuldigingen geuit mogen worden. Kun je daar een voorbeeld van geven?

Het gaat in Mat 18 over twee christenen. Wat nu als de situatie anders is? Laat ik dan beginnen met de zeggen dat je dan heel voorzichtig moet zijn met het gebruiken van Mat 18.
Voorbeelden zijn gemakkelijk te geven. Stel dat er een situatie is waarin een beschuldiging waarschijnlijk zeer ernstige gevolgen heeft voor degene die de beschuldiging uit. Bijvoorbeeld omdat de beschuldigde daardoor overgaat tot gewelddadig gedrag. Mag het dan niet anoniem gebeuren? Zelfs onder twee broeders. Zou die tekst uit Mat 18 echt zonder pardon gebieden dat anonimiteit in zo'n situatie verboden is? Ik denk het niet.

Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar is ons leven ons liever dan Gods gebod? Wellicht is zwijgen dan beter, maar anoniem iemand bekritiseren/beschuldigen is volgens mij niet Bijbels.

[blijmoedig]

Hallo,

Ik ben al een tijdje niet meer actief geweest, maar ik heb nu toch aan vraag aan jullie. Ik heb deze week te maken gekregen met anonieme beschuldigingen. Ze richten zich niet alleen op mij maar ook op mijn werk en degenen die er ook werken. Het is van iemand die christelijk is en die zegt: Het gaat mij om de inhoud van mijn klacht en niet om wie ik ben. Terwijl ik zeg: als je anoniem blijft en je blijft beschuldigen, dan kan het misschien wel kloppen, maar dan is het toch onchristelijk en onbijbels en misschien wel zelfs laster.
Hoe denken jullie daarover?

Albert

Met anonieme beschuldigingen kan je niet zo veel. Daar zit weinig agape in. Agape veronderstelt openheid naar elkaar. Geen achterbakse, laffe, beschuldigingen. Mocht mij dat ooit overkomen - wat gezien mijn zeer brave beroep niet zo snel te verwachten valt - dan zou ik de klager van harte uitnodigen om mij in een gesprek uit te leggen wat het probleem is, en anders de klacht met droge ogen naast mij neerleggen.

[Albert1987]

Hallo,

Ik ben al een tijdje niet meer actief geweest, maar ik heb nu toch aan vraag aan jullie. Ik heb deze week te maken gekregen met anonieme beschuldigingen. Ze richten zich niet alleen op mij maar ook op mijn werk en degenen die er ook werken. Het is van iemand die christelijk is en die zegt: Het gaat mij om de inhoud van mijn klacht en niet om wie ik ben. Terwijl ik zeg: als je anoniem blijft en je blijft beschuldigen, dan kan het misschien wel kloppen, maar dan is het toch onchristelijk en onbijbels en misschien wel zelfs laster.
Hoe denken jullie daarover?

Albert

Met anonieme beschuldigingen kan je niet zo veel. Daar zit weinig agape in. Agape veronderstelt openheid naar elkaar. Geen achterbakse, laffe, beschuldigingen. Mocht mij dat ooit overkomen - wat gezien mijn zeer brave beroep niet zo snel te verwachten valt - dan zou ik de klager van harte uitnodigen om mij in een gesprek uit te leggen wat het probleem is, en anders de klacht met droge ogen naast mij neerleggen.

Okee, bedankt voor alle reacties, dat is ook wel fijn om te lezen, maar het blijft erg laf, vind ik.

[Marnix]

Zo ja, dan moet je ze ter harte nemen, ook al is het anoniem.

Maar anoniem is toch altijd fout?

Het is niet de beste manier. Maar als er op een foute manier terecht op fouten wordt gewezen, moet je de kritiek nog wel ter harte nemen.

Kom op, Albert.

Je vraagt advies.
Dan willen we weten of het waar is waarvan je wordt beschuldigd.

Je kunt natuurlijk doen zoals Bert adviseert: in de kachel ermee.
Maar als het waar is, dan is het misschien beter om toch je leven maar te beteren.

Einde advies.

Laat ik dit zeggen: Ik heb er zijdelings mee te maken en ik weet 100% zeker dat het onjuist is.

Als de kritiek onjuist is moet je die naast je neerleggen. Omdat het anoniem geuit is en de kritiek niet klopt kan je ook niet in discussie gaan met degene die de kritiek heeft geuit.

[Johann]

Ik vind anonieme brieven zelf ook ernstig.

Bij ons in de gemeente is dus door enkelen naar de ds. een anonieme brief gestuurd heeft, met foto´s erin waar zijn dochter met een broek aan liep tijdens de gymles,

Toen ik dit hoorde verschoot ik, dit vind ik wel heel erg ver gaan hoor!
Hier zou wat aangedaan moeten worden..

[Orchidee]

Ik vind anonieme brieven zelf ook ernstig.

Bij ons in de gemeente is dus door enkelen naar de ds. een anonieme brief gestuurd heeft, met foto´s erin waar zijn dochter met een broek aan liep tijdens de gymles,

Toen ik dit hoorde verschoot ik, dit vind ik wel heel erg ver gaan hoor!
Hier zou wat aangedaan moeten worden..

[Johann]

In dusdanige staat was ik dus ook toen ik het hoorde...

[Marnix]

Walgelijk. Als ze er achter komen wie het is: Gelijk onder de tucht.

[sela]

communicatie veronderstelt een zender en een ontvanger en een boodschap van de één naar de ander én feedback terug (al is het maar als bevestiging van de ontvangst van de boodschap). anonieme brieven lijken daarmee iets anders te beogen dan een gesprek. ik kan me voorstellen dat zo'n ontvanger zich onmachtig kan voelen.

[Johann]

Ja dat is zeker walgelijk, maar dat is nu de mens!

Ja sela, ik zou me ook zeer machteloos voelen, zou niet weten wat ik moest doen... Er zou in ieder geval niet gedoeld worden op een gesprek inderdaad, anders was het wel ondertekend!