Heilig Avondmaal

[loekigizmo]

AVONDMAAL

Het is een feit dat zoveel zogenaamde christenen nooit deelnemen aan des Heeren avondmaal

Het is gewoon een feit dat talrijke gedoopte christenen nooit deelnemen aan des Heeren avondmaal. Ze zouden het niet verdragen als hun gezegd zou worden dat zij het geloof verloochenen en dat ze geen gemeenschap met Christus hebben. Zij nemen hun plaats in in de christelijke eredienst; als ze het godsdienstig onderwijs horen, is het het onderwijs van Christus; als ze trouwen, wordt hun huwelijk kerkelijk bevestigd; als hun kinderen gedoopt worden, vragen zij om het sacrament van de doop.
Maar ondanks dit alles nemen zij nooit deel aan het avondmaal.
Zo leven ze dikwijls vele jaren voort zonder dat zij zich hierover ooit lijken te schamen.
Dikwijls sterven zij ook in deze gesteldheid zonder ooit het sacrament ontvangen te hebben en toch zeggen ze een hoop op het eeuwige leven te hebben en ook hun vrienden zeggen dat zij hoop voor hen hebben. En toch leven en sterven zij in openlijke ongehoorzaamheid aan een duidelijk bevel van Christus!
Dat zijn de eenvoudige feiten. Kijk maar om u heen en probeer ze dan maar eens te ontkennen.
Ik daag u uit te ontkennen dat in alle gemeenten het grootste deel nooit aan het avondmaal gaat en dat de avondmaalsgangers slechts een minderheid vormen.
Hoe komt dat dan? Wat voor reden kunnen we daarvoor aanvoeren?
De laatste richtlijnen van onze Heere jezus Christus aan Zijn discipelen zijn duidelijk, eenvoudig en ondubbelzinnig. Hij zegt tot allen: ‘Eet, drink: doe dit tot Mijn gedachtenis.’
Liet Hij het aan ons eigen inzicht over om aan dit bevel wel of geen gehoor te geven?
Bedoelde Hij dat het niet belangrijk was of zijn discipelen dit bevel wel of niet zouden opvolgen? Ging het alleen maar om de inzetting op zichzelf?
Zeer zeker niet. Dat zou een absurd idee zijn en in de tijd van de apostelen is die gedachte nooit opgekomen. Het is duidelijk dat Paulus er zonder meer vanuit gaat dat iedere christen ook deelneemt aan het avondmaal. Een groep christenen die nooit aan het avondmaal deelnam, bestond eenvoudigweg in die tijd niet.
Wat moeten wij dan zeggen van die grote groep christenen die nooit aan het avondmaal deelnemen, die op de zondag dat het avondmaal bediend wordt, onbeschaamd, niet vernederd, zonder bevreesd te zijn, de kerk uitlopen? Hoe komt dat? Hoe is dat mogelijk? Wat betekent dit?
Laten we deze vragen eerlijk onder ogen zien en proberen daarop een antwoord te geven.

(1) Ten eerste zijn er velen die nooit aangaan omdat ze ten aanzien van de godsdienst volkomen zorgeloos en gedachteloos zijn en volkomen onwetend ten aanzien van de belangrijkste uitgangspunten van het christendom. Zij gaan naar de kerk omdat dat nu eenmaal zo hoort, omdat anderen dat ook doen; maar waar het in de kerk nu eigenlijk om gaat, weten ze niet en ze zijn er ook niet in geïnteresseerd! Voor het geloof in Christus is geen plaats in hun hart, hoofd, geweten, wil of bevattingsvermogen. Het is slechts een kwestie van ‘woorden en namen’, waarover ze niet meer weten dan een Festus of een Gallio.
In de tijd van Paulus waren er maar weinig van dit soort christenen, zo ze er al waren.
In deze laatste dagen van de wereld, waarin alles afgesleten raakt en verloopt, zijn er maar al te veel van dit soort christenen. Zij vormen de ballast van de gemeenten en de ergernis van het christendom. Wat die mensen nodig hebben, is licht, kennis, genade, een vernieuwd geweten, een veranderd hart.
In hun huidige staat hebben zij geen deel aan Christus en als ze in die staat sterven, zijn ze ongeschikt voor de hemel.
Zou ik graag willen dat ze aan het avondmaal zouden komen? Zeer zeker niet. Zij moeten zich eerst bekeren. Als een mens niet wordt wedergeboren, zal hij het Koninkrijk Gods voorzeker niet binnengaan.

(2) Vervolgens zijn er velen die niet aangaan omdat ze weten dat ze in bepaalde zonden leven, of bepaalde christelijke verplichtingen nalaten. Hun geweten vertelt hun dat, zolang zij in die toestand leven en hun zonden niet nalaten, zij niet bekwaam zijn om aan des Heeren tafel te gaan.
Nu, wat dat betreft hebben zij gelijk, Ik wens niemand aan het avondmaal die zijn zonden niet kan opgeven. Maar ik waarschuw deze mensen dat ze niet moeten vergeten dat, als ze niet geschikt zijn om aan te gaan, ze ook niet kunnen sterven en dat ze, als ze in hun huidige staat sterven, voor eeuwig verloren zullen gaan. Dezelfde zonden die hen ongeschikt voor het avondmaal maken, zullen hen ongetwijfeld ook ongeschikt voor de hemel maken.
Wil ik dat ze aan de tafel des Heeren aangaan? Zeer zeker niet! Maar ik wil dat zij berouw tonen en zich bekeren, dat ze ophouden te zondigen en daarmee breken.
Laten we altijd bedenken dat een mens die niet aan het avondmaal kan aangaan, ook niet kan sterven.

(3) Vervolgens zijn er mensen die niet deelnemen aan het avondmaal omdat ze denken dat daarmee hun verantwoordelijkheid groter wordt. Ze zijn niet, zoals velen, achteloos of onwetend wat de godsdienst betreft. Zij nemen nauwgezet de middelen der genade in acht en horen graag het Evangelie prediken. Maar zij zeggen dat ze niet graag naar voren komen om belijdenis af te leggen.
Zij zijn bang dat ze later zullen afvallen en dat ze de zaak van het christendom oneer zullen aandoen. Ze vinden het maar beter het zekere voor het onzekere te nemen en geen enkele verplichting op zich te nemen.
Zulke mensen doen er goed aan te bedenken dat, als ze niet de verantwoordelijkheid op zich willen nemen om aan het avondmaal deel te nemen, zij wel de verantwoordelijkheid op zich nemen hun ziel ernstige schade te berokkenen. Zij zijn verantwoordelijk voor openlijke ongehoorzaamheid aan het bevel van Christus.
Zij deinzen terug voor datgene waartoe hun Meester voortdurend Zijn discipelen vermaant: Hem voor de mensen te belijden. Ongetwijfeld is het een ernstige zaak naar voren te komen en het sacrament te ontvangen. Niemand moet dat lichtvaardig en zonder zichzelf te beproeven doen.
Maar als we bedenken Wie ons uitnodigt het sacrament te ontvangen en waartoe het werd ingesteld, is het een niet minder ernstige zaak om we te gaan en de inzetting naast zich neer te leggen!
Ik waarschuw deze mensen om acht te slaan op wat zij doen. Laten zij zich niet vleien met de gedachte dat het van wijsheid en voorzichtigheid getuigt als zij het eenvoudige bevel van Christus veronachtzamen. Zij zullen er tenslotte achterkomen dat zij hun schuld alleen maar groter gemaakt hebben omdat zij van hun zegeningen geen gebruik gemaakt hebben.

(4) Vervolgens zijn er mensen die niet aan het avondmaal gaan omdat ze van mening zijn dat ze dat nog niet waardig zijn. Zij nemen ten onrechte aan dat iemand niet geschikt is om aan te gaan, zolang hij nog niet een zekere volmaaktheid bereikt heeft en daarom wachten ze.
Zij koesteren zo’n verheven idee over een avondmaalsganger dat ze er zelf niet aan durven deelnemen. Maar al te dikwijls sterven zij voordat zij die innerlijke volmaaktheid bereikt hebben.
Deze mensen zouden moeten bedenken dat zij een volkomen verkeerde opvatting hebben van wat ‘waardigheid’ werkelijk betekent. Zij vergeten dat het avondmaal des Heeren niet was bedoeld voor zondeloze engelen, maar voor mannen en vrouwen die omringd worden door zwakheid, die in een wereld vol verleidingen leven en die alle dagen van hun leven genade nodig hebben.
Een gevoel van eigen onwaardigheid is de beste waardigheid waarmee wij kunnen aangaan.
Een diep besef van het feit dat we schuldenaren van Christus zijn ten opzichte van alles waarop we hopen, is het beste besef waarmee we aan kunnen gaan.
De mensen die ik nu op het oog heb, zouden ernstig moeten overwegen of het standpunt dat ze ingenomen hebben, houdbaar is en of ze zichzelf niet in de weg staan. Als ze wachten tot zijn naar hun eigen gevoel volmaakt zijn, volmaakte motieven, volmaakte gevoelens, volmaakt berouw, volmaakte liefde, volmaakt geloof hebben, dan zullen ze voor altijd blijven wachten.
Er zijn nooit zulke avondmaalsgangers geweest – zeker niet in de dagen van onze Heere en van de apostelen – en die zullen er ook zolang de wereld bestaat nooit zijn.
Nee, alleen de gedachte al dat we ons werkelijk waardig voelen, is een kenmerk van verborgen eigengerechtigheid en is er een blijk van dat we in Gods ogen onbekwaam zijn om aan te gaan.
Toen we voor het eerst tot de troon der genade kwamen, waren we zondaars en zondaars zullen we blijven tot we sterven; wel bekeerde, vernieuwde en geheiligde zondaars, maar niettemin zondaars. Kortom, niemand is een waardige avondmaalsganger, die niet werkelijk beseft dat hij een ‘ellendige zondaar’ is.

(5) Tenslotte hebben sommigen bezwaar om aan te gaan omdat ze anderen aan des Heeren tafel zien aangaan die niet waardig zijn en geen juiste gesteldheid bezitten. Omdat anderen onwaardig eten en drinken, willen zij helemaal niet eten en drinken. Van alle gronden waarop mensen die niet aan het avondmaal deelnemen, hun eigen verwaarlozing van Christus’ instelling rechtvaardigen, moet ik eenvoudig zeggen dat ik geen reden ken die mij dwazer, zwakker, onredelijker en onschriftuurlijker voorkomt dan deze. Dan kunnen we net zo goed zeggen dat we nooit zullen deelnemen aan het avondmaal.
Wanneer zullen we op aarde ooit een gemeenschap van avondmaalsgangers vinden waarvan allen bekeerd zijn? Op die manier nemen we de ongezonde houding aan onszelf als rechters van anderen aan te stellen. ‘Wie zijt gij dat gij anderen beoordeelt?’ ‘Wat is u? Volgt gij Mij.’ Op die manier beroven we onszelf van een groot voorrecht louter en alleen om het feit dat anderen dat misbruiken. Op die manier doen we of we wijzer zijn dan onze Meester Zelf zijn. Als de woorden van Lucas iets betekenen, dan was Judas Iscarioth aanwezig bij de eerste avondmaalsviering en ontving hij evenals de andere discipelen het brood en de wijn.
We voeren dan een reden aan waarvoor de Schrift geen grond geeft. Paulus maant de Corinthiërs scherp voor het oneerbiedige gedrag van sommige avondmaalsgangers, maar ik kan nergens lezen dat, als sommige onwaardig aan het avondmaal verschenen, anderen maar weg moesten blijven. Laat ik de mensen die niet aan het avondmaal gaan en die ik nu bedoel, de raad geven niet wijs te zijn boven hetgeen geschreven is. Laten zij de gelijkenis van de tarwe en het onkruid bestuderen en opmerken ‘hoe die tezamen tot de oogst opgroeien’ (Mattheüs 13:30)
Volmaakte kerken, volmaakte gemeenten, volmaakte avondmaalsbedieningen zijn in deze wereld van verwarring en zonden niet haalbaar. Laten we streven naar de beste gaven en al het mogelijke doen om zonden bij anderen te voorkomen, maar laten we zelf niet verkommeren omdat anderen onwetende zondaars zijn, waardoor hun voedsel in vergif verandert.
Als anderen dwaas genoeg zijn om onwaardig te eten en te drinken, laten wij dan niet afwijzend tegenover Christus’ instelling gaan staan en helemaal weigeren om te eten en te drinken.

Dit zijn dan de vijf algemeen voorkomende verontschuldigingen waarom velen in onze dagen niet aan het avondmaal gaan, hoewel ze belijdende christenen zijn.
We kunnen over hen nog een algemene opmerking maken: van niet één van de vijf genoemde redenen kan gezegd worden dat die ‘goed’ is en dat de mens die deze verontschuldiging aanvoert, er door veroordeeld wordt.
Ik daag een ieder uit dat te ontkennen. Ik heb herhaaldelijk gesteld dat ik niet wil dat iemand zou aangaan die niet de juiste hoedanigheden bezit. Ik vraag degenen die wegblijven echter nooit te vergeten dat de redenen die zij voor hun gedrag aanvoeren, hen veroordelen.
Ik zeg hun dat zij er óf geen begrip van hebben wat een avondmaalsganger is en wat het avondmaal des Heeren betekent, óf omdat zij mensen zijn die niet op de juiste manier leven en niet kunnen sterven.
Kortom als we zeggen dat we niet aan het avondmaal deelnemen, dan betekent dat één van de drie volgende dingen: ‘’ Ik leef in zonde en daarom kan ik niet aangaan; ik weet dat Christus het mij beveelt, maar ik wil Hem niet gehoorzamen; ik ben een onwetend mens en weet niet wat het avondmaal des Heeren betekent.

Ik weet niet in welke gesteldheid de lezer van deze verhandeling verkeert, of hoe hij denkt over het avondmaal des Heeren. Maar ik zal dit onderwerp afsluiten door allen die dit lezen een aantal waarschuwingen te geven die, naar ik denk, in onze dagen zeer op zijn plaats zijn.

(1) Ten eerste veronachtzaam het avondmaal des Heeren niet. Iemand die onverschillig en welbewust een inzetting veracht die de Heere Jezus Christus Zelf tot ons nut heeft aangewezen, kan ervan verzekerd zijn dat zijn ziel in een verkeerde staat verkeert. Er komt een dag des oordeels, waarop we rekenschap zullen moeten afleggen van ons gedrag op aarde. Hoe iemand die dag tegemoet kan gaan en kan verwachten Christus met troost en in vrede te ontmoeten als hij zijn hele leven geweigerd heeft Christus in Zijn eigen instelling te ontmoeten, is mij een volkomen raadsel.
Is dit op u van toepasing? Bedenk dan wat u doet.

(2) Ten tweede, neem niet zorgeloos, oneerbiedig, alleen maar voor de uiterlijke vorm, deel aan des Heeren avondmaal. Iemand die aangaat en het brood eet en de wijn drinkt terwijl zijn hart er niet bij betrokken is, begaat een grote zonde en berooft zichzelf van een grote zegen.
Zoals voor alle middelen der genade geldt, geldt ook hier dat alles afhangt van de gesteldheid van het hart waarmee de inzetting gebruikt wordt. Hij die aangaat zonder berouw, geloof en liefde en met een zondig en werelds hart, zal er zeker niet beter, maar eerder slechter van worden.
Is dit op u van toepassing? Bedenk dan wat u doet.

(3) In de derde plaats, maak van het avondmaal des Heeren geen afgod. De man die u vertelt dat dit de eerste, de belangrijkste, de voornaamste inzetting van het christendom is, vertelt u iets wat hij moeilijk zal kunnen bewijzen. In de meeste boeken van het Nieuwe Testament wordt het avondmaal zelfs niet genoemd. In de brief aan Timotheüs en Titus over de plichten van een dienaar van Christus, wordt het onderwerp niet aan de orde gesteld. Berouw hebben en zich bekeren, geloven en een heilig leven leiden, wedergeboren worden en genade in het hart hebben – al die dingen zijn veruit belangrijker dan een avondmaalsganger te zijn.
Zonder deze genoemde zaken kunnen we niet behouden worden. Zonder deel te nemen aan het avondmaal des Heeren kan dat wel. De moordenaar aan het kruis was geen avondmaalsganger en Judas Iscarioth was dat wel! Heeft u de neiging om het avondmaal des Heeren boven alles te stellen waarbij al het andere in het christendom in de schaduw valt, en stelt u het boven gebed en prediking?
Pas dan op. Bedenk wat u doet.

(4) In de vierde plaats, ga niet zo nu en dan maar eens aan het avondmaal. Zorg ervoor dat u nooit afwezig bent als het avondmaal bediend wordt. Probeer altijd aanwezig te zijn. Voor de gezondheid van ons lichaam is regelmaat zeer belangrijk. Voor het welzijn van onze ziel is het regelmatige gebruik van de middelen der genade zeer belangrijk.
Iemand die het vervelend vindt om naar de kerk te gaan als het avondmaal wordt bediend, mag zich wel afvragen of hij de juiste gesteldheid heeft en of hij is voorbereid op het bruiloftsmaal van het Lam.
Als Thomas niet afwezig was geweest toen de Heere voor de eerste keer aan Zijn discipelen verscheen, zou hij niet die dwaze dingen gezegd hebben. Door afwezig te zijn, liep hij de zegen mis.
Is dit ook op u van toepassing? Bedenk wat u doet.

(5) in de vijfde plaats, zorg ervoor dat u niets doet wat u als avondmaalsganger in diskrediet brengt. Iemand die, nadat hij aan het avondmaal deelgenomen heeft, in zonde valt, doet waarschijnlijk meer schade dan welke andere zondaar ook. Hij is een wandelende preek ten bate van de duivel.
Hij geeft de vijanden des Heeren gelegenheid tot lasteren. Hij draagt ertoe bij dat mensen van Christus wegblijven. Als avonmaalsgangers liegen, dronken worden, overspel bedrijven, oneerlijk zijn, dan zijn zij helpers van de duivel en de ergste vijanden van het Evangelie.
Is dit op u van toepassing? Bedenk wat u doet.

(6) Tenslotte, wanhoop niet en wees niet terneergeslagen als u ondanks al uw verlangen de grote zegen van het avondmaal des Heeren niet ervaart. Waarschijnlijk verwacht u te veel. Waarschijnlijk kunt u moeilijk uw eigen staat beoordelen. De wortels van uw ziel kunnen versterkt worden en groeien, terwijl u zelf denkt dat u geen enkele voortgang maakt. Waarschijnlijk vergeet u dat de aarde de hemel niet is en dat we hier door geloof en niet door aanschouwen wandelen en dat we niets volmaakts kunnen verwachten. Neem deze dingen ter harte. Verwijt uzelf niet allerlei bittere dingen zonder dat daar een reden toe is.

Ik beveel het onderwerp van deze verhandeling aan bij iedere lezer die dit leest als een zaak die ernstige overweging verdient. Ik ben zelf niets anders dan een arme, feilbare man.
Maar als ik van één ding vast overtuigd ben, dan is het wel dit: er is geen waarheid die zo duidelijk voor zichzelf spreekt als de waarheid over des Heeren avondmaal.

bron: J.C. Ryle - Avondmaal

[Marnix]

Een goed punt, en een worsteling voor veel mensen. Uit onszelf zijn we niet goed, zijn we zondaren. We hebben Christus, zijn offer nodig. Maar blijven er ook niet mensen weg omdat ze het toch in hun zelf zoeken, terwijl we het juist bij Christus moeten zoeken? Als we aangaan geven we daarmee niet te kennen dat we zelf zonder zonde zijn, integendeel. We weten dat we midden in de dood liggen. Maar daarom zoeken we het juist bij Hem. Dat is waar het avondmaal in feite om gaat. Hoe gaan we als we dat weten, met zijn nodiging om? Kunnen we dan zeggen: Dat is niet voor mij weggelegd? En de andere kant, zijn er ook niet mensen in andere kerkverbanden die te makkelijk aangaan? Tja, we zijn nou eenmaal zondaars en het avondmaal is voor zondaren dus wat is het probleem?

Het lijkt me goed om hier eens inhoudelijk over te discussieren.

[Johann]

Tja, we zijn nou eenmaal zondaars en het avondmaal is voor zondaren dus wat is het probleem?

Dat vind ik nogal gemakkelijk, ik hoop niet dat je hiermee bedoeld dat elke zondaar (= elk mens) behoort te komen tot de roeping aan het Heilig Avondmaal des Heeren.

Want m.i. is dat alsvolgt; Voor degenen, die zichzelf vanwege hun zonden mishagen, en nochtansvertrouwen, dat deze hun om Christus' wil vergeven zijn, en dat ook deoverblijvende zwakheid met zijn lijden en sterven bedekt is; die ook begeren,hoe langer hoe meer hun geloof te sterken en hun leven te beteren. Maar dehypocrieten en die zich niet met waren harte tot God bekeren, die eten endrinken zichzelf een oordeel.

[Marnix]

Klopt, dat zeg ik ook. We moeten er niet te makkelijk mee omgaan in de zin van dat onze zonden er niet toe doen, die worden wel vergeven. We moeten er ook niet te "moeilijk" mee omgaan, dat we geloven in Hem maar omdat we zelf zondaren zijn, we niet aan durven te gaan. We moeten strijden tegen de zonden, maar mogen dan niet pas aangaan als we al onze zonden hebben overwonnen. Daar hebben we juist Zijn offer voor nodig. (onze reiniging en ons behoud buiten onszelf zoeken)

[Mara]

Marnix, als je eerlijk bij jezelf naar binnen kijkt, zit er niet veel goeds. Dan is er grote schroom om deel te nemen aan het H. Avondmaal. Ik zie in toenemende mate jonge mensen vreugdevol aan gaan. Net belijdenis gedaan. Ze gaan eraf, zoals ze erheen gaan. Onbewogen eigenlijk.
Ik heb wel meegemaakt, dat mensen met zeer grote schroom, op het allerlaatste aangaan, er diep bewogen af komen, niets meer ziende, dan Hem alleen ! En dan hoor je daarna een getuigenis ! DAT vervult mij met heilige jaloersheid.
Niet het massaal, bijna rennen, naar de tafels. Het lachend elkaar de wijn doorgeven.
Het zijn niet diegenen die willen, de Heere moet soms mensen in hun nekvel pakken.
En wat denk jij van mensen die de zondag ervoor niet of 1 x in de kerk zijn, met de voorbereiding ?
En zeg nu niet dat ze misschien wettig verhinderd zijn, dat mag ik hopen, maar soms is het erg opvallend nl.

[huisman]

Klopt, dat zeg ik ook. We moeten er niet te makkelijk mee omgaan in de zin van dat onze zonden er niet toe doen, die worden wel vergeven. We moeten er ook niet te "moeilijk" mee omgaan, dat we geloven in Hem maar omdat we zelf zondaren zijn, we niet aan durven te gaan. We moeten strijden tegen de zonden, maar mogen dan niet pas aangaan als we al onze zonden hebben overwonnen. Daar hebben we juist Zijn offer voor nodig. (onze reiniging en ons behoud buiten onszelf zoeken)

Het is een gedachtenismaaltijd , alleen die de Heere Jezus hebben leren kennen mogen aankomen. En die kennis van de Heere Jezus is een bevindelijke kennis, is Hij ons noodzakelijk geworden in Zijn Borgwerk, maar ook is Hij ons dierbaar geworden omdat Hij ons terugbracht tot de Vader, en is Hij passend op al onze zielenood. Als wij vreemd Zijn aan die kennis van de Heere Jezus Christus is het Heilig Avondmaal niet voor ons. Het Heilig Avondmaal versterkt het geloof het werkt het geloof niet.

[Jongere]

Marnix, als je eerlijk bij jezelf naar binnen kijkt, zit er niet veel goeds. Dan is er grote schroom om deel te nemen aan het H. Avondmaal. Ik zie in toenemende mate jonge mensen vreugdevol aan gaan. Net belijdenis gedaan. Ze gaan eraf, zoals ze erheen gaan. Onbewogen eigenlijk.
Ik heb wel meegemaakt, dat mensen met zeer grote schroom, op het allerlaatste aangaan, er diep bewogen af komen, niets meer ziende, dan Hem alleen ! En dan hoor je daarna een getuigenis ! DAT vervult mij met heilige jaloersheid.
Niet het massaal, bijna rennen, naar de tafels. Het lachend elkaar de wijn doorgeven.
Het zijn niet diegenen die willen, de Heere moet soms mensen in hun nekvel pakken.
En wat denk jij van mensen die de zondag ervoor niet of 1 x in de kerk zijn, met de voorbereiding ?
En zeg nu niet dat ze misschien wettig verhinderd zijn, dat mag ik hopen, maar soms is het erg opvallend nl.

Ja, anderen doen heel wat zonde bij het gebruik van het Heilig Avondmaal.

[Mara]

Marnix, als je eerlijk bij jezelf naar binnen kijkt, zit er niet veel goeds. Dan is er grote schroom om deel te nemen aan het H. Avondmaal. Ik zie in toenemende mate jonge mensen vreugdevol aan gaan. Net belijdenis gedaan. Ze gaan eraf, zoals ze erheen gaan. Onbewogen eigenlijk.
Ik heb wel meegemaakt, dat mensen met zeer grote schroom, op het allerlaatste aangaan, er diep bewogen af komen, niets meer ziende, dan Hem alleen ! En dan hoor je daarna een getuigenis ! DAT vervult mij met heilige jaloersheid.
Niet het massaal, bijna rennen, naar de tafels. Het lachend elkaar de wijn doorgeven.
Het zijn niet diegenen die willen, de Heere moet soms mensen in hun nekvel pakken.
En wat denk jij van mensen die de zondag ervoor niet of 1 x in de kerk zijn, met de voorbereiding ?
En zeg nu niet dat ze misschien wettig verhinderd zijn, dat mag ik hopen, maar soms is het erg opvallend nl.

Ja, anderen doen heel wat zonde bij het gebruik van het Heilig Avondmaal.

Niet anderen ! Ik ! Ik heb geen vrijmoedigheid en dat is zeker ook niet goed.

[jvdg]

Marnix, als je eerlijk bij jezelf naar binnen kijkt, zit er niet veel goeds. Dan is er grote schroom om deel te nemen aan het H. Avondmaal. Ik zie in toenemende mate jonge mensen vreugdevol aan gaan. Net belijdenis gedaan. Ze gaan eraf, zoals ze erheen gaan. Onbewogen eigenlijk.
Ik heb wel meegemaakt, dat mensen met zeer grote schroom, op het allerlaatste aangaan, er diep bewogen af komen, niets meer ziende, dan Hem alleen ! En dan hoor je daarna een getuigenis ! DAT vervult mij met heilige jaloersheid.
Niet het massaal, bijna rennen, naar de tafels. Het lachend elkaar de wijn doorgeven.
Het zijn niet diegenen die willen, de Heere moet soms mensen in hun nekvel pakken.
En wat denk jij van mensen die de zondag ervoor niet of 1 x in de kerk zijn, met de voorbereiding ?
En zeg nu niet dat ze misschien wettig verhinderd zijn, dat mag ik hopen, maar soms is het erg opvallend nl.

Ja, anderen doen heel wat zonde bij het gebruik van het Heilig Avondmaal.

Niet anderen ! Ik ! Ik heb geen vrijmoedigheid en dat is zeker ook niet goed.

Maar, Mara, zolang jij blijft zien en oordelen over diegenen die uiterlijk gezien niet aan jouw vereisten voldoen, zul je die vrijmoedigheid ook niet vinden.
Zeker niet als je daarbij let op uiterlijke schroom of schijnbare onbewogenheid.

Je moet en mag niet een ander onderzoeken, maar in de allereerste plaats jezelf (beproeven).

Het bruiloftskleed wordt geschonken door de Gastheer, niet door de mede-gasten.

Ik hoop dat je me begrijpt, ik probeer het in liefde te zeggen.

[Mara]

Jawel, dat begrijp ik heel goed !
Ik zei toch hierboven, IK ben fout, niet zij !
Maar ik heb mijn vragen, begrijp je dat ?
Ik zag het zo anders, niet dat ik alles idealiseer, maar mis nu zoveel.
Zelfs hier op het forum. Ook dat zeg ik in liefde, zeker niet aanvallend, voordat het weer verkeerd begrepen wordt.

[jvdg]

Jawel, dat begrijp ik heel goed !
Ik zei toch hierboven, IK ben fout, niet zij !
Maar ik heb mijn vragen, begrijp je dat ?
Ik zag het zo anders, niet dat ik alles idealiseer, maar mis nu zoveel.
Zelfs hier op het forum. Ook dat zeg ik in liefde, zeker niet aanvallend, voordat het weer verkeerd begrepen wordt.

Ik begrijp je heel goed en je bedoelde het idd niet aanvallend, en wie is vrij in het zeggen niet een ander te beoordelen?
Maar, als het wordt: en ze zagen niemand dan Jezus alleen, dan zien ze ook idd. verder niets meer, dan is daar die nodiging voor hem/haar persoonlijk, en is er geen houden meer aan.
De Meester is daar, en Hij roept U!
Ik, zegt de Heere, Ik, Ik ben uw Heil alleen.

[helma]

Maar ik heb mijn vragen, begrijp je dat ?
Ik zag het zo anders, niet dat ik alles idealiseer, maar mis nu zoveel.
Zelfs hier op het forum. Ook dat zeg ik in liefde, zeker niet aanvallend, voordat het weer verkeerd begrepen wordt.

Hoe kan het ook anders?
Op het forum zie je maar een heel klein stukje van wie mensen zijn.
En dan kan het soms nog anders overkomen dan hoe de persoon is.

[Mara]

En dat wordt dan uitstekend vergoed in een p.b.

[Marnix]

Klopt, dat zeg ik ook. We moeten er niet te makkelijk mee omgaan in de zin van dat onze zonden er niet toe doen, die worden wel vergeven. We moeten er ook niet te "moeilijk" mee omgaan, dat we geloven in Hem maar omdat we zelf zondaren zijn, we niet aan durven te gaan. We moeten strijden tegen de zonden, maar mogen dan niet pas aangaan als we al onze zonden hebben overwonnen. Daar hebben we juist Zijn offer voor nodig. (onze reiniging en ons behoud buiten onszelf zoeken)

Het is een gedachtenismaaltijd , alleen die de Heere Jezus hebben leren kennen mogen aankomen. En die kennis van de Heere Jezus is een bevindelijke kennis, is Hij ons noodzakelijk geworden in Zijn Borgwerk, maar ook is Hij ons dierbaar geworden omdat Hij ons terugbracht tot de Vader, en is Hij passend op al onze zielenood. Als wij vreemd Zijn aan die kennis van de Heere Jezus Christus is het Heilig Avondmaal niet voor ons. Het Heilig Avondmaal versterkt het geloof het werkt het geloof niet.

Helemaal mee eens. Dat was juist het spanningsveld dat ik aangaf, is het kleingeloof of ongeloof wat mensen weerhoudt? Hoeveel mensen geloven wel maar hebben toch geen vrijmoedigheid om aan te gaan omdat ze zich spiegelen aan anderen of om andere redenen zich niet goed genoeg vinden?

Marnix, als je eerlijk bij jezelf naar binnen kijkt, zit er niet veel goeds. Dan is er grote schroom om deel te nemen aan het H. Avondmaal. Ik zie in toenemende mate jonge mensen vreugdevol aan gaan. Net belijdenis gedaan. Ze gaan eraf, zoals ze erheen gaan. Onbewogen eigenlijk.
Ik heb wel meegemaakt, dat mensen met zeer grote schroom, op het allerlaatste aangaan, er diep bewogen af komen, niets meer ziende, dan Hem alleen ! En dan hoor je daarna een getuigenis ! DAT vervult mij met heilige jaloersheid.
Niet het massaal, bijna rennen, naar de tafels. Het lachend elkaar de wijn doorgeven.
Het zijn niet diegenen die willen, de Heere moet soms mensen in hun nekvel pakken.
En wat denk jij van mensen die de zondag ervoor niet of 1 x in de kerk zijn, met de voorbereiding ?
En zeg nu niet dat ze misschien wettig verhinderd zijn, dat mag ik hopen, maar soms is het erg opvallend nl.

Ja, anderen doen heel wat zonde bij het gebruik van het Heilig Avondmaal.

Niet anderen ! Ik ! Ik heb geen vrijmoedigheid en dat is zeker ook niet goed.

Je gelooft niet dat Jezus Christus ook voor jou zijn leven gaf, jou Verlosser is?

(wat de rest betreft, kijk uit dat je jaloezie je beoordeling van anderen niet negatief beinvloedt. Misschien waren sommigen wel wettig verhinderd en zelfs al waren ze dat niet, wie zegt dan dat ze zomaar aangaan? Wie zegt dan mensen niet zo uitzagen naar het avondmaal dat ze wel naar de tafel kunnen rennen? Dat mensen die net belijdenis hebben gedaan vol zijn van Gods liefde en genade door Jezus Christus en ze daar vrijmoedig belijdenis van hebben afgelegd? Uit zichzelf willen mensen niet maar oh, als de Geest in mensen gaat werken.... Ja, als je in je binnenste gaat kijken zul je weinig goeds vinden en denken: Ik aan het avondmaal? Ik hoor daar niet thuis. Maar als je Jezus Christus kent en dat Hij juist dat verkeerde op zich nam, er voor betaalde om je weer schoon te wassen en rein te maken, dan kunnen zondaren dankbaar met vrijmoedigheid aangaan. De schuld is volledig betaald en weggenomen!

[Mara]

Dat geloof ik wel, maar kan ik me niet toeeigenen.
Marnix, hoe linkser je komt, hoe voller de tafels, hoe komt dat denk jij ?
In sommige kerken wordt niet eens een tafel neergezet, alles wordt doorgegeven in de banken
Maar ook dat zal ongetwijfeld een (praktische) reden hebben.
Nee ik ben niet jaloers op diegenen die dat opgewekte blijmoedige geloof hebben, altijd zeker, nooit wankelmoedig.
Ik lees in de bijbel juist van Gods kinderen dat zij vertwijfeld zijn, in zonde vallen.
Dat is er o.a. neergezet voor ons als bemoediging en herkenning.
En die mensen die de moeite niet nemen om bij de voorbereiding te komen, zijn immer dezelfde, ze kerken elders of helemaal niet.
Dan maak ik er zelf niet van, dat vertellen ze aan mij !
De voorbereiding is niet zo nodig, of ze doen dat zelf wel, door de weeks.
Als ik dan iemand die aangegaan is, die week erop spreek, hoop ik op een mooie getuigenis.
Maar tevergeefs. Er is veel oppervlakkigheid en wellicht ben ik daar net zo goed schuldig aan.
Nogmaals, ik bid om een persoonlijke nodiging en heb die tot nu toe niet gekregen.
En dat is mij niet tot rust, integendeel, ik worstel er gedurig om.
Maar ik zou niet graag aangaan, omdat dat nu eenmaal zo hoort, van me verwacht wordt, ook ik zal eens rekenschap moeten afleggen.
Niet voor de mensen, maar voor de Heere en o, als je dan deelgenomen hebt terwijl je er (nog) niet bijhoorde !